64.622
düzenleme
("'''Απάντηση:''' Τότε και εμείς στο όνομα του Κουρ’άν, δηλώνουμε το εξής: Ω απελπισμένε άνθρωπε! Μην ακούς τον αντιπρόσωπο αυτών που βρίσκονται στην πλάνη! Εάν τον ακούσεις, το πλήγμα σου θα είναι τόσο τεράστιο που η ψυχή, ο νους, και η καρδιά τρομοκρατούντ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
("Ω! εσείς οι κακόμοιροι που βρίσκεστε στην παρέκκλιση, πλάνη και ασωτία! Ποια πρόοδο, ποια επιστήμη σας, ποια ωριμότητα σας, ποιος πολιτισμός σας, ποια εξέλιξη σας, είναι ικανή να αντιμετωπίσει αυτόν τον τρομερό εξευτελισμό και αυτήν την καταπιεστική α..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
||
1.115. satır: | 1.115. satır: | ||
Επιπροσθέτως, επειδή βρίσκεται στην κατάσταση που είναι, και επειδή -από άποψη ανθρωπότητας- είναι συσχετισμένος με όλο το είδος της ανθρωπότητας και όλη τη γη, για το λόγω όμως ότι δεν φαντάζεται αυτήν τη γη και την ανθρωπότητα να διαχειρίζονται και να διοικούνται από Έναν Πάνσοφο (Hakîm), Παντογνώστη (Alîm), Παντοδύναμο (Kadîr), Οικτίρμονα (Rahîm), και Γενναιόδωρο (Kerim) Αλλάχ, και αντιθέτως τα αποδίδει στις συγκυρίες και στη φύση, οι καταστάσεις της ανθρωπότητας και οι φοβίες της γης πάντα τον βασανίζουν. Μαζί με τον δικό του πόνο, φορτώνεται και τον πόνο των ανθρώπων. Οι σεισμοί, οι επιδημίες, οι κατακλυσμοί, ο λιμός και η ανέχεια, η παροδικότητα και ο αποχωρισμός, τον ταλανίζουν το έκαστο από αυτά εμφανιζόμενα σε μια μορφή αρκετά ενοχλητικής και σκοτεινής συμφοράς. | Επιπροσθέτως, επειδή βρίσκεται στην κατάσταση που είναι, και επειδή -από άποψη ανθρωπότητας- είναι συσχετισμένος με όλο το είδος της ανθρωπότητας και όλη τη γη, για το λόγω όμως ότι δεν φαντάζεται αυτήν τη γη και την ανθρωπότητα να διαχειρίζονται και να διοικούνται από Έναν Πάνσοφο (Hakîm), Παντογνώστη (Alîm), Παντοδύναμο (Kadîr), Οικτίρμονα (Rahîm), και Γενναιόδωρο (Kerim) Αλλάχ, και αντιθέτως τα αποδίδει στις συγκυρίες και στη φύση, οι καταστάσεις της ανθρωπότητας και οι φοβίες της γης πάντα τον βασανίζουν. Μαζί με τον δικό του πόνο, φορτώνεται και τον πόνο των ανθρώπων. Οι σεισμοί, οι επιδημίες, οι κατακλυσμοί, ο λιμός και η ανέχεια, η παροδικότητα και ο αποχωρισμός, τον ταλανίζουν το έκαστο από αυτά εμφανιζόμενα σε μια μορφή αρκετά ενοχλητικής και σκοτεινής συμφοράς. | ||
Επίσης, ένας άνθρωπος σε μια τέτοια κατάσταση, δεν αξίζει τον οίκτο και τη στοργή. Διότι, είναι ο ίδιος που ευθύνεται για την κατάσταση που θέτει τον εαυτό του. | |||
Καθώς έχει ειπωθεί και στη σύγκριση των καταστάσεων των δύο αδερφών που βρίσκονται μέσα στο πηγάδι, στον Όγδοο Λόγο, όπου για παράδειγμα, κάποιος ο οποίος βρίσκεται σε έναν όμορφο κήπο, σε ένα όμορφο τραπέζι, ανάμεσα σε καλούς φίλους, δεν αρκεστεί με αυτές τις καθαρές, γευστικές, ηθικές, χαρούμενες, επιτρεπόμενες, απολαύσεις και διασκεδάσεις, και πιεί ένα μη επιτρεπόμενο, βρόμικο και άσχημο ποτό για μια βρομερή απόλαυση, και μεθώντας φανταστεί τον εαυτό του ότι βρίσκεται στη μέση του χειμώνα, σε ένα βρόμικο μέρος, και ότι είναι ανάμεσα σε τέρατα, και αρχίσει να ουρλιάζει και να τρέμει από τον φόβο του, δεν είναι σε καμία περίπτωση άξιος καμίας στοργής και οίκτου, διότι, προσβάλει και υβρίζει αυτούς του ηθικούς και ενάρετους φίλους του φαντάζοντας τους ως τέρατα. | |||
Επίσης, φαντάζεται ότι αυτά τα γευστικά φαγητά και καθαρά δοχεία είναι βρόμικες πέτρες, και αρχίζει να τα σπάει. Επίσης φαντάζεται αυτά τα σεβαστά βιβλία και τις αξιότιμες επιστολές που βρίσκονται σε αυτή τη συγκέντρωση, ως απλά και ανόητα στολίδια που τα σκίζει και τα καταπατά, και ούτω καθεξής… Ένα τέτοιο άτομο λοιπόν, δεν είναι καθόλου επάξιο οίκτου αλλά ίσως και αξίζει ένα χαστούκι. Έτσι ακριβώς λοιπόν: | |||
Κάποιος ο οποίος με τη μέθη της απιστίας και την παραφροσύνη της παρέκκλισης που προέρχονται από την εσφαλμένη του επιλογή, φαντάζεται αυτόν τον ξενώνα της γης του Πάνσοφου Πλαστουργού (Sâni'-iHakîm), ως ένα παιχνίδι των συγκυριών και της φύσης… και φαντάζεται τη μεταβίβαση των έντεχνων όντων, που ανανεώνουν τους αντικατοπτρισμούς των Πανέμορφων Ονομάτων, στον αόρατο κόσμο αφού έχουν εκπληρώσει τα καθήκοντα τους, ως ανυπαρξία και εκμηδενισμό… και φαντάζεται τα εγκώμια που εκφωνούνται, ως σπαραγμούς που προέρχονται από τους αφανισμούς και αιώνιους αποχωρισμούς… και φαντάζεται αυτές τις σελίδες των υπάρξεων οι οποίες είναι επιστολές του Αιωνίως Επιζητούμενου (Samedâni) ως ακατάστατες σελίδες χωρίς νόημα… και φαντάζεται την πύλη του μνήματος η οποία ανοίγει το δρόμο προς τον κόσμο της ευσπλαχνίας, ως ένα στόμα του σκότους… και τον θάνατο ο οποίος παρόλο που είναι μια πρόσκληση για αντάμωση με τους πραγματικούς φίλους, ως μια σκοπιά αποχωρισμού από όλους τους φίλους… Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν επειδή υποβάλλει τον εαυτό του σε φοβερά, οδυνηρά βάσανα, και λόγω της άρνησης, απαξίωσης, και υβριστικής φαντασίωσής του προς τις υπάρξεις, τα Πανέμορφα Ονόματα και τις ιδιαιτερότητες του Εξοχότατου Δικαίου Αλλάχ (Cenâb-ı Hakk), και προς τις επιστολές Του, όχι μόνο δεν είναι άξιος οίκτου και στοργής, αλλά ίσως και αξίζει μια αυστηρή τιμωρία. Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει τον παραμικρό οίκτο. | |||
Ω! εσείς οι κακόμοιροι που βρίσκεστε στην παρέκκλιση, πλάνη και ασωτία! Ποια πρόοδο, ποια επιστήμη σας, ποια ωριμότητα σας, ποιος πολιτισμός σας, ποια εξέλιξη σας, είναι ικανή να αντιμετωπίσει αυτόν τον τρομερό εξευτελισμό και αυτήν την καταπιεστική απελπισία; Που μπορείτε να βρείτε την πραγματική παρηγοριά, την οποία η ψυχή της ανθρωπότητας τόσο πολύ ανάγκη και απαίτηση έχει; | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
düzenleme