Bütün çeviriler

Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.

10 çeviri bulundu.

Ad	Geçerli mesaj metni
^g العربية (ar)	وإنكارُ هذه العدالةِ الجليَّةِ الظاهِرةِ الأماراتِ..(<ref> نعم، إنَّ العدالةَ شِقّانِ أحدُهُما إيجابيّ، والآخرُ سَلبِيّ: أما الإيجابيُّ فهو: إعطاءُ كلِّ ذي حقٍ حَقَّهُ؛ فهذا القِسمُ من العدالةِ مُـحيطٌ وشامِلٌ لكلِّ ما في هذه الدنيا لدرجةِ البداهَةِ، فكما أثبتنا في «الحقيقة الثالثة» بأنَّ ما يطلُبُه كلُّ شيءٍ وما هو ضَرورِيٌّ لوجودِه وإدامَةِ حياتِه، تلك المطالِبُ التي يطلُبُها بلسان استِعدادِه وبِلُغةِ حاجاتِه الفطريَّةِ وبلسانِ اضطرارِهِ من الفاطرِ ذي الجلالِ تَأتِيهِ بميزانٍ خاصٍ دَقِيـقٍ، وبمعايِيرَ ومقايِيسَ مُعيَّنةٍ، أي إن هذا القِسمَ من العَدالةِ ظاهرٌ ظهورَ الوجودِ والحياةِ؛ وأما القِسمُ السَّلبيّ فهو: تأديبُ غيرِ المحِقِّين، أي إحقاقُ الحقِّ بإنزالِ الجزاءِ والعذابِ عليهم، <br> فهذا القِسمُ وإن كان لا يَظهَرُ بجلاءٍ في هذه الدنيا إلّا أن هنالك إشاراتٍ وأماراتٍ تدل على هذه الحقيقةِ؛ خذ مثلا سَوْطَ العذابِ وصَفعاتِ التأديبِ التي نَزلتْ بقوم عادٍ وثَمودَ بل بالأقوام المتمرِّدَةِ في عصرنا هذا، مما يُظهِرُ بالحدْسِ القَطعِيِّ هَيمَنةَ العدالةِ الساميةِ وسِيادَتَها. (المؤلف). </ref>) وإنكارُ هذه الرَّحمةِ التي نراها في كلِّ مكان.. وكذلك يَلزَمُ أن يُعتبَرَ صاحبُ ما نراهُ من الإجراءاتِ الحكِيمةِ والأفعالِ الكريمةِ، والآلاءِ الرَّحِيمةِ -حاشَ لله ثُمَّ حاشَ لله- لاهيًا لاعِبا ظَالِما غدَّارا تعالى الله عن ذلك عُلوا كبيرا، وما هذا إلَّا انقِلابُ الحقائِقِ بأضْدادِها، وهو مُنتهَى المُحال، حتى السُّوفسطائيُّون الذين ينكرون وجودَ كلِّ شيءٍ حتى وُجودَ أنفسِهم لا يَدنُون إلى تَصوُّرِ هذا المُحالِ بسهولَةٍ.
^g български (bg)	Така е, защото знаем, че земята и нейното съдържание не са достатъчни, за да се изявят четирите истини, и ако не съществува друго достойно за тях място, би следвало да се отрече мъдростта, вложена във всичко навред пред очите ни – а това е налудничаво, все едно да се отрече слънцето и неговата светлина, изпълваща деня, – и би следвало да се отхвърли загрижеността, постоянно наблюдавана и у нас самите, и в повечето неща, да се отхвърли и справедливостта, явна и с видими знаци(<ref>Да, справвдливостта св разполовява на двв: позитивна и нвгативна. Позитивната св изразява в првдоставянвто на съотввтнитв права на всвки правоимаиf. Тази част от справвдливостта в цялостна и всвобхватна за всичко по звмята и в явна до ствпвн на очввидност. Както доказахмв в "Трвта истина", всяко нвиfо получава със спвциална и првцизна мярка, спорвд опрвдвлвни точни условия и критврии, всичко, ковто то изисква и в нужно за съиfвствуванвто му и за продължаванвто на живота му, всичко, за ковто то моли Създатвля, Поситвля на ввличивто, с взика на вродвнитв си способности, на вствстввнитв си нужди и на принудата. C други думи, тази част от справвдливостта в видима, както са видими съиfвствуването и животът. <br> що се отнася до негативната част, то тя е превъзпитаване на несправедливите, тоест възцаряване на правдата чрез низпославане върху тях на възмездие и наказание. Въпреки че тази отрицателна страна на справедливостта не се разкрива ясно в този свят, все пак се изявяват нейни признаци и белези, указваufи на споменатата истина. Като пример можем да посочим бича на наказанието и плесниците на превъзпитанието, сполетели народите на Ад и Самуд, и оufе – непокорните народи в наusата епоха. Това разкрива категоричната хипотеза за доминирането и господството на върховната справедливост. – B. а.</ref>), да се отхвърли и милосърдието, наблюдавано навсякъде. Eи следвало също така Предприелият всички тези мъдри мерки, Извършителят на всички тези щедри дела и Приносителят на всички тези милосърдни дарове (опазил Аллах, и пак – опазил Аллах!) просто да бъде смятан за лекомислен и забавляващ се, за вероломен угнетител – но превисоко стои Аллах над всичко това! Подобно допускане не е друго освен превръщане на истините в тяхната противоположност, което е краен абсурд и дори софистите, отричащи собственото си съществуване, не са стигали дотам, да си въобразят с лекота толкова невъзможно положение.
^g Deutsch (de)	Gäbe es nicht noch irgendwo anders einen Ort, wo es sich vollkommen manifestieren kann, dann müsste man wie ein Wahnsinniger die Existenz der Sonne leugnen, obwohl man doch sehen kann, wie ihr Licht den Tag erfüllt, die Weisheit leugnen, die vor unseren Augen alle Dinge erfüllt, die Gnade leugnen, die wir jederzeit in unseren Seelen und in den meisten Dingen bezeugen können, die Gerechtigkeit leugnen(<ref>{Anmerkung: Es gibt zwei Arten der Gerechtigkeit (adalet). Die eine davon ist positiv (im Sinne von aktiv), die andere negativ (im Sinne von passiv). Was die positive Art betrifft, so besteht sie darin, dem Berechtigten (haq sahibi) sein Recht (haqqini) zu geben. Diese Art von Gerechtigkeit gibt es in dieser Welt in einem solchen Ausmaß, dass sie bereits offensichtlich ist. Denn wie wir in der „Dritten Wahrheit“ bewiesen haben, gibt der Schöpfer in Seiner Majestät (Fatir-i Dhu'lDjelal) offensichtlich allem, was da ist, ausgewogen und abgemessen, das, was es entsprechend seiner Veranlagung, seiner Bedürfnisse und den Notwendigkeiten erstrebt und erbittet, und was es gerechtermaßen für Leben und Dasein benötigt, in eigener und jeweils ausgewogener und gesondert abgemessener Weise. Das heißt, es gibt diese Art der Gerechtigkeit gleichermaßen mit Sicherheit wie das Leben und das Dasein selbst. Die zweite Art der Gerechtigkeit ist negativ und besteht darin, die Ungerechten (haqsizlar haqqini) zur Rechenschaft (terbiye) zu ziehen. Das heißt, das Recht der Ungerechten (haqsizlar haqqini) ist ihre Züchtigung und Strafe (ta'dhib ve tedjziye), die sie erhalten. Diese Art zeigt sich zwar nicht vollkommen in dieser Welt, es gibt jedoch zahllose Zeichen und Hinweise, welche die Realität dieser Tatsache wahrnehmbar machen. Kurz gesagt: Alle Schläge und Strafen, Züchtigungen und Leiden, welche seit den Zeiten des Volkes von Ad und Thamud bis heute über die widerspenstigen Völker gekommen sind, zeigen mit unfehlbarer Sicherheit, wie eine hohe und erhabene Gerechtigkeit regiert (âli bir adaletin hukumran)....}</ref>)deren Werke so mächtig sichtbar werden, die Barmherzigkeit leugnen, die wir überall sehen können. Desgleichen müssten wir dann annehmen, dass der Herr dieser weisheitsvollen Ausführungen, dieser gastfreien Behandlung, dieser Gastgeschenke Seiner Barmherzigkeit, die wir im ganzen Universum sehen können - möge Er es verhüten! - ein gemeiner Schauspieler und ein erbarmungsloser Tyrann wäre. Das aber ist eine grenzenlos unmögliche Verkehrung der Wahrheit! Sogar die törichten Sophisten, die die Existenz allen Seins und ihrer selbst leugnen, wären nicht so leicht dazu bereit, derartige Betrachtungen anzustellen...
^g Ελληνικά (el)	Εάν δεν υπάρχει άλλο μέρος, κάπου αλλού, όπου να μπορέσουν να αποκαλυφθούν πλήρως, τότε καθίσταται απαραίτητο, με μια παράνοια σαν εκείνη του ανθρώπου ο οποίος αρνείται την ύπαρξη του ήλιου μολονότι βλέπει το φως του που γεμίζει τη μέρα, να αρνηθούμε τη σοφία που μπορούμε να συναντήσουμε σε κάθε πράγμα μπροστά στα μάτια μας, να αρνηθούμε την ευεργεσία που μπορούμε να παρατηρήσουμε στην ίδια τη ψυχή μας και στα περισσότερα άλλα πράγματα, να αρνηθούμε τη δικαιοσύνη τα σημεία της οποίας διακρίνουμε τόσο έντονα, (Υποσημείωση (<ref> Υποσημείωση: Υπάρχουν δύο παραλλαγές δικαιοσύνης, η μία είναι η καταφατική, η άλλη είναι η αρνητική. Η θετική παραλλαγή συνίσταται στο να αποδίδει στον άξιο το δίκαιο του. Η μορφή αυτής της δικαιοσύνης υφίσταται απ’ άκρου σ’ άκρου στην ανθρωπότητα με την πλέον πασιφανή μορφή, διότι, όπως έχει αποδειχθεί στην Τρίτη Αλήθεια, παρέχει με ευδιάκριτο τρόπο, συμφώνως προς τις χαρακτηριστικές ισορροπίες και ιδιάζοντα κριτήρια, όλα τα αντικείμενα πόθου που προβάλλονται ως αίτημα διαμέσου κάθε πράγματος από τον Κάτοχο Μεγαλείου Δύναμης, και αμίμητου Πλάστη Φατίρ-ι Ζουλτζελάλ Αλλάχ, με τη γλώσσα της έμφυτης πνευματικής ικανότητας, τη διάλεκτο της φυσικής ανάγκης, τη γλώσσα της αναγκαιότητάς, και όλες τις αξιώσεις της ζωής και της ύπαρξης. Η παραλλαγή αυτή της δικαιοσύνης είναι, επομένως, τόσο βέβαια όσο η ίδια η ζωή και η ύπαρξη. <br> Η άλλη παραλλαγή δικαιοσύνης, η αρνητική, συνίσταται στο να κολάζονται οι άδικοι. Αποδίδει στους παραβάτες την οφειλή τους εν είδει ανταπόδοσης και τιμωρίας. Αυτό το είδος δικαιοσύνης δεν είναι εντελώς φανερό στον κόσμο αυτό, παρόλο που υπάρχουν αμέτρητα σημεία και ενδείξεις που μας επιτρέπουν να αισθανόμαστε την αληθινή της φύση. Για παράδειγμα, όλα τα κολαστήρια πλήγματα και σωφρονιστικές μαστιγώσεις που έχουν απροσδόκητα επισκεφθεί όλους τους ανυπότακτους ανθρώπους, από τις (φυλές) του Άαντ (Aad) και του Σεμούντ (Thamud) μέχρι αυτά της σημερινής εποχής, αποδεικνύουν αναμφιβόλως πως μια εξυψούμενη δικαιοσύνη εξουσιάζει τον κόσμο. </ref>)) και να αρνηθούμε την ευσπλαχνία που παρατηρούμε απανταχού σε λειτουργία. Έπεται με τη σειρά του ότι πρέπει να θεωρήσουμε (αλίμονο!) σαν έναν ανόητο ξεφτίλα, ένα δόλιο τύραννο, αυτόν από τον οποίο προέρχονται όλες οι σοφές διεργασίες, τα γενναιόδωρα έργα και οι ελεήμονες δωρεές που διακρίνουμε στο σύμπαν. Επ` ουδενί!, να ήταν έτσι. Είναι μια καθ’ ολοκληρίαν αδύνατη ανατροπή της αλήθειας. Ακόμη και οι ανόητοι σοφιστές, οι οποίοι αρνούνταν την ύπαρξη κάθε πράγματος, ακόμη κι’ αυτήν των ίδιων τους των εαυτών, δε θα στοχάζονταν προθύμως μίαν τέτοια εισήγηση.
^g English (en)	If there is no other place, somewhere else, where they can be manifested fully, it then becomes necessary, with a lunacy like that of the man who denies the existence of the sun even though he sees its light filling the day, to deny the wisdom that we can see in everything in front of our eyes; to deny the beneficence that we can observe in our own souls and in most other things; to deny the justice the signs of which appear so strongly;(<ref>There are two varieties of justice, one affirmative, the other negative. The positive variety consists in giving the deserving his right. This form of justice exists throughout the world in the most obvious fashion, because, as proven in the Third Truth, it observably bestows, in accordance with special balances and particular criteria, all the objects of desire requested by everything from its Glorious Creator with the tongue of innate capacity, the language of natural need, the speech of necessity, and all the requirements of life and existence. This variety of justice is, then, as certain as life and existence itself.The other variety of justice, the negative, consists in chastising the unjust; it gives wrongdoers their due by way of requital and punishment. This type of justice is not fully manifest in this world, even though there are countless signs and indications that permit us to sense its true nature. For example, all the chastising blows and punitive lashes that have descended on all rebellious peoples, from the ‘Ad and Thamud to those of the present age, show definitely that an exalted justice dominates the world.</ref>) and to deny the compassion we see everywhere in operation. It follows in turn that we must regard as a foolish prankster, a treacherous tyrant, the one from whom proceed all the wise processes, the generous deeds and the merciful gifts we perceive in the universe. God forbid that this should be so; it is a totally impossible reversal of the truth. Even the foolish sophists, who denied the existence of everything and even that of their own selves, would not readily contemplate such a proposition.
^g español (es)	y si no hay en otro lugar lo que es digno de ellas es preciso negar esta sabiduría que existe en cada cosa ante nosotros, con la locura de quien niega el sol cuya luz llena el día, y negar esta providencia que contemplamos siempre en nosotros mismos y en la mayor parte de las cosas y negar esta justicia excelsa cuyos signos son evidentes(<ref>*[En efecto: La justicia tiene dos partes, una de ellas positiva y la otra negativa. La positiva es darle a cada uno el derecho que le corresponde, y esta parte de la justicia abarca y comprende todo cuanto hay en este mundo en el grado de lo que es obvio, tal y como hemos demostrado en la Tercera Verdad en el sentido de que lo que busca toda cosa y lo que es necesario para su existencia y la continuidad de su vida que busca con la lengua de la predisposición y con el lenguaje de sus necesidades naturales y con la lengua de su necesidad imperiosa del Originador, Dueño de majestad, le viene con una balanza especial y precisa y con medidas específicas; es decir: Esta parte de la justicia es patente como lo es la existencia y la vida. En cuanto a la parte negativa es educar a los que no tienen la razón, es decir: Afirmar el derecho haciendo caer el pago y el castigo sobre ellos. Y esta parte aunque no se manifieste con nitidez en este mundo hay indicaciones y signos que apuntan a esta realidad. Toma por ejemplo el castigo que descendió sobre la gente de ‘Ad y Zamud e incluso con los pueblos insubordinados en esta época nuestra de entre lo que pone de manifiesto para la intuición categórica la hegemonía de la justicia elevada y su primacía. (El autor).]</ref>) y negar esta misericordia que vemos en cada lugar.Y así mismo es preciso que se considere al Dueño de los procederes sabios,los hechos generosos y los instrumentos misericordiosos, ¡lejos está Allah de eso!, como alguien frívolo, que juega, que es injusto y que engaña, sea ensalzado Allah muy por encima de eso; y esto no es sino transformar las verdades en sus opuestos, lo cual es el colmo de lo absurdo. Incluso los sofistas que niegan la existencia de todo incluso la existencia de ellos mismos no se acercan a concebir este absurdo con facilidad.
^g Bahasa Indonesia (id)	Andaikan di tempat lain tidak ada sesuatu yang tepat dan sesuai dengannya, berarti hikmah yang terdapat pada segala sesuatu di hadapan kita harus diing- kari seperti sikap gila orang yang mengingkari keberadaan matahari yang cahayanya menyelimuti siang. Selain itu, adanya perhatian Tuhan yang selalu kita saksikan pada diri kita dan pada segala sesuatu serta keadilan-Nya yang sangat jelas harus diingkari pula.(<ref>Ya, keadilan memiliki dua sisi: positif dan negatif. Yang positif adalah memberikan kepada setiap pemilik hak apa yang menjadi haknya. Sisi keadilan ini mencakup seluruh yang terdapat di dunia dengan sangat jelas. Seperti yang telah kami buktikan dalam ‘hakikat ketiga’ bahwa apa yang dituntut oleh segala sesuatu serta hal yang mendesak bagi ek- sistensinya seperti yang diminta oleh lisan kecenderungannya dengan bahasa kebutuhan fitrinya serta dengan lisan kepapaannya terhadap Tuhan akan datang dengan timbangan yang khusus dan cermat serta dengan standar dan ukuran tertentu. Dengan kata lain, sisi keadilan ini sangat jelas, sejelas wujud dan kehidupan.Sedangkan sisi negatifnya adalah menghukum yang bersalah. Yakni merealisasikan kebenaran dengan memberikan balasan dan siksa kepada mereka. Sisi ini meskipun tidak tampak dengan jelas di dunia, namun terdapat sejumlah petunjuk atasnya. Sebagai contoh adalah siksa dan hukuman yang diberikan kepada kaum `Ad dan Tsamûd. Bahkan kepada kaum yang membangkang di masa kita sekarang ini. Dari sana dapat ditangkap begitu dominannya keadilan Tuhan—Penulis.</ref>)Termasuk pengingkaran atas rahmat-Nya yang kita lihat di mana-mana. Di samping itu, berarti Pemilik dari seluruh aktivitas penuh hikmah, perbuatan mulia, serta karunia yang penuh rahmat tersebut hanya bermainmain, zalim sekaligus berkhianat. Sungguh Allah jauh dari semua itu. Ini hanya bentuk pembalikan fakta dan hakikat yang ada. Ia sangat mustahil. Bahkan kaum sofis yang mengingkari wujud mereka sendiri tidak bisa menggambarkan kemustahilan tersebut dengan mudah.
^g македонски (mk)	Така е, затоа што знаеме дека земјата и нејзината содржина не се доволни за да се изјават четирите вистини, и ако не постои друго место достојно за нив, би следувало одрекување на мудроста вложена во сè што е пред нашите очи – а тоа е налудничаво, исто како да се одрече сонцето и неговата светлина која го исполнува денот, и би следувало отфрлување на грижата, постојано набљудувана и во нас самите, и во повеќето работи, отфрлување на справедливоста, јавна и со видливи знаци(<ref>Да, справедливоста се дели на два дела: позитивна и негативна. Позитивната се изразува во обезбедувањето на соодветните права на секој правоимач. Овој дел од справедливоста е целосен и сеопфатен за сè на земјата и е јавен до степен на очигледност. Како што докажавме во „Трета Вистина“, секое нешто со посебна и прецизна мерка, според определени точни услови и критериуми, добива сè што изискува и сè што е потребно за неговото постоење и продолжување на неговиот живот, за сè што го моли Создателот, Носителот на величието, со јазикот на своите вродени способности, на природните потреби и на принудата. Со други зборови, овој дел од справедливоста е видлив, како што се видливи и постоењето и животот.<br> Што се однесува до негативниот дел, тоа е превоспитување на неправедните, односно владеење на правото преку откривање на одмаздата и казната за нив. Иако оваа негативна страна на справедливоста не се открива јасно во овој свет, сепак се изразуваат нејзините признаци и белези што укажуваат на споменатата вистина. Како пример, можеме да ги посочиме камшикот на казната и шлаканиците на превоспитувањето, што ги снашле народите на Ад и Семуд, па дури и непокорните народи во нашата епоха. Тоа ја разоткрива категоричната хипотеза за доминирањето и господарувањето на врвната справедливост.</ref>) отфрлување и на милосрдието, набљудувано насекаде. Исто така, би следувало Претприемачот на сите овие мудри мерки, Извршителот на сите овие великодушни дела и Носителот на сите овие милосрдни дарови (Не, никако, и повторно никако за сè што е изречено) едноставно да биде сметан за лекомислен и забавен, за вероломен угнетувач, но Аллах е превисоко над сето тоа! Таквото допуштање не е ништо друго освен превртување на вистините во нивната спротивност, коешто е краен апсурд, па дури и глупавите софисти кои го одрекуваат сопственото постоење, не стигнале дотаму да си замислат со толкава леснотија таква невозможна состојба.
^g shqip (sq)	Në qoftë se nuk do të kishte ndonjë vend tjetër, diku tjetër, ku ato të mund të shfaqen plotësisht, atëherë do të bëhej e domosdoshme, me një marrëzi si ajo e atij njeriu i cili mohon ekzistencën e diellit, megjithëse e shikon dritën duke mbushur ditën dhe do të mohonte urtësinë që ne mund ta shohim në çdo gjë përpara syve tonë, do të mohonte përkujdesjen që ne mund ta vëzhgojmë në vetveten tonë dhe në shumicën e gjërave, do të mohonte këtë drejtësi(<ref>Ndodhen dy lloje drejtësie, njëri është pozitiv dhe tjetri negativ.<br>Lloji pozitiv është t’i japësh të drejtën e meritueshme atij që i takon. Kjo formë drejtësie ekziston gjithandej botës në formën më të qartë, sepse siç u provua te e Vërteta e tretë, se ajo çfarë kërkon çdo gjë dhe ajo çfarë është e domosdoshme për ekzistencën e vazhdimësinë e jetesës së saj, të cilën ajo gjë e kërkon nga Krijuesi i saj, me gjuhën e prirjes së saj të bashkëlindur, me gjuhën e nevojës natyrale, dhe me gjuhën e domosdoshmërisë së saj, ajo gjë i jepet asaj në përputhje me një balancë të veçantë dhe me një kriter të veçantë. Domethënë, kjo formë drejtësie është aq e sigurt sa vetë jeta e vetë ekzistenca.<br>Lloji i dytë i drejtësisë, negativja, qëndron në ndëshkimin e padrejtësive; ky lloj u jep keqbërësve hakun e tyre nëpërmjet shpagimit e dënimit. Ky tip drejtësie edhe në qoftë se nuk shfaqet plotësisht në këtë botë, mirëpo ndodhen shenja e tregues të panumërt që na lejojnë neve për ta kapur me intuitë e për ta perceptuar natyrën e vërtetë të saj. Për shembull, të gjitha goditjet qortuese dhe kamxhikët ndëshkimorë që u ranë popujve kundërshtarë, nga Adi e Themudi gjer tek popujt kryengritës të këtij shekullit tonë, sigurisht tregojnë se një drejtësi e lartë e sundon botën...</ref>) që shenjat e së cilës shfaqen kaq fuqishëm, dhe do të mohonte këtë mëshirë që ne e shikojmë në çdo vend. Gjithashtu do të duhej të konsiderohej Autori prej të Cilit vijnë këto zhvillime urtësie, këto veprime bujarie dhe këto mirësi të mëshirshme që ne i marrim në univers – do të duhej të vlerësohej - ruajna Zot!, si një tallës e një tiran tradhtar e mashtrues. Është krejtësisht e pamundur që të përmbysen të vërtetat. Madje edhe sofistët idiotë, të cilët mohuan ekzistencën e çdo gjëje dhe madje ekzistencën e vetes së tyre, nuk do t’i afroheshin lehtë përfytyrimit të këtij absurditeti.
^g Türkçe (tr)	Eğer başka yerde dahi onlara tam mazhar olacak mekân bulunmazsa, o vakit gündüzü dolduran ziyayı gördüğü halde, güneşin vücudunu inkâr etmek derecesinde bir divanelikle, şu her şeyde bulunan gözümüz önündeki hikmeti inkâr etmek, şu nefsimizde ve ekser eşyada her vakit müşahede ettiğimiz inayeti inkâr etmek ve şu pek kuvvetli emaratı görünen adaleti inkâr etmek '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Evet, adalet iki şıktır. Biri müsbet, diğeri menfîdir. '''Müsbet ise''' hak sahibine hakkını vermektir. Şu kısım adalet, bu dünyada bedahet derecesinde ihatası vardır. Çünkü Üçüncü Hakikat’ta ispat edildiği gibi her şeyin istidat lisanıyla ve ihtiyac-ı fıtrî lisanıyla ve ıztırar lisanıyla Fâtır-ı Zülcelal’den istediği bütün matlubatını ve vücud ve hayatına lâzım olan bütün hukukunu mahsus mizanlarla, muayyen ölçülerle bilmüşahede veriyor. Demek, adaletin şu kısmı, vücud ve hayat derecesinde kat’î vardır. <br> '''İkinci kısım menfîdir ki''' haksızları terbiye etmektir. Yani haksızların hakkını, tazip ve tecziye ile veriyor. Şu şık ise çendan tamamıyla şu dünyada tezahür etmiyor. Fakat o hakikatin vücudunu ihsas edecek bir surette hadsiz işarat ve emarat vardır. Ezcümle, kavm-i Âd ve Semud’dan tut tâ şu zamanın mütemerrid kavimlerine kadar gelen sille-i te’dib ve tâziyane-i tazip, gayet âlî bir adaletin hükümran olduğunu hads-i kat’î ile gösteriyor.</ref>)''' ve şu her yerde gördüğümüz merhameti inkâr etmek lâzım geldiği gibi; şu kâinatta gördüğümüz icraat-ı hakîmane ve ef’al-i kerîmane ve ihsanat-ı rahîmanenin sahibini –hâşâ, sümme hâşâ– sefih bir oyuncu, gaddar bir zalim olduğunu kabul etmek lâzım gelir ki nihayetsiz muhal bir inkılab-ı hakaiktir. Hattâ her şeyin vücudunu ve kendi nefsinin vücudunu inkâr eden ahmak sofestaîler dahi bunun tasavvuruna kolay kolay yanaşamazlar.