Το Τριακοστό Τρίτο Επίπεδο το οποίο είναι η Τέταρτη Πραγματικότητα

Το Τριακοστό Τρίτο Επίπεδο το οποίο είναι η Τέταρτη Πραγματικότητα

Είναι η πραγματικότητα της απεριόριστης Στοργής και Ελέους, Ευσπλαχνίας, Συντήρησης και Σίτισης όλων των πλασμάτων που περιτυλίγει τα πάντα. (Ραχιμιγιέτ, Ρεζζακιγιέτ)

Δηλαδή, είναι η πραγματικότητα ότι: σε όλη την επιφάνεια της γης και μέσα της και στον αέρα της και στη θάλασσα της, τα υλικά και στομαχικά και πνευματικά, όλα τα απαραίτητα αγαθά όλων των έμβιων και ιδιαίτερα των έμψυχων και κυρίως των αδύναμων και αδύνατων και ιδιαίτερα των νεοσσών τους προσφέρονται, στοργικά. τα οποία (απαραίτητα αγαθά) φτιάχνονται από ένα απλό και ξερό χώμα και από άψυχα και ξερά ξύλινα κομμάτια σαν κόκαλα, και κυρίως το πιο αρεστό αυτό που προέρχεται μέσα από το αίμα και φουσκί. ναι αυτές οι χιλιάδες οκάδες τροφές -που φτιάχνονται από ένα δράμι κόκαλο όπως το κουκούτσι- προσφέρονται από ένα αόρατο χέρι, καθένα απ’ αυτά στο χρόνο τους, με κανονισμένο τρόπο, χωρίς να παραλείπετε και να μπερδεύετε, μπροστά στα μάτια μας.

Ναι όπως το εδάφιο اِنَّ اللّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ اْلمَتِينُ «Γιατί o AΛΛΑΧ είναι Εκείνος που δίνει (το κάθε τι) για την Συντήρηση, Κύριος (Ράμπ) της πανίσχυρης δύναμης.»() παραχωρεί και αφιερώνει την τροφοδοσία και διατροφή στον Ύψιστο, Αληθής Αλλάχ (Χακκ) έτσι και το εδάφιο, وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِى اْلاَرْضِ اِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِى كِتَابٍ مُبِينٍ «Δεν υπάρχει κανένα (κινούμενο) πλάσμα πάνω στη γη που η συντήρησή του (η τύχη του) να μην εξαρτάται απ` τον ΑΛΛΑΧ. Γνωρίζει τον τόπο της οριστικής του διαμονής (στην μήτρα) και για πόσο θα μένει σ` αυτόν (το πότε και που θα πεθάνει). Όλα (αυτά) είναι καταγραμμένα σε ολοφάνερο βιβλίο.»()

εγγυάται και παίρνει υπό την εγγύηση του Απόλυτου Συντηρητή και Επιμορφωτή όλων των δημιουργημάτων (του Ραμπ - Αλλάχ) τα απαραίτητα αγαθά όλων των ανθρώπων και ζώων, επίσης, وَكَاَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لاَ َتحْمِلُ رِزْقَهَا اَللّهُ يَرْزُقُهَا وَاِيَّاكُمْ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ «Και πόσο αμέτρητα είναι (τα πλάσματα) τα ζωντανά που δεν κουβαλούν τίποτε στη συντήρηση τους; Ο ΑΛΛΑΧ είναι που τρέφει και εσάς και αυτά, είναι Αυτός που ακούει τα πάντα (Σεμί’ )και Ο Παντογνώστης (Αλίμ).»() και στο παραπάνω εδάφιο το ότι προσφέρετε το απαραίτητο αγαθό αυτών που δεν μπορούν να το αποκτήσουν, των αδύναμων και ανήμπορων των αδύνατων που είναι αβοήθητοι, το ότι προσφέρετε δηλαδή από ένα ανέλπιστο μέρος, ίσως από το υπερπέραν, ίσως από το πουθενά… για παράδειγμα το ότι εγγυάται και δίνει με ορατό τρόπο, τη διατροφή, ακόμη και των εντόμων που βρίσκονται στο βυθό και όλων των νεοσσών από ανέλπιστα μέρη και όλων των ζώων κάθε άνοιξη, μόνο και μόνο από το υπερπέραν, ακόμη και στους αιτιολάτρες, κάτω από την αυλαία των αιτιών, αναγγέλλει και αποδεικνύει ότι όλα αυτά τα προαναφερόμενα τα δίνει πάλι Αυτός. Έτσι το ίδιο, αρκετά εδάφια του Κουρ’άν και οι απεριόριστες μαρτυρίες των υπάρξεων, δείχνουν ομόφωνα ότι κάθε έμβιο τρέφεται από την ευσπλαχνία Του ενός και Μοναδικού κατόχου Μεγαλείου Δύναμης και Συντηρητή όλων των πλασμάτων (Του Ρεζζάκ-ι Ζουλτζελάλ Αλλάχ).

Ναι, τα δέντρα τα οποία έχουν ανάγκη ένα είδος απαραιτήτων αγαθών όμως είναι ανήμπορα και άβουλα, παραμένοντας στη θέση τους με εγκαρτέρηση, τα απαραίτητα τους αγαθά έρχονται σ` αυτά τρέχοντας. Και το γεγονός ότι η διατροφή των αδύναμων νεοσσών κυλάει στο στόμα τους από τις απίθανες εντυπωσιακές αντλίες και μόλις αυτά τα νεοσσά αποκτήσουν λίγη δύναμη και λίγη βούληση σταματάει το γάλα, και κυρίως το να δίνεται ως βοήθεια η στοργή της μητέρας στα μωρά των ανθρώπων, αποδεικνύει με σαφήνεια ότι: το επιτρεπτό και δίκαιο (Χαλάλ) απαραίτητο αγαθό, δεν σχετίζετε με την δύναμη και την θέληση, ίσως σχετίζετε με την αδυναμία που προέρχεται από την εγκαρτέρηση και την ανημποριά.

Η απληστία η οποία τις περισσότερες φορές είναι αιτία απογοήτευσης και είναι πρόκληση της δύναμης της θέλησης και της πονηριάς τα οποία υπάρχουν σε μια ομάδα λογοτεχνών, και μέσο αυτών όπως κατευθύνονται σε ένα είδος ζητιανιάς, έτσι ακριβώς η αδυναμία που προέρχεται από την εγκαρτέρηση (tevekkioul)() και υπάρχει σε κάποιους απονήρευτους, αγενής και πολύ απλούς ανθρώπους και τους κατευθύνει στο πλούτο και στην ευπορία. Η παροιμία كَمْ عَالِمٍ عَالِمٍ اَعْيَتْ مَذَاهِبُهُ وَ جَاهِلٍ جَاهِلٍ تَلْقَاهُ مَرْزُوقًا «Υπάρχουν τόσοι επιστήμονες που αντιμετωπίζουν βιοποριστικά προβλήματα. Και υπάρχουν τόσοι αμόρφωτοι αγράμματοι που κολυμπάνε μέσα στα πλούτοι.» αποδεικνύει ότι το επιτρεπτό και δίκαιο (Χαλάλ) απαραίτητο αγαθό δεν αποκτιέται και δεν επιτυγχάνεται με την εξουσία και την δύναμη της βούλησης. Ίσως δίνετε από το έλεος κάποιου Ο οποίος δέχεται την εργασία και το μόχθο του και τον λυπάται για τις ανάγκες που έχει και του τα δωρίζει από την Φιλευσπλαχνία Του. Όμως τα απαραίτητα αγαθά είναι δύο ειδών:

Το πρώτο: Είναι το πραγματικό και έμφυτο απαραίτητο αγαθό το οποίο είναι υπό την εγγύηση Του Απόλυτου Συντηρητή και Επιμορφωτή όλων των δημιουργημάτων (Ραμπ). Μάλιστα είναι τόσο τακτοποιημένο ώστε το λίπος και το αποθηκευμένο με διάφορες μορφές έμφυτο απαραίτητο αγαθό που υπάρχει στο σώμα μπορεί να (τον) κρατήσει ζωντανό και να διατηρήσει την ζωή του χωρίς να έχει φάει τουλάχιστον περισσότερο από είκοσι μέρες. Δηλαδή αυτοί που φαινομενικά πεθαίνουν από την πείνα είκοσι τριάντα μέρες πριν και πριν τελειώσει το συσσωρευμένο έμφυτο απαραίτητο αγαθό, δεν πεθαίνουν από ανυπαρξία αγαθού αλλά ίσως πέθαναν από τις ασθένειες που πηγάζουν από τις κακές συνήθειες και από την εγκατάλειψη κάποιων άλλων συνηθειών.

Το δεύτερο απαραίτητο αγαθό: Είναι το εξωπραγματικό, τεχνητό απαραίτητο αγαθό το οποίο με την συνήθεια, την σπατάλη και κακή μεταχείριση θεωρείτε ως αναγκαία. Αυτό το απαραίτητο αγαθό δεν είναι υπό την εγγύηση Του Απόλυτου Συντηρητή και Επιμορφωτή όλων των δημιουργημάτων (Ραμπ), αλλά ίσως εξαρτάτε από την δωρεά. Κάποιες φορές το δίνει κάποιες φορές δεν το δίνει.

Σχετικά μ’ αυτό το δεύτερο απαραίτητο αγαθό ευτυχής είναι αυτός που με εξοικονόμηση και ολιγάρκεια -τα οποία είναι πηγή ευτυχίας και απόλαυσης-, θεωρώντας μια έμπρακτη επίκληση και ένα είδος προσευχής την δίκαια εργασία του ώστε να φτάσει στα απαραίτητα αγαθά (Χαλάλ) και με ευχαριστία και ευγνωμοσύνη δέχεται αυτή την δωρεά και περνάει την ζωή του ευτυχισμένα.

Και δυστυχής είναι, αυτός που με την σπατάλη και την απληστία -τα οποία είναι πηγή στεναχώριας και ζημιάς και λύπης-, αφήνοντας την δικαιωματική δίκαια εργασία (Χαλάλ) καταφεύγει σε κάθε τρόπο κάνοντας τα πάντα με τεμπελιά και τυραννία και περνάει τη ζωή του παραπονιάρικα, και ίσως και την σκοτώνει.

Όπως το στομάχι θέλει ένα απαραίτητο αγαθό έτσι και οι πνευματικές λεπτές αισθήσεις και συναισθήματα του ανθρώπου τα οποία είναι η καρδιά, η ψυχή και το μυαλό, τα μάτια και τα αυτιά και το στόμα ζητάνε τα απαραίτητα τους αγαθά από Τον Απόλυτο Συντηρητή όλων των δημιουργημάτων, -και Τον Κάτοχο απεριόριστης Στοργής και Ελέους και Ευσπλαχνίας, που περιτυλίγει τα πάντα και σε αυτόν τον κόσμο και στο υπερπέραν (Ρεζζάκ-ι Ραχίμ)-, και τα παίρνουνε με ευγνωμοσύνη με ευχαριστία. Τα απαραίτητα αγαθά προσφέρονται στο καθένα τους ξεχωριστά, κατάλληλα γ` αυτούς και ικανοποιώντας τους, χαρίζοντας τους τη γεύση, επιδαψιλεύοντας από το θησαυροφυλάκιο της Ευσπλαχνίας και Ελέους Του. Ίσως Ο (Ρεζζάκ-ι Ραχίμ) έχει δημιουργήσει τα μάτια και τα αυτιά, την καρδιά και το όραμα και το μυαλό, το καθένα από αυτά τα λεπτά αισθήματα ως ένα κλειδί ώστε να ανοίξει το θησαυροφυλάκιο Του Ελέους Του και να τους προσφέρει περισσότερα απαραίτητα αγαθά.

Όπως για παράδειγμα το μάτι είναι το κλειδί του πολύτιμου θησαυρού των κοσμημάτων τα οποία εμφανίζονται ως η ομορφιά και η ωραιότητα της επιφάνειας της γης, έτσι λοιπόν το ίδιο είναι και τα υπόλοιπα, -το καθένα- μπορεί να γίνει το κλειδί ενός κόσμου και να επωφεληθεί με την πίστη.

* * *

Ω κακομοίρη άνθρωπε που είσαι διασκορπιστείς, σπάταλος, ω τύραννε άδικε ω λερωμένε, βρώμικε! Επειδή δεν πραγματοποιείς την εξοικονόμηση, την καθαριότητα και την δικαιοσύνη, τα οποία είναι οι κανόνες κίνησης όλου του Σύμπαντος όλων των υπάρξεων, και επειδή αντιτάσσεσαι σε όλη την οντότητα προσελεύσεις το πνευματικό μίσος και το θυμό τους. Μα σε τι στηρίζεσαι και εξοργίζεις όλες τις υπάρξεις με την τυραννία σου την ανισορροπία σου την σπατάλη και την ακαθαρσία σου;

Ναι η σοφία η βαθύνοια που κυριαρχεί σε όλο το σύμπαν και προέρχεται από την μεγαλύτερη αντανάκλαση του ονόματος (Χακίμ) -Του Κατεξοχήν Σοφού Αλλάχ που δημιουργεί τα πάντα με σοφία, με νόημα και ωφέλεια και έτσι όπως πρέπει- κινείτε πάνω στην εξοικονόμηση και την μη σπατάλη και διατάζει την εξοικονόμηση…

* * *