Translations:Onuncu Söz/241/el
Εάν δεν υπάρχει άλλο μέρος, κάπου αλλού, όπου να μπορέσουν να αποκαλυφθούν πλήρως, τότε καθίσταται απαραίτητο, με μια παράνοια σαν εκείνη του ανθρώπου ο οποίος αρνείται την ύπαρξη του ήλιου μολονότι βλέπει το φως του που γεμίζει τη μέρα, να αρνηθούμε τη σοφία που μπορούμε να συναντήσουμε σε κάθε πράγμα μπροστά στα μάτια μας, να αρνηθούμε την ευεργεσία που μπορούμε να παρατηρήσουμε στην ίδια τη ψυχή μας και στα περισσότερα άλλα πράγματα, να αρνηθούμε τη δικαιοσύνη τα σημεία της οποίας διακρίνουμε τόσο έντονα, (Υποσημείωση ([1])) και να αρνηθούμε την ευσπλαχνία που παρατηρούμε απανταχού σε λειτουργία. Έπεται με τη σειρά του ότι πρέπει να θεωρήσουμε (αλίμονο!) σαν έναν ανόητο ξεφτίλα, ένα δόλιο τύραννο, αυτόν από τον οποίο προέρχονται όλες οι σοφές διεργασίες, τα γενναιόδωρα έργα και οι ελεήμονες δωρεές που διακρίνουμε στο σύμπαν. Επ` ουδενί!, να ήταν έτσι. Είναι μια καθ’ ολοκληρίαν αδύνατη ανατροπή της αλήθειας. Ακόμη και οι ανόητοι σοφιστές, οι οποίοι αρνούνταν την ύπαρξη κάθε πράγματος, ακόμη κι’ αυτήν των ίδιων τους των εαυτών, δε θα στοχάζονταν προθύμως μίαν τέτοια εισήγηση.
- ↑ Υποσημείωση: Υπάρχουν δύο παραλλαγές δικαιοσύνης, η μία είναι η καταφατική, η άλλη είναι η αρνητική. Η θετική παραλλαγή συνίσταται στο να αποδίδει στον άξιο το δίκαιο του. Η μορφή αυτής της δικαιοσύνης υφίσταται απ’ άκρου σ’ άκρου στην ανθρωπότητα με την πλέον πασιφανή μορφή, διότι, όπως έχει αποδειχθεί στην Τρίτη Αλήθεια, παρέχει με ευδιάκριτο τρόπο, συμφώνως προς τις χαρακτηριστικές ισορροπίες και ιδιάζοντα κριτήρια, όλα τα αντικείμενα πόθου που προβάλλονται ως αίτημα διαμέσου κάθε πράγματος από τον Κάτοχο Μεγαλείου Δύναμης, και αμίμητου Πλάστη Φατίρ-ι Ζουλτζελάλ Αλλάχ, με τη γλώσσα της έμφυτης πνευματικής ικανότητας, τη διάλεκτο της φυσικής ανάγκης, τη γλώσσα της αναγκαιότητάς, και όλες τις αξιώσεις της ζωής και της ύπαρξης. Η παραλλαγή αυτή της δικαιοσύνης είναι, επομένως, τόσο βέβαια όσο η ίδια η ζωή και η ύπαρξη.
Η άλλη παραλλαγή δικαιοσύνης, η αρνητική, συνίσταται στο να κολάζονται οι άδικοι. Αποδίδει στους παραβάτες την οφειλή τους εν είδει ανταπόδοσης και τιμωρίας. Αυτό το είδος δικαιοσύνης δεν είναι εντελώς φανερό στον κόσμο αυτό, παρόλο που υπάρχουν αμέτρητα σημεία και ενδείξεις που μας επιτρέπουν να αισθανόμαστε την αληθινή της φύση. Για παράδειγμα, όλα τα κολαστήρια πλήγματα και σωφρονιστικές μαστιγώσεις που έχουν απροσδόκητα επισκεφθεί όλους τους ανυπότακτους ανθρώπους, από τις (φυλές) του Άαντ (Aad) και του Σεμούντ (Thamud) μέχρι αυτά της σημερινής εποχής, αποδεικνύουν αναμφιβόλως πως μια εξυψούμενη δικαιοσύνη εξουσιάζει τον κόσμο.