Bütün çeviriler

Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.

6 çeviri bulundu.

Ad	Geçerli mesaj metni
^g العربية (ar)	ونُقل نقلا صحيحاً: «أن الرسول ﷺ لما فتح مكة أمر بلالاً رضي الله عنه بأن يعلو ظهر الكعبة ويؤذّن عليها. و أبو سفيان بن حرب و عتاب بن أسيد والحارث بن هشام وهم رؤساء قريش جلوس في فناء الكعبة. فقال عتاب: لقد أكرم الله أسيداً إذ لم ير هذا اليوم. وقال الحارث: أما وَجَد محمدٌ مؤذناً غير هذا الغراب الأسود! قال أبو سفيان: لا أقول شيئاً، ولو تكلمتُ لأخْبَرَتْه هذه الحصباء. فخرج عليهم النبي ﷺ وقال: لقد علمتُ الذي قلتُم وذكرَ مقالتهم. فقال الحارث وعتاب: نشهدُ أنكَ رسولُ الله، ما اطّلع على هذا أحدٌ كان معنا فنقول به». (<ref>انظر: ابن هشام، السيرة النبوية ٥/ ٧٥، ٧٦؛ البغوي، معالم التنزيل ١/ ٣٤٧؛ ابن كثير، البداية والنهاية ٤/ ٣٠٣.</ref>)
^g Deutsch (de)	Und weiter, und auch dies ist zuverlässig überliefert, stieg bei der Eroberung von Mekka Hasret Bilal Habeshi auf das Dach der Kaaba und rief zum Gebet, während Abu Sufyan, Attab ibn Assid und Harith ibn Hisham, Fürsten vom Stamme der Quraysch beieinander saßen und miteinander plauderten. Da sagte Attab: "Mein Vater Assid hatte das Glück, diesen Tag nicht zu schauen." Harith entgegnete ihm: "Konnte Mohammed keinen anderen Mann finden als diese schwarze Krähe, der Muezzin zu sein?" Und er machte so Hasret Bilal Habeshi verächtlich. Abu Sufyan wandte ein: "Ich würde mich hüten, etwas dergleichen zu sagen. Selbst wenn es niemanden gäbe, so würden doch die Steine von Batha (Mekka) ihm Nachricht geben und so wird er es erfahren." In der Tat begegnete ihnen wenig später der Ehrenwerte Gesandte, mit dem Friede und Segen sei und wiederholte ihnen buchstäblich, was sie zueinander gesprochen hatten. Da legten nun auch Attab und Harith Zeugnis ab und wurden Muslime.
^g Ελληνικά (el)	Επίσης, σύμφωνα -με απόλυτα σίγουρη μετάδοση- όταν κυριεύτηκε η Μέκκα, ο Εξοχότατος Μπιλάλ-ι Χαμπεσί, ανέβηκε στη στέγη της Κάμπα και εκφώνησε το Εδάν. Από τους αρχηγούς των Κοραισίδων, ο Αμπού Σουφιάν, ο Αττάμπ Ιμπν-ι Εσίντ και ο Χαρίς Ιμπν-ι Χισάν, κάθισαν και μίλησαν. Ο Αττάμπ είπε: «Τι ευτυχής ο πατέρας μου Εσίντ, που δεν είδε αυτή τη μέρα». Ο Χαρίς είπε: «Ο Μουχάμμεντ δε βρήκε άλλον άντρα και έκανε μουεδ`δίν αυτόν τον μαύρο κόρακα;» κοροϊδεύοντας τον Εξοχότατο Μπιλάλ-ι Χαμπεσί. Ο Αμπού Σουφιάν είπε: «Εγώ φοβάμαι, δε θα πω τίποτα. Και αν όχι κάποιος, οι πέτρες αυτής της Μπάτχα θα τον ειδοποιήσουνε και αυτός θα το μάθει». Πράγματι, μετά από λίγο, ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), τους συνάντησε και τους επανέλαβε, αυτολεξή, τη συζήτηση τους. Τότε ο Αττάμπ και ο Χαρίς έγιναν Μουσουλμάνοι, φέρνοντας σεχάντετ. (<ref>al-Khafaji, Sharh al-Shifa i, 219, 220; Al- Asqalani, Al-Matalib Al-Aliya no, 4366; Ibn al-Qayyim al-Jawzi, Zad al-Ma`ad iii, 409, 410.</ref>)
^g English (en)	At the conquest of Mecca, as is also related in an authentic narration, Bilal al- Habashi went up onto the roof of the Ka‘ba and made the call to prayer, while Abu Sufyan, ‘Attab b. Asid, and Harith b. Hisham, from among the leaders of the Quraysh, were sitting together nearby. ‘Attab said: “My father was fortunate enough not to witness this moment.” Harith said contemptuously about Bilal: “Could Muhammad have not found someone other than this black crow to make the mu’ezzin?” Abu Sufyan said: “I am afraid to say anything, for he will come to know of whatever I say. Even if nothing else informs him, the rocks of this Batha [Mecca] will do so.” Indeed, a little later the Noble Messenger (Upon whom be blessings and peace) encountered them and repeated to them their conversation word for word. That very moment ‘Attab and Harith became Muslims.(<ref>al-Khafaji, Sharh al-Shifa’, i, 219, 220; al-‘Asqalani, al-Matalib al-‘Aliya, no: 4366; Ibn al-Qayyim al-Jawzi, Zad al-Ma’ad (Tahqiq: al-Arnavud), iii, 409-410; Ibn Hisham, Sirat al-Nabi, ii, 413.</ref>)
^g Bahasa Indonesia (id)	Dalam riwayat yang sahih disebutkan bahwa, “Ketika fathu Makkah, Rasul menyuruh Bilal d untuk naik ke atas Ka’bah dan mengumandangkan adzan. Abu Sufyan ibn Harb, Attâb ibn Usaid, dan al-Harits ibn Hisyam yang merupakan tokoh pimpinan Qurays sedang duduk di halaman Ka’bah. Attâb berkata, “ Bapakku, Usaid, sangat beruntung karena tidak melihat apa yang terjadi hari ini.” Sementara al-Harits berkata, “Apakah Muhammad tidak menemukan seorang muazzin selain orang hitam ini?” Mendengar hal itu Abu Sufyan berkomentar, “Aku tidak akan berkata apa-apa. Sebab, andaikan aku berkata sesuatu, tentu kerikil ini memberitahukan padanya (Nabi).” Tidak lama kemudian Nabi mendatangi mereka seraya berkata, “Aku mengetahui apa yang kalian katakan.” Beliau menyebutkan perkataan mereka. Setelah itu, al-Harits dan Attâb berkata, “Kami bersaksi bahwa engkau adalah utusan Allah. Tidak ada seorangpun yang mengetahui hal ini selain kami sehingga aku mengatakannya padamu.”(<ref>Lihat: Ibnu Hisyam, as-Sîrah an-Nabawiyyah 5/75, 76; al-Baghawi, Ma’âlim at- Tanzîl 1/347; dan Ibnu Katsir, al-Bidâyah wa an-Nihâyah 4/303.</ref>)
^g Türkçe (tr)	Hem –nakl-i sahih ile– Feth-i Mekke vaktinde, Hazret-i Bilâl-i Habeşî, Kâbe damına çıkıp ezan okumuş. Rüesa-yı Kureyş’ten Ebî Süfyan, Attab İbn-i Esid ve Hâris İbn-i Hişam oturup konuştular. Attab dedi: “Pederim Esid bahtiyar idi ki bugünü görmedi.” Hâris dedi ki: “Muhammed, bu siyah kargadan başka adam bulmadı mı ki müezzin yapsın?” Hazret-i Bilâl-i Habeşî’yi tezyif etti. Ebî Süfyan dedi: “Ben korkarım, bir şey demeyeceğim; kimse olmasa da şu Batha’nın taşları, ona haber verecek, o bilecek.” Hakikaten bir parça sonra Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm onlara rast geldi, harfiyen konuştuklarını söyledi. O vakit Attab ile Hâris şehadet getirdiler, Müslüman oldular.