67.774
düzenleme
Onuncu Söz/el: Revizyonlar arasındaki fark
"Στους προσωρινούς αυτούς σταθμό-χώρους, στα πρόσκαιρα αυτά πεδία δράσης, στις φευγαλέες αυτές συναθροίσεις, θα παρατηρήσει ακόμη τους συστηματικούς τρόπους λειτουργίας μιας σοφίας τόσο έκδηλης, τις ενδείξεις μιας ευεργεσίας τόσο φανερής, τα σημεία..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Όποιος με τη φαντασία του επιβιβαστεί επάνω στο καράβι της ιστορίας και κάνει πανιά για το παρελθόν, θα ανταμώσει νεκρές περιόδους, μέρη, συναθροίσεις και κόσμους, τόσο πολυάριθμα όσο και τα χρόνια (της ιστορίας), και καθένα όμοιο με το σταθμό-χώρο που..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
("Στους προσωρινούς αυτούς σταθμό-χώρους, στα πρόσκαιρα αυτά πεδία δράσης, στις φευγαλέες αυτές συναθροίσεις, θα παρατηρήσει ακόμη τους συστηματικούς τρόπους λειτουργίας μιας σοφίας τόσο έκδηλης, τις ενδείξεις μιας ευεργεσίας τόσο φανερής, τα σημεία..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
||
| 576. satır: | 576. satır: | ||
Εάν, για να υποθέσουμε τα αδύνατα, ότι δεν υπάρχουν μόνιμες κατοικίες, επιβλητικά μέγαρα, παντοτινά σκηνώματα και αιώνιες μονές, με τους αιώνιους τους κατοίκους, φαιδροί Του υπηρέτες, στο βασίλειο του Αιωνίου Μονάρχη(Sultan-ı Sermedî) ο Οποίος ρυθμίζει όλες τις υποθέσεις και ο Οποίος μεταβάλλει διαρκώς το άσυλο και τους τρόφιμους του, τότε θα ήταν απαραίτητο να απορρίψουμε τις αληθείς φύσεις της σοφίας, της δικαιοσύνης, της ευεργεσίας και της ευσπλαχνίας, τα τέσσερα αυτά δραστικά και οικουμενικά πνευματικά στοιχεία όμοια με φως, αέρα, ύδωρ και γη, και να αρνηθούμε την ύπαρξη τους, παρόλο που είναι τόσο φανερά όσο εκείνα των ορατών στοιχείων της φύσης. Διότι είναι ξεκάθαρο πως ο πρόσκαιρος αυτός κόσμος και τα περιεχόμενα του δεν μπορούν να είναι μια ολοκληρωμένη αποκάλυψη της αληθινής τους φύσης. | Εάν, για να υποθέσουμε τα αδύνατα, ότι δεν υπάρχουν μόνιμες κατοικίες, επιβλητικά μέγαρα, παντοτινά σκηνώματα και αιώνιες μονές, με τους αιώνιους τους κατοίκους, φαιδροί Του υπηρέτες, στο βασίλειο του Αιωνίου Μονάρχη(Sultan-ı Sermedî) ο Οποίος ρυθμίζει όλες τις υποθέσεις και ο Οποίος μεταβάλλει διαρκώς το άσυλο και τους τρόφιμους του, τότε θα ήταν απαραίτητο να απορρίψουμε τις αληθείς φύσεις της σοφίας, της δικαιοσύνης, της ευεργεσίας και της ευσπλαχνίας, τα τέσσερα αυτά δραστικά και οικουμενικά πνευματικά στοιχεία όμοια με φως, αέρα, ύδωρ και γη, και να αρνηθούμε την ύπαρξη τους, παρόλο που είναι τόσο φανερά όσο εκείνα των ορατών στοιχείων της φύσης. Διότι είναι ξεκάθαρο πως ο πρόσκαιρος αυτός κόσμος και τα περιεχόμενα του δεν μπορούν να είναι μια ολοκληρωμένη αποκάλυψη της αληθινής τους φύσης. | ||
Εάν δεν υπάρχει άλλο μέρος, κάπου αλλού, όπου να μπορέσουν να αποκαλυφθούν πλήρως, τότε καθίσταται απαραίτητο, με μια παράνοια σαν εκείνη του ανθρώπου ο οποίος αρνείται την ύπαρξη του ήλιου μολονότι βλέπει το φως του που γεμίζει τη μέρα, να αρνηθούμε τη σοφία που μπορούμε να συναντήσουμε σε κάθε πράγμα μπροστά στα μάτια μας, να αρνηθούμε την ευεργεσία που μπορούμε να παρατηρήσουμε στην ίδια τη ψυχή μας και στα περισσότερα άλλα πράγματα, να αρνηθούμε τη δικαιοσύνη τα σημεία της οποίας διακρίνουμε τόσο έντονα, (Υποσημείωση (<ref> Υποσημείωση: Υπάρχουν δύο παραλλαγές δικαιοσύνης, η μία είναι η καταφατική, η άλλη είναι η αρνητική. Η θετική παραλλαγή συνίσταται στο να αποδίδει στον άξιο το δίκαιο του. Η μορφή αυτής της δικαιοσύνης υφίσταται απ’ άκρου σ’ άκρου στην ανθρωπότητα με την πλέον πασιφανή μορφή, διότι, όπως έχει αποδειχθεί στην Τρίτη Αλήθεια, παρέχει με ευδιάκριτο τρόπο, συμφώνως προς τις χαρακτηριστικές ισορροπίες και ιδιάζοντα κριτήρια, όλα τα αντικείμενα πόθου που προβάλλονται ως αίτημα διαμέσου κάθε πράγματος από τον Κάτοχο Μεγαλείου Δύναμης, και αμίμητου Πλάστη Φατίρ-ι Ζουλτζελάλ Αλλάχ, με τη γλώσσα της έμφυτης πνευματικής ικανότητας, τη διάλεκτο της φυσικής ανάγκης, τη γλώσσα της αναγκαιότητάς, και όλες τις αξιώσεις της ζωής και της ύπαρξης. Η παραλλαγή αυτή της δικαιοσύνης είναι, επομένως, τόσο βέβαια όσο η ίδια η ζωή και η ύπαρξη. <br> Η άλλη παραλλαγή δικαιοσύνης, η αρνητική, συνίσταται στο να κολάζονται οι άδικοι. Αποδίδει στους παραβάτες την οφειλή τους εν είδει ανταπόδοσης και τιμωρίας. Αυτό το είδος δικαιοσύνης δεν είναι εντελώς φανερό στον κόσμο αυτό, παρόλο που υπάρχουν αμέτρητα σημεία και ενδείξεις που μας επιτρέπουν να αισθανόμαστε την αληθινή της φύση. Για παράδειγμα, όλα τα κολαστήρια πλήγματα και σωφρονιστικές μαστιγώσεις που έχουν απροσδόκητα επισκεφθεί όλους τους ανυπότακτους ανθρώπους, από τις (φυλές) του Άαντ (Aad) και του Σεμούντ (Thamud) μέχρι αυτά της σημερινής εποχής, αποδεικνύουν αναμφιβόλως πως μια εξυψούμενη δικαιοσύνη εξουσιάζει τον κόσμο. </ref>)) και να αρνηθούμε την ευσπλαχνία που παρατηρούμε απανταχού σε λειτουργία. Έπεται με τη σειρά του ότι πρέπει να θεωρήσουμε (αλίμονο!) σαν έναν ανόητο ξεφτίλα, ένα δόλιο τύραννο, αυτόν από τον οποίο προέρχονται όλες οι σοφές διεργασίες, τα γενναιόδωρα έργα και οι ελεήμονες δωρεές που διακρίνουμε στο σύμπαν. Επ` ουδενί!, να ήταν έτσι. Είναι μια καθ’ ολοκληρίαν αδύνατη ανατροπή της αλήθειας. Ακόμη και οι ανόητοι σοφιστές, οι οποίοι αρνούνταν την ύπαρξη κάθε πράγματος, ακόμη κι’ αυτήν των ίδιων τους των εαυτών, δε θα στοχάζονταν προθύμως μίαν τέτοια εισήγηση. | |||
<br> | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | ||