Bütün çeviriler

Tüm mevcut çevirilerin gösterilmesi için aşağıya bir ileti adı giriniz.

5 çeviri bulundu.

Ad	Geçerli mesaj metni
^g العربية (ar)	ثم وجدتُ كتابَ «مكتوبات» للإمام الفاروقي السرهندي، مجدد الألف الثاني فتفاءلت بالخير تفاؤلاً خالصاً، وفتحتُه، فوجدت فيه عجباً.. حيث ورد في رسالتين منه لفظة «ميرزا بديع الزمان» (<ref>الإمام الرباني، المكتوبات ج١ (المكتوب ٧٤)، (المكتوب ٧٥).</ref>) فأحسست كأنه يخاطبني باسمي، إذ كان اسم أبي «ميرزا» وكلتا الرسالتين كانتا موجهتين إلى ميرزا بديع الزمان. فقلت: يا سبحان الله.. إنَّ هذا ليخاطبني أنا بالذات، لأن لقب «سعيد القديم» كان بديع الزمان، ومع أنني ما كنت أعلم أحداً قد اشتهر بهذا اللقب غير «الهمذاني»(∗) الذي عاش في القرن الرابع الهجري. فلابد أن يكون هناك أحدٌ غيره قد عاصر الإمام الرباني السرهندي وخوطب بهذا اللقب، ولابد أن حالتَه شبيهةٌ بحالتي حتى وجدت دوائي بتلك الرسالتين..
^g Deutsch (de)	Danach habe ich die "Mektubat" vom Imam Rabbani gesehen. Ich nahm es in meine Hand, bat in reiner Absicht um ein Zeichen und schlug es auf. Seltsamer Weise gibt es im ganzen Mektubat nur zwei Stellen, wo von einem "Bediuzzaman" die Rede ist. Unerwartet öffneten sich mir diese beiden Briefe ("Mektup"). Meines Vaters Name war Mirza und ich sah, dass als Titel auf dem ersten dieser Briefe "Brief an Mirza Bediuzzaman" geschrieben stand. "Lobpreis und Dank sei Allah! (fesubhanallah)" sagte ich: diese Rede gilt mir. Ein Beiname des Alten Said war damals "Bediuzzaman". Denn außer Bediuzzaman-i Hemedani, der im dritten Jahrhundert nach der Hidjra unter diesem Beinamen berühmt geworden war, kannte ich keine Persönlichkeiten mit diesem Titel. Das heißt, es hatte zu Imams Zeiten noch einen Mann gegeben, dem diese beiden Briefe geschrieben worden waren. Der Zustand dieses Mannes ähnelte meinem eigenen Zustand so, dass ich in diesen beiden Briefen ein Heilmittel für meinen Kummer fand.
^g English (en)	Then I saw Maktubat (Letters) of Imam-i Rabbani and took it up. I opened it purely to take an omen. It is strange, but in the whole of Maktubat the word Bediuzzaman appears only twice and those two letters fell open for me at once. I saw that written at the head of them was: “Letter to Mirza Bediuzzaman,” and my father’s name was Mirza. “Glory be to God!” I exclaimed, “these letters are addressing me.” At that time the Old Said was also known as Bediuzzaman. Apart from Bediuzzaman Hamadani, I knew of no one in the last three hundred years famous with the name. Whereas in the Imam’s time there was such a person and he wrote him these two letters. His condition must have been similar to mine, for I found that these letters were the cure for my ills.
^g Bahasa Indonesia (id)	Lalu aku kembali membaca kitab “guru pertamaku” itu hingga selesai. Aku mendapatkan banyak manfaat. Aku memperhatikan wirid-wiridnya yang indah dan munajatnya yang lembut hingga mendapatkan limpahan karunia. Lalu aku menemukan kitab Maktûbat karya Imam al-Faruqi as-Sirhindi, sang pembaharu milenium kedua. Dengan rasa optimis yang tulus, aku membukanya dan di dalamnya aku menemukan sesuatu yang menakjukan. Pada dua risalahnya terdapat ungkapan “Mirza Badiuzzaman”.(<ref>Imam Rabbani, al-Maktûbât jilid 1 (maktub ke-74, 75).</ref>) Aku merasa seakan-akan ia berbicara pada- ku dengan menyebut namaku. Pasalnya, nama ayahku adalah Mirza. Sementara kedua risalah tersebut tertuju kepada Mirza Badiuzzaman. Dalam hati aku berkata, “Subhanallah” luar biasa! Ia berbicara langsung pada diriku. Sebab, julukan “Said Lama” adalah Badiuzzaman. Meski yang kuketahui hanya al-Hamadzâni yang hidup di abad ke-4 H yang terkenal dengan julukan tersebut. Dengan demikian, pasti ada orang selainnya yang semasa dengan Imam Rabbani as-Sirhindi di mana ia diajak bicara dengan sebutan tersebut. Dan sudah pasti kondisinya sama dengan kondisiku sehingga aku merasa menemukan obat lewat kedua risalah itu.
^g Türkçe (tr)	Sonra İmam-ı Rabbanî’nin Mektubat kitabını gördüm, elime aldım. Hâlis bir tefe’ül ederek açtım. Acayiptendir ki bütün Mektubat’ında yalnız iki yerde “Bediüzzaman” lafzı var. O iki mektup bana birden açıldı. Pederimin ismi Mirza olduğundan, o mektupların başında “Mirza Bediüzzaman’a Mektup” diye yazılı olarak gördüm. Fesübhanallah dedim, bu bana hitap ediyor. O zaman Eski Said’in bir lakabı “Bediüzzaman”dı. Halbuki hicretin üç yüz senesinde, Bediüzzaman-ı Hemedanî’den başka o lakapla iştihar etmiş zatları bilmiyordum. Halbuki İmam’ın zamanında dahi öyle bir adam vardı ki ona o iki mektubu yazmış. O zatın hali, benim halime benziyormuş ki o iki mektubu kendi derdime deva buldum.