Translations:On Yedinci Mektup/18/el

Εάν η ζωή σε αυτή τη γη ήτανε αιώνια, και ο άνθρωπος έμενε μέσα της αιωνίως και ο αποχωρισμός ήτανε για πάντα, τότε οι οδυνηρές στεναχώριες και οι θλιβερές απελπισίες θα είχανε κάποιο νόημα. Όμως, εφόσον αυτός ο κόσμος είναι ένας ξενώνας, τότε και εσείς και εμείς επρόκειτο να πάμε εκεί όπου έχει πάει το αποθανόν παιδί. Επίσης, ο θάνατος αυτός δεν είναι μια ιδιαιτερότητα γι’ αυτόν, αλλά είναι μία καθολική λεωφόρος. Επίσης, εφόσον ο αποχωρισμός δεν είναι παντοτινός αλλά στο μέλλον θα υπάρξει συνάντηση και στον εντάφιο κόσμο και στον Παράδεισο∙ τότε χρειάζεται να πούμε اَلْحُكْمُ لِلّٰهِ, και να ευχαριστήσουμε με υπομονή λέγοντας «Αυτός το έδωσε και Αυτός το πήρε. Δόξα τον Αλλάχ σε όλες τις καταστάσεις!».