Bütün çeviriler

Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.

İleti

5 çeviri bulundu.

AdGeçerli mesaj metni
 g العربية (ar)بينما بالمواظبة والتكرار المستمر على القراءة رأيت أنَّ قسماً من اللطائف في الكيان الإنساني لا يملّ بسرعة، فلا تضره الغفلةُ التي تضر قوةَ التفكير، بل إنه يستمر ويداوم في أخذ حظه بحيث لا يدع حاجةً إلى التدقيق والتفكر في المعنى، إذ يكفيه المعنى العرفي الذي هو اسمٌ وعلَم، ويكفيه اللفظ والمعنى الإجمالي لتلك الألفاظ الغنية المشبعة. بل ربما يورث سآمةً ومللاً حينما يبدأ التفكر يتوجه إلى المعنى، ذلك لأن تلك اللطائف لا تحتاج إلى تعلّم وتفهيم بقدر ما هي بحاجة إلى التذكر والتوجيه والحث.

لذا فإن اللفظ الذي هو أشبه بالجلد يكفي لتلك اللطائف وفي أداء وظيفة المعنى، وخاصة أنَّ تلك الألفاظ العربية هي مبعث فيض دائم، إذ تذكِّر بالكلام الإلهي والتكلم الرباني.
 g Deutsch (de)Schritt für Schritt bleiben bei der beständigen Wiederholung nur noch wenige dieser feinen geistigen Organe (letauf) über, die sich erst sehr spät satt und zufrieden zeigen und bis dahin weiter machen, bis am Ende kein Bedürfnis nach innerer Wahrnehmung und Bedeutung (mana) mehr übrig bleibt. So wie Unaufmerksamkeit (ghaflet) die Kraft der inneren Wahrnehmung (quvve-i mufekkir) schwächt (zarar), so kann sie doch letzteren keine Schwäche (zarar) zufügen. Ihnen genügt schon ein bloßes (Segens)Wort, die bloße Erfassung von Sinn und Verständnis in einem befriedigenden Wort, Merkmale und Kennzeichen für allgemein gebräuchliche Ausdrücke. Denkt man an diesem Punkt noch weiter über den Sinn (der Worte) nach, so entsteht schließlich ein Überdruss, der (nur noch) destruktiv wirkt. Und diese feinen geistigen Organe (latife) brauchen keine Lehre (taallum) und kein Verständnis (tefehhum), vielmehr bedürfen sie (einer beständigen) Erinnerung, Hinwendung und Ermutigung. Und diese Worte, die gleich einer Haut sind, genügen ihnen und versehen die Aufgabe (vazife) des Sinnes. Und besonders dann, wenn diese arabischen Worte gemahnen, dass sie Worte Gottes und göttliche Verkündigung sind, so sind sie eine Quelle immerwährender Segensfülle (= daimi bir feyze medar).
 g English (en)Gradually, with repetition only a few of the subtle faculties would remain,  becoming wearied long after the others. They would persist, leaving no need for further study and meanings. Heedlessness did not have an adverse effect on them, as it did on the faculty of thought. The usual meanings, of which they were the marks and signs, and abbreviated  meanings of the expressive words, were enough for them. To think of the meaning at that  point would have caused harmful boredom. Anyway, the subtle faculties that persist do not  need to study and comprehend but to recollect, turn towards, and be prompted. And the words that are like skin are sufficient for them and perform the duty of meaning. They are means of  constant effulgence especially when it  is recalled through those Arabic words that they are the Word of God and divine speech.
 g Bahasa Indonesia (id)Berbeda halnya ketika tekun dan terus membaca. Sejumlah indra tersebut tidak cepat bosan. Ia tidak dipengaruhi oleh kealpaan yang mempengaruhi daya pikir. Namun ia dapat terus mengambil bagiannya tanpa perlu mendalami dan merenungkan maknanya. Sebab, makna umum yang menjadi perlambangnya sudah cukup serta makna global dari lafalnya yang kaya sudah memadai. Barangkali ia akan mendatangkan rasa jenuh ketika proses tafakkur mulai meng- arah kepada maknanya. Pasalnya, berbagai perangkat halus tersebut tidak membutuhkan pembelajaran dan pemberian pemahaman sebanyak kebutuhannya terhadap peringatan, pengarahan dan dorongan. Oleh karena itu, lafal yang serupa dengan kulit itu cukup untuk berbagai perangkat halus tersebut dan cukup untuk menunaikan fungsi maknanya. Terutama karena lafal berbahasa Arab tersebut menjadi sumber limpahan karunia ilahi yang permanen. Pasalnya, ia mengingatkan pada kalam dan perkataan ilahi.
 g Türkçe (tr)Gitgide o tekrarda yalnız bir kısım letaif kalır ki pek geç usanıyor, devam eder, daha manaya ve tetkikata hiç ihtiyaç bırakmıyor. Gaflet kuvve-i müfekkireye zarar verdiği gibi ona zarar vermiyor. Lafız ve lafz-ı müşebbi’ olduğu bir meal-i icmalî ile ve isim ve alem bulundukları mana-yı örfî, onlara kâfi geliyor. Eğer manayı o vakit düşünse zararlı bir usanç verir. Ve o devam eden latîfeler, taallüme ve tefehhüme muhtaç değiller; belki tahattura, teveccühe ve teşvike ihtiyaç gösterirler. Ve o cilt hükmündeki lafızları onlara kâfi geliyor ve mana vazifesini görüyorlar. Ve bilhassa o Arabî lafızlar ile kelâmullah ve tekellüm-ü İlahî olduğunu tahattur etmekle, daimî bir feyze medardır.