Barla Lahikası 162. Mektup
(Osman Nuri’nin bir fıkrasıdır.)
KUR’AN-I AZÎM
Bir kelimeni milyonlar defa tekrar okusam
İlk başladığım lezzeti daima duyarım.
Sen İslâm ocaklarının sönmez bir lem’asısın
Sen o misilsiz zatın emsalsiz kelâmısın
Rabb’in en sevgili Resulüne kısmet olan
Değerli, bin bir çeşit ispatlı kelâmısın.
Hangi kitap var ki asırlarca böyle hürmetle okunsun
Nasıl bir nankör var ki gelsin sana dokunsun
Hâşâ, sana inanmayanlar kâfirse bile
Gelsin onun dellâlının yanına otursun.
O dellâldan alınca ders-i ilhamı
Lanetler eder inkâr ettiğine Kur’an’ı
İlmin en derin hocası, bürhanı
Zelil eder karşısında seni tanımayanı.
Kudsî kitabın çok ünlü, onun dellâlı Üstadım Said
Gönül ister ki o ayarda bulunsun binler Said.
Aynı günün sabahı okuduğum, büyük ve kudsî kitabımız olan Kur’an-ı Azîmüşşan’dan aldığım nurlu ilham-ı İlahîden, dolayısıyla güneş gibi kuvvetli olan risale-i âliyelerinizin âcizde bıraktığı derin his ve tesirlerden doğmuştur.
Osman Nuri