Translations:On Dokuzuncu Lem'a/70/mk

Имам видено огромни штети и тешки загуби, коишто настапиле како резултат на непотребноста и на недостиг од штедливост, ги имам видено отелотворени во многу широк опсег. Еве што ми се случи:

Пред девет години посетив еден благословен град. Бидејќи беше зима, не можев да му ги видам изворите на богатството и неговите сфери на производство. Муфтијата на градот, Аллах да му се смили, ми кажа и повеќепати ми повтори: „Народот ни е сиромашен.“ Неговите зборови многу ме воодушевија и возбудија. Пет-шест години продолжив да го молам Аллах Семоќниот за милост кон жителите на градот и да страдам за нив. По осум години се вратив таму. Беше лето и погледот ми залута низ бавчите на населбата. Тогаш си ги спомнав зборовите на муфтијата, Аллах да му се смили, и си кажав восхитен: “Фесубханаллах! Жетвата и производството на овие бавчи повеќепати ги надминуваат потребите на градот. Жителите заслужуваат да бидат многу богати.” Останав изумен од овој факт. Но, потоа дознав вистина што надворешните пројавувања не можеа да ги скријат и да ме заблудат – вистина од којашто се раководев и се ориентирав при дознавањето на други вистини, а имено: овој град е лишен од својот благодат поради својата непотребност и недостиг на штедливост. Тоа го натерало муфтијата, Аллах да му се смили, да каже дека неговите сограѓани се мизерни бедници и покрај огромниот број извори на богатства и драгоцености од ресурси.