Translations:Yirmi Üçüncü Söz/163/el

Επιπλέον, μια που ο άνθρωπος υπόκειται σε ατελείωτες δοκιμασίες και πλήττεται από αναρίθμητους εχθρούς παρόλη του την απεριόριστη ανικανότητα, και υποφέρει από ατελείωτες ανάγκες και έχει αναρίθμητες επιθυμίες παρόλη την απέραντη φτώχεια του, ελθούσης της πίστης, το βασικό του έμφυτο καθήκον είναι η «Παράκληση». Όσο για την παράκληση, είναι η βάση της λατρείας.

Όπως για παράδειγμα, ένα παιδί που με σκοπό να διασφαλίσει μια επιθυμία του, που δεν μπορεί να αποκτήσει μόνο του, είτε θα κλάψει είτε θα το ζητήσει, δηλαδή, θα παρακαλέσει με τη βοήθεια της γλώσσας της ανικανότητας του, είτε με πράξη είτε με λόγο, και θα επιτύχει να το εξασφαλίσει. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο άνθρωπος είναι σαν ένα τέτοιο λεπτεπίλεπτο, χαϊδεμένο παιδί μέσα στον κόσμο όλων των ζωντανών δημιουργημάτων. Και πρέπει, είτε να δακρυρροεί μπρος στην αυλή του Πλέον Ελεήμονος και Οικτίρμων Αλλάχ (Rahmanürrahîm) μέσα από την αδυναμία και ανικανότητά του, ή να ικετεύει μέσα από τη φτώχεια και την ανάγκη του. Έτσι ώστε οι προσδοκίες του να του υποταχθούν ή ακόμη να προσφέρει ευχαριστίες για αυτά που του έχουν ήδη υποταχθεί. Διαφορετικά σαν ένα οκνηρό παιδί που κραυγάζει για το παραμικρό, λέγοντας: «Εγώ καθυποτάσσω πράγματα που είναι αδύνατο να καθυποταχθούν, με τη δική μου δύναμη! Και αναγκάζω πράγματα χίλιες φορές ισχυρότερα, να με υπακούουν μέσω των δικών μου μέτρων και ιδεών!», παρεκκλίνει στην αγνωμοσύνη για τις δωρεές που λαμβάνει. Και όπως ακριβώς αυτό είναι αντίθετο στην έμφυτη φύση του ανθρώπου, έτσι ακριβώς καθιστά τον εαυτό του επάξιο αυστηρής τιμωρίας.