68.380
düzenleme
("'''نتیجه دوم:''' موجودات هستند و چنانکه در ابتدای یادداشت شانزدهم بیان شد به تقسیم عقلی برای هستی موجودات جز چهار راه متصور نیست. از چهار قسم مذکور، بطلان سه مورد و هر مورد با سه امرِ محال ظاهر به صورت قطعی اثبات گردید. البته قسم چهارم نیز که راه وحدت بود ب..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
("ای بیچارهی اسباب پرست و عبادت کننده طبیعت! مادام که طبیعتِ هر چیز مانند خود آن چیز، مخلوق است، زیرا به وجود آمده و حادث میباشد؛ و علت ظاهری آن نیز مانند هر معلولی، مصنوع است؛ و وجود هر چیز نیازمند ابزار و جهازات بسیار زیادیست؛ پس قدیر مطلقی هست که طب..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
||
170. satır: | 170. satır: | ||
'''نتیجه دوم:''' موجودات هستند و چنانکه در ابتدای یادداشت شانزدهم بیان شد به تقسیم عقلی برای هستی موجودات جز چهار راه متصور نیست. از چهار قسم مذکور، بطلان سه مورد و هر مورد با سه امرِ محال ظاهر به صورت قطعی اثبات گردید. البته قسم چهارم نیز که راه وحدت بود بالضروره و بالبداهه اثبات میگردد. آیه اَفِى اللّٰهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمٰوَاتِ وَال۟اَر۟ضِ(<ref> مگر دربارة وجود خدا، آفرینندة آسمانها و زمین، بدون مُدِل و نمونة پیشین، شکّ و تردیدی در میان است؟ (ابراهیم: 10).</ref>)در ارتباط با راه چهارم، بیهیچ شک و شبههیی و به یقین الوهیت ذات واجب الوجود را نشان میدهد و مشخص میکند که همه چیز به طور مستقیم از ید قدرت او صادر میشود و آسمانها و زمین در قبضه تصرف اویند. | '''نتیجه دوم:''' موجودات هستند و چنانکه در ابتدای یادداشت شانزدهم بیان شد به تقسیم عقلی برای هستی موجودات جز چهار راه متصور نیست. از چهار قسم مذکور، بطلان سه مورد و هر مورد با سه امرِ محال ظاهر به صورت قطعی اثبات گردید. البته قسم چهارم نیز که راه وحدت بود بالضروره و بالبداهه اثبات میگردد. آیه اَفِى اللّٰهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمٰوَاتِ وَال۟اَر۟ضِ(<ref> مگر دربارة وجود خدا، آفرینندة آسمانها و زمین، بدون مُدِل و نمونة پیشین، شکّ و تردیدی در میان است؟ (ابراهیم: 10).</ref>)در ارتباط با راه چهارم، بیهیچ شک و شبههیی و به یقین الوهیت ذات واجب الوجود را نشان میدهد و مشخص میکند که همه چیز به طور مستقیم از ید قدرت او صادر میشود و آسمانها و زمین در قبضه تصرف اویند. | ||
ای بیچارهی اسباب پرست و عبادت کننده طبیعت! مادام که طبیعتِ هر چیز مانند خود آن چیز، مخلوق است، زیرا به وجود آمده و حادث میباشد؛ و علت ظاهری آن نیز مانند هر معلولی، مصنوع است؛ و وجود هر چیز نیازمند ابزار و جهازات بسیار زیادیست؛ پس قدیر مطلقی هست که طبیعت و علت مذکور را میآفریند؛ و او چه نیازی دارد که وسایل عاجز را در ربوبیت و آفرینش، شریک خود گرداند؟ حاشا! او علت و معلول را مستقیماً و همراه با هم میآفریند و برای ظهور جلوههای اسماء و حکمت خود، با ترتیب و تنظیمی، مقارنت و سببیتی ظاهری به اشیا میدهد و اسباب و طبیعت را پرده و حجاب قدرت خویش میکند تا مرجع قصورها و نامهربانیها و نواقص ظاهری شوند و عزت او مخدوش نگردد. | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
düzenleme