İçeriğe atla

Yirmi Beşinci Söz/sq: Revizyonlar arasındaki fark

1.939 bayt eklendi ,  18.52 Pazartesi günü
"Po, në të vërtetë, Kur’ani ka grumbulluar subjektet e gjëra që i përkasin njeriut dhe detyrave të tij, universit dhe Krijuesit të universit, dynjasë dhe Ahiretit, qiejve dhe tokës, të shkuarës e të ardhmes dhe parapërjetësisë e paspërjetësisë; ai i shpjegon të gjitha esencat dhe çështjet e rëndësishme nga krijimi i njeriut prej lëngut të farës deri kur ai futet në varr; nga etika e saktë e të ngrënit dhe e gjumit deri te..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("'''Shkreptima e tretë:'''" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Po, në të vërtetë, Kur’ani ka grumbulluar subjektet e gjëra që i përkasin njeriut dhe detyrave të tij, universit dhe Krijuesit të universit, dynjasë dhe Ahiretit, qiejve dhe tokës, të shkuarës e të ardhmes dhe parapërjetësisë e paspërjetësisë; ai i shpjegon të gjitha esencat dhe çështjet e rëndësishme nga krijimi i njeriut prej lëngut të farës deri kur ai futet në varr; nga etika e saktë e të ngrënit dhe e gjumit deri te..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
793. satır: 793. satır:
</div>
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Po, në të vërtetë, Kur’ani ka grumbulluar subjektet e gjëra që i përkasin njeriut dhe detyrave të tij, universit dhe Krijuesit të universit, dynjasë dhe Ahiretit, qiejve dhe tokës, të shkuarës e të ardhmes dhe parapërjetësisë e paspërjetësisë; ai i shpjegon të gjitha esencat dhe çështjet e rëndësishme nga krijimi i njeriut prej lëngut të farës deri kur ai futet në varr; nga etika e saktë e të ngrënit dhe e gjumit deri tek çështjet e kaderit Hyjnor dhe të parapërcaktimit; nga krijimi i botës në gjashtë ditë deri tek detyrat e erërave  fryrëse që tregohen nga betimet në Kur’an si: وَال۟مُر۟سَلَاتِ ۝ وَالذَّارِيَاتِ “ (Betohem) për erërat që shpërndajnë pluhur!”(<ref>Kur’an; 51:1</ref>); dhe “(Betohem) për erërat e çuara një pas një!”(<ref>Kur’an; 77:1</ref>), nga ndërhyrja e Tij (e Zotit) në zemrën e njeriut dhe në dëshirën e tij të treguara nga vërsetet:
وَمَا تَشَٓاؤُنَ اِلَّٓا اَن۟ يَشَٓاءَ اللّٰهُ ۝ يَحُولُ بَي۟نَ ال۟مَر۟ءِ وَقَل۟بِهٖ işaratıyla, insanın kalbine ve iradesine müdahalesinden tut, tâ وَالسَّمٰوَاتُ مَط۟وِيَّاتٌ بِيَمٖينِهٖ yani bütün semavatı bir kabzasında tutmasına kadar;
 
وَجَعَل۟نَا فٖيهَا جَنَّاتٍ مِن۟ نَخٖيلٍ وَاَع۟نَابٍ zeminin çiçek ve üzüm ve hurmasından tut, اِذَا زُل۟زِلَتِ ال۟اَر۟ضُ زِل۟زَالَهَا ile ifade ettiği hakikat-i acibeye kadar; ve semanın ثُمَّ اس۟تَوٰٓى اِلَى السَّمَٓاءِ وَهِىَ دُخَانٌ haletindeki vaziyetinden tut, tâ duhanla inşikakına ve yıldızlarının düşüp hadsiz fezada dağılmasına kadar; ve dünyanın imtihan için açılmasından tâ kapanmasına kadar; ve âhiretin birinci menzili olan kabirden, sonra berzahtan, haşirden, köprüden tut, tâ cennete, tâ saadet-i ebediyeye kadar; mazi zamanının vukuatından, Hazret-i Âdem’in hilkat-i cesedinden, iki oğlunun kavgasından tâ Tufana, tâ kavm-i Firavun’un garkına, tâ ekser enbiyanın mühim hâdisatına kadar; ve اَلَس۟تُ بِرَبِّكُم۟ işaret ettiği hâdise-i ezeliyeden tut, tâ وُجُوهٌ يَو۟مَئِذٍ نَاضِرَةٌ ۝ اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ifade ettiği vakıa-i ebediyeye kadar bütün mebahis-i esasiyeyi ve mühimmeyi öyle bir tarzda beyan eder ki o beyan, bütün kâinatı bir saray gibi idare eden ve dünyayı ve âhireti iki oda gibi açıp kapayan ve zemin bir bahçe ve sema, misbahlarıyla süslendirilmiş bir dam gibi tasarruf eden ve mazi ve müstakbel, bir gece ve gündüz gibi nazarına karşı hazır iki sahife hükmünde temaşa eden ve ezel ve ebed, dün ve bugün gibi silsile-i şuunatın iki tarafı birleşmiş, ittisal peyda etmiş bir surette bir zaman-ı hazır gibi onlara bakan bir Zat-ı Zülcelal’e yakışır bir tarz-ı beyandır.
وَمَا تَشَٓاؤُنَ اِلَّٓا اَن۟ يَشَٓاءَ اللّٰهُ ۝ يَحُولُ بَي۟نَ ال۟مَر۟ءِ وَقَل۟بِهٖ “Dijeni se All-llahu ndërhyn ndërmjet njeriut dhe zemrës së tij”(<ref>Kur’an; 8:24</ref>), Dhe “Por ju nuk mund të dëshironi veçse po deshi All-llahu”(<ref>Kur’an; 76:36</ref>), për tek, وَالسَّمٰوَاتُ مَط۟وِيَّاتٌ بِيَمٖينِهٖ “Dhe qiejt do të jenë të mbështjellë në Dorën e Tij të Djathtë.”(<ref>Kur’an; 76:30</ref>)
</div>
 
Domethënë, është Ai që i përfshin të gjitha qiejt brenda kapjes së Tij, nga lulet, vreshtat dhe hurmat e tokës të përshkruara në: وَجَعَل۟نَا فٖيهَا جَنَّاتٍ مِن۟ نَخٖيلٍ وَاَع۟نَابٍ “Dhe Ne kemi bërë në të kopshte hurmash dhe vreshta”(<ref>Kur’an; 36:34</ref>), deri tek e vërteta e çuditshme e shprehur nga: اِذَا زُل۟زِلَتِ ال۟اَر۟ضُ زِل۟زَالَهَا “Kur toka të dridhet me tronditjen e madhe;”(<ref>Kur’an; 99:1</ref>), nga gjendja e qiejve te vërseti: ثُمَّ اس۟تَوٰٓى اِلَى السَّمَٓاءِ وَهِىَ دُخَانٌ “Atëherë Ai drejtoi (vullnetin e Tij) drejt qiellit kur ai ishte tym.”(<ref>Kur’an; 41:11</ref>)
 
deri tek çarja e tyre me tym dhe yjet duke rënë e duke u shpërndarë në hapësirën e pafund; nga hapja e Dynjasë për provim e testim gjer tek fundi i provimit; varri i cili është banesa e parë prej banesave të Ahiretit, pastaj nga Berzah (bota e ndërmjetme), ringjallja e Ura e Siratit deri tek Xhenneti, deri tek lumturia e përjetshme; nga ngjarjet e së shkuarës, që nga krijimi i trupit të Hazreti Ademit e konflikti i djemve të tij deri tek Përmbytja e Gjithësisë, e deri tek mbytja e popullit të Faraonit, ngjarjet e mëdha të shumicës së profetëve, nga kushti –ngjarja– e parapërjetësisë që nënkuptohet nga vërseti:
 
اَلَس۟تُ بِرَبِّكُم۟ “...(duke u thënë atyre): A nuk jam Unë Zoti juaj?”(<ref>Kur’an; 7:172</ref>) deri tek ndodhja e paspërjetësisë e shprehur nga vërseti:
 
وُجُوهٌ يَو۟مَئِذٍ نَاضِرَةٌ ۝ اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ Disa fytyra atë ditë do të jenë që shkëlqejnë (Nadirah). Duke parë Zotin e tyre;”(<ref>Kur’an; 75:22-23</ref>)
 
Të gjitha këto subjekte themelore e të rëndësishme janë shpjeguar në një mënyrë që i përshtatet të Gjithëlavdishmit të Vetëm, i Cili administron të gjithë universin sikur të ishte një pallat, e hap dhe e mbyll Dynjanë e Ahiretin si dy dhoma, e rregullon tokën sikur të ishte një kopsht dhe qiejt sikur të ishin një tavan i stolisur me llamba, e shikon të shkuarën e të ardhmen sikur të ishin dy fletë të pranishme përpara shikimit të Tij si nata e dita, e vështron parapërjetësinë e paspërjetësinë sikur të ishin e djeshmja dhe e nesërmja dhe i shikon ato të dyja si kohën e tashme në të cilën janë lidhur dy anët e zinxhirit të akteve Hyjnore.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">