Yirmi Üçüncü Lem'a/mk: Revizyonlar arasındaki fark

Yirmi Üçüncü Lem'a/mk (kaynağı gör)

22.07, 27 Kasım 2024 tarihindeki hâli

4.551 bayt eklendi , 27 Kasım

"А што се однесува до предупредувањата на Благородниот Куран во врска со напуштањето на ибадетот и стравотните закани со болно страдање: како што еден владетел, поради зачувување на правата на своите поданици, остро казнува некаков примитивец, за изв..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu

GörselVikimetin

Said

Bürokratlar, Arayüz yöneticileri, Push abonelik yöneticileri, Gözetmenler, Hizmetliler, translator

64.622

düzenleme

@@ 335. satır: / 335. satır: @@
 == Закпучок ==
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Преобратениот обожавател на природата напуштајќи ги и оставајќи ги зад себе своите поранешни заблудени идеи и погледи, и влегувајќи под закрила на иманот, со нова верничка мисла рече:
-Tabiat fikr-i küfrîsini terk eden ve imana gelen zat diyor ki: Elhamdülillah, benim şüphelerim kalmadı; yalnız merakımı mûcib olan birkaç sualim var.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Благодарејќи Му на Аллах сите мои сомнежи изчезнаа! Само што ми се наметнуваат неколку прашања кои ме збунуваат.
-'''Birinci Sual:''' Çok tembellerden ve târikü’s-salâtlardan işitiyoruz, diyorlar ki: Cenab-ı Hakk’ın bizim ibadetimize ne ihtiyacı var ki Kur’an’da çok şiddet ve ısrar ile ibadeti terk edeni zecredip cehennem gibi dehşetli bir ceza ile tehdit ediyor. İtidalli ve istikametli ve adaletli olan ifade-i Kur’aniyeye nasıl yakışıyor ki ehemmiyetsiz bir cüz’î hataya karşı, nihayet şiddeti gösteriyor?
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+'''Прво прашање:'''
-'''Elcevap:''' Evet, Cenab-ı Hak senin ibadetine, belki hiçbir şeye muhtaç değil. Fakat sen ibadete muhtaçsın, manen hastasın. İbadet ise manevî yaralarına tiryaklar hükmünde olduğunu çok risalelerde ispat etmişiz. Acaba bir hasta, o hastalık hakkında, şefkatli bir hekimin ona nâfi’ ilaçları içirmek hususunda ettiği ısrara mukabil, hekime dese: “Senin ne ihtiyacın var, bana böyle ısrar ediyorsun?” Ne kadar manasız olduğunu anlarsın.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Од многумина мрзливи, кои ги занемариле своите ибадети, и особено го напуштиле извршувањето на намазот, слушам како велат:
-Amma Kur’an’ın terk-i ibadet hakkında şiddetli tehdidatı ve dehşetli cezaları ise nasıl ki bir padişah, raiyetinin hukukunu muhafaza etmek için âdi bir adamın, raiyetinin hukukuna zarar veren bir hatasına göre, şiddetli cezaya çarpar.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Зошто Му се толку потребни нашите ибадети на нашиот Господар, Славен е Тој и Возвишен, кога во јасни ајети на својата чесна Книга нè предупредува и ни се заканува со најжестока казна во огнот на џехеннемот(<ref>Џехеннем (ар.) – пекол (заб. на прев.).</ref>)? Како овој стил, стравотна закана за ситна и безначајна грешка, може да биде во склад со Неговиот благ, нежен и смирен стил на други места?
-Öyle de ibadeti ve namazı terk eden adam, Sultan-ı ezel ve ebed’in raiyeti hükmünde olan mevcudatın hukukuna ehemmiyetli bir tecavüz ve manevî bir zulmeder. Çünkü mevcudatın kemalleri, Sâni’e müteveccih yüzlerinde tesbih ve ibadet ile tezahür eder. İbadeti terk eden, mevcudatın ibadetini görmez ve göremez, belki de inkâr eder. O vakit ibadet ve tesbih noktasında yüksek makamda bulunan ve her biri birer mektub-u Samedanî ve birer âyine-i esma-i Rabbaniye olan mevcudatı; âlî makamlarından tenzil ettiğinden ve ehemmiyetsiz, vazifesiz, camid, perişan bir vaziyette telakki ettiğinden mevcudatı tahkir eder; kemalâtını inkâr ve tecavüz eder.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+'''Одговор:'''
-Evet herkes, kâinatı kendi âyinesiyle görür. Cenab-ı Hak insanı kâinat için bir mikyas, bir mizan suretinde yaratmıştır. Her insan için bu âlemden hususi bir âlem vermiş. O âlemin rengini, o insanın itikad-ı kalbîsine göre gösteriyor.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Човеку, навистина, Аллах, Славен е Тој, воопшто нема потреба за твојот ибадет! Тој, Славен е, воопшто нема потреба за ништо, туку тебе ти треба ибадетот!
-Mesela, gayet meyus ve matemli olarak ağlayan bir insan, mevcudatı ağlar ve meyus suretinde görür; gayet sürurlu ve neşeli, müjdeli ve kemal-i neşesinden gülen bir adam, kâinatı neşeli, güler gördüğü gibi; mütefekkirane ve ciddi bir surette ibadet ve tesbih eden adam, mevcudatın hakikaten mevcud ve muhakkak olan ibadet ve tesbihatlarını bir derece keşfeder ve görür. Gafletle veya inkârla ibadeti terk eden adam; mevcudatı, hakikat-i kemalâtına tamamıyla zıt ve muhalif ve hata bir surette tevehhüm eder ve manen onların hukukuna tecavüz eder.
-</div>
+Ти си во суштина болен, а ибадетот е лековит помаз за раните на твојот дух и за раните на твоето битие. Оваа изјава сме ја докажале во бројни Посланија.
+Сега, гледај, ако болниот се обрати на добронамерен лекар кој го сожалува и упорно го наговара да го испие благотворниот лек, специјално направен за неговата болест, значи ако овој наспроти неговото упорно инсистирање, му се обрати со прашањето: Каква потреба имаш ти што толку жестоко и упорно навалуваш на мене?, ја сваќаш ли мерата на неговата глупост без логика?
+А што се однесува до предупредувањата на Благородниот Куран во врска со напуштањето на ибадетот и стравотните закани со болно страдање: како што еден владетел, поради зачувување на правата на своите поданици, остро казнува некаков примитивец, за извршување на недела кои нанесуваат штета и ги кршат правата на другите, така исто и Владетелот на беспочетноста и неминливоста, остро го казнува тој што го напушта ибадетот и намазот, затоа што тој силно ги пречекорува правата на сите суштества, им нанесува подмолна морална неправда и уривачки ги понижува нивните права, а тие се Негови поданици и Негови созданија. Оти нивните совршенства се манифестираат во вид на чинење теспих и ибадет, со нивното лице кое е свртено кон Мудриот Создадетел, славен нека е Тој.
+Тој што ќе го напушти ибадетот, не воочува ниту ќе воочи ибадет на тие суштества, па дури и го негира. Во тоа е нанесена огромна штета на вредноста на суштествата од кои, инаку, секое од нив е едно возвишено писмо на Самоопстојниот, испишано со ајети на ибадет и теспих(<ref>Теспих (а.р.) – славење на Бога со изговарање на зборовите: „Субханаллах“ – Славен нека е Аллах (заб. на прев.).</ref>), а со своите ајети и тесписи насочено наспроти Изумителот и Создадетелот, висок е Тој и Возвишен. Секој од нив исто така е огледало, во кое се одразува блескавоста и светлоста на Господаревите убави Имиња. Дотичниот простак, овие суштества со своето негирање ги симнува од нивната висока и издигната положба, и во нивното постапување не гледа ништо освен испразнетост без никаква смисла, и ги разголува од нивните конституитивни функции, ги смета за бедни, пропаднати и небитни, негирајќи ги нивните совршенства, и нафрлајќи се на автентичноста на нивното постоење.
+Да, секој човек гледа на вселената низ својата лична призма и според сликата која му ја дава неговото лично огледало. Затоа што Аллах, џ.ш., го создал во форма во која вселената може да се спореди со неа и да го размери по нејзините размери. Му доделил на секој човек, кај овој голем свет, и негов личен свет, та тој негов приватен свет го обојува светот, според уверението кое конкретната личност го има во своето срце.
+Така, јадосаната, тажната, очајната и расплаканата личност ги гледа сите суштества расплакани и очајни, додека среќната и расположената ги гледа насмеани и весели.
+Исто така тој што со сериозност и со полна свесност, со разбирање и разгледување извршува ибадет и чини зикрови, разоткрива и гледа нешто од ибадетот и чинење теспих на сите битија кои се конкретен и дефинитен факт и кои навистина постојат, додека тој што поради немарност или негирање го запуштил ибадетот, стекнува многу лоша претстава за суштествата, во целост различна и во потполна спротивност со фактот на нивните совршености, та на тој начин насрнува на нивните права.
 <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">