Barla Lahikası 89. Mektup
(Binbaşı Âsım Bey’in Risaletü’n-Nur Sözleri hakkında temsil ettiği bir fıkradır.)
Münezzehtir şuunattan, hep ilham-ı İlahîdir,
Okurken nur alır vicdan, sutûr-u bîtenahîdir,
Riyadan, kibirden, her maâsiden münezzehtir,
Kelâm-ı Lâyezalî’den gelen bir nur-u müferrihtir.
Nasıl bir vecd içinde anladım bilsen bu âsârı,
Bu, âyetler gibi nurani ve lahutî bu efkârı,
Meâsir mi eser mi münceli yoksa müesser mi?
İlahî bir “sürâ”dan berk uran, hayret-feza sır mı?
Anılmaz, anlatılmaz, sırr-ı vahdetten haberlerdir.
Sen ey gafil beşer bil nefsini, gör ki ne şeylerdir.
Bütün kevn vâlih ü hayran düşündükçe serencamın
Kerîm hayretle, hürmetle anar namın, büyük namın.
Âsım