Bütün çeviriler
Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.
9 çeviri bulundu.
| Ad | Geçerli mesaj metni |
|---|---|
| g العربية (ar) | == القِطعةُ الخامِسةُ من الذَّيلِ == إنَّ إخبارَ مئةٍ وأربعةٍ وعشرينَ ألفا من المصطَفَيْنَ الأخيارِ وهم الأنبياءُ والمرسَلون عليهم الصلاة والسلام -كما نصَّ عليهِ الحديث (<ref> تقدَّم تخريجُه في القطعةِ الأولى من ذيلِ الكلمةِ العاشِرةِ. </ref>)- إخبارا بالإجماعِ والتواترِ مستَندِين إلى الشهودِ عند بعضِهم وإلى حقِّ اليقينِ عندَ آخرينَ، عن وجودِ الدارِ الآخرةِ، وإعلانَهم بالإجماعِ أنَّ الناسَ سيُساقون إليها، وأنَّ الخالقَ سبحانَه وتعالى سيأتي بالدارِ الآخِرةِ بلا رَيبٍ، مثلما وَعدَ بذلك وعْدًا قاطِعًا. وإنَّ تصديقَ مئةٍ وأربعةٍ وعشرينَ مِليونًا من الأولياءِ كشْفا وشُهودًا ما أخبرَ به هؤلاءِ الأنبياءُ عليهم السلام، وشهادتَهم على وجودِ الآخرةِ بعلمِ اليَقينِ دليلٌ قاطعٌ وأيُّ دليلٍ على وجودِ الآخِرةِ.. وكذا، فإنَّ تجلّياتِ جميعِ الأسماءِ الحسنَى لخالقِ الكَونِ المتَجلِّيةِ في أرْجاءِ العالمِ كلِّه، تقتَضي بالبداهةِ وجودَ عالمٍ آخرَ خالدٍ، وتدلُّ دلالةً واضحةً على وجودِالآخِرةِ. وكذا الحكمةُ الإلهيّةُ المطلقةُ التي لا إسرافَ فيها ولا عبَثَ، والقُدرَةُ الأزليةُ الواسِعةُ التي تُحيِي ما لا يُعدُّ ولا يحصَى من جنائزِ الأشجارِ الميِّتةِ وهياكِلِها المنتَصِبةِ، تحييها على سطحِ الأرضِ في كلِّ ربيعٍ، وفي كل سنةٍ، بأمر «كنْ فيكونُ» وتجعلُها علامةً على «البعثِ بعد الموتِ» فتَحشُرُ ثلاثَمئةِ ألفِ نوعٍ من طوائفِ النباتاتِ وأمَمِ الحيواناتِ وتنشُرُها، مُظهِرةً بذلك مئاتِ الألوفِ من نماذجِ الحشرِ والنشورِ ودلائلِ وُجودِ الآخِرةِ. وكذا الرحمةُ الواسِعةُ التي تُدِيمُ حياةَ جميعِ ذوِي الأرواحِ المحتاجةِ إلى الرِّزقِ، وتُعيِّشُها بكمالِ الرأفةِ عِيشةً خارقةً للغايةِ؛ والعِنايةُ الدائمة التي تُظهِرُ أنواعَ الزينةِ والمحاسنِ بما لا يُعدُّ ولا يُحصَى، في فَترةٍ قصِيرةٍ جدا في كلِّ ربيعٍ.. لا شكَّ أنهما تستلزِمانِ وجودَ الآخرةِ بداهةً. وكذا، عِشقُ البقاءِ، والشوقُ إلى الأبديةِ وآمالُ السرمَديةِ الشديدةُ المغروزةُ غَرزًا لا انفصامَ لها في فطرةِ هذا الإنسانِ الذي هو أكملُ ثمَرةٍ لهذا الكونِ، وأحبُّ مخلوقٍ إلى خالقِ الكونِ، وهو أَوْثقُ صلةً مع موجوداتِ الكون كلِّه، لا شكَّ أنه يشيرُ بالبداهةِ إلى وجودِ عالَم باقٍ بعدَ هذا العالمِ الفانِي، وإلى وجودِ عالمِ الآخرةِ ودارِ السَّعادةِ الأبديَّةِ. فجميعُ هذه الدلائلِ تُثبِتُ وجودَ الآخرةِ إلى حدٍّ يَستلزِمُ قبولَها بمثل بداهةِ وجودِ الدُّنيا. (<ref> إنَّ مدى السُّهولةِ في «إخبارِ الأمر الثبوتي» ومدَى الصعوبةِ والإشكالِ في «نفي وإنكار» ذلك، يَظهَر في المثالِ الآتي:إذا قال أحدُهم: إن هناك -على سطح الأرض- حديقةً خارقةً جدا ثمارُها كعُلبِ الحليبِ، وأنكرَ عليهِ الآخرُ قولَه هذا قائلا: لا، لا توجدُ مثلُ هذه الحديقةِ؛ فالأوَّلُ يستطيعُ بكلِّ سهولةٍ أن يثبت دعواهُ بمُجرَّدِ إراءةِ مكانِ تلك الحديقةِ أو بعض ثمارِها؛ أما الثاني (أي المنكِر) فعليه أن يرَى ويُرِيَ جميعَ أنحاءِ الكرةِ الأرضية لأجل أن يُثبِتَ نفيَه، وهو عدمُ وجود مثل هذه الحديقة.. وهكذا الأمرُ في الذين يُخبرون عن الجنةِ، فإنهم يُظهِرون مئاتِ الآلافِ من ترشُّحاتِها، ويُبيِّنونَ ثمارَها وآثارَها، علما أن شاهدَين صادقَين منهم كافيانِ لإثباتِ دعواهُم، بينما المنكِرون لوجودِها، لا يسعُهم إثباتُ دعواهم إلّا بعدَ مُشاهَدَةِ الكون غيرِ المحدودِ، والزمنِ غيرِ المحدودِ، مع سَبرِ غَوْرِهِما بالبحثِ والتفتِيشِ، وعند عَدمِ رؤيتهِم لها، يُمكنِهم إثباتُ دعواهم! فيا من بَلغَ به الكبرُ عِتيًّا ويا أيها الإخوة.. اعلموا ما أعظمَ قوّةَ الإيمانِ بالآخرةِ وما أشدَّ رصانتَه!.(المؤلف).</ref>) |
| g български (bg) | == ПЕТА ЧАСТ от ириложеннето == Сто двадесет и четири хиляди избраници - пророците и пратениците, мир на тях - както е споменато в хадисите(<ref>Абу Зар е предал следния хадис: "Попитах: "Пратенико на Аллах, какъв е пълният брой на пророците?" Отговори: "Сто двадесет и четири хиляди, а пратениците сред това огромно множество са триста и петнадесет." Хадисът е цитиран и от имам Ахмад и е смятан за достоверен. – Б. пр.</ref>), с пълно единодушие и в нескончаема последователност, опирайки се на директната визия (при някои от тях), или на достоверната истина (при други), са съобщили, че отвъдният дом съществува. Те са обявили с пълно единодушие, че хората ще бъдат отведени там и че преславният и всевишен Творец без съмнение ще дойде в отвъдния дом, както кате~орично е обещал. Сто двадесет и четири милиона светци са потвърдили чрез открития и визии съобщеното от пророците, мир на тях, и са засвидетелствали с достоверно знание съществуването на отвъдния живот, което е категоричен и безспорен аргумент за истинността на този факт. И така, проявленията на всички Най-прекрасни имена на Твореца на вселената, които се разкриват по всички кътчета на света, очевидно налагат извода за съществуването на друг, вечен свят, и ясно доказват наличието на отвъдния живот. Това се изисква и от Божието могъщество, и от абсолютната Мъдрост, които не допускат нито прекомерност, нито безполезност, и съживяват труповете на дърветата и изправените им скелети, а те са безчет и безброй по земната повърхност всяка пролет, всяка година. Съживяването им става по заповедта: "Бъди!" И те се подчиняват, превръщат се в знамение за възкресението след смъртта. Триста хиляди вида от групите растения и от животинските общности се пробуждат и се възраждат, като изявяват стотици хиляди примери за Възкресението и аргументи за съществуването на отвъдния свят. Няма съмнение, че този факт очевидно се налага и от всеобхватното милосърдие, което продължава живота на всички нуждаещи се от препитание създания, възражда ги с пълно състрадание към тях и по изключително удивителен начин. Съществуването на отвъдния свят се изисква и от постоянната грижа, която изявява разнообразие от безчет хубости и прелести в твърде кратък период от време всяка пролет. Без съмнение наличието на непреходен свят след тази тленна земя и съществуването на отвъдна реалност и на дом на вечното блаженство се сочат ясно и от любовта към пребъдването, и от копнежа към безсмъртието, и от мечтите за оставане вовеки, което е вложено като неотделим инстинкт в природата на човека – най-съвършения плод на вселената, най-любимото за нейния Създател творение, най-тясно свързания с всички създания в нея. Всички тези аргументи потвърждават с пълна категоричност до степен, задължително налагаща да бъдат приети, че отвъдният свят съществува, както е очевидно и съществуването на земния живот(<ref>Следният пример разкрива колко е лесно да се съобиfи утвърдителен факт, и колко е трудно той да бъде отхвърлен и отречен.<br>Ако някой каже, че някъде на земята има изключително необичайна градина с плодове като кутии с мляко, а друг отхвърли думите му, като каже: "Не, подобна градина не съиfествува!", първият може с пълна лекота да аргументира своето твърдение, просто като посочи мястото на градината или някои нейни плодове. А вторият, отричаиfият, трябва да гледа и да гледа, да види всички кътчета на земното кълбо, за да обоснове отрицанието си - че тя не съиfествува. Така стои въпросът и за онези, които известяват, че Раят съиfествува. Те разкриват стотици хиляди негови проявления, разясняват плодовете и резултатите му, като имаме предвид, че само двама правдиви свидетели от тях са достатъчни, за да подкрепят твърдението им. А отричаиfите могат да докажат твърдението си едва след като видят неограничената вселена и обгледат необятното време, и се задълбочат в тяхното изследване и анализ, и чак когато не открият Рая, имат право да стигнат до заключението, че са изрекли истината.<br>О, вие, които сте достигнали преклонна възраст, о, братя, знайте колко велика е силата на вярата и колко стабилни са устоите ! - Б. а.</ref>). |
| g Deutsch (de) | =='''Fünfter Teil eines Briefes zum "Zehnten Wort" - ein wichtiger Anhang.'''== In der Tat haben alle die 124.000 Propheten, welche nach allgemeiner Überlieferung (Nass-i Hadith) den edelsten Teil der Menschheit verkörpern, gemeinsam und übereinstimmend (tevatur) verkündet, und zwar gestützt teils auf ihre eigene Zeugenschaft (shuhud), teils auf die Gewissheit ihrer Wahrhaftigkeit (haqqa l-yaqin), dass über die Existenz eines Jenseits Einmütigkeit besteht und alle Menschen dorthin verbracht werden, so wie es der Schöpfer des Alls fest versprochen hat, sie in das Jenseits hinüberzuführen. In ähnlicher Weise bezeugen auch die 124.000.000 Heiligen (auliya), welche die Berichte (der Propheten) mit ihren Beobachtungen, Entdeckungen (keshif) und Zeugnissen (shuhud) als gesichertes Wissen ('ilme l-yaqin) bestätigen, dass es ein Jenseits gibt. Auch alle Namen des weisen Baumeisters (Sani-i Hakîm) des Alls, deren Manifestationen in dieser Welt sichtbar werden, erfordern ganz offensichtlich eine beständige Welt und bezeugen wiederum die Existenz des Jenseits. Jedes Jahr im Frühling empfangen alle diese unzählbar vielen, wie tot auf ihren Beinen stehenden Skelette der Bäume, auf dem ganzen Erdenrund von der grenzenlos Urewigen Macht (qudret-i ezel) auf den Befehl: {"Sei und es ist."} ein neues Leben, offenbaren {"Auferstehung nach dem Tode."} werden die 300.000 Pflanzenarten und Tiergattungen auferweckt und wiederversammelt, bilden hunderttausende Entsprechungen der Auferstehung und Wiederversammlung. So ist auch die ewige Weisheit (hikmet-i ebed) niemals kleinlich berechnend (hesabsiz) und dennoch niemals großzügig verschwendend (israfsiz). So erfordert auch die Beständige Barmherzigkeit (rahmet-i baqiye) und das immerwährende Gnadengeschenk (inayet-i da'ima), das alles, was da lebt und der Nahrung bedarf, in vollkommener Liebe (kemal-i shefqat) auf wunderbare Weise ernährt und jeden Frühling in kurzer Zeit Arten von Schönheit und Wert ohne Zahl und Grenze hervorbringt, ganz offensichtlich die Existenz eines Jenseits. Schließlich gibt es da noch diese starke, unerschütterliche und immerwährende Liebe zur Beständigkeit, Begeisterung für die Ewigkeit und Hoffnung auf Unsterblichkeit im Menschen, der die vollkommenste Frucht der Schöpfung, das bevorzugte Kunstwerk des Meisters der Schöpfung ist, und mit allem, was da ist und lebt, in dieser Schöpfung am stärksten verbunden ist, die ganz offensichtlich ein Zeichen und Beweis dafür ist, dass wir nach dem Ende dieser vergänglichen Welt eine beständige Welt, eine jenseitige Wohnstatt und einen Ort der Glückseligkeit vorfinden werden. Und dieser Beweis trägt in sich eine so absolute Sicherheit, dass man die Existenz des Jenseits genau so klar und offen annehmen muss, wie die Existenz des Diesseits.(*<ref>*{In der Tat ersieht man aus dem folgenden Beispiel, wie leicht es ist, eine Nachricht positiv aufzunehmen, und wie außerordentlich schwierig es ist, sie zu bestreiten oder zu widerlegen. Sagt also jemand: "Es gibt auf dieser Welt einen gar seltsamen und wunderbaren Garten, wo Milch in Dosen wächst.", und ein anderer wollte sagen: "So etwas gibt es nicht.", so könnte der erstere seine Behauptung ganz leicht dadurch beweisen, dass er uns diesen Garten zeigt oder einige Früchte aus ihm herbei bringt. Der andere aber, welcher das bestreitet und diese Behauptung widerlegen wollte, müsste zum Beweis dafür die ganze Welt vorführen und besichtigen. Wenn wir einmal davon absehen, dass diejenigen, die uns Nachricht bringen über das Paradies, uns hunderttausende von Absonderungen, Früchten und Spuren dessen gezeigt haben, so genügen in gleicher Weise bereits die Zeugnisse, die dies aufgrund zweier zuverlässiger Zeugen fest belegen. Wer dies aber abstreiten will, muss das ganze grenzenlose All und die ganze unbegrenzte Zeit betrachten und besichtigen, und - nachdem er alles durchsiebt hat - den Gegenbeweis antreten, und so diese Nicht-Existenz vor Augen führen. So, oh ihr meine alten Brüder (dieser Anhang entstammt einer Abhandlung für alte Leute), könnt ihr nun verstehen, wie stark der Glaube an das Jenseits ist...'''Said Nursi'''}</ref>) |
| g English (en) | '''Fifth Part of the Addendum''' The hundred and twenty-four thousand prophets,(*<ref>*Musnad, v, 266; Tabrizi, Mishkat al-Masabih, iii, 122; Ibn Qayyim al-Jawzi, Zad al-Ma’ad (Tahqiq: al-Arnawut), i, 43-4.</ref>) who are according to explicit prophetic tradition the choice part of humanity, have unanimously and with one accord reported, partly on the basis of direct vision and partly on the basis of absolute certainty, that the hereafter exists and that all beings will be taken to the hereafter as the Creator has firmly promised. Similarly, the one hundred and twenty-four million saints who confirm the reports of the prophets through unveiling and witnessing, give testimony to the existence of the hereafter in the form of certain knowledge, and also bear testimony to the existence of the hereafter. All the Names of the All-Wise Maker of the cosmos also necessitate the existence of an eternal realm through the manifestations they display in this world. The existence of the hereafter is furthermore necessitated by the infinite eternal power, the unlimited and exact everlasting wisdom, that revives every spring the countless dead trees scattered all over the earth with the command of “Be!”, and it is, thus making of them manifestations of “resurrection after death,” and that resurrects three hundred thousand different species of the various groups of plant and nations of animals, as hundreds of thousands of specimens of the supreme resurrection. The existence of the hereafter is also necessitated by an eternal mercy and permanent grace that sustains in wondrous and solicitous fashion all animate beings that stand in need of nurture, and that display each spring, in the briefest of periods, infinite different varieties of adornment and beauty. Finally, there is the self-evident proof and indication given by the intense, unshakeable, and permanent love of eternity, yearning for immortality and hope of permanence that are lodged in man, the most beloved creation of the Maker of the cosmos, and whose concern with all the beings in the cosmos is the greatest.All of the foregoing so firmly prove that after this transient world there will be an eternal world, a hereafter, a realm of felicity, that we are compelled to accept the existence of a hereafter as indisputably as we accept the existence of this world.(*<ref>*It can be realized from this comparison how easy it is to make a positive affirmation and how difficult to make a denial and negation. If, for example, someone should say, “there exists somewhere on this earth a wondrous garden containing canned milk,” and someone else should say, “there is not,” the affirmer need only point to the place of that garden or show some of its fruits in order to prove his claim. The denier, by contrast, will have to inspect and display the whole world in order to justify his negation. So too the testimony of two veracious witnesses will be enough to establish the existence of Paradise, quite apart from the hundreds of thousands of traces, fruits and indications demonstrated by those who assert its existence. Those who deny it must examine, explore and sift the infinite cosmos and infinite time before they can prove their denial and demonstrate the non-existence of Paradise. So, o aged brothers of mine, understand how firm is belief in the hereafter.</ref>) |
| g español (es) | == '''El punto quinto del apéndice''' == La información de ciento veinticuatro mil elegidos, que son los Profetas y los Enviados, sea con ellos la oración y la paz, como viene en el ḥadiz, una información unánime y transmitida sin interrupción, apoyados en el testimonio para algunos y en la verdad de la certeza para otros, acerca de la existencia de la morada de la otra vida y su anuncio unánime de que la gente será conducida a ella y que el Creador, sea glorificado y ensalzado, traerá la otra morada sin duda tal como lo ha prometido con una promesa categórica. Y el dar crédito de ciento veinticuatro millones de amigos de Allah por develamiento y por contemplación de lo que informaron esos Profetas, sea con ellos la paz, y su testimonio de la existencia de la otra vida con el conocimiento de la certeza, es una prueba irrefutable, y ¡qué prueba!, de la existencia de la otra vida. Y así mismo las manifestaciones de todos los nombres más hermosos del Creador del universo que se revelan en todas las áreas del mundo implican obviamente la existencia de otro mundo eterno y prueban de una manera clara la existencia de la otra vida. Y así mismo el poder divino y su sabiduría absoluta en la que no hay despilfarro ni nada que sea en vano y que da la vida a los cadáveres de los árboles muertos y sus esqueletos erguidos, les da la vida en un número incalculable sobre la faz de la Tierra en cada primavera y en cada año con la orden: sé y es, y hace de ellos una señal del resurgimiento tras la muerte y resucita trescientas mil clases de especies de plantas y comunidades de animales y las disemina mostrando con ello cientos de miles de ejemplos de la resurrección y pruebas de la existencia de la otra vida. Y así mismo la misericordia que todo lo abarca que hace continuar la vida de todos los dotados de espíritu que necesitan del sustento y les hace vivir con total clemencia una vida extraordinaria al máximo; y la providencia continua que manifiesta distintas clases de adornos y bondades innumerables e incontables en un intervalo muy corto cada primavera; no hay duda de que ambas requieren la existencia de la otra vida de una manera obvia. Y así mismo el amor a la permanencia y el deseo por la eternidad y las expectativas sempiternas fuertes insertas de una manera en la que no hay fisura en la naturaleza innata de este ser humano que es el fruto más perfecto de este universo y la criatura más amada para el Creador del universo y es el vínculo más sólido con las cosas existentes de todo el universo, no hay duda de que indica evidentemente la existencia de un mundo permanente después de este mundo efímero y de la existencia del mundo de la otra vida y la morada de la felicidad eterna. Y todas estas pruebas demuestran con una determinación total, hasta el extremo de exigir la aceptación, la existencia de la otra vida con la misma obviedad que la existencia de este mundo*.(*<ref>*[El alcance de la facilidad en la información del asunto probatorio y el alcance de la dificultad y la complejidad en negarlo se pone de manifiesto en el ejemplo siguiente: Si dice alguien: Existe, sobre la faz de la Tierra, un jardín extraordinario cuyos frutos son como envases de leche y otro niega las palabras de éste diciendo: No, no hay un jardín así. El primero puede con total facilidad demostrar su afirmación con el mero hecho de mostrar el lugar donde está tal jardín o algunos de sus frutos. En cuanto al segundo, el que lo niega, tendrá que ver y mostrar todos los rincones de la Tierra para demostrar su negación, que es la no existencia de un jardín similar. Y así es el caso de aquellos que informan acerca del Jardín (el Paraíso), pues ellos muestran cientos de miles de sus efluvios y explican sus frutos y sus efectos sabiendo que dos testigos veraces de ellos bastan para demostrar su afirmación, mientras que los que niegan su existencia no les basta para demostrar su afirmación sino la contemplación del universo ilimitado y el tiempo ilimitado además de la exploración de su interior con el estudio y la investigación, y al no verlo, sería posible para ellos demostrar su afirmación. ¡Y ay de aquel a quien la soberbia le lleva a la insolencia! y ¡oh hermanos Sabed cuán fuerte es la fe en la otra vida y cuan sólida su firmeza! (El autor).]</ref>) |
| g Bahasa Indonesia (id) | ==LAMPIRAN KELIMA== Informasi dari 124 ribu orang pilihan yang merupakan Nabi dan Rasul sebagaimana disebutkan dalam hadis(*<ref>*Abu Dzar bertanya, “Wahai Rasulullah, berapa jumlah para nabi?” Beliau menjawab, “124 ribu. Di antara mereka ada 315 rasul.” (HR. Ahmad ibn Hambal, al-Mus- nad j.5, h.265; Ibnu Hibban, as-Shahih j.2, h.77; at-Thabrani, al-Mu’jam al-Kabîr j.8, h.218; al-Hâkim, al-Mustadrak j.2, h.652; Ibnu Sa’ad, at-Thabaqât al-Kubrâ j.1, h.23, h.54).</ref>)memberitakan secara ijmak dan mutawatir di mana sebagian berlandaskan penyaksian dan sebagian lagi berdasarkan haqqul yaqin mengenai keberadaan negeri akhirat. Mereka menginformasikan secara ijmak bahwa manusia akan digiring ke sana dan bahwa Sang Pencipta pasti akan mendatangkan negeri akhirat sebagaimana telah dijanjikan secara tegas. Pembenaran 124 juta wali, baik secara kasyaf maupun secara penyaksian, terhadap informasi para nabi serta kesaksian mereka atas keberadaan akhirat berdasarkan ilmul yaqin merupakan dalil kuat yang menunjukkan eksistensi akhirat. Selain itu, manifestasi seluruh nama Allah (Asmaul Husna) yang termanifestasi di seluruh pelosok alam mengonsekuensikan adanya alam lain yang kekal serta menjelaskan dengan sangat terang ke- beradaan akhirat. Lalu qudrah dan hikmah Ilahi yang absolut yang tidak berlebihan dan sia-sia, di mana ia menghidupkan bangkai pohon mati berikut rangkanya yang tegak dalam jumlah tak terhingga di muka bumi pada setiap musim semi dan setiap tahun sesuai perintah kun fayakûn sekaligus menjadikannya sebagai tanda adanya kebang- kitan setelah kematian sehingga tiga ratus ribu spesies dari berbagai kelompok tumbuhan dan binatang dihidupkan, semua itu menunjukkan ratusan ribu contoh kebangkitan dan bukti keberadaan akhirat. Selanjutnya, rahmat Allah yang luas yang menjaga kelangsungan hidup semua makhluk yang membutuhkan rezeki dan menghidupkan- nya dengan penuh kasih sayang, juga perhatian-Nya yang permanen yang memperlihatkan aneka jenis perhiasan dan keindahan yang jumlahnya tak terhingga pada masa yang sangat singkat di musim semi, tentu hal itu mengharuskan keberadaan akhirat. Begitu pula keinginan untuk kekal, kerinduan untuk abadi, dan harapan untuk tetap selamanya yang tertanam secara kuat dalam fitrah manusia—yang merupakan buah alam paling sempurna serta makhluk yang paling Tu- han cintai di mana ia memiliki hubungan paling kuat dengan seluruh entitas alamsudah pasti hal itu menunjukkan keberadaan alam aba- di sesudah alam yang fana ini. Ia menunjukkan eksistensi alam akhirat dan negeri kebahagiaan yang kekal selamanya.Semua bukti di atas secara meyakinkan menegaskan keberadaan akhirat sejelas keberadaan dunia.(*<ref>*Mudahnya membuktikan suatu “perkara yang pasti” dan betapa sulit menafikannya tampak pada contoh berikut. Misalkan seseorang berkata, “Di muka bumi terdapat sebuah taman yang luar biasa. Buahnya seperti kemasan susu.” Namun yang lain menyangkal pernyataan tersebut dengan berujar, “Tidak, tidak ada taman seperti itu.” Maka orang yang pertama dapat dengan mudah membuktikan perkataannya dengan hanya mem- perlihatkan tempat di mana taman itu berada atau memperlihatkan sebagian buahnya. Adapun orang kedua yang ingkar, ia harus melihat dan memperlihatkan seluruh penjuru bumi untuk membuktikan pernyataannya yang menyangkal keberadaan taman tersebut. Begitulah kondisi mereka yang menginformasikan keberadaan surga. Mereka memperlihatkan ratusan ribu percikannya serta menjelaskan buah dan jejaknya. Apalagi dua orang saksi jujur di antara mereka sudah cukup untuk membuktikan ucapan mereka. Sebalik- nya, orang-orang yang tidak percaya, mereka tidak dapat membuktikan pernyataannya kecuali setelah menyaksikan alam yang tak terbatas ini dan masa yang tak terhingga dengan menelusuri semua sisinya. Ketika mereka tidak melihatnya, pada saat itulah mereka baru dapat menetapkan penafian mereka. Wahai saudara-saudaraku yang lansia, ketahui- lah betapa agungnya iman kepada akhirat—Penulis.</ref>) |
| g македонски (mk) | == ПЕТТИ ДЕЛ од прилогот == Да, сто дваесет и четири илјади избраници – пророците и пратениците, мир над нив, како што е споменато во хадисите, со целосна едногласност и во неспоредлива последователност, потпирајќи се на директната визија (кај некои од нив), или на веродостојната вистина (кај други), соопштиле дека задгробниот дом постои. Тие објавиле со целосна едногласност дека луѓето ќе бидат одведени таму и дека сеславниот и севишен Творец без сомнеж ќе дојде во задгробниот дом, како што категорично ветил. Сто дваесет и четири милиони светци преку откритија и визии го потврдиле она што е соопштено од пророците, мир над нив, и со веродостојно знаење го засведочиле постоењето на задгробниот живот, кое е категоричен и неоспорен аргумент за вистинитоста на овој факт. И така, пројавувањата на сите Најубави имиња на Создателот на вселената, кои се откриваат во сите делови на светот, очигледно го наложуваат заклучокот за постоењето на друг, вечен свет, и јасно го докажуваат постоењето на задгробниот живот. Тоа се бара и од Божјата моќ, и од Неговата апсолутна Мудрост, кои не допуштаат ни прекумерност, ни бесполезност, и ги оживуваат труповите на дрвјата и нивните исправени скелети, а тие се безбројни и небројни на Земјината површина секоја пролет, секоја година. Нивното оживување се реализира со заповедта: كُنْ فَيَكُونُ И тие се потчинуваат, се претвораат во знак за воскресението по смртта. بعث بعد الموت Триста илјади вида од групата растенија и од животинските заедници се пробудуваат и повторно се раѓаат прикажувајќи стотици илјади примери за Воскресението и аргументи за постоење на Задгробниот свет. Нема сомнеж дека овој факт очигледно се наложува и од сеопфатното милосрдие, кое го продолжува животот на сите созданија што имаат потреба од егзистенција, ги преродува со целосно сочувство кон нив и на исклучително неверојатен начин. Постоењето на задгробниот свет се бара и од постојаната грижа, кое прикажува разновидност од безброј убавини и прекраснотии во многу краток период од време, секоја пролет. Без сомнеж, присуството на траен свет по оваа привремена земја и постоењето на задгробна реалност и на дом на вечното блаженство се јасно наведени и од „љубовта кон вечноста“, и од „копнежот кон бесмртноста“, и од „мечтите за останување до навек“, кое е вградено како неразделен инстинкт во природата на човекот – најсовршениот плод на вселената, најсаканото создание на Неговиот Создател, најтесно поврзаниот со сите созданија во неа. Сите овие аргументи потврдуваат со целосна категоричност, до степен што нужно подразбира прифаќање на тоа дека Задгробниот свет постои, како што е очигледно и постоењето на земниот живот.(<ref>Да, следниот пример открива колку лесно е да се соопшти потврден факт, и колку е тешко тој да биде отфрлен и негиран.<br> Ако некој каже дека некаде на земјата има исклучи- телно невообичаена градина со плодови како пакети со млеко, а друг му ги негира зборовите, велејќи: „Не, ваква градина не постои!“, првиот може со целосна леснотија да го докаже своето тврдење, едноставно посочувајќи го местото на градината или некои нејзини плодови. А вториот – оној што негира, треба да разгледува и да разгледува, да ги провери сите делови на земјата за да го докаже своето негирање дека тоа не постои. Така е и прашањето за оние што известуваат дека Рајот постои. Тие откриваат стотици илјади негови пројавувања, му ги објаснуваат плодовите и резултатите имајќи предвид дека се доволни само двајца праведни сведоци од нив за да го докажат нивното тврдење. А оние што негираат, можат да го докажат своето тврдење одвај ако ја видат безграничната вселена и ако погледнат во неограниченото време, и се задлабочат во нивното истражување и анализа, и дури тогаш ако откријат дека Рајот не постои, имаат право да стигнат до заклучокот дека ја кажале вистината.<br> О, вие, кои сте преживеале длабока старост... о, браќа, знајте колку е голема силата на верата и колку се стабилни нејзините столбови.</ref>) |
| g shqip (sq) | == PJESA E PESTË E SHTOJCËS == Njëqind e njëzet e katër mijë profetë, të cilët, sipas hadithit të profetit, janë pjesa më e zgjedhur e humanizmit, kanë raportuar me unanimitet dhe kanë rënë dakord duke u bazuar në shikimet e drejtëpërdrejta të disave prej tyre, dhe duke u bazuar tek e vërteta absolute e disa të tjerëve, se Bota tjetër ekziston, dhe kanë njoftuar se të gjithë njerëzit do të dërgohen në Ahiret siç ka përmendur prerazi për të Krijuesi. Gjithashtu, njëqind e njëzet e katër milionë evlija (shenjtorë) të cilët konfirmojnë njoftimet e profetëve nëpërmjet kerameteve dhe shikimeve, japin dëshmi për ekzistencën e Ahiretit në formën e Njohjes së sigurt, dhe gjithashtu japin për ekzistencën e botës së përtejme. Të gjithë Emrat e Krijuesit të Gjithurtë të kozmosit gjithashtu bëjnë të domosdoshme ekzistencën e botës së përtejme nëpërmjet treguesve që ato shfaqin në këtë botë. Për më tepër, ekzistenca e Ahiretit bëhet e domosdoshme nga Fuqia e përjetshme e pafund, nga urtësia e pakufishme e saktë dhe e amshuar, që sjell në jetë në çdo pranverë kufomat e pemëve të ngritura, të vdekura e të panumërta të shpërdara gjithandej globit tokësor me urdhërin e كُنْ فَيَكُونُ “Bëhu dhe ajo është bërë”, duke i bërë ato si tregues e shenja për بَعْث بَعْدَ المَوْتِ “ringjalljen pas vdekjes”, dhe se Ai ringjall treqindmijë specie të ndryshme të grupeve të shumëllojshme të bimëve dhe llojeve të kafshëve, si qindra mijëra shembuj të ringjalljes së madhe. Ekzistenca e Ahiretit, gjithashtu bëhet e domosdoshme nga një Mëshirë e përhershme dhe nga një përkujdesje e qëndrueshme, që i mbështet në mënyrë të mrekullueshme e të kujdesshme të gjitha gjallesat që qëndrojnë në nevojë të ushqimit, dhe që shfaq në çdo pranverë, në një kohë shumë të shkurtër, shumëllojshmëri të ndryshme të pafund stolisjeje e bukurie. Së fundi, ndodhet një provë e vetëkuptueshme dhe një tregues i dhënë nga një dashuri e fortë e palëkundur dhe e përhershme për përjetësi, ndodhet një dëshirë e zjarrtë për qëndrueshmëri dhe një shpresë për përjetësi, që janë ngulur e vendosur tek njeriu, i cili është fruti më i plotë i këtij kozmosi dhe krijesa më e dashur e Krijuesit të kozmosit, lidhja e të cilit me të gjitha krijesat në kozmos është më e madhja. Nuk ka dyshim se ajo tregon në mënyrë të vetëkuptueshme se ekziston një botë e përjetshme pas kësaj bote të përkohshme, do të jetë një Ahiret, një botë e amshuar lumturie. Atëherë të gjitha këto prova e dëshmi vërtetojnë prerazi deri në atë shkallë ku pranimi bëhet i domosdoshëm për ekzistencën e Ahiretit, ashtu siç pranojmë ekzistencën e dynjasë. (<ref>Po mund të kuptohet nga ky krahasim se sa e lehtë është të bësh një pohim pozitiv dhe sa e vështirë është të bësh një mohim e refuzim. Në qoftë se për shembull dikush do të thonte, “ekziston diku në sipërfaqen e tokës një kopsht i mrekullueshëm që frutet e të cilit janë si kutia qumështi, dhe dikush tjetër do të thonte, jo, nuk ekziston një kopsht i tillë. I pari, pohuesi, duhet vetëm të tregojë vendin e atij kopshti ose të tregojë disa nga frutat e tij, me qëllim që të provojë me lehtësi pretendimin e tij. Ndërsa i dyti, mohuesi, në kontrast, duhet të kontrollojë e të tregojë të gjitha anët e globit tokësor me qëllim që të justifikojë mohimin e tij. Gjithashtu, dëshmia e dy dëshmitarëve të vërtetë do të ishte e mjaftueshme për të vërtetuar ekzistencën e Xhennetit, përveç qindra e mijëra treguesve, frutave dhe shenjave të demonstruara nga ata që e vërtetojnë ekzistencën e tij. Ata që e mohojnë atë duhet të kontrollojnë, të eksplorojnë e shqyrtojnë gjithësinë e pafundme dhe kohën e pafund përpara se ata të mund të provojnë mohimin e tyre, dhe atëherë të demonstrojnë mosekzistencën e Xhennetit. Prandaj, o vëllezërit e mi të moshuar, kuptojeni se sa i lartë është besimi në Botën e Përtejme... <br>Said Nursi</ref>) |
| g Türkçe (tr) | == '''Zeylin Beşinci Parçası''' == Evet, nass-ı hadîs ile nev-i beşerin en mümtaz şahsiyetleri olan yüz yirmi dört bin enbiyanın icma ve tevatür ile kısmen şuhuda ve kısmen hakkalyakîne istinaden, müttefikan âhiretin vücudundan ve insanların oraya sevk edileceğinden ve bu kâinat Hâlık’ının kat’î vaad ettiği âhireti getireceğinden haber verdikleri gibi; ve onların verdikleri haberi keşif ve şuhud ile ilmelyakîn suretinde tasdik eden yüz yirmi dört milyon evliyanın o âhiretin vücuduna şehadetleriyle ve bu kâinatın Sâni’-i Hakîm’inin bütün esması bu dünyada gösterdikleri cilveleriyle bir âlem-i bekayı bilbedahe iktiza ettiklerinden yine âhiretin vücuduna delâletiyle; ve her sene baharda rûy-i zeminde ayakta duran hadd ü hesaba gelmez ölmüş ağaçların cenazelerini “Emr-i kün feyekûn” ile ihya edip ba’sü ba’de’l-mevte mazhar eden ve haşir ve neşrin yüz binler numunesi olarak nebatat taifelerinden ve hayvanat milletlerinden üç yüz bin nevleri haşir ve neşreden hadsiz bir kudret-i ezeliye ve hesapsız ve israfsız bir hikmet-i ebediye ve rızka muhtaç bütün zîruhları kemal-i şefkatle gayet hârika bir tarzda iaşe ettiren ve her baharda az bir zamanda hadd ü hesaba gelmez enva-ı ziynet ve mehasini gösteren bir rahmet-i bâkiye ve bir inayet-i daime, bilbedahe âhiretin vücudunu istilzam ile ve şu kâinatın en mükemmel meyvesi ve Hâlık-ı kâinat’ın en sevdiği masnuu ve kâinatın mevcudatıyla en ziyade alâkadar olan insandaki şedit, sarsılmaz, daimî olan “aşk-ı beka” ve “şevk-i ebediyet” ve “âmâl-i sermediyet” bilbedahe işareti ve delâletiyle, bu âlem-i fâniden sonra bir âlem-i bâki ve bir dâr-ı âhiret ve bir dâr-ı saadet bulunduğunu o derece kat’î bir surette ispat ederler ki: Dünyanın vücudu kadar, bilbedahe âhiretin vücudunu kabul etmeyi istilzam ederler '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Evet, sübutî bir emri ihbar etmenin kolaylığı ve inkâr ve nefyetmenin gayet müşkül olduğu, bu temsilden görünür. Şöyle ki biri dese: Meyveleri süt konserveleri olan gayet hârika bir bahçe, küre-i arz üzerinde vardır. Diğeri dese: Yoktur. İspat eden, yalnız onun yerini veyahut bazı meyvelerini göstermekle kolayca davasını ispat eder. İnkâr eden adam, nefyini ispat etmek için küre-i arzı bütün görmek ve göstermekle davasını ispat edebilir. <br> Aynen öyle de cenneti ihbar edenler yüz binler tereşşuhatını, meyvelerini, âsârını gösterdiklerinden kat’-ı nazar, iki şahid-i sadıkın sübutuna şehadetleri kâfi gelirken onu inkâr eden hadsiz bir kâinatı ve hadsiz ebedî zamanı temaşa etmek ve görmek ve eledikten sonra inkârını ispat edebilir, ademini gösterebilir. <br> İşte ey ihtiyar kardeşler, iman-ı âhiretin ne kadar kuvvetli olduğunu anlayınız. <br>'''Said Nursî'''</ref>).''' |