Bütün çeviriler

Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.

7 çeviri bulundu.

Ad	Geçerli mesaj metni
^g العربية (ar)	إنها تخاطب قائلة: إن السماوات والأرض لا تبكيان على موت أهل الضلالة. وتدل بالمفهوم المخالف أن السماوات والأرض تبكيان على رحيل أهل الإيمان عن الدنيا. أي لما كان أهلُ الضلالة ينكرون وظائف السماوات والأرض ويتهمونهما بالعبثية ولا يدركون معانيَ ما يؤديانه من مهام، فيبخسون حقهما، بل لا يعرفون خالقَهما ولا دلالاتهما على صانعهما، فيستهينون بهما، ويتخذون منهما موقفَ العداء والإهانة والاستخفاف، فلابد ألّا تكتفي السماواتُ والأرض بعدم البكاء عليهم، بل تدعوان عليهم بل ترتاحان لهلاكهم.
^g Deutsch (de)	Dieser Vers sagt in direktem Schluss (mefhum-u muvafiq) folgendes aus: "Wenn Leute des Irrweges sterben, weinen Himmel und Erde ihnen nicht nach." Im Umkehrschluss (mefhum-u mukhalif) wird damit ausgesagt: "Wenn Leute des Glaubens aus der Welt scheiden, weinen über ihnen Himmel und Erde" Das heißt: Wenn Leute des Irrweges, da sie ja nun einmal die Aufgaben der Himmel und der Erde leugnen, um deren Bedeutung nicht wissen, ihren Wert gering schätzen, ihren Meister nicht kennen, ihnen gegenüber mit Hass und Feindschaft reagieren, werden Himmel und Erde sicherlich nicht über ihnen weinen, sie vielmehr verwünschen und sich darüber freuen, wenn sie vor die Hunde gehen.
^g Ελληνικά (el)	Το άμεσο νόημα αυτού του εδαφίου διακηρύσσει πως: «Ο ουρανός και η γη δεν κλαίνε με τον θάνατο των άπιστων.» Και αντίστροφα με το έμμεσο νόημα επισημαίνει πως: «Ο ουρανός και η γη κλαίνε με τον θάνατο των πιστών.» Δηλαδή εφόσον οι άπιστοι, αρνούνται τα καθήκοντα των ουρανών και της γης, δεν γνωρίζουν το νόημα τους, εξευτελίζουν την αξία τους, δεν αναγνωρίζουν τον Πλαστουργό (Sâni) τους, και έχουν μια υβριστική και εχθρική στάση απέναντι τους, τότε και βέβαια οι ουρανοί και η γη όχι να κλάψουν, αλλά αντιθέτως, τους μισούν και χαίρονται με τον ξεψυχισμό τους.
^g English (en)	The explicit meaning of the verse is that the heavens and the earth do not weep when the people of misguidance die. The implied meaning is that the heavens and the earth do weep when the people of belief depart this world. For the people of misguidance, through their denial of the duties and functions of the heavens and earth, their ignorance of their meaning, their rejection of their value, their refusal to recognize their Maker, are in fact acting insultingly and with hostility toward them. So, of course, the heavens and earth will not weep over them, but in fact curse them and rejoice at their death.
^g Bahasa Indonesia (id)	Ayat tersebut berkata bahwa langit dan bumi tidak menangisi kematian kaum yang sesat. Dari sini dapat dipahami makna sebaliknya: bahwa langit dan bumi menangisi kepergian kaum beriman dari dunia. Mereka yang dimaksud ayat itu adalah kaum sesat yang mengingkari tugas langit dan bumi, menganggapnya sia-sia, tidak mengetahui makna-makna dari tugas yang diembannya, dan merendahkan kedudukannya. Bahkan mereka tidak mengenali Pencipta keduanya, dan tidak mengetahui posisi keduanya sebagai petunjuk atas keberadaan penciptanya sehingga mereka menghina dan memusuhi keduanya, maka sangat pantas kalau langit dan bumi bukan hanya tidak menangisi kepergian mereka, tetapi juga melaknat mereka, bah- kan merasa senang dengan kematian mereka.
^g shqip (sq)	Kuptimi i qartë i vërsetit është se '''“Qiejt dhe toka nuk qajnë kur vdesin njerëzit e çudhëzuar.”''' Ndërsa kuptimi i nënkuptuar është se '''“Qiejt dhe toka qajnë kur njerëzit e besimit lënë këtë botë...”''' Domethënë, meqenëse njerëzit e çudhëzuar i mohojnë detyrat e qiejve dhe të tokës, nuk i njohin kuptimet e tyre, i zhvlerësojnë ato dhe nuk e njohin Krijuesin e tyre, shfaqin armiqësi ndaj tyre; kështu natyrisht, qiejt dhe toka nuk do të qanin për ta, por përkundrazi, i mallkojnë ata dhe gëzohen me vdekjen e tyre.
^g Türkçe (tr)	Şu âyet, mefhum-u muvafık ile şöyle ferman ediyor: “Ehl-i dalaletin ölmesiyle semavat ve zemin, onların üstünde ağlamıyorlar.” Ve mefhum-u muhalif ile delâlet ediyor ki: “Ehl-i imanın dünyadan gitmesiyle semavat ve zemin, onların üstünde ağlıyor.” Yani ehl-i dalalet, madem semavat ve arzın vazifelerini inkâr ediyor. Manalarını bilmiyor. Onların kıymetlerini ıskat ediyor. Sâni’lerini tanımıyor. Onlara karşı bir hakaret, bir adâvet ettiğinden elbette semavat ve zemin, onlara ağlamak değil belki onlara nefrin eder, onların gebermesiyle memnun olurlar.