Emirdağ Lahikası 2. Kitap 69. Mektup/el sayfasının kaynağını görüntüle

<languages/>
 
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
(Üstadımızın çok evvel yazmış olduğu zîrdeki mektubu, şahsî nüfuz temin ve dini siyasete âlet etmek ittihamlarına tam bir cevap olduğundan kararnameye ilhak edilmiştir.)
</div>

'''Ομιλεί Μόνο η Αλήθεια'''

Έχει αποδειχτεί στο Ρισαλέ-ι Νουρ, ότι μερικές φορές μέσα στην αδικία φανερώνετε το δίκαιο. Δηλαδή, μπορεί ο άνθρωπος με κάποια αιτία να αδικηθεί, να βρεθεί εκτεθειμένος με μια τυραννία, να αντικρίσει μια συμφορά, να καταδικαστεί, ακόμα και να φυλακιστεί. Αυτή η αιτία είναι άδικη. Η καταδίκη του θα είναι τυραννία. Ωστόσο αυτό το γεγονός είναι η αφορμή να φανερωθεί το δίκαιο. Το θείο πεπρωμένο τον καταδικάζει για κάποιο άλλο αδίκημα που έχει πράξει και χρίζει την φυλάκιση του, αυτή τη φορά με το χέρι ενός τύραννου, και τον ρίχνει στη συμφορά. Αυτό είναι ένα είδος της φανέρωσης της θείας δικαιοσύνης.

Εγώ τώρα σκέφτομαι. Είκοσι οχτώ χρόνια τώρα με τριγυρίζουν από νομό σε νομό, από πόλη σε πόλη. Αποστέλνομαι από δικαστήριο σε δικαστήριο. Ποια είναι η κατηγορία που μου αποδίδουν αυτοί οι οποίοι με τυραννάνε με αυτόν τον τρόπο; Το ότι κάνω εκμετάλλευση της θρησκείας για πολιτικά οφέλη; Γιατί ώμος δεν μπορούν να το επιβεβαιώσουν; Διότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στην πραγματικότητα. 

Ένα δικαστήριο προσπαθεί επί μήνες και χρόνια για να βρει κάποια ενοχή και να με καταδικάσει. Αυτό με αφήνει, ένα άλλο δικαστήριο με ξαναδικάζει με τις ίδιες κατηγορίες. Και αυτό ασχολείται για ένα χρονικό διάστημα, με πιέζει και με αφήνει αντιμέτωπο με διάφορα βασανιστήρια. Τελικά και αυτό δεν βρίσκει κάτι και με αφήνει. Στη συνέχεια ένα τρίτο δικαστήριο κολλάει στο γιακά μου. Και έτσι κυλάει η ζωή μου από συμφορά σε συμφορά, από δυστυχία σε δυστυχία. Με αυτόν τον τρόπο βίωσα είκοσι οχτώ χρόνια της ζωής μου. Και τελικά καταλάβανε και αυτοί ότι οι κατηγορίες που μου αποδίδουνε δεν έχουν καμία βάση και ουσία πραγματικότητας.

Μου αποδώσανε αυτές τις κατηγορίες εσκεμμένα, ή ήταν το αποτέλεσμα κάποιας καχυποψίας; Είτε εσκεμμένα, είτε καχυποψία, εγώ με μία πλήρη γνώση και ολόψυχα ξέρω ότι δεν έχω καμία σχέση και συσχέτιση με αυτές τις κατηγορίες. Το ότι δεν είμαι κάποιος που θα εκμεταλλευόταν τη θρησκεία για πολιτικά οφέλη είναι γνωστό σε όλο το κόσμο του ελέους. Ακόμα και αυτοί που με κατηγορούν το γνωρίζουν. Τότε γιατί επέμειναν σε αυτό το βασανιστικό αδίκημα; Γιατί εκτέθηκα σε αυτά τα επίμονα και συνεχόμενα βάσανα παρόλο που είμαι αθώος; Γιατί δεν μπόρεσα να αποφύγω αυτές τις συμφορές; Αυτή η κατάσταση δεν είναι αντίθετη με την θεία δικαιοσύνη;

Εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα δεν μπορούσα να βρω απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις, στεναχωριόμουνα. Ένιωθα πληγωμένος. Τώρα κατάλαβα το λόγο όλων αυτών των βασάνων και δοκιμασιών που έχω βιώσει. Εγώ, με μια απόλυτη θλίψη δηλώνω ότι: Το σφάλμα μου ήταν η εκμετάλλευση της υπηρεσίας μου στο Κουράν για την πρόοδο των υλικών και πνευματικών μου αρετών.

Αυτό το καταλαβαίνω τώρα, το νιώθω, και ευχαριστώ χιλιάδες φορές τον Αλλάχ που εδώ και πολλά χρόνια, κάποια πολύ ισχυρά πνευματικά εμπόδια, εκτός της θέλησης μου, με εμπόδιζαν να εκμεταλλευτώ την υπηρεσία μου στην πίστη για υλικές και άυλες αρετές και πρόοδο, για τη λύτρωση μου από την κόλαση, ακόμα και για την αιώνια μου ευτυχία και για οτιδήποτε άλλο.

Αυτά τα βαθιά αισθήματα και εμπνεύσεις με αφήναν έκπληκτο. Τα πνευματικά αξιώματα, η μεταθανάτια μακαριότητα, η απόκτηση τους μέσω θεάρεστων πράξεων και η τάση προς αυτά, τα οποία αρέσουν σε όλους και είναι επιτρεπτό δικαίωμα του καθενός και δεν περιέχουν την παραμικρή ζημία προς τους άλλους, εμένα από άποψης καρδιάς και ψυχής δεν μου επιτρεπόταν. Εκτός από την θεία ευαρέσκεια και η καθοδήγηση της ενδιάθετης τάσης μου για την υπηρεσία της γνώσης, μου παρουσίασαν μόνο και μόνο το ζήτημα της αφοσίωσης στην  υπηρεσία της πίστης.

Διότι σε αυτήν την εποχή που βρισκόμαστε, για να γνωστοποιούνται με έναν αποτελεσματικό τρόπο οι αλήθειες της πίστης- το οποίο είναι πέραν κάθε σκοπού, και δεν μπορούν να γίνονται μέσα εκμετάλλευσης σε τίποτα και δεν υποκύπτουν σε τίποτα- με μια έμφυτη λατρεία, σε αυτούς που δεν τις γνωρίζουν και έχουν την  ανάγκη να τις γνωρίσουν, είναι απαραίτητο να δοθεί ένα τέτοιο μάθημα του Κουράν, χωρίς να γίνει μέσο εκμετάλλευσης σε τίποτα έτσι ώστε σε αυτόν τον περίπλοκο κόσμο, να σώσει την πίστη με έναν τέτοιο τρόπο που να δώσει μια αναμφίβολη άποψη στους πείσμονες, να αντιμετωπίσει την απόλυτη απιστία, την επίμονη και πείσμον πλάνη, και να δώσει μια βέβαιη και αναμφισβήτητη αντίληψη σε όλους.

Και αυτή η αντίληψη σε αυτήν την εποχή, κάτω από αυτές τις συνθήκες, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τη γνώση ότι η θρησκεία δεν μπορεί να γίνει μέσο εκμεταλλεύσεις για κανέναν προσωπικό, μεταθανάτιο, εγκόσμιο, υλικό ή άυλο σκοπό.

Ειδάλλως, κάποιος και στο ύψιστο πνευματικό αξίωμα να είναι, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει εξολοκλήρου τις υποκινήσεις της τρομερής άυλης οντότητας η οποία συνιστάται από τις άθεες, απαρνητικές οργανώσεις και τάγματα. Διότι, ο εαυτός (το ναφς) και ο εγωισμός ενός πείσμονα που επιθυμεί να έρθει στην πίστη μπορεί να πει «Αυτός, μας ξεγέλασε με την ιδιοφυΐα και το θαυμάσιο αξίωμα που κατέχει.». Και με αυτά τα λόγια παραμένει μια καχυποψία μέσα του.

Ευχαριστώ χιλιάδες φορές τον Αλλάχ, που εδώ και είκοσι οχτώ χρόνια πίσω από την κατηγορία της κατάχρησης της πίστης για την πολιτική, το θείο πεπρωμένο, εκτός της βούλησης μου, με χαστουκίζει ως πλήρες δικαιοσύνη με το τυραννικό χέρι του ανθρώπου για να μην κάνω εκμετάλλευση της θρησκείας για τίποτα το προσωπικό, και με προειδοποιεί λέγοντας μου: «Αλίμονο! Μην τυχόν κάνεις μέσο εκμετάλλευσης τις αλήθειες της πίστης για προσωπικούς λόγους, έτσι ώστε αυτοί οι οποίοι έχουν ανάγκη την πίστη να καταλάβουν ότι ομιλεί μόνο η αλήθεια. Οι καχυποψίες του εγώ (ναφς), τα τεχνάσματα του σατανά να μη μείνουν, να σωπάσουν.»

Να λοιπόν, το μυστήριο των Επιστολών του Φωτός (Ρισαλέ-ι Νουρ) που έχουν μια επίδραση στις καρδιές και ψυχές όπως ο ενθουσιασμός που προκαλούν τα μεγάλα κύματα των μεγάλων θαλασσών, είναι αυτό και τίποτε άλλο.

Παρόλο που χιλιάδες μελετητές έχουν εκδώσει σε εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία με πιο εύγλωττο τρόπο τις αλήθειες οι οποίες γνωστοποιούνται στο Ρισαλέ-ι Νουρ, και πάλι αδυνατούν να σταματήσουν την απόλυτη απάρνηση. Εάν στον αγώνα κατά της απόλυτης απάρνησης και αθεϊσμού, κάτω από αυτές τις υπερβολικά δύσκολες συνθήκες το Ρισαλέ-ι Νουρ έχει ευδοκιμήσει σε κάποιο βαθμό, το μυστήριο είναι αυτό. Ο Σαῒντ δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει ούτε κάποια δύναμη ούτε αξίωμα του Σαῒντ. Ομιλεί μόνο η αλήθεια, η αλήθεια της πίστης.

Εφόσον τα φώτα της αλήθειας έχουν μια επιρροή στις καρδιές που έχουν ανάγκη την πίστη, τότε όχι ένας Σαῒντ, ας θυσιαστούν χίλιοι Σαῒντ. Ας είναι χαλάλι όλα τα δεινά και οι ταλαιπωρίες που έχω αντιμετωπίσει, όλα τα βασανιστήρια που έχω βιώσει, και όλες οι δυστυχίες που έχω αντέξει. Κάνω χαλάλι (συγχωρώ) όλα μου τα δικαιώματα σε αυτούς που με έχουν βασανίσει, σε αυτούς που με έχουν τριγυρίσει από πόλη σε πόλη, σε αυτούς που με έχουν προσβάλλει, σε αυτούς που θέλησαν να με φυλακίσουν με διάφορες κατηγορίες, σε αυτούς που μου ετοίμαζαν μια θέση στις φυλακές.

Και λέω στο δίκαιο πεπρωμένο το εξής:

Εγώ ήμουν αντάξιος αυτών των ευσπλαχνικών σου χαστουκιών. Αλλιώς, εάν εγώ σκεφτόμουνα μόνο τον εαυτό μου και όπως όλοι επέλεγα έναν ακίνδυνο και επιτρεπτό δρόμο, και δεν θυσίαζα τις υλικές και πνευματικές μου αφθονίες, θα έχανα αυτήν την τόσο ισχυρή πνευματική δύναμη. Υλικά και πνευματικά, θυσίασα τα πάντα μου, άντεξα σε όλες τις συμφορές, υπέμενα όλα τα βασανιστήρια. Με αυτόν τον τρόπο οι αλήθειες της πίστης διαδόθηκαν παντού. Και με αυτόν τον τρόπο εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύριοι μαθητές φοίτησαν μελετώντας την αληθινή γνώση στη σχολή του Φωτός (Νουρ). Και πλέον αυτοί είναι που θα συνεχίσουν την υπηρεσία της πίστης σε αυτόν τον δρόμο. Και δεν θα αποχωριστούν την μέθοδο μου η οποία είναι η θησεία όλων των υλικών και πνευματικών οφελών. Θα αγωνιστούν μόνο και μόνο για την ευαρέσκεια του Αλλάχ…

Αυτοί οι οποίοι μας βασάνισαν, υπηρέτησαν χωρίς να ξέρουν τα θεία μυστήρια του πεπρωμένου και τα βαθύτατα αποτελέσματα του, και χωρίς να καταλάβουν υπηρέτησαν τον αγώνα μας και στην ανάπτυξη των αληθειών της πίστης.

Το καθήκον μας για αυτούς αποτελείται από τις προσευχές μας για τη λύτρωσή τους.

Εγώ είμαι πολύ άρρωστος. Δεν μου έμειναν δυνάμεις ούτε για να γράψω και ούτε για να μιλήσω. Ίσως αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια. Οι μαθητές του Ρισαλέ-ι Νουρ στο Μεντρεσέτουζ-Ζεχρά ας μην ξεχάσουν αυτή τη διαθήκη μου.

<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
------
<center> [[Emirdağ Lahikası 2. Kitap 68. Mektup]] ⇐ | [[Emirdağ Lahikası]] | ⇒ [[Emirdağ Lahikası 2. Kitap 70. Mektup]] </center>
------
</div>