İçeriğe atla

Onuncu Söz/el: Revizyonlar arasındaki fark

"Αυτοί οι οποίοι μας δίνουν τη μαρτυρία τους και την αναφορά τους, παρ’ όλες τις διαφορές στις μεθόδους «meslek», στις τάσεις «meshrep» και στους δρόμους «mezhep» τους που ακολουθούν, είναι εξολοκλήρου ομόθυμοι και σύμφωνοι στο θεμελιώδης αυτό ζήτημα. Οι οποί..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Όσο για την αθέτηση μιας υπόσχεσης, είναι και απαξία και εξευτελισμός, ώστε δε μπορεί με κανέναν τρόπο να συμβιβαστεί με το μεγαλείο της αγιότητας Του. Ενώ η μη πραγματοποίηση μιας απειλής προέρχεται είτε από συγχωρητικότητα ή από αδυναμία. Όμως, η απ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Αυτοί οι οποίοι μας δίνουν τη μαρτυρία τους και την αναφορά τους, παρ’ όλες τις διαφορές στις μεθόδους «meslek», στις τάσεις «meshrep» και στους δρόμους «mezhep» τους που ακολουθούν, είναι εξολοκλήρου ομόθυμοι και σύμφωνοι στο θεμελιώδης αυτό ζήτημα. Οι οποί..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
929. satır: 929. satır:
Όσο για την αθέτηση μιας υπόσχεσης, είναι και απαξία και εξευτελισμός, ώστε δε μπορεί με κανέναν τρόπο να συμβιβαστεί με το μεγαλείο της αγιότητας Του. Ενώ η μη πραγματοποίηση μιας απειλής προέρχεται είτε από συγχωρητικότητα ή από αδυναμία. Όμως, η απιστία, η άρνηση  είναι ένα ακραίο έγκλημα το οποίο δεν μπορεί να συγχωρηθεί (<ref> Υποσημείωση: Ναι, η απιστία (kufr) αποκηρύττει τη δημιουργία λόγω υποτιθέμενης αναξιότητας και έλλειψης νοήματος. Είναι μια προσβολή σε ολάκερη τη δημιουργία, μια απάρνηση της αποκάλυψης των Ονομάτων Του στους καθρέφτες των όντων. Είναι ασέβεια προς όλα τα Ονόματα Του, και απόρριψη της μαρτυρίας προς την Ενότητα που φέρεται από τα όντα όλα. Είναι μια άρνηση ολάκερης της δημιουργίας. Διαφθείρει τις προοπτικές εξέλιξης του ανθρώπου με έναν τέτοιο τρόπο ώστε γίνεται ανίκανος να αναθεωρηθεί  και να επιδεχτεί το καλό. Και είναι ακόμη μια πράξη απόλυτης αδικίας που καταπατεί τα δικαιώματα ολάκερης της δημιουργίας και των Ονομάτων του Αλλάχ. Ως εκ τούτου η διαφύλαξη των δικαιωμάτων αυτών, καθώς και η αμετανοησία του απίστου ατόμου, το καθιστούν απαραίτητο ώστε η απιστία να είναι ασύγγνωστη. Το εδάφιο,  اِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ «το να Του αποδίδουν συνεταίρους είναι αληθινά μεγάλη αδικία» (Κοράνι, Ελ-Λουκμάν, 31:13) εκφράζουν το νόημα αυτό.</ref>). Και ο Απόλυτα Παντοδύναμος Αλλάχ (Kadîr) είναι απαλλαγμένος και ίσταται υπεράνω κάθε αδυναμίας.
Όσο για την αθέτηση μιας υπόσχεσης, είναι και απαξία και εξευτελισμός, ώστε δε μπορεί με κανέναν τρόπο να συμβιβαστεί με το μεγαλείο της αγιότητας Του. Ενώ η μη πραγματοποίηση μιας απειλής προέρχεται είτε από συγχωρητικότητα ή από αδυναμία. Όμως, η απιστία, η άρνηση  είναι ένα ακραίο έγκλημα το οποίο δεν μπορεί να συγχωρηθεί (<ref> Υποσημείωση: Ναι, η απιστία (kufr) αποκηρύττει τη δημιουργία λόγω υποτιθέμενης αναξιότητας και έλλειψης νοήματος. Είναι μια προσβολή σε ολάκερη τη δημιουργία, μια απάρνηση της αποκάλυψης των Ονομάτων Του στους καθρέφτες των όντων. Είναι ασέβεια προς όλα τα Ονόματα Του, και απόρριψη της μαρτυρίας προς την Ενότητα που φέρεται από τα όντα όλα. Είναι μια άρνηση ολάκερης της δημιουργίας. Διαφθείρει τις προοπτικές εξέλιξης του ανθρώπου με έναν τέτοιο τρόπο ώστε γίνεται ανίκανος να αναθεωρηθεί  και να επιδεχτεί το καλό. Και είναι ακόμη μια πράξη απόλυτης αδικίας που καταπατεί τα δικαιώματα ολάκερης της δημιουργίας και των Ονομάτων του Αλλάχ. Ως εκ τούτου η διαφύλαξη των δικαιωμάτων αυτών, καθώς και η αμετανοησία του απίστου ατόμου, το καθιστούν απαραίτητο ώστε η απιστία να είναι ασύγγνωστη. Το εδάφιο,  اِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ «το να Του αποδίδουν συνεταίρους είναι αληθινά μεγάλη αδικία» (Κοράνι, Ελ-Λουκμάν, 31:13) εκφράζουν το νόημα αυτό.</ref>). Και ο Απόλυτα Παντοδύναμος Αλλάχ (Kadîr) είναι απαλλαγμένος και ίσταται υπεράνω κάθε αδυναμίας.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Αυτοί οι οποίοι μας δίνουν τη μαρτυρία τους και την αναφορά τους, παρ’ όλες  τις διαφορές στις μεθόδους «meslek», στις τάσεις «meshrep» και στους δρόμους «mezhep»  τους που ακολουθούν, είναι εξολοκλήρου ομόθυμοι και σύμφωνοι στο θεμελιώδης αυτό ζήτημα. Οι οποίοι από άποψη ποσότητας κατέχουν το κύρος της παμψηφίας, με αποτέλεσμα να ανέρχονται σε ισχύ «tevatur» δηλαδή της κατοχυρωμένης αδιαμφισβήτητης γνώσης. Από  άποψη ποιότητας, χάρη της προσωπικής τους αρετής κατέχουν το κύρος και την ισχύ της καλά κατηρτισμένης κοινής συναινέσεως που είναι το «icma». Επίσης από άποψη αξιώματος, ο καθένας από αυτούς είναι από ένα καθοδηγητικό άστρο της ανθρωπότητας, οι οφθαλμοί μιας παράταξης και οι όσιοι ενός έθνους. Και από άποψη σημασίας, ο καθένας τους είναι ένας εμπειρογνώμονας και μια αυθεντία και συνάμα ισχύει ως ένας επαληθευτής στο ζήτημα αυτό. Ως γνωστών, στην οποιαδήποτε τέχνη ή επιστήμη, δύο ειδήμονες είναι προτιμότεροι από χιλιάδες ανειδίκευτους και εξίσου στη διαβίβαση μιας αναφοράς δύο σίγουροι πιστοποιούντες  μάρτυρες προτιμώνται σε χιλιάδες αρνητές. Όπως επίσης για παράδειγμα, η μαρτυρία δύο αντρών που επιβεβαιώνουν τη θέαση της ημισελήνου που σημαίνει την έναρξη του Ραμαζανίου, ανατρέπει συνολικά τη διάψευση χιλιάδων απαρνητών περί αυτού.
Şahitler, muhbirler ise mesleklerinde, meşreplerinde, mezheplerinde muhtelif oldukları halde, kemal-i ittifak ile şu meselenin esasında müttehiddirler. Kesretçe tevatür derecesindedirler, keyfiyetçe icma kuvvetindedirler. Mevkice her biri nev-i beşerin bir yıldızı, bir taifenin gözü, bir milletin azizidirler. Ehemmiyetçe şu meselede hem ehl-i ihtisas hem ehl-i ispattırlar. Halbuki bir fende veya bir sanatta iki ehl-i ihtisas, binler başkalardan müreccahtırlar ve ihbarda iki müsbit, binler nâfîlere tercih edilir. Mesela, ramazan hilâlinin sübutunu ihbar eden iki adam, binler münkirlerin inkârlarını hiçe atarlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">