Translations:İktisad, Kanaat, İsraf Mevzuunda Bir Mektup/6/mk

Во ерата на номадството, луѓето имале потреба од три или четири работи, така што двајца од десет луѓе немале можност постојано да си ги набавуваат. Во денешно време под господарувањето на апсорбирачката западна цивилизација, којашто се одликува по тоа што раѓа злоупотреба, навлекува на прекумерност, ги разгорува страстите и желбата, и придава на непотребните барања и претензии карактер на потребност, според љубовта кон подражавањето и оддаденоста современиот човек има барем дваесет потреби наместо задолжителните четири. Можно е само двајца од секои дваесет луѓе да ги задоволат овие дваесет потреби употребувајќи законски извор и доколку прибегнуваат кон алал. Останатите осумнаесет луѓе живеат во беда и сиромаштија.

Следствено, современата цивилизација го претвора човекот во одвратен бедник и во клетник што вечно има потреби. Со оглед на овие потреби, човештвото се насочува кон придобивки со арам доходи и кон примена на различни форми на гнев и неправедност. Класата на сиромашните се поттикнува да се бори и да стапува во постојани конфликти со аристократијата, затоа што се изоставува основниот закон поставен од Светиот Куран – должноста да се дава милостината зеќат и забраната да се зема лихва. Преку овие две положби се реализира можноста обичните луѓе да ја почитуваат аристократијата и се обезбедува нејзиното сочувство кон луѓето што имаат потреба. Со изоставувањето на основниот закон, капиталистите се принудуваат да ги угнетуваат сиромашните, да им ги погазуваат правата, а пролетерите се обврзуваат да не се потчинуваат и да се бунтуваат против богатите. Така се уништила среќата на човештвото, неговото спокојство и сигурност и се претворило во нејасна трага од изобилство.