Bütün çeviriler

Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.

6 çeviri bulundu.

Ad	Geçerli mesaj metni
^g العربية (ar)	وهكذا، «فالزهرة» و«القطرة» و«الرشحة» كلّ منها تستطيع أن تقول في الطريق الأول: «أنا مرآة شمس العالَم أجمع». ولكنها لا تتمكن من أن تقولها في الطريق الثاني، بل تقول: «إنني مرآة شمسي» أو «إنني مرآة للشمس المتجلية على نوعي» لأنها تَعرف الشمس هكذا؛ إذ لا تستطيع أن ترى الشمسَ المتوجهة إلى العالَم كله؛ لأن شمسَ ذلك الشخص، أو نوعه، أو جنسه، تَظهر له ضمن برزخ ضيق وتحت قيد محدود. فـلا يستطيع أن يمنح تلك الشمسُ المقيّدة آثارَ الشمس المطلقة بلا قيد ولا برزخ. أي لا يستطيع أن يمنح بشهودٍ قلبي دفءَ وجه الأرض قاطبة وتنويرَه وتحريكَ حياة الحيوانات والنباتات جميعِها وجعْلَ السيارات تجري حولها.. وأمثالها من الآثار الجليلة المهيبة، لا يستطيع منحَ تلك الشمس الآثارَ التي شاهدها ضمن ذلك القيد الضيق والبرزخ المحدود. وحتى لو مَنحَت الأشياءُ الثلاثة -التي فرضناها ذات شعور- الشمسَ تلك الآثارَ العجيبة التي تشاهدها تحت ذلك القيد، فإنها يمكنها أن تمنحَها بوجهٍ عقلي وإيماني بحت، وبتسليم تام من أن تلك المقيّدة هي المطلقة ذاتها. فتلك «الزهرة والقطرة والرشحة» التي فرضناها شبيهةً بالإنسان العاقل، إسنادُها هذه الأحكامَ (أي الآثار العظيمة) إلى شموسها إسناد عقلي لا شهودي.. بل قد تتصادم أحكامُها الإيمانية مع مشهوداتها الكونية، فتصدّق بصعوبة بالغة. وهكذا فعلينا نحن الثلاثة الدخولَ إلى هذا التمثيل الممتزج بالحقيقة، والذي يضيق بها ولا يسعها، وتشاهَد في بعض جوانبه أعضاءُ الحقيقة:
^g Deutsch (de)	Nach der ersten Art kann jeder von ihnen, "die Iris", "der Wassertropfen", "der Tautropfen" sagen: "Ich bin ein Spiegel der Sonne, die über der ganzen Welt scheint!" Nach der zweiten Art können sie aber nicht so sagen. Vielmehr sagen sie dann: "Ich bin der Spiegel meiner Sonne!", oder "Ich bin der Spiegel der Sonne, die über meiner Art scheint!" Denn sie kennen die Sonne nur auf ihre Art und können die Sonne nicht kennen, wie sie über der ganzen Erde scheint. Dagegen erscheint ihnen ihre Sonne, die Sonne ihrer Art oder Gattung nur durch Vermittler und nur mit Einschränkungen. Sie vermögen die Werke der uneingeschränkten, ohne einen Mittler scheinenden und alles umfassenden Sonne nicht ihrer eigenen, beschränkten Sonne zuzuschreiben. Denn die ganze Erde zu erwärmen, zu erleuchten, das Leben der Tiere und aller Pflanzen zu erwecken, die Planeten um sich kreisen zu lassen und dergleichen großartige Werke können sie nicht aus der Überzeugung ihres Herzens der Sonne zuschreiben, die sie unter jenen eingeschränkten Bedingungen und durch die Begrenzung eines Mittlers sehen. Wenn diese drei Dinge, die wir als Bewusstseinsträger angenommen haben, diese einzigartigen Werke ihrer eigenen Sonne, die sie unter jener Einschränkung betrachten, zuschreiben wollen, können sie sie ihr erst dann zuschreiben, wenn sie rein logisch denkend zu dem festen Glauben gelangt sind, dass diese vermeintlichen Beschränkungen der Vollkommenheit gleich kommen. Aber diese Schlussfolgerungen von "der Iris", "dem Wassertropfen" und "dem Tautropfen", die wir Menschen uns als vernünftig vorstellen, das heißt, dass sie diese überaus riesigen Werke ihrer Sonne zuschreiben, beruhen auf Vernunft, nicht auf eigener Erfahrung. Manchmal geraten ihre Schlussfolgerungen durch den Glauben mit ihren Beobachtungen der Gegebenheiten in Widerspruch. Dann können sie nur schwer glauben.
^g English (en)	Thus, on the First Way, ‘Flower’, ‘Droplet’, and ‘Atom’ can each say: “I am a mirror to the Sun of all the world.” But on the Second Way they cannot say that; they can rather say: “I am the mirror to my own Sun, or the mirror to the Sun which is manifested in my species.” For that is the manner in which they know the Sun. They cannot see a Sun which looks to the whole world; the Sun of that individual or species or genus appears to it within narrow confines and under limiting restrictions. And it cannot ascribe to that restricted Sun the works of the unrestricted, unconfined, absolute Sun. For within those narrow restrictions and limited confines it cannot attribute to the Sun with the certain witnessing of the heart its majestic works like furnishing the whole face of the earth with light and heat, stirring all plants and animals into life, and making the planets revolve around it. Indeed, even if those three things, which we suppose to have consciousness, ascribe those wondrous works to the Sun which they see under those restrictions, they can only do so with the mind and through belief, and through submitting to the fact that that restricted thing is absolute. Whereas these judgements of ‘Flower’, ‘Droplet’, and ‘Atom’, which we suppose to possess reason like a human being, that is, their ascribing those mighty works to the Sun, is through the mind and reason, it is not through illumination. Indeed, sometimes their judgements concerning belief clash with their illuminations about the cosmos. They can only believe them with great difficulty.
^g Bahasa Indonesia (id)	Begitulah, bunga, tetesan, dan percikan, masing-masing dapat berkata pada jalan yang pertama, “Aku adalah cermin matahari alam semesta.” Namun pada jalan yang kedua ia tidak bisa mengatakan semacam itu. Namun ia berkata, “Aku adalah cermin matahariku” atau “Aku adalah cermin matahari yang terwujud pada spesiesku.” Pasal- nya, ia mengenali matahari dalam kondisi demikian. Ia tidak bisa me- lihat matahari yang mengarah ke seluruh alam, sebab matahari sosok tersebut dan spesiesnya tampak dalam dinding pemisah yang sempit dan di bawah ikatan yang terbatas. Matahari terbatas itu tak mampu memberikan pengaruh sebagaimana matahari asli yang tak terhijab dinding. Ia tak mampu memberikan kehangatan kepada seluruh per- mukaan bumi, menyinarinya, menggerakkan kehidupan seluruh he- wan dan tumbuhan, menjadikan planet berputar di sekelilingnya, serta memberikan berbagai pengaruh luar biasa lainnya.Bahkan seandainya ketiga hal di atas bisa memberikan kepada matahari berbagai pengaruh menakjubkan yang signifikan di bawah keterbatasan yang ada, maka ia hanya bisa terwujud dalam benak dan iman saja disertai sikap percaya bahwa matahari yang terbatas itu ber- sifat mutlak.Mengaitkan berbagai pengaruh besar dari bunga, tetesan air, dan percikan yang kita anggap menyerupai manusia berakal kepada mataharinya hanya terdapat dalam benak dan tidak bisa disaksikan. Bahkan hukum-hukum keimanan padanya bisa berbenturan dengan apa yang terlihat di alam.
^g shqip (sq)	Kështu, në mënyrën e Parë, '''‘Lulja’, ‘Pikëla’''' dhe '''‘Atomi’''', secili mund të thotë: “Unë jam një pasqyrë për Diellin e të gjitha botëve.” Por në mënyrën e dytë secila prej tyre nuk mund të thotë ashtu. Por thotë: “Unë jam pasqyra e diellit tim, ose “pasqyra e diellit i cili shfaqet në specien time,” sepse ajo është mënyra në të cilën ato e njohin diellin. Ato nuk mund ta shohin diellin i cili shikon tërësinë e botës. Ndërsa dielli i atij individi, specieje ose lloji, shfaqet për të brenda limiteve kufizuese. Dhe ajo nuk mund t’ia atribuojë e t’ia ngjisë atij dielli të kufizuar veprat e pakufizuara dhe të paana të Diellit absolut. Sepse ajo nuk mund t’ia atribuojë diellit brenda atyre caqeve të ngushta dhe atyre limiteve kufizuese, me ndonjë dëshmi të zemrës, veprat e tij madhështore si furnizimi i të gjithë faqes së tokës me dritë e nxehtësi, duke lëvizur e gjallëruar jetët e të gjitha bimëve dhe kafshëve, dhe duke i bërë planetët të rrotullohen rreth tij. Madje, edhe në qoftë se ato tre gjëra -të cilat ne i supozuam të kishin vetëdije- do t’ia atribuonin ato vepra të çuditshme diellit të cilin ato e shikojnë nën kufizime, ato do të mund ta bënin këtë vetëm me mendje, nëpërmjet besimit dhe nëpërmjet një nënshtrimi të plotë se ajo gjë e kufizuar është pikërisht absolutja... Ndërsa këto gjykime të '''‘Lules''', të '''‘Piklës’''' dhe të '''‘Atomit’'''- të cilat ne i supozuam të kishin arsye ashtu si një qënie njerëzore- t’ia atribuosh këto gjykime -domethënë ato vepra madhështore të Diellit-, diejve të tyre, bëhet nëpërmjet mendjes dhe arsyes dhe jo nëpërmjet dëshmimit. Në të vërtetë, ndonjëherë gjykimet e tyre lidhur me besimin mund të përplasen me dëshmimet e tyre lidhur me Kozmosin. Ato vetëm mund t’i besojnë me vështirësi të madhe.
^g Türkçe (tr)	İşte '''zühre, katre, reşha''' her birisi evvelki yolda diyebilirler ki: “Ben umum âlem güneşinin bir âyinesiyim.” Fakat ikinci yolda öyle diyemez. Belki “Ben kendi güneşimin âyinesiyim veyahut nevime tecelli eden güneşin âyinesiyim.” der. Çünkü güneşi öyle tanıyor. Bütün âleme bakar bir güneşi göremiyor. Halbuki o şahsın veyahut nevinin veya cinsinin güneşi, dar berzah içinde mahdud bir kayıt altında ona görünüyor. Halbuki kayıtsız, berzahsız, mutlak güneşin âsârını o mukayyed güneşe veremiyor. Çünkü bütün yeryüzünü ısıtmak, tenvir etmek, umum nebatat, hayvanatın hayatlarını tahrik etmek ve seyyaratı etrafında döndürmek gibi haşmet-nüma eserleri; o dar kayıt ve mahdud berzah içinde gördüğü güneşe, şuhud-u kalbî ile veremiyor. Belki o âsâr-ı acibeyi, eğer o şuurlu farz ettiğimiz üç şey, o kayıt altında gördüğü güneşe verse de sırf aklî ve imanî bir tarzda ve o mukayyed, ayn-ı mutlak olduğunu bir teslimiyet ile verebilir. Fakat o, insan gibi akıllı farz ettiğimiz '''zühre, katre, reşha''' şu hükümleri, yani pek büyük âsârı güneşlerine isnad etmeleri aklîdir, şuhudî değil. Belki bazen hükm-ü imanîleri, şuhud-u kevniyelerine müsademe eder. Pek güçlükle inanabilirler.