Bütün çeviriler

Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.

6 çeviri bulundu.

Ad	Geçerli mesaj metni
^g العربية (ar)	المثال الرابع: إنه من الدساتير الحكيمة للنبوة، أنّ لكل شيء حِكَما كثيرة ومنافعَ شتى حتى إن للثمرة من الحِكَمِ ما يُعدّ بعدد ثمرات الشجرة، كما يُفهم من الآية الكريمة: ﴿ وَاِنْ مِنْ شَيْءٍ اِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِه۪ ﴾ (الإسراء:٤٤) فإن كانت هناك نتيجة واحدة -لخلقِ ذي حياةٍ- متوجهة إلى المخلوق نفسه، وحكمة واحدة من وجوده تعود إليه، فإن آلافا من النتائج تعود إلى خالقه الحكيم وآلافا من الحِكَم تتوجه إلى فاطره الجليل. أما دستورُ الفلسفة فهو: «أن حكمة خلقِ كلِّ كائن حي وفائدتَه متوجهة إلى نفسه، أو تعود إلى منافع الإنسان ومصالحه» هذه القاعدة تسلب من الموجودات حِكَما كثيرة أنيطت بها، وتعطي ثمرةً جزئية كحبة من خردل إلى شجرةٍ ضخمة هائلة، فتحوّل الموجودات إلى عبث لا طائل من ورائه. فأين تلك الحكمةُ الصائبة من هذه القواعد الفاسدة للفلسفة -الفارغة من الحكمة- التي تصبغ الوجود كله بالعبث!. ولقد قصرنا الكلام هنا على هذا القدر، حيث إننا قد بحثنا هذه الحقيقة في الحقيقة العاشرة من الكلمة العاشرة بشيء من التفصيل.
^g Deutsch (de)	'''Viertes Beispiel:''' Nach dem Geheimnis von {"Und es gibt kein Ding, das Ihn nicht lobt und preist." (Sure 17, 44)} lautet eines von den weisen Prinzipien des Prophetentums: "Wenn das Ergebnis und der Zweck (hikmet) jedes Dinges, jedes Lebewesens, das sich selbst gehört, nur eines ist, so sind die Ergebnisse, die seinem Meister (Sani') zukommen, die Absichten (hikmet), die sich auf seinen Schöpfer (Fatir) zurückführen lassen, Tausende. Jedes Ding, sogar jede Frucht hat so viele Bestimmungen (hikmet) und so viele Ergebnisse, wie die Zahl der Früchte an einem Baum." Vergleiche nun aber einmal diesen weisen Grundsatz, der die lautere Wahrheit ist, mit der (Behauptung) der Philosophen, die sagen: "Der Zweck eines jeden Lebewesens richtet sich allein nach ihm selbst oder nach seinem Nutzen für den Menschen." und mit den Grundsätzen einer trügerisch glänzenden Philosophie ohne jede Weisheit, die in allem nur noch eine völlige Sinnlosigkeit erkennen kann, als ob man einem Baum, riesig wie ein Berg, nur eine Frucht, ein Ergebnis von der Größe eines Senfkorns zusprechen würde? Da diese Wahrheit schon in der „Zehnten Wahrheit“ des "Zehnten Wortes" bis zu einem gewissen Grade erkennbar wurde, haben wir sie hier nur kurz zusammengefasst.
^g English (en)	'''Fourth Example:'''According to the meaning of, There is nothing but extols His limitless glory and praise,(<ref>Qur’an, 17:44.</ref>) which is one of the wise principles of prophethood, “If the purpose and wisdom of everything, in particular every living being, has one aspect which looks to the being itself, then the purposes which concern its Maker and the instances of wisdom which look to its Creator must be myriad. Each thing, a single fruit, for example, has as much wisdom and as many purposes as all the fruits of a tree.” This principle, which is pure truth, results from the joining of one of the forms of philosophy with the line of prophethood. Whereas, the nonsensical principles of a deceiving philosophy that has not joined this line says: “The purpose of every living being looks to itself or is connected with benefits for mankind,” thus considering in it an extremely senseless futility and attaching a purpose, a tiny fruit, to a tree as huge as a mountain. Because this truth has been explained to some extent in the Tenth Truth of the Tenth Word and some parts have been mentioned in the treatise called Lemeat (Gleams), we have cut it short here.
^g Bahasa Indonesia (id)	'''Contoh keempat:''' Di antara prinsip kenabian yang bijak adalah bahwa segala se- suatu memiliki banyak hikmah dan manfaat. Bahkan buah memiliki hikmah sebanyak jumlah buah di pohon. Sebagaimana yang dipahami dari ayat yang berbunyi:“Segala sesuatu bertasbih memuji-Nya…”. (al-Isrâ [17]: 44). Jika ada satu hasil atau buah tertuju kepada makhluk itu sendiri serta sebuah hikmahnya kembali kepadanya, maka ribuan hasilnya kembali kepada Penciptanya Yang Mahabijak serta ribuan hikmahnya tertuju kepada penciptanya yang Mahaagung. Adapun prinsip filsafat berbunyi, “Hikmah dan manfaat pencipta- an setiap makhluk hidup kembali kepada dirinya. Atau, kembali kepada manfaat dan kemaslahatan manusia.” Kaidah ini melenyapkan banyak hikmah yang terkandung di dalam entitas. Ia hanya memberikan satu buah yang sangat kecil laksana sebiji sawi kepada pohon yang besar. Akhirnya, ia mengubah entitas menjadi sesuatu yang tidak berarti.Hikmah yang benar di atas sangat berbeda dengan kaidah filsafat yang rusak yang kosong dari hikmah di mana seluruh eksistensi dicelup dengan celupan kesia-siaan. Kami membatasi pembahasan sampai di sini karena hakikat tersebut telah kami bahas secara agak rinci pada ‘hakikat kesepuluh’ dari “Kalimat Kesepuluh”.
^g shqip (sq)	'''Shembulli i katërt:''' Sipas kuptimit të: وَ اِن۟ مِن۟ شَى۟ءٍ اِلَّا يُسَبِّحُ بِحَم۟دِهٖ “Dhe s’ka gjë që të mos e lëvdojë lartësinë e Tij.”(<ref>Kur’an, 17: 44</ref>), i cili është njëri nga parimet e urta të profetësisë, '''“Në qoftë se qëllimi dhe urtësia e çdo gjëje, dhe sidomos e çdo gjëje të gjallë, ka një aspekt i cili shikon tek vetë qënia, atëherë qëllimet që kanë të bëjnë me Autorin dhe shembujt e urtësisë të cilët shikojnë Krijuesin e tyre duhet të jenë me mijëra. Çdo gjë, e madje një frut i vetëm, për shembull, ka aq shumë urtësi dhe aq shumë qëllime, aq sa të gjithë frutat e një peme.”''' Ky parim, i cili është një e vërtetë e pastër, rrjedh nga bashkimi i njërës prej formave të filozofisë me linjën e profetësisë. Ndërsa parimet absurde të një filozofie mashtruese që nuk i janë bashkuar kësaj linje, thonë: “Urtësia e krijimit të çdo qënie të gjallë dhe dobia e saj shikojnë tek vetvetja, ose lidhen me dobitë për njerëzimin” . Kështu duke konsi- deruar në të një kotësi shumë të pakuptimtë, filozofia ia bashkangjit një qëllim, një frut të vockël, një pemeje aq të madhe sa një mal. Për shkak se kjo e vërtetë është shpjeguar deri diku tek e Vërteta e Dhjetë e Fjalës së Dhjetë,
^g Türkçe (tr)	'''Dördüncü Misal:''' Nübüvvetin düstur-u hakîmanesinden وَ اِن۟ مِن۟ شَى۟ءٍ اِلَّا يُسَبِّحُ بِحَم۟دِهٖ sırrıyla “Her şeyin, her zîhayatın neticesi ve hikmeti kendine ait bir ise Sâni’ine ait neticeleri, Fâtır’ına bakan hikmetleri binlerdir. Her bir şeyin, hattâ bir meyvenin; bir ağacın meyveleri kadar hikmetleri, neticeleri bulunduğu” mahz-ı hakikat olan düstur-u hikmet nerede? Felsefenin “Her bir zîhayatın neticesi kendine bakar veyahut insanın menafiine aittir.” diye koca bir dağ gibi ağaca, hardal gibi bir meyve, bir netice takmak gibi gayet manasız bir abesiyet içinde gördüğü hikmetsiz hikmet-i muzahrefe düsturları nerede? Şu hakikat, Onuncu Söz’ün Onuncu Hakikati’nde bir derece gösterildiğinden kısa kestik.