Translations:Otuzuncu Lem'a/77/el

Πράγματι, το μόνο αδιανόητο και δεινό παράδοξο που υπάρχει σε αυτό τον κόσμο, είναι αυτή η άρνηση. Διότι, παρόλο που υπάρχουν μάρτυρες που μαρτυρούν με τις άπειρες γλώσσες των τελειοποιημένων καταστάσεων και τις εμβρίθειες που εκδηλώνουν όλες οι υπάρξεις του σύμπαντος, την υπόσταση και την μοναδικότητα Του, το να μην Τον βλέπει και να μην Τον αναγνωρίζει κανείς είναι μια τύφλωση και άγνοια σε έναν τέτοιο βαθμό που, ακόμα και ο πιο τυφλός ανίδεος θα το καταλάβαινε. Μπορώ ακόμα να πω ότι, οι σοφιστές οι οποίοι κατατάσσονται στον κόσμο των απαρνητών και θεωρούνται άφρονες για το λόγο ότι έχουν απαρνηθεί την ύπαρξη του σύμπαντος, είναι οι πιο έξυπνοι ανάμεσα τους. Καθότι, με την αποδοχή της ύπαρξης του σύμπαντος, η απιστία και η απάρνηση του Αλλάχ του Δημιουργού του σύμπαντος, αποβαίνει να είναι αδύνατη. Εν συνεπεία άρχισαν να αρνούνται την ύπαρξη του ίδιου του σύμπαντος. Ώσπου αρνήθηκαν ακόμα και τη δικιά τους ύπαρξη. Λέγοντας «Δεν υπάρχει τίποτα!» εγκατέλειψαν τη διάνοια και το νου, αποφεύγοντας έτσι τις άπειρες παράνοιες των υπόλοιπων αρνησίθεων που λειτουργούν δήθεν υπό την αιγίδα της λογικής και του νου, και κατά κάποιο τρόπο πλησίασαν προς τη λογική.