İçeriğe atla

Yirmi Üçüncü Lem'a/mk: Revizyonlar arasındaki fark

"За илустрација на тоа е укажувањето на изгледот на Сонцето и рефлексијата на неговата светлина и одблесокот на неговиот сјај кој се воочува во капките вода, или во ситните делчиња стакло расеани по површината на тлото. Значи, доколку овие рефлексии н..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("'''Прв апсурд''' Умеењето и измислувањето кои се одликуваат со визија и мудрост кои се јасно видливи во битијата, а посебно во живите суштества, доколку не би се припишале на перото на Божјото одредение и на Неговата апсолутна моќ, туку наместо тоа би се..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("За илустрација на тоа е укажувањето на изгледот на Сонцето и рефлексијата на неговата светлина и одблесокот на неговиот сјај кој се воочува во капките вода, или во ситните делчиња стакло расеани по површината на тлото. Значи, доколку овие рефлексии н..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
158. satır: 158. satır:
Умеењето и измислувањето кои се одликуваат со визија и мудрост кои се јасно видливи во битијата, а посебно во живите суштества, доколку не би се припишале на перото на Божјото одредение и на Неговата апсолутна моќ, туку наместо тоа би се припишале на слепата, глувата, неразумната и незнаечката „природа“ и на „силите“, неопходно би изискувале природата – поради создавањето – да ги изнајде невидливите печатници и машини во неограничен број, во секоја работа; или во секоја работа да вгради сила моќна да создаде цела вселена како и мудрост и способност да управува со сите процеси во него.
Умеењето и измислувањето кои се одликуваат со визија и мудрост кои се јасно видливи во битијата, а посебно во живите суштества, доколку не би се припишале на перото на Божјото одредение и на Неговата апсолутна моќ, туку наместо тоа би се припишале на слепата, глувата, неразумната и незнаечката „природа“ и на „силите“, неопходно би изискувале природата – поради создавањето – да ги изнајде невидливите печатници и машини во неограничен број, во секоја работа; или во секоја работа да вгради сила моќна да создаде цела вселена како и мудрост и способност да управува со сите процеси во него.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
За илустрација на тоа е укажувањето на изгледот на Сонцето и рефлексијата на неговата светлина и одблесокот на неговиот сјај кој се воочува во капките вода, или во ситните делчиња стакло расеани по површината на тлото. Значи, доколку овие рефлексии на изгледот и одблесоците не би му се припишале на вистинското Сонце на небото, тогаш би било неопходно да се поверува дека и појавното сонценце, кое што ги поседува својствата и квалитетите на самото Сонце и се одликува со нив, коешто навистина изгледа малечко, а конкретно постои длабоко во тоа парченце стакло, кое инаку во себе не може да смести ни најпроста работа. Со други зборови, би морало да се поверува дека постојат толку вистински Сонца колку што има парченца стакло.
Çünkü nasıl şemsin cilveleri ve akisleri, zemin yüzündeki zerrecik cam parçalarında ve katrelerde görünüyor. Eğer o misalî ve aksî güneşçikler, semadaki tek güneşe isnad edilmese, lâzım gelir ki bir kibrit başı yerleşmeyen bir zerrecik cam parçasında tabiî, fıtrî ve güneşin hâsiyetlerine mâlik, zâhiren küçük, manen çok derin bir güneşin haricî vücudunu kabul ederek, zerrat-ı zücaciye adedince tabiî güneşleri kabul etmek lâzım geldiği gibi...
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Во светлината на овој пример велиме: Доколку создавањето на сите битија, вклучувајќи ги и живите суштества, не би било директно донесено во врска со указот на Убавите Аллахови имиња, Кој е Светлина на небесата и на Земјата, тогаш би било неопходно да се поверува дека во секое поединечно создание, а посебно во секое од живите суштества, постојат природа и сили кои поседуваат апсолутна моќ и апсолутна волја, заедно со апсолутното знаење и апсолутната мудрост. Односно, неопходно би било да се признае дека во секое битие и предмет се наоѓа бог и господар!
Aynen bu misal gibi mevcudat ve zîhayat doğrudan doğruya Şems-i Ezelî’nin cilve-i esmasına verilmezse her bir mevcudda, hususan her bir zîhayatta hadsiz bir kudret ve irade ve nihayetsiz bir ilim ve hikmet taşıyacak bir tabiatı, bir kuvveti, âdeta bir ilahı içinde kabul etmek lâzım gelir. Bu tarz-ı fikir ise kâinattaki muhalatın en bâtılı en hurafesidir. Hâlık-ı kâinat’ın sanatını mevhum, ehemmiyetsiz, şuursuz bir tabiata veren insan; elbette yüz defa hayvandan daha hayvan, daha şuursuz olduğunu gösterir.
 
</div>
Овој вид на изопачено размислување е полош, позаблуден и попразноверен од секој апсурд, па тој што прекрасните и прецизно измислени дела на Моќниот Создател, кои се укажуваат дури и во најситните созданија, ги припишува како дела на невистинитата, празна и несвесна природа, несомнено со своето размислување пропаѓа под нивото на животните.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">