İçeriğe atla

Yirmi Dokuzuncu Mektup/mk: Revizyonlar arasındaki fark

"Затоа постот за време на благословениот месец Рамазан е клуч за реална и искрена благодарност, за голема сеопшта наклоност кон Аллах Севишниот. Тоа е така затоа што поголемиот дел од луѓето во останатото време не биле принудени да се лишуваат и не мор..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Господарувањето (Рубубија) на Вистината (Хак), себлаг и севишен е Тој, како кон соци-јалниот и личниот живот на луѓето, така и кон воспитувањето и пречистувањето на душата (нефс) и изразување благодарност за Божјите благодати." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Затоа постот за време на благословениот месец Рамазан е клуч за реална и искрена благодарност, за голема сеопшта наклоност кон Аллах Севишниот. Тоа е така затоа што поголемиот дел од луѓето во останатото време не биле принудени да се лишуваат и не мор..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
382. satır: 382. satır:
Благословениот месец Рамазан со голем број мудрости ни искажува благодарност за благо-датите со кои Создателот нѐ има претрупано. Следнава е една од нив:
Благословениот месец Рамазан со голем број мудрости ни искажува благодарност за благо-датите со кои Создателот нѐ има претрупано. Следнава е една од нив:


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Како што беше споменато во Прво Слово, сета храна што ја носат слугите од султанската кујна, имаат своја цена. Би било глупаво некој да си мисли дека овие скапи продукти се дребулии што не вредат ништо, и да не се знае кој е вистинскиот Благодател откако слугата добива и подароци за својата работа.
Birinci Söz’de denildiği gibi bir padişahın matbahından bir tablacının getirdiği taamlar bir fiyat ister. Tablacıya bahşiş verildiği halde, çok kıymettar olan o nimetleri kıymetsiz zannedip onu in’am edeni tanımamak, nihayet derecede bir belâhet olduğu gibi Cenab-ı Hak hadsiz enva-ı nimetini nev-i beşere zemin yüzünde neşretmiş. Ona mukabil, o nimetlerin fiyatı olarak şükür istiyor. O nimetlerin zâhirî esbabı ve ashabı, tablacı hükmündedirler. O tablacılara bir fiyat veriyoruz, onlara minnettar oluyoruz; hattâ müstahak olmadıkları pek çok fazla hürmet ve teşekkürü ediyoruz. Halbuki Mün’im-i Hakiki, o esbabdan hadsiz derecede o nimet vasıtasıyla şükre lâyıktır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Така е и за многубројните благодати и храна што Севишниот ги дал на земјината површина. Тој од нас категорично бара да им ја платиме цената, а имено – да се заблагодариме за нив, небаре нивните надворешни причини и носители се слуги. Ние им ја плаќаме заслужената цена и се потпираме на нивната милост и блаженство и дури ги почитуваме и сме им благодарни повеќе отколку што заслужуваат. Во реалноста вистин-скиот Благодател – Севишниот, најмногу заслужува да Му оддадеме исклучителна благодарност слава, да доживееме бескрајно задоволство. Тој целосно е достоен за сето тоа, дури заслужува многу повеќе.
'''İşte ona teşekkür etmek; o nimetleri doğrudan doğruya ondan bilmek, o nimetlerin kıymetini takdir etmek ve o nimetlere kendi ihtiyacını hissetmekle olur.'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Оттука, за да Му се оддаде благодарност на Севишниот и да се доживее задоволство од Неговите великодушни дарови, треба да се сфати дека тие произлегуваат непосредно од Него, потребно е да им се оцени вредноста и да се чувствува потреба од нив.
İşte ramazan-ı şerifteki oruç, hakiki ve hâlis, azametli ve umumî bir şükrün anahtarıdır. Çünkü sair vakitlerde mecburiyet tahtında olmayan insanların çoğu, hakiki açlık hissetmedikleri zaman, çok nimetlerin kıymetini derk edemiyor. Kuru bir parça ekmek, tok olan adamlara, hususan zengin olsa ondaki derece-i nimet anlaşılmıyor. Halbuki iftar vaktinde o kuru ekmek, bir mü’minin nazarında çok kıymettar bir nimet-i İlahiye olduğuna kuvve-i zaikası şehadet eder. Padişahtan tâ en fukaraya kadar herkes, ramazan-ı şerifte o nimetlerin kıymetlerini anlamakla bir şükr-ü manevîye mazhar olur. Hem gündüzdeki yemekten memnûiyeti cihetiyle “O nimetler benim mülküm değil. Ben bunların tenavülünde hür değilim, demek başkasının malıdır ve in’amıdır. Onun emrini bekliyorum.” diye nimeti nimet bilir, bir şükr-ü manevî eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Затоа постот за време на благословениот месец Рамазан е клуч за реална и искрена благодарност, за голема сеопшта наклоност кон Аллах Севишниот. Тоа е така затоа што поголемиот дел од луѓето во останатото време не биле принудени да се лишуваат и не морале да ја вкусат суровоста и огризоците од вистинскиот глад, па не ја сфаќаат вредноста на многу благодати. Натежнатите од презаситеност, особено ако се богати и живеат во изобилство, не разбираат на пример, каква огромна благодат се крие во кршењето парче сув леб. А, при ифтар верникот сфаќа дека е удостоен со скапоценет Божји дар, што се засведочува и од силата на неговото сетило за вкус. Затоа, ако се започне со султанот и се заврши со најголемиот бедник, оние што постат за време на месец Рамазан, добиваат можност да изразат духовна благо-дарност кон Аллах Севишниот како резултат на тоа дека ја разбираат вредноста на Неговите големи дарови.
İşte bu suretle oruç, çok cihetlerle, hakiki vazife-i insaniye olan şükrün anahtarı hükmüne geçer.
 
</div>
Воздржувањето на луѓето од храна во текот на денот води до согледување на фактот дека таа навистина е благодат, бидејќи си велат: „Овие благодати не ми припаѓаат мене и не можам слободно да ги консумирам. Тие Му припаѓаат на Друг и се Негова благонаклонетост великодушност кон мене. Сега ги чекам Неговите заповеди.“ Така човек оддава духовна благодарност за благодатите што му се дадени.
 
На овој начин постот се претвора во клуч за благодарност од различни аспекти, а изразу-вањето благодарност е вистинската функција на човековото битие.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">