İçeriğe atla

Yirmi İkinci Lem'a/en: Revizyonlar arasındaki fark

Yirmi İkinci Lem'a/en (kaynağı gör)

13.40, 17 Eylül 2024 tarihindeki hâli

409 bayt kaldırıldı ,  17 Eylül
"However, when the highest learned council of the English asked for a six- hundred-word answer to six questions they asked the Shaykh al-Islam’s Office, a scholar and teacher who has met with the disrespect of the education authorities here, answered those six questions with six words which met with approval, and answered with true knowledge and learning the most basic principles of the Europeans and their philosophers, and defeated them. Through the s..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
GörselVikimetin
("==THIRD INDICATION==" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("However, when the highest learned council of the English asked for a six- hundred-word answer to six questions they asked the Shaykh al-Islam’s Office, a scholar and teacher who has met with the disrespect of the education authorities here, answered those six questions with six words which met with approval, and answered with true knowledge and learning the most basic principles of the Europeans and their philosophers, and defeated them. Through the s..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
89. satır: 89. satır:
'''If you say:''' “Respect, social position, and public attention are in regard to functions and particular to those who perform them when they are performing them. But you have no function, so you may not accept the people’s respect as though you did have one.”
'''If you say:''' “Respect, social position, and public attention are in regard to functions and particular to those who perform them when they are performing them. But you have no function, so you may not accept the people’s respect as though you did have one.”


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:''' If man consisted only of a body, and he were going to live in this world for ever, and if the door of the grave were closed and death had been killed, then his duties and  functions would have been  limited to those of the army and government officials, and what you say would have had some meaning. But since man does not consist only of a body, and his heart, tongue, mind, and brain cannot be plucked out to feed his body;  they  cannot  be  annihilated; they too have to be administered.
'''Elcevap:''' Eğer insan yalnız bir cesetten ibaret olsa ve insan dünyada lâyemutane daimî kalsa ve kabir kapısı kapansa ve ölüm öldürülse, o vakit vazife yalnız askerlik ve idare memurlarına mahsus kalırsa sözünüzde dahi bir mana olurdu. Fakat madem insan yalnız cesetten ibaret değil. Cesedi beslemek için kalp, dil, akıl, dimağ koparılıp o cesede yedirilmez, onlar imha edilmez. Onlar da idare ister.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And since the door of the grave does not close, and since anxiety for the future beyond the grave is the most pressing question for everyone, then the duties based on the respect and obedience of the nation are not restricted to the social, political, and military duties looking to its worldly life.
Ve madem kabir kapısı kapanmıyor ve madem kabrin öbür tarafındaki endişe-i istikbal her ferdin en mühim meselesidir. Elbette milletin itaat ve hürmetine istinad eden vazifeler, yalnız milletin hayat-ı dünyeviyesine ait içtimaî ve siyasî ve askerî vazifelere münhasır değildir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, just as it is a duty to give a passport to those travelling abroad, so is it a duty to give a passport to those travelling to post- eternity and to give them a light for that  dark way, and there is no other duty so important. It is a duty that can be denied only by denying death and giving the lie to the testimony of the thirty thousand witnesses who every day set their signatures with the seals of their corpses on the claim “Death is a reality,” affirming it.
'''Evet,''' '''yolculara seyahat için vesika vermek bir vazife olduğu gibi ebed tarafına giden yolculara da hem vesika hem o zulümatlı yolda nur vermek öyle bir vazifedir ki hiçbir vazife, o vazife kadar ehemmiyetli değildir.''' Böyle bir vazifenin inkârı, ölümün inkârıyla ve her gün اَل۟مَو۟تُ حَقٌّ davasını, cenazelerinin mührüyle imza edip tasdik eden otuz bin şahidin şehadetini tekzip ve inkâr etmekle olur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since there are moral and spiritual duties based on moral and spiritual needs, and the most important of those duties are the passport for the journey to post- eternity, and the pocket-torch of the heart in the darkness of the Intermediate Realm, and belief, the key to eternal happiness, and instruction in belief and its strengthening, for sure, the learned who  perform those duties  will not with ingratitude count as nothing the divine bounties bestowed on them and the virtues arising from belief, and descend to the level of sinners and the dissolute. They will not soil themselves with the innovations and vices of the inferior. Thus, the solitude which you do not like and suppose to be inequality is because of this.
Madem manevî hâcat-ı zaruriyeye istinad eden manevî vazifeler var. Ve o vazifelerin en mühimmi, ebed yolunda seyahat için pasaport varakası ve berzah zulümatında kalbin cep feneri ve saadet-i ebediyenin anahtarı olan imandır ve imanın ders ve takviyesidir. Elbette o vazifeyi gören ehl-i marifet, herhalde küfran-ı nimet suretinde kendine edilen nimet-i İlahiyeyi ve fazilet-i imaniyeyi hiçe sayıp sefihler ve fâsıkların makamına sukut etmeyecektir. Kendini, aşağıların bid’alarıyla, sefahetleriyle bulaştırmayacaktır! İşte beğenmediğiniz ve müsavatsızlık zannettiğiniz inziva bunun içindir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In addition to this truth I say the following, not to those like you who torment and pester me and who in egotism and contempt of the law of equality are as overweening as the Pharaoh – for the arrogant suppose humility to be abasement, so one should not be humble before them – I say rather to the fair-minded, the modest, and the just:
İşte bu hakikatle beraber, beni işkence ile taciz eden sizin gibi enaniyette ve bu kanun-u müsavatı kırmakta firavunluk derecesinde ileri giden mütekebbirlere karşı demiyorum. Çünkü mütekebbirlere karşı tevazu, tezellül zannedildiğinden, tevazu etmemek gerektir. Belki ehl-i insaf ve mütevazi ve âdil kısmına derim ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
All praise be to God, I know my faults and impotence. I do not arrogantly want any position superior to Muslims which demands respect. I am always aware of my endless  faults and utter  insignificance. Finding consolation  by  seeking  divine forgiveness, I want not respect from the people, but their prayers. I reckon all my friends know of this way of mine.
Ben felillahi’l-hamd kendi kusurumu, aczimi biliyorum. Değil Müslümanlar üstünde mütekebbirane bir makam-ı ihtiram istemek, belki her vakit nihayetsiz kusurlarımı, hiçliğimi görüp, istiğfar ile teselli bulup halklardan ihtiram değil, dua istiyorum. Hem zannederim benim bu mesleğimi, benim bütün arkadaşlarım biliyorlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
However, while serving the All-Wise Qur’an and teaching the truths of belief, in order to preserve the dignity and pride of learning that such a rank requires, on account of those truths and in honour of the Qur’an and in order not to  bow  before  the  people  of  misguidance,I temporarily  assume  that dignified stance. I do not think ‘the worldly’s’ laws can oppose these points!
Yalnız bu kadar var ki Kur’an-ı Hakîm’in hizmeti esnasında ve hakaik-i imaniyenin dersi vaktinde o hakaik hesabına ve Kur’an şerefine o makamın iktiza ettiği izzet ve vakar-ı ilmiyeyi ders vaktinde muhafaza edip, başımı ehl-i dalalete eğmemek için o izzetli vaziyeti muvakkaten takınıyorum. Zannederim, ehl-i dünyanın kanunlarının haddi yoktur ki bu noktalara karşı çıkabilsin!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Some Astonishing Treatment'''
'''Cây-ı hayret bir tarz-ı muamele:''' Malûmdur ki her yerde ehl-i maarif, marifet ve ilim noktasında muhakeme eder. Nerede ve kimde marifet ve ilmi görse meslek itibarıyla ona karşı bir dostluk ve bir hürmet besler. Hattâ düşman bir hükûmetin bir profesörü bu memlekete gelse ehl-i maarif, onun ilim ve marifetine hürmeten onu ziyaret ederler ve ona hürmet ederler.
It is well-known that everywhere teachers judge in accordance with knowledge and learning. Out of love  of their profession, in whomever and  wherever they encounter  knowledge and learning, they will nurture friendship and respect for the person concerned. If  a professor from an enemy country visits this country even, teachers will visit him out of respect for his knowledge and learning, and offer him respect.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
However, when the highest learned council of the  English asked for a six- hundred-word answer to six questions they asked the Shaykh al-Islam’s Office, a scholar and teacher who has met with the disrespect of the education authorities here, answered those six questions with six words which met with approval, and answered with true knowledge and learning the most basic principles of the Europeans and their philosophers, and defeated them. Through the strength he received from the Qur’an, he challenged those European philosophers. And in Istanbul six months before the proclamation of the Second Constitution, he invited both the religious scholars and scholars of modern science to  debate, and himself asking no questions answered completely correctly without exception all questions posed to him.(*<ref>*The New Said says: I do not concur with the words uttered here proudly by the Old Said, but I cannot silence him since I gave him say in this treatise. Thinking, Let him display a bit of egotism before the egotists, I am silent.</ref>)Those who have caused most distress to this scholar and teacher –  who has devoted all his life to the happiness of this nation, and publishing hundreds of treatises in the people’s own language of Turkish has illuminated them, and is both a fellow-citizen and a co-religionist and friend and brother – those who have nurtured enmity towards him, and indeed been disrespectful towards him, have been certain members of the educational establishment as well as a few official hojas.
Halbuki İngiliz’in en yüksek meclis-i ilmiyesinin, Meşihat-ı İslâmiye’den sorduğu altı sualin cevabını, altı yüz kelime ile Meşihat-ı İslâmiye’den istedikleri zaman, bura maarifinin hürmetsizliğine uğrayan bir ehl-i marifet, o altı suale altı kelime ile mazhar-ı takdir olmuş bir cevap veren ve ecnebilerin en mühim ve hükemaların en esaslı düsturlarına hakiki ilim ve marifetle muaraza edip galebe çalan ve Kur’an’dan aldığı kuvvet-i marifet ve ilme istinaden Avrupa feylesoflarına meydan okuyan ve Hürriyet’ten altı ay evvel İstanbul’da hem ulemayı ve hem de mekteplileri münazaraya davet edip kendisi hiç sual sormadan suallerine noksansız olarak doğru cevap veren '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Yeni Said diyor ki: Şu makamda Eski Said’in iftiharkârane söylediği şu sözlere ben iştirak etmiyorum. Bu risalede sözü ona verdiğim için susturamıyorum. Enaniyetlilere karşı bir parça enaniyetini göstersin diye sükût ediyorum.</ref>)''' ve bütün hayatını bu milletin saadetine hasreden ve yüzer risale, o milletin Türkçe olan lisanıyla neşredip o milleti tenvir eden hem vatandaş hem dindaş hem dost hem kardeş bir ehl-i marifete karşı en ziyade sıkıntı veren ve hakkında adâvet besleyen ve belki hürmetsizlik eden; bir kısım Maarif Dairesine mensup olanlarla az bir kısım resmî hocalardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
What have you got to say to this? Is this civilization? Is it encouraging education? Is it patriotism? Is it love of the nation? Is it republicanism? God forbid! It is nothing at all! It is  rather that divine determining showed hostility where this scholar and teacher hoped for  friendship so that hypocrisy would  not become mixed with his learning due to respect, and he might gain sincerity.
İşte gel bu hale ne diyeceksin? Medeniyet midir? Maarif-perverlik midir? Vatan-perverlik midir? Milliyet-perverlik midir? Cumhuriyet-perverlik midir? Hâşâ! Hâşâ! Hiç, hiçbir şey değil. Belki bir kader-i İlahîdir ki o kader-i İlahî, o ehl-i marifet adamın dostluk ümit ettiği yerden adâvet gösterdi ki hürmet yüzünden ilmi riyaya girmesin ve ihlası kazansın.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Hâtime"></span>
== Hâtime ==
==Conclusion==
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''An assault which in my view was astonishing, but was the cause of thanks'''
'''Kendimce cây-ı hayret ve medar-ı şükran bir taarruz:'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
‘The worldly,’ who are extraordinarily egotistical,  are so sensitive in their egotism that if it had been conscious, it would have reached the degree of wonder- working or of great genius. The matter in question was this:
Bu fevkalâde enaniyetli ehl-i dünyanın enaniyet işinde o kadar hassasiyet var ki eğer şuuren olsa idi, keramet derecesinde veyahut büyük bir deha derecesinde bir muamele olurdu. O muamele de şudur:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
With the sensitive balance of their egotism, they  perceive in me a little hypocritical egotism which I had not perceived with my soul and mind, and in violent fashion confront it. This eight or nine years I have experienced the following eight or nine times: after  they have treated me wrongfully and unjustly, I have considered divine determining and searched out the tricks of my soul, asking why they been set to  pester  me. Each time I have understood that my soul has  unconsciously and naturally inclined to egotism, or else has knowingly deceived me. So then I have said that divine determining has acted justly towards me within those tyrants’ injustice.
Kendi nefsim ve aklım bende hissetmedikleri bir parça riyakârane enaniyet vaziyetini, onlar enaniyetlerinin hassasiyet mizanıyla hissediyorlar gibi şiddetli bir surette ben hissetmediğim enaniyetimin karşısına çıkıyorlar. Bu sekiz dokuz senede, sekiz dokuz defa tecrübem var ki onların zalimane bana karşı muamelelerinin vukuundan sonra, kader-i İlahîyi düşünüp “Ne için bunları bana musallat etti?” diye nefsimin desiselerini arıyordum. Her defada, ya nefsim şuursuz olarak enaniyete fıtrî meyletmiş veyahut bilerek beni aldatmış, anlıyorum. O vakit kader-i İlahî, o zalimlerin zulmü içerisinde hakkımda adalet etmiş, derdim.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For instance, this summer my friends mounted me on a fine horse and I rode out into the countryside. A selfish desire for pleasure awakened in me without my being aware of it, and  ‘the worldly’ opposed that hidden desire of mine so violently that they destroyed both it,  and  my appetite for many other things.
Ezcümle: Bu yazın arkadaşlarım güzel bir ata beni bindirdiler. Bir seyrangâha gittim. Şuursuz olarak nefsimde hodfüruşane bir keyif arzusu uyanmakla ehl-i dünya öyle şiddetli o arzumun karşısına çıktılar ki yalnız o gizli arzuyu değil belki çok iştihalarımı kestiler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Even, for example, after Ramadan and learning of  the allusions made to us by one of the great, holy imams of former times through his  wonder-working which penetrated the Unseen, and being faced with the piety and sincerity of my brothers and the respect and good opinion of visitors, without my realizing it my soul  wanted proudly to assume a hypocritical position under the veil of being thankful. Suddenly with their infinite sensitivity and in a way in which the very particles of hypocrisy could be felt, ‘the worldly’ attacked me. I thank Almighty God that their tyranny was a means of my gaining sincerity.
Hattâ ezcümle, bu defa ramazandan sonra, eski zamanda gayet büyük, kudsî bir imamın bize karşı gaybî kerametiyle iltifatından sonra kardeşlerimin takva ve ihlasları ve ziyaretçilerin hürmet ve hüsn-ü zanları içinde –ben bilmeyerek– nefsim müftehirane, güya müteşekkirane perdesi altında riyakârane bir enaniyet vaziyetini almak istedi. Birden bu ehl-i dünyanın hadsiz hassasiyetle ve hattâ riyakârlığın zerrelerini de hissedebilir bir tarzda, birden bana iliştiler. Ben Cenab-ı Hakk’a şükrediyorum ki bunların zulmü bana bir vasıta-i ihlas oldu.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And say: “O my Sustainer! I seek refuge with you from the suggestions of the Evil Ones. * And I seek refuge  with You lest they should come near me.”(23:97)
رَبِّ اَعُوذُ بِكَ مِن۟ هَمَزَاتِ الشَّيَاطٖينِ ۝ وَاَعُوذُ بِكَ رَبِّ اَن۟ يَح۟ضُرُونِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
"https://risale.site/index.php/Özel:MobileDiff/155584" sayfasından alınmıştır