65.092
düzenleme
("“vëllai im -ose shoku im-, i cili ka vdekur, është bërë tani një zog prej zogjve të Xhennetit. Ai është duke fluturuar rreth e qark dhe është duke shëtitur e duke e kënaqur vetveten më shumë se ne. Dhe nëna ime - edhe në qoftë se ka vdekur- veçse ama ajo ka shkuar te mëshira e gjërë Hyjnore; gjithashtu ajo do të më marrë përsëri në kraharorin e saj të butë e të dashur në Parajsë, dhe unë do ta shoh përsëri atë nën..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
("Ndërkohë “besimi në Ahiretin” u thotë atyre: “Mos u shqetësoni, o të moshuar! Ju keni një rini të pavdekshme të amshuar e cila është para jush dhe ju pret, dhe keni një jetë të shndritshme, të pafundme e të përjetshme që ju pret ju. Ju do të bashkoheni me gëzim me fëmijët tuaj dhe me të afërmit që i keni humbur. Të gjitha veprat tuaja të mira janë ruajtur dhe ju do të merrni shpërblim për to”. Kështu, “besimi n..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
||
453. satır: | 453. satır: | ||
“vëllai im -ose shoku im-, i cili ka vdekur, është bërë tani një zog prej zogjve të Xhennetit. Ai është duke fluturuar rreth e qark dhe është duke shëtitur e duke e kënaqur vetveten më shumë se ne. Dhe nëna ime - edhe në qoftë se ka vdekur- veçse ama ajo ka shkuar te mëshira e gjërë Hyjnore; gjithashtu ajo do të më marrë përsëri në kraharorin e saj të butë e të dashur në Parajsë, dhe unë do ta shoh përsëri atë nënë të dhembshur. Kështu fëmijët mund të jetojnë në një gjendje të qetë që i përshtatet humanizmit. | “vëllai im -ose shoku im-, i cili ka vdekur, është bërë tani një zog prej zogjve të Xhennetit. Ai është duke fluturuar rreth e qark dhe është duke shëtitur e duke e kënaqur vetveten më shumë se ne. Dhe nëna ime - edhe në qoftë se ka vdekur- veçse ama ajo ka shkuar te mëshira e gjërë Hyjnore; gjithashtu ajo do të më marrë përsëri në kraharorin e saj të butë e të dashur në Parajsë, dhe unë do ta shoh përsëri atë nënë të dhembshur. Kështu fëmijët mund të jetojnë në një gjendje të qetë që i përshtatet humanizmit. | ||
Po kështu pleqtë të cilët përbëjnë një të katërtën e njerëzimit, është vetëm “besimi në Ahiretin” tek i cili ata mund të gjejnë ngushëllim përballë shuarjes së afërt të jetëve të tyre, hyrjes së tyre nën dhé, dhe përfundimit të botërave të tyre të bukura e të dashura, që dynjaja e bukur dhe e ëmbël i mbylli dyert e saja në fytyrat e tyre. Ata baballarë të respektuar dhe të mëshirshëm dhe ato nëna vetëflijuese të dhembshura, po të mos ishte “besimi në Ahiretin” do të ndjenin një trazirë e brengë të tillë shpirtërore dhe një shqetësim të zemrës, saqë do të bëhej dynjaja aq e ngushtë për ta si burgu, dhe vetë jeta do të bëhej një torturë e tmerrshme. | |||
Ndërkohë “besimi në Ahiretin” u thotë atyre: “Mos u shqetësoni, o të moshuar! Ju keni një rini të pavdekshme të amshuar e cila është para jush dhe ju pret, dhe keni një jetë të shndritshme, të pafundme e të përjetshme që ju pret ju. Ju do të bashkoheni me gëzim me fëmijët tuaj dhe me të afërmit që i keni humbur. Të gjitha veprat tuaja të mira janë ruajtur dhe ju do të merrni shpërblim për to”. | |||
Kështu, “besimi në Ahiretin” u jep atyre një ngushëllim dhe një gëzim të tillë, saqë në qoftë se ndonjëri prej atyre të moshuarve sikur të mbante peshat e njëqind pleqërive, sikur të përjetonte pleqëri njëqind herë më shumë, ai do t‟i duronte duke pritur atë jetë të lumtur Ahireti e cila do t‟i ndjekë ato pesha pleqërie. | |||
Po kështu të rinjtë, të cilët përbëjnë një të tretën e njerëzimit, ndoshta nuk e dëgjojnë zërin e mendjeve të tyre të pjesshme. Me ndjenjat e tyre të stuhishme e të rrëmbyera ata jo gjithmonë janë në gjendje të kontrollojnë mendjet e tyre të guximshme dhe përmbysen nga pasionet e tyre. Kështu, në qoftë se këta të rinj humbasin „besimin në Ahiret” dhe nuk do ta kujtonin dënimin e Xhehennemit, atëherë pasuritë e njerëzve në shoqëri, dinjiteti i tyre, rehatia e njerëzve të dobët dhe nderi i të moshuarve do të kërcënoheshin me rrezik. Ndoshta një i ri prej tyre do të shkatërronte lumturinë e një shtëpie të sigurt e të kënaqur për hir të një minuti kënaqësie, dhe atëherë si rrjedhojë, do të provonte të vuante dënimin me burg për katër apo pesë vite, dhe do të | |||
shndërrohej në një gjendje që i ngjason një kafsheje të egër. | |||
Por në qoftë se „besimi në Ahiret‟ i vjen në ndihmë dhe e mbështet, ai menjëherë vjen në vete dhe i flet vetes së tij duke i thënë: | |||
“Pavarësisht se policët e qeverisë dhe sytë -informatorët- e saj nuk mund të më shikojnë dhe unë mund t‟u fshihem atyre, por ama melekët e Sulltanit më të madh të Gjithëlavdishëm i Cili zotëron burgun e Xhehennemit, atë burg të madh të përjetshëm, më shohin dhe janë duke më regjistruar të gjitha veprat e mia të liga.. Atëherë unë nuk jam i lirë dhe i pavarur, por jam një mysafir udhëtar i ngarkuar me detyra... Një ditë edhe unë gjithashtu do të jem i vjetër dhe i dobët si shembulli i tyre”. Ai papritmas fillon të ndjejë keqardhje, simpati dhe respekt për ata, ndaj të cilëve dëshironte t‟u shkilte të drejtat e tyre në mënyrë mizore. Kjo gjithashtu është shpjeguar me prova në Risale-i Nur, kështu duke e vlerësuar atë si të mjaftueshme, ne e presim shkurt këtu. | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
düzenleme