82.102
düzenleme
("'''Dhe koha e Magribit''', Akshamit në perëndim të diellit të kujton kohën e dëshpërimit të lamtumirës dhe të perëndimit të krijesave të këndshme e të bukura të botëve të verës e të vjeshtës në fillimin e dimrit. Dhe, ajo të sjell ndërmend kohën kur përmes vdekjes njeriu do t’i lërë të gjithë ata që ai i do, i pikëlluar duke hyrë në varr. Ajo të sjell ndërmend vdekjen e kësaj bote përmes turbullirave dhe tronditjev..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
("Kështu, në një kohë të tillë për faljen e Akshamit, shpirti i njeriut, i cili nga natyra e tij është një pasyqrë e dëshiruar për një bukuri të përjetshme, e kthen fytyrën e tij drejt Fronit të Madhështisë së të Qëndrueshmit të përjetshëm, të Përhershmit të Amshuar, i Cili i kryen këto vepra madhështore dhe i kthen e i transformon këto botëra të mëdha, dhe duke deklaruar '''“All-llahu Ekber”''', All-llahu është më..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
||
78. satır: | 78. satır: | ||
'''Dhe koha e Magribit''', Akshamit në perëndim të diellit të kujton kohën e dëshpërimit të lamtumirës dhe të perëndimit të krijesave të këndshme e të bukura të botëve të verës e të vjeshtës në fillimin e dimrit. Dhe, ajo të sjell ndërmend kohën kur përmes vdekjes njeriu do t’i lërë të gjithë ata që ai i do, i pikëlluar duke hyrë në varr. Ajo të sjell ndërmend vdekjen e kësaj bote përmes turbullirave dhe tronditjeve të grahmave të fundit të saj. Të gjithë banorët e saj do të shpërngulen në botëra të tjera. Ajo të kujton gjithashtu shuarjen e llambës së vendit të sprovës. Ajo është një kohë e cila u jep një paralajmërim të rreptë atyre që i dashurojnë deri në limitin e adhurimit të dashurat kalimtare e të përkohshme. | '''Dhe koha e Magribit''', Akshamit në perëndim të diellit të kujton kohën e dëshpërimit të lamtumirës dhe të perëndimit të krijesave të këndshme e të bukura të botëve të verës e të vjeshtës në fillimin e dimrit. Dhe, ajo të sjell ndërmend kohën kur përmes vdekjes njeriu do t’i lërë të gjithë ata që ai i do, i pikëlluar duke hyrë në varr. Ajo të sjell ndërmend vdekjen e kësaj bote përmes turbullirave dhe tronditjeve të grahmave të fundit të saj. Të gjithë banorët e saj do të shpërngulen në botëra të tjera. Ajo të kujton gjithashtu shuarjen e llambës së vendit të sprovës. Ajo është një kohë e cila u jep një paralajmërim të rreptë atyre që i dashurojnë deri në limitin e adhurimit të dashurat kalimtare e të përkohshme. | ||
Kështu, në një kohë të tillë për faljen e Akshamit, shpirti i njeriut, i cili nga natyra e tij është një pasyqrë e dëshiruar për një bukuri të përjetshme, e kthen fytyrën e tij drejt Fronit të Madhështisë së të Qëndrueshmit të përjetshëm, të Përhershmit të Amshuar, i Cili i kryen këto vepra madhështore dhe i kthen e i transformon këto botëra të mëdha, dhe duke deklaruar '''“All-llahu Ekber”''', All-llahu është më i Madhi, mbi këto qënie të përkohshme, tërhiqet dhe largon duart nga ato. Njeriu i lidh duart e tij në shërbimin e All-llahut të tij dhe i ngre ato në prezencën e të Qëndrueshmit të Përjetshëm, dhe duke thënë: '''“El hamdu lil-lah''', i gjithë falënderimi i takon All-llahut Xhel-le sha’nuhu, ai lavdëron plotësimin e patëmetë, bukurinë e Tij të pashoqe dhe Mëshirën e Tij të pafund. Dhe duke deklaruar: اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيَّاكَ نَسْتَع۪ينُ | |||
</ | “Dhe vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm Ty të mbështetemi e të kërkojmë ndihmë.”(<ref>Kur’an, 2: 5</ref>), ai shpall adhurimin e tij dhe kërkon ndihmë nga Hyjnia e Tij e pandihmuar, nga Hyjnia e Tij e pashoqe dhe nga sovraniteti i Tij i pandarë, që s’ka nevojë për ndihmës. | ||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
düzenleme