İçeriğe atla

Yirminci Söz/en: Revizyonlar arasındaki fark

Yirminci Söz/en (kaynağı gör)

12.18, 6 Ağustos 2024 tarihindeki hâli

2.315 bayt kaldırıldı ,  6 Ağustos
"------ <center> The Nineteenth Word ⇐ | The Words | ⇒ The Twenty-First Word </center> ------" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
GörselVikimetin
("This verse indicates that the treasuries of mercy concealed under the earth may be profited from with simple tools. Even from places hard as rock, the water of life may be attracted with a staff. Thus, through this meaning the verse says to man: “You may find the subtlest effulgence of mercy, the water of life, with a staff. In which case, come on, work and find it!”" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("------ <center> The Nineteenth Word ⇐ | The Words | ⇒ The Twenty-First Word </center> ------" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 70 değişikliği gösterilmiyor)
160. satır: 160. satır:
And in meaning Almighty God says through the verse’s allusive tongue: “O man! I put in the hand of one of my servants who trusted in Me a staff that draws the water of life from wherever he wishes, if you too rely on the laws of My mercy, you may obtain an implement resembling it or close to it. So, come on and do so!”
And in meaning Almighty God says through the verse’s allusive tongue: “O man! I put in the hand of one of my servants who trusted in Me a staff that draws the water of life from wherever he wishes, if you too rely on the laws of My mercy, you may obtain an implement resembling it or close to it. So, come on and do so!”


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And  one of the most important contributions to man’s progress was the creation of an implement that causes water to flow forth from most of the places it is struck. This verse traces farther goals and limits, and ends beyond that, just as the previous verse specified final points far ahead of today’s aeroplanes.
İşte beşer terakkiyatının mühimlerinden birisi, bir âletin icadıdır ki ekser yerlerde vurulduğu vakit suyu fışkırtıyor. Şu âyet, ondan daha ileri, nihayat ve gayat-ı hududunu çizmiştir. Nasıl ki evvelki âyet, şimdiki hal-i hazır tayyareden çok ileri nihayetlerinin noktalarını tayin etmiştir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And for example, I shall heal the blind and the leper and I shall quicken the dead, by God’s leave,(*<ref>*Qur’an, 3:49.</ref>) which concerns a miracle of Jesus (Peace be upon him). Just as the Qur’an explicitly urges man to follow Jesus’ (Peace be upon him) high morals, so it allusively encourages him towards the elevated art and dominical medicine of which Jesus was the master. The verse indicates the following: “Remedies may be found for even the most chronic ills. In which case, O man!, O calamity-afflicted sons of Adam! Don’t despair! Whatever the ill, its cure is possible. Search for it and you will find it. It is even possible to  give a temporary tinge of life to death.”
Hem mesela, '''Hazret-i İsa''' aleyhisselâmın bir mu’cizesine dair وَاُب۟رِئُ ال۟اَك۟مَهَ وَال۟اَب۟رَصَ وَاُح۟يِى ال۟مَو۟تٰى بِاِذ۟نِ اللّٰهِ Kur’an, Hazret-i İsa aleyhisselâmın nasıl ahlâk-ı ulviyesine ittibaa beşeri sarîhan teşvik eder. Öyle de şu elindeki sanat-ı âliyeye ve tıbb-ı Rabbanîye, remzen tergib ediyor. İşte şu âyet işaret ediyor ki: “En müzmin dertlere dahi derman bulunabilir. Öyle ise ey insan ve ey musibetzede benî-Âdem! Meyus olmayınız. Her dert, ne olursa olsun dermanı mümkündür. Arayınız, bulunuz. Hattâ ölüme de muvakkat bir hayat rengi vermek mümkündür.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And in meaning Almighty God is saying through the figurative  tongue of this verse: “O man! I gave two gifts to one of My servants who abandoned the world for Me. One was the remedy for spiritual ills, and the other the cure for physical sicknesses. Moribund hearts were raised to life through the light of guidance, and sick people who were as though dead found health through his breath and cure. You too may find the cure for every ill in the pharmacy of My wisdom. Work to find it! If you seek, you will certainly find.”
Cenab-ı Hak, şu âyetin lisan-ı işaretiyle manen diyor ki: “Ey insan! Benim için dünyayı terk eden bir abdime iki hediye verdim. Biri, manevî dertlerin dermanı; biri de maddî dertlerin ilacı. İşte ölmüş kalpler nur-u hidayetle diriliyor. Ölmüş gibi hastalar dahi onun nefesiyle ve ilacıyla şifa buluyor. Sen de benim eczahane-i hikmetimde her derdine deva bulabilirsin. Çalış, bul! Elbette ararsan bulursun.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, this verse traces the limit which is far ahead of man’s present progress in medicine. It hints at it, and urges him towards it.
İşte beşerin tıp cihetindeki şimdiki terakkiyatından çok ilerideki hududunu, şu âyet çiziyor ve ona işaret ediyor ve teşvik yapıyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And for example, the verses: And We made the iron soft for him(*<ref>*Qur’an, 34:10.</ref>)  * And We gave him wisdom and sound judgement in speech and decision,(*<ref>*Qur’an, 38:20.</ref>) which are about David (Peace be upon him), and, And We made a font of molten copper to flow for him,(*<ref>*Qur’an, 34:12.</ref>)
Hem mesela, '''Hazret-i Davud''' aleyhisselâm hakkında وَاَلَنَّا لَهُ ال۟حَدٖيدَ ۝ وَاٰتَي۟نَاهُ ال۟حِك۟مَةَ وَفَص۟لَ ال۟خِطَابِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
which is about Solomon (Peace be upon him). These indicate that the softening of iron is one of the greatest of Divine bounties, through which is shown the virtue of one of the greatest Prophets. Indeed, softening iron, that is, making it soft like dough, and smelting copper, and finding minerals and extracting them is the origin and source, and basis and foundation of all man’s material industries. Thus, this verse indicates: “A great  bounty bestowed on a great Messenger and vicegerent of the earth in the form of a great miracle was the  softening of iron. Making it as soft as dough and fine as a thread and smelting copper are the basis  of most of the general industries.”
'''Hazret-i Süleyman''' aleyhisselâm hakkında وَاَسَل۟نَا لَهُ عَي۟نَ ال۟قِط۟رِ âyetleri işaret ediyorlar ki telyin-i hadîd, en büyük bir nimet-i İlahiyedir ki büyük bir peygamberinin fazlını, onunla gösteriyor. Evet, telyin-i hadîd yani demiri hamur gibi yumuşatmak ve nühası eritmek ve madenleri bulmak, çıkarmak; bütün maddî sanayi-i beşeriyenin aslı ve anasıdır ve esası ve madenidir. İşte şu âyet işaret ediyor ki: “Büyük bir resule, büyük bir halife-i zemine, büyük bir mu’cize suretinde, büyük bir nimet olarak telyin-i hadîddir ve demiri hamur gibi yumuşatmak ve tel gibi inceltmek ve bakırı eritmekle ekser sanayi-i umumiyeye medar olmaktır.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since wisdom was given to the tongue of one who was both Messenger and vicegerent, that is, to one who was both a spiritual and material leader, and craft and industry were given to his hand. It is on the one hand explicitly urging men towards the wisdom on his tongue, and on the other is implicitly encouraging them towards the craft in his hand.
Madem bir resule hem halife yani hem manevî hem maddî bir hâkime, lisanına hikmet ve eline sanat vermiş. Lisanındaki hikmete sarîhan teşvik eder. Elbette elindeki sanata dahi tergib işareti var.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Through the  allusive tongue of this verse, in meaning Almighty God is saying: “O Sons of Adam! I gave such wisdom to the tongue and heart of one of My servants who  complied  with  my  commands  and  obligations  that  he  rendered  judgement  on everything with the finest distinction and made manifest the truth. And I gave him such art that he could mould iron into any shape in his hand as though it were wax. It was a significant means of power for his vicegerency  and rule. Since it was possible, it was given. It is both important, and you are in much need of it in your social life. If you too obey my commands in creation, that wisdom and craft will be given you too. In  the course of time you will reach it and draw close to it.”
Cenab-ı Hak, şu âyetin lisan-ı işaretiyle manen diyor: “Ey benî-Âdem! Evamir-i teklifiyeme itaat eden bir abdimin lisanına ve kalbine öyle bir hikmet verdim ki her şeyi kemal-i vuzuh ile fasledip hakikatini gösteriyor ve eline de öyle bir sanat verdim ki elinde bal mumu gibi demiri her şekle çevirir, halifelik ve padişahlığına mühim kuvvet elde eder. Madem bu mümkündür, veriliyor. Hem ehemmiyetlidir. Hem hayat-ı içtimaiyenizde ona çok muhtaçsınız. Siz de evamir-i tekviniyeme itaat etseniz o hikmet ve o sanat size de verilebilir. Mürur-u zamanla yetişir ve yanaşabilirsiniz.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, it is through the softening of iron and smelting of copper that man achieves his greatest progress in industry, and his greatest power and strength. In the verse, the word qitr is used to describe copper. These verses direct mankind’s sight  towards this truth, and they sternly warned the people of former times who did not appreciate their  importance, as well as the lazy in modern times...
İşte beşerin sanat cihetinde en ileri gitmesi ve maddî kuvvet cihetinde en mühim iktidar elde etmesi, telyin-i hadîd iledir ve izabe-i nühas iledir. Âyette nühas “kıtr” ile tabir edilmiş. Şu âyetler, umum nev-i beşerin nazarını şu hakikate çeviriyor ve şu hakikatin ne kadar ehemmiyetli olduğunu takdir etmeyen eski zaman insanlarına ve şimdiki tembellerine şiddetle ihtar ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the verse, Said one who had knowledge of the Book: “I will bring it to you in the twinkling of an eye!” Then when [Solomon] saw it placed firmly before him,(*<ref>*Qur’an, 27:40.</ref>) which points to the following wondrous event: in order to attract Bilkis’ throne to him, one of  Solomon’s (Peace be upon him) ministers who was versed in the science of attraction said: “I’ll have the throne here before you before you can blink your eyes.” The verse suggests then that it is possible to bring either things themselves or their images to one instantaneously from far away, and it is a fact that  Almighty God bestowed this ability on Solomon (PBH) in the form of a miracle, to establish his innocence and justice. For being honoured with rulership as well as his Messengership, Solomon could in this way himself be informed of events in all the regions of his extensive dominions, and see the condition of his subjects and hear of their ills. That means, if man relies on Almighty God, and asks it of Him with the tongue of his innate capacity, like  Solomon (PBH) asked for it with the tongue of his chastity, and if he conforms to His laws of wisdom in the universe, the world may become like a town for him.
Hem mesela, Hazret-i Süleyman aleyhisselâm taht-ı Belkıs’ı yanına celbetmek için vezirlerinden bir âlim-i ilm-i celb dedi: “Gözünüzü açıp kapayıncaya kadar sizin yanınızda o tahtı hazır ederim.” olan hâdise-i hârikaya delâlet eden şu âyet قَالَ الَّذٖى عِن۟دَهُ عِل۟مٌ مِنَ ال۟كِتَابِ اَنَا اٰتٖيكَ بِهٖ قَب۟لَ اَن۟ يَر۟تَدَّ اِلَي۟كَ طَر۟فُكَ فَلَمَّا رَاٰهُ مُس۟تَقِرًّا عِن۟دَهُ …اِلٰى اٰخِرِ İşaret ediyor ki uzak mesafelerden eşyayı aynen veya sureten ihzar etmek mümkündür. Hem vakidir ki risaletiyle beraber saltanatla müşerref olan Hazret-i Süleyman aleyhisselâm hem masumiyetine hem de adaletine medar olmak için pek geniş olan aktar-ı memleketine bizzat zahmetsiz muttali olmak ve raiyetinin ahvalini görmek ve dertlerini işitmek, bir mu’cize suretinde Cenab-ı Hak ihsan etmiştir. Demek, Cenab-ı Hakk’a itimat edip Süleyman aleyhisselâmın lisan-ı ismetiyle istediği gibi o da lisan-ı istidadıyla Cenab-ı Hak’tan istese ve kavanin-i âdetine ve inayetine tevfik-i hareket etse ona dünya, bir şehir hükmüne geçebilir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
That is to say, while Bilkis’ throne was in Yemen, it was instantaneously present in Damascus, or its image was, and it was seen. The images of the men around the throne were  also  certainly conveyed  there,  and  their  voices  heard. This  therefore  indicates splendidly the attraction of images and sounds from long distances, and in effect says:
Demek taht-ı Belkıs Yemen’de iken Şam’da aynıyla veyahut suretiyle hazır olmuştur, görülmüştür. Elbette taht etrafındaki adamların suretleri ile beraber sesleri de işitilmiştir. İşte uzak mesafede, celb-i surete ve savta haşmetli bir surette işaret ediyor ve manen diyor:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
“O Kings and Rulers! If you wish to act with pure justice, endeavour to see and understand the face of the earth in all its details, like Solomon. For, by rising to the level of being informed whenever he wishes about every part of his realm, a just ruler and king who cherishes his subjects will avoid inequity, and may rule with complete justice.”
“Ey ehl-i saltanat! Adalet-i tamme yapmak isterseniz Süleymanvari, rûy-i zemini etrafıyla görmeye ve anlamaya çalışınız. Çünkü bir hâkim-i adalet-pîşe, bir padişah-ı raiyet-perver; aktar-ı memleketine, her istediği vakit muttali olmak derecesine çıkmakla mes’uliyet-i maneviyeden kurtulur veya tam adalet yapabilir.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And Almighty God in effect says through the allusive tongue of the verse: “O Sons of Adam! I bestowed on one of My servants a broad realm, and so that he could act completely justly within it, I allowed him to know personally of all situations and events that occurred there. And since I have given all men the innate capacity to be vicegerent of the earth, I gave them also the ability to see, consider, and understand the whole face of the earth in accordance with that ability, for My wisdom requires this. If individuals do not reach that point, men may reach it as a race. And if they do not reach it physically, the saints may reach it in meaning. In which case, you may take advantage of this great bounty. Come on, let’s see you do it! On condition you do not neglect your duties of worship, strive to transform the face of the earth into a garden every part of which you may see, and the sounds of every corner of which you may hear.
Cenab-ı Hak, şu âyetin lisan-ı remziyle manen diyor ki: “Ey benî-Âdem! Bir abdime geniş bir mülk ve o geniş mülkünde adalet-i tamme yapmak için ahval ve vukuat-ı zemine bizzat ıttıla veriyorum ve madem her bir insana fıtraten, zemine bir halife olmak kabiliyetini vermişim. Elbette o kabiliyete göre rûy-i zemini görecek ve bakacak, anlayacak istidadını dahi vermesini, hikmetim iktiza ettiğinden vermişim. Şahsen o noktaya yetişmezse de nev’en yetişebilir. Maddeten erişemezse de ehl-i velayet misillü manen erişebilir. Öyle ise şu azîm nimetten istifade edebilirsiniz. Haydi göreyim sizi, vazife-i ubudiyetinizi unutmamak şartıyla öyle çalışınız ki rûy-i zemini, her tarafı her birinize görülen ve her köşesindeki sesleri size işittiren bir bahçeye çeviriniz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Heed the decree of the Most Merciful: It is He Who has made the earth manageable for you, so traverse its tracts and enjoy of the sustenance which He furnishes, but unto Him is the Resurrection.(*<ref>*Qur’an, 67:15.</ref>)
هُوَ الَّذٖى جَعَلَ لَكُمُ ال۟اَر۟ضَ ذَلُولًا فَام۟شُوا فٖى مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن۟ رِز۟قِهٖ وَاِلَي۟هِ النُّشُورُ daki ferman-ı Rahmanîyi dinleyiniz.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The above-mentioned verse thus alludes to the farthest limit far in the future in the attraction of images and sounds, one of man’s finest arts, and hints encouragement.
İşte beşerin nazik sanatlarından olan celb-i suret ve savtların çok ilerisindeki nihayet hududunu şu âyet, remzen gösteriyor ve teşviki işmam ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the verses,
Hem mesela, yine '''Hazret-i Süleyman''' aleyhisselâm, cin ve şeytanları ve ervah-ı habîseyi teshir edip şerlerini men’ ve umûr-u nâfiada istihdam etmeyi ifade eden şu âyetler:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And also others bound together in fetters(*<ref>*Qur’an, 38:38.</ref>)
مُقَرَّنٖينَ فِى ال۟اَص۟فَادِ …اِلٰى اٰخِرِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And of the evil ones were some who dived for him, and did other work besides,(*<ref>*Qur’an, 21:82.</ref>)
وَمِنَ الشَّيَاطٖينِ مَن۟ يَغُوصُونَ لَهُ وَيَع۟مَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذٰلِكَ …اِلٰى اٰخِرِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
state that Solomon (PBH) subjugated jinns, satans, and evil spirits, and preventing their evil, employed  them usefully, and they say: the  jinn, the  most  important  intelligent inhabitants of the earth after man, may serve him. Contact may be made with them. Devils too may be compelled to give up their enmity and whether they want to or not made to serve. Thus, Almighty God subjected them to one of His servants who was obedient to His commands.
âyetiyle diyor ki: Yerin, insandan sonra zîşuur olarak en mühim sekenesi olan cin, insana hizmetkâr olabilir. Onlarla temas edilebilir. Şeytanlar da düşmanlığı bırakmaya mecbur olup ister istemez hizmet edebilirler ki Cenab-ı Hakk’ın evamirine musahhar olan bir abdine, onları musahhar etmiştir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Through the allusive tongue of the verses, in meaning Almighty God is saying: “O man! I made jinns, devils, and their evil  obey  one  of  My  servants  who  obeyed  Me. If  you  too  are  subjugated  to  my commands, numerous beings, and even jinns and devils, may be subjugated to you.”
Cenab-ı Hak manen şu âyetin lisan-ı remziyle der ki: “Ey insan! Bana itaat eden bir abdime cin ve şeytanları ve şerirlerini itaat ettiriyorum. Sen de benim emrime musahhar olsan çok mevcudat, hattâ cin ve şeytan dahi sana musahhar olabilirler.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
These verses trace the final limits of the calling-up of spirits, and conversing with jinns, like spiritualism, which have been filtered from a blend of art and science and have arisen from man’s extraordinary physical and spiritual sensitivity. The verses specify the most beneficial form of these and open up the way to them. But it is not to be subjugated to jinns, devils, and evil spirits, who sometimes call themselves the spirits of the dead, and to become their playthings, and a laughing-stock, like  nowadays, but to subjugate them through the talisman of the Qur’an, and be delivered from their evil.
İşte beşerin, sanat ve fennin imtizacından süzülen, maddî ve manevî fevkalâde hassasiyetinden tezahür eden ispirtizma gibi celb-i ervah ve cinlerle muhabereyi şu âyet, en nihayet hududunu çiziyor ve en faydalı suretlerini tayin ediyor ve ona yolu dahi açıyor. Fakat şimdiki gibi bazen kendine emvat namını veren cinlere ve şeytanlara ve ervah-ı habîseye musahhar ve maskara olup oyuncak olmak değil belki tılsımat-ı Kur’aniye ile onları teshir etmektir, şerlerinden kurtulmaktır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Other verses about Solomon (Peace be upon him) which allude to spirits appearing in physical form, and his calling up demons and subjugating them, and other verses besides, such as, Then We sent to her Our angel, and he appeared before her as man in all respects,(*<ref>*Qur’an, 19:17.</ref>) indicate both the calling-up of spirits, and spirit beings assuming physical form. But the calling-up of good spirits alluded to here is not in the manner of ‘the cultured,’ to be disrespectful to spirits in that utterly serious world and attract them to their own places and  games, but  –like  one  group  of  the  saints  like  Muhyiddin al-Arabi,  who,  most seriously and for a serious purpose, met with spirits when they wanted– to be attracted to them and to form a relation with them, and by going to their place and drawing close to their world to an extent, to benefit from their spirituality. It is this that the verses allude to, and within the allusion, make it understood that they are encouraging man to achieve it. They trace the furthest limit of occult arts and sciences of this sort, and point out their best form.
Hem temessül-ü ervaha işaret eden, Hazret-i Süleyman aleyhisselâmın ifritleri celb ve teshirine dair âyetler hem فَاَر۟سَل۟نَٓا اِلَي۟هَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا misillü bazı âyetler, ruhanîlerin temessülüne işaret etmekle beraber celb-i ervaha dahi işaret ediyorlar. Fakat işaret olunan celb-i ervah-ı tayyibe ise medenilerin yaptığı gibi hezeliyat suretinde bazı oyuncaklara, o pek ciddi ve ciddi bir âlemde olan ruhlara hürmetsizlik edip kendi yerine ve oyuncaklara celbetmek değil belki ciddi olarak ve ciddi bir maksat için Muhyiddin-i Arabî gibi zatlar ki istediği vakit ervah ile görüşen bir kısım ehl-i velayet misillü onlara müncelib olup münasebet peyda etmek ve onların yerine gidip âlemlerine bir derece takarrub etmekle ruhaniyetlerinden manevî istifade etmektir ki âyetler ona işaret eder. Ve işaret içinde bir teşviki ihsas ediyorlar ve bu nevi sanat ve fünun-u hafiyenin en ileri hududunu çiziyor ve en güzel suretini gösteriyorlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the verses about David’s (Peace be upon him) miracles: It  was  We  that  made the  hills  declare  in  unison  with  him  Our praises,  at eventide, and at break of day.(*<ref>*Qur’an, 38:18.</ref>) * O you mountains! Sing you back the Praises of God with him! and you birds! And We made the iron soft for him.(*<ref>*Qur’an, 34:10.</ref>) * We have been taught the speech of birds.(*<ref>*Qur’an, 27:16.</ref>) These indicate that Almighty God gave to David’s (PBH) praises and glorifi cations such strength and a sound so loud and agreeable they brought the mountains to ecstasy, which, each like a huge gramophone or a man, formed a circle on the horizon around the chief reciter, reciting also the glorifications.
Hem mesela, '''Hazret-i Davud''' aleyhisselâmın mu’cizelerine dair اِنَّا سَخَّر۟نَا ال۟جِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّح۟نَ بِال۟عَشِىِّ وَال۟اِش۟رَاقِ ۝ يَا جِبَالُ اَوِّبٖى مَعَهُ وَالطَّي۟رَ وَاَلَنَّا لَهُ ال۟حَدٖيدَ ve عُلِّم۟نَا مَن۟طِقَ الطَّي۟رِ âyetler delâlet ediyor ki: Cenab-ı Hak, Hazret-i Davud aleyhisselâmın tesbihatına öyle bir kuvvet ve yüksek bir ses ve hoş bir eda vermiştir ki dağları vecde getirip birer muazzam fonoğraf misillü ve birer insan gibi bir serzâkirin etrafında ufkî halka tutup bir daire olarak tesbihat ediyorlardı.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Is this possible, I wonder? Is it the truth?
Acaba bu mümkün müdür, hakikat mıdır?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, it  is  the  truth. Every mountain with caves  can speak  with  man  in  man’s language like a  parrot. By means of an echo. You say: “All praise be to God!” to the mountain before you, and the mountain will declare: “All praise be to God!”, exactly the same as you. Since Almighty God has given this ability to mountains, it can surely be made to develop, and that seed made to sprout.
Evet, hakikattir. Mağaralı her dağ, her insanla ve insanın diliyle papağan gibi konuşabilir. Çünkü aks-i sadâ vasıtasıyla dağın önünde sen “Elhamdülillah” de. Dağ da aynen senin gibi “Elhamdülillah” diyecek. Madem bu kabiliyeti Cenab-ı Hak dağlara ihsan etmiştir. Elbette o kabiliyet inkişaf ettirilebilir ve o çekirdek sümbüllenir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, since He gave to David (PBH) the vicegerency of the earth together with his Messengership in exceptional form, He so made the seed of that ability unfold – as a miracle  –  worthy  of  his  extensive  Messengership  and  magnificent  rule  that  huge mountains followed him like soldiers, students, or followers, and at his command and in his tongue declared the praises and glorifications of the All-Glorious Creator. Whatever David  (PBH)  said, they  repeated. Now  at  the  present  time,  because  the  means  of communication have multiplied and developed, a powerful commander could compel his large army dispersed in the mountains to declare: “God is Most Great!”, and could make the mountains speak, bringing them to tumult. Since a commander of men can make the mountains speak metaphorically in the tongue of those present in the mountains, surely a magnificent  commander of Almighty God could make them speak actually, and recite His praises.
İşte Hazret-i Davud aleyhisselâma risaletiyle beraber hilafet-i rûy-i zemini müstesna bir surette ona verdiğinden, o geniş risalet ve muazzam saltanata lâyık bir mu’cize olarak o kabiliyet çekirdeğini öyle inkişaf ettirmiş ki çok büyük dağlar birer nefer, birer şakird, birer mürid gibi Hazret-i Davud’a iktida edip onun lisanıyla, onun emriyle Hâlık-ı Zülcelal’e tesbihat ediyorlardı. Hazret-i Davud aleyhisselâm ne söylese, onlar da tekrar ediyorlardı. Nasıl ki şimdi vesait-i muhabere ve vesail-i irtibatın kesret ve tekemmülü sebebiyle haşmetli bir kumandan, dağlara dağılan azîm ordusuna bir anda “Allahu ekber” dedirir ve o koca dağları konuşturur, velveleye getirir. Madem insanın bir kumandanı, dağları sekenelerinin lisanıyla mecazî olarak konuşturur. Elbette Cenab-ı Hakk’ın haşmetli bir kumandanı, hakiki olarak konuşturur, tesbihat yaptırır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In addition, I  have  explained in previous Words that all mountains have a collective personality or corporate identity, and offer glorifications and worship in a way suitable to each. That is to say, just as through the mystery of echo all mountains recite glorifications in the tongue of men, so too they glorify the All-Glorious Creator in their own particular tongues.
Bununla beraber her cebelin bir şahs-ı manevîsi bulunduğunu ve ona münasip birer tesbih ve birer ibadeti olduğunu eski Sözlerde beyan etmişiz. Demek her dağ, insanların lisanıyla aks-i sadâ sırrıyla tesbihat yaptıkları gibi kendi elsine-i mahsusalarıyla dahi Hâlık-ı Zülcelal’e tesbihatları vardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, the verses, And the birds gathered [in assemblies];(*<ref>*Qur’an, 38:19.</ref>)* We have been taught the speech of birds,(*<ref>*Qur’an, 27:16.</ref>) show  that  Almighty  God  bestowed  on  David  and  Solomon  (Peace  be  upon  them) knowledge  of  the  tongues  of  the  bird  species,  and  of  the  tongues  of  their  innate capacities; that is, of the things for which they would be useful. Yes, since it is the truth and since the face of the earth is a laden table set up by the Most Merciful in honour of man, most of the other animals and birds who benefit from it may be subjugated to man and serve him. Man employs some of the smallest of them, the honey-bee and silk-worm, and through Divine inspiration has opened up a beneficial highway, and by employing pigeons in various tasks and teaching birds like parrots to speak, he has added fine things to the virtues of human civilization. In the same way, if the tongues of innate capacities of other birds and animals were known, there are many species which could be employed in important tasks like their brothers, the  domesticated animals. For example, against plagues of locusts: if the tongue of starlings was known, who eat and destroy locusts, and their movements could be regulated, what valuable services they could be emplo yed in free of charge.
وَالطَّي۟رَ مَح۟شُورَةً ۝ عُلِّم۟نَا مَن۟طِقَ الطَّي۟رِ cümleleriyle Hazret-i Davud ve Süleyman aleyhimesselâma, kuşlar envaının lisanlarını hem istidatlarının dillerini, yani hangi işe yaradıklarını, onlara Cenab-ı Hakk’ın ihsan ettiğini şu cümleler gösteriyorlar. Evet, madem hakikattir. Madem rûy-i zemin, bir sofra-i Rahman’dır. İnsanın şerefine kurulmuştur. Öyle ise o sofradan istifade eden sair hayvanat ve tuyûrun çoğu insana musahhar ve hizmetkâr olabilir. Nasıl ki en küçüklerinden bal arısı ve ipek böceğini istihdam edip ilham-ı İlahî ile azîm bir istifade yolunu açarak ve güvercinleri bazı işlerde istihdam ederek ve papağan misillü kuşları konuşturarak, medeniyet-i beşeriyenin mehasinine güzel şeyleri ilâve etmiştir. Öyle de başka kuş ve hayvanların istidat dili bilinirse çok taifeleri var ki karındaşları hayvanat-ı ehliye gibi birer mühim işte istihdam edilebilirler. Mesela, çekirge âfetinin istilasına karşı, çekirgeyi yemeden mahveden sığırcık kuşlarının dili bilinse ve harekâtı tanzim edilse ne kadar faydalı bir hizmette ücretsiz olarak istihdam edilebilir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, this verse traces the furthest limit in subjugating birds and benefiting from them in this way, and in making lifeless beings speak like a telephone or gramophone, and in profiting  from birds. It specifies the most distant goal. It points a finger at it in majestic fashion and in a way urges man towards it.
İşte kuşlardan şu nevi istifade ve teshiri ve telefon ve fonoğraf gibi camidatı konuşturmak ve tuyûrdan istifade etmek, en münteha hududunu şu âyet çiziyor. En uzak hedefini tayin ediyor. En haşmetli suretine parmakla işaret ediyor ve bir nevi teşvik eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Through the allusive tongue of these verses, Almighty God is therefore saying in meaning:
İşte Cenab-ı Hak şu âyetlerin lisan-ı remziyle manen diyor ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
“O men! In order to honour his prophethood and the complete justice of his rule, I subjugated to  one of your fellow  men who was totally submissive to me, the huge creatures in my dominions,  causing them to speak, and I made most of my troops and animals his servants. In which case, since I have committed to each of you the Supreme Trust, from which the sky, earth, and mountains shrank, and I have given you the ability to be My vicegerent on earth, you should yield to Me, the One in Whose  hand are the reins of these creatures, so that the creatures in My dominions may yield also to you, and you may obtain in the name of the One Who holds them, their reins, and rise to a position worthy of your abilities.
Ey insanlar! Bana tam abd olan bir hemcinsinize, onun nübüvvetinin ismetine ve saltanatının tam adaletine medar olmak için mülkümdeki muazzam mahlukatı ona musahhar edip konuşturuyorum ve cünudumdan ve hayvanatımdan çoğunu ona hizmetkâr veriyorum. Öyle ise her birinize de madem gök ve yer ve dağlar hamlinden çekindiği bir emanet-i kübrayı tevdi etmişim, halife-i zemin olmak istidadını vermişim. Şu mahlukatın da dizginleri kimin elinde ise ona râm olmanız lâzımdır. Tâ onun mülkündeki mahluklar da size râm olabilsin. Ve onların dizginleri elinde olan zatın namına elde edebilseniz ve istidatlarınıza lâyık makama çıksanız…
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since the truth is this, rather than listening to the gramophone, playing with pigeons and making them deliver letters, and teaching parrots to speak, you should strive to attain to  the  most  agreeable  and  elevated  amusement.  Then  the  mountains  may  be  huge gramophones for you like David’s, and the harmonious recitations of Divine praises may reach your ears from the trees and plants at the touching of the breeze, and the mountains may show their true nature as wondrous creatures who  recite the Divine praises  in thousands of tongues, and most birds may be clothed in the form of intimate friends or obedient servants, like Solomon’s Hoopoe. Then they may entertain you and drive  you eagerly towards the perfections and attainments of which you are capable, and not make you fall from the position required by being a human being, like other amusements.”
Madem hakikat böyledir. Manasız bir eğlence hükmünde olan fonoğraf işlettirmek, güvercinlerle oynamak, mektup postacılığı yapmak, papağanları konuşturmaya bedel; en hoş, en yüksek, en ulvi bir eğlence-i masumaneye çalış ki dağlar sana Davudvari birer muazzam fonoğraf olabilsin. Ve hava-i nesîminin dokunmasıyla eşcar ve nebatattan birer tel-i musikî gibi nağamat-ı zikriye kulağına gelsin. Ve dağ, binler dilleriyle tesbihat yapan bir acayibü’l-mahlukat mahiyetini göstersin. Ve ekser kuşlar, Hüdhüd-ü Süleymanî gibi birer munis arkadaş veya mutî birer hizmetkâr suretini giysin. Hem seni eğlendirsin, hem müstaid olduğun kemalâta da seni şevk ile sevk etsin. Öteki lehviyat gibi insaniyetin iktiza ettiği makamdan seni düşürtmesin.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, in the verse, We said: “O fire! Be cool and [a means of] safety for Abraham,(*<ref>*Qur’an, 21:69.</ref>)
Hem mesela, '''Hazret-i İbrahim''' aleyhisselâmın bir mu’cizesi hakkında olan قُل۟نَا يَا نَارُ كُونٖى بَر۟دًا وَسَلَامًا عَلٰٓى اِب۟رَاهٖيمَ âyetinde üç işaret-i latîfe var:
And, for example, in the verse, We said: “O fire! Be cool and [a means of] safety for Abraham,33
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The First:''' Like other natural causes, fire does not act according to its own wishes and nature, blindly, but performs a duty under a command. Thus it did not burn Abraham
'''Birincisi:''' Ateş dahi sair esbab-ı tabiiye gibi kendi keyfiyle, tabiatıyla, körü körüne hareket etmiyor. Belki emir tahtında bir vazife yapıyor ki Hazret-i İbrahim’i aleyhisselâm yakmadı ve ona “Yakma!” emrediliyor.
(Peace be upon him), because it was commanded not to burn him.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Second:''' There is a degree of heat which burns through its coldness. That is, it has an effect like burning. Through the word, Be cool!,(*<ref>*One Qur’anic commentary states: If He had not said: Be cool!, it would have burnt him with its coldness. [See, for example, Ibn Hanbal, al-Zuhd, 101.– Tr.]</ref>) Almighty God is saying to the coldness: “Do not burn him with your coldness, the same as your heat!” That is to say, through its coldness, fire at that degree has an effect like burning. It is both fire and cold. In fact, in natural science there is a degree of fire, the state of ‘white heat,’ the heat of which does not spread to its surroundings. It attracts the heat around it to itself and with this cold, freezes surrounding liquids such as water, in effect burning them through its
'''İkincisi:''' Ateşin bir derecesi var ki bürudetiyle ihrak eder. Yani ihrak gibi bir tesir yapar. Cenab-ı Hak سَلَامًا '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Bir tefsir diyor: سَلَامًا demese idi, bürudetiyle ihrak edecekti.</ref>)''' lafzıyla bürudete diyor ki: “Sen de hararet gibi bürudetinle ihrak etme.” Demek, o mertebedeki ateş, soğukluğuyla yandırır gibi tesir gösteriyor. Hem ateştir hem berddir. Evet, hikmet-i tabiiyede nâr-ı beyza halinde ateşin bir derecesi var ki harareti etrafına neşretmiyor ve etrafındaki harareti kendine celbettiği için şu tarz bürudetle, etrafındaki su gibi mayi şeyleri incimad ettirip manen bürudetiyle ihrak eder. İşte zemherir, bürudetiyle ihrak eden bir sınıf ateştir. Öyle ise ateşin bütün derecatına ve umum envaına câmi’ olan cehennem içinde elbette '''zemherir'''in bulunması zarurîdir.
cold. Thus, intense cold is a category of fire which burns through its cold. In which case, this intense cold is surely a part of Hell, for it contains all the degrees and sorts of fire.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Third:''' Just as there is an immaterial substance like belief which counters the effects of Hell-fire and affords protection against it, the armour of Islam, so there is a physical substance which protects against the effects of worldly fire. For as is required by the Name of All-Wise, this world is the abode of wisdom, and Almighty God carries out
'''Üçüncüsü:''' Cehennem ateşinin tesirini men’edecek ve eman verecek iman gibi bir madde-i maneviye, İslâmiyet gibi bir zırh olduğu misillü dünyevî ateşinin dahi tesirini men’edecek bir madde-i maddiye vardır. Çünkü Cenab-ı Hak, ism-i Hakîm iktizasıyla bu dünya dârü’l-hikmet olmak hasebiyle, esbab perdesi altında icraat yapıyor. Öyle ise Hazret-i İbrahim’in cismi gibi gömleğini de ateş yakmadı ve ateşe karşı mukavemet haletini vermiştir. İbrahim’i yakmadığı gibi gömleğini de yakmıyor.
His works under the veil of causes. Therefore, the fire burnt neither Abraham’s body, nor his garments; He imbued them with a state which resisted fire.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, by this allusion, the verse  is  in effect  saying: “O  nation of  Abraham! Resemble  Abraham,  so  that  your garments may be  your armour against fire, your greatest enemy both here and there. Clothe  your  spirit  in  belief  in  God, and  it  will  be  your  armour  against  Hell-fire. Moreover, there are certain substances which Almighty God has hidden in the earth for
İşte bu işaretin remziyle manen şu âyet diyor ki: “Ey millet-i İbrahim! İbrahimvari olunuz. Tâ maddî ve manevî gömlekleriniz, en büyük düşmanınız olan ateşe hem burada hem orada bir zırh olsun. Ruhunuza imanı giydirip cehennem ateşine karşı zırhınız olduğu gibi Cenab-ı Hakk’ın zeminde sizin için sakladığı ve ihzar ettiği bazı maddeler var. Onlar sizi ateşin şerrinden muhafaza eder. Arayınız, çıkarınız, giyiniz.”
you which will protect you from the evils of fire. Search for them, extract them, and clothe yourselves in them!”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, one of man’s important discoveries and a step in his
İşte beşerin mühim terakkiyatından ve keşfiyatındandır ki bir maddeyi bulmuş ateş yakmayacak ve ateşe dayanır bir gömlek giymiş. Şu âyet ise ona mukabil bak ne kadar ulvi, latîf ve güzel ve ebede kadar yırtılmayacak حَنٖيفًا مُس۟لِمًا tezgâhında dokunacak bir hulleyi gösteriyor.
progress was his finding a substance which fire does not burn; and he clothed himself in garments  resistant  to fire. So see how elevated, subtle, and fine a garment this verse weaves on the loom of Hanifan Musliman, which will not be rent in all eternity.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the verse, And He taught Adam the Names, all of them,(*<ref>*Qur’an, 2:31.</ref>) which says: “Adam’s (Peace be upon him) greatest miracle in the question of the supreme vicegerency was the teaching of the Names.” Like the miracles of the other Prophets each allude to a particular human wonder, the miracle of Adam, who was the father of all the Prophets and the ‘Inauguration of the Office of Prophethood,’ points almost explicitly to the  final  points  of  all  human  attainment  and  progress, and  humanity’s  final  goals.
Hem mesela وَعَلَّمَ اٰدَمَ ال۟اَس۟مَٓاءَ كُلَّهَا “'''Hazret-i Âdem''' aleyhisselâmın dava-yı hilafet-i kübrada mu’cize-i kübrası, talim-i esmadır.” diyor. İşte sair enbiyanın mu’cizeleri, birer hususi hârika-i beşeriyeye remzettiği gibi bütün enbiyanın pederi ve divan-ı nübüvvetin fatihası olan Hazret-i Âdem aleyhisselâmın mu’cizesi umum kemalât ve terakkiyat-ı beşeriyenin nihayetlerine ve en ileri hedeflerine, sarahate yakın işaret ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Through the tongue of allusion, Almighty God (May His glory be exalted) is saying with this verse:
Cenab-ı Hak (cc), manen şu âyetin lisan-ı işaretiyle diyor ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
“O Sons of Adam! Since as a proof of their superiority over the angels  in the question of the vicegerency, I taught your forefather all the Names, you too, since you are his sons and the inheritors of his abilities, should learn all the Names and in your position as holder of the Supreme Trust demonstrate before all creatures your worthiness. For the way is open to you to rise to exalted rank such as holding the highest positions over all beings in the universe, and for vast creatures like the earth to be subjected to you. Come on,  step forward,  adhere to  all My Names, and rise!
Ey benî-Âdem! Sizin pederinize, melâikelere karşı hilafet davasında rüçhaniyetine hüccet olarak bütün esmayı talim ettiğimden siz dahi madem onun evladı ve vâris-i istidadısınız; bütün esmayı taallüm edip mertebe-i emanet-i kübrada, bütün mahlukata karşı rüçhaniyetinize liyakatinizi göstermek gerektir. Zira kâinat içinde, bütün mahlukat üstünde en yüksek makamata gitmek ve zemin gibi büyük mahlukatlar size musahhar olmak gibi mertebe-i âliyeye size yol açıktır. Haydi ileri atılınız ve birer ismime yapışınız, çıkınız.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
But  your forefather was  once deceived  by Satan, and  temporarily  fell to  the  earth  from  a  position  like  Paradise. Beware! In your progress, do not follow Satan and from the heavens of Divine wisdom thus fall into the  misguidance of ‘nature.’ Continuously raising your head and studying carefully My Most Beautiful  Names, make your sciences and your progress steps by which to ascend to those heavens. Then you may rise to My dominical Names, which are the realities and sources of your sciences and attainments, and  you may look to your Sustainer with your hearts through the telescope of the Names.”
Fakat sizin pederiniz bir defa şeytana aldandı, cennet gibi bir makamdan rûy-i zemine muvakkaten sukut etti. Sakın siz de terakkiyatınızda şeytana uyup hikmet-i İlahiyenin semavatından, tabiat dalaletine sukuta vasıta yapmayınız. Vakit be-vakit başınızı kaldırıp esma-i hüsnama dikkat ederek o semavata urûc etmek için fünununuzu ve terakkiyatınızı merdiven yapınız. Tâ fünun ve kemalâtınızın menbaları ve hakikatleri olan esma-i Rabbaniyeme çıkasınız ve o esmanın dürbünüyle, kalbinizle Rabb’inize bakasınız.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Bir_nükte-i_mühimme_ve_bir_sırr-ı_ehemm"></span>
=== Bir nükte-i mühimme ve bir sırr-ı ehemm ===
===A SIGNIFICANT POINT AND IMPORTANT MYSTERY===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
By describing under the title of ‘the teaching of the Names’ all the attainments of learning and scientific progress and wonders of technology which man manifests through his comprehensive  disposition, this wondrous verse contains the following subtle and elevated  allusion:
Şu âyet-i acibe, insanın câmiiyet-i istidadı cihetiyle mazhar olduğu bütün kemalât-ı ilmiye ve terakkiyat-ı fenniye ve havârık-ı sun’iyeyi “talim-i esma” unvanıyla ifade ve tabir etmekte şöyle latîf bir remz-i ulvi var ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
all  attainments  and  perfections, all  learning,  all  progress,  and  all sciences, have an elevated reality which is based on one of the Divine Names. On being based  on  the  Name, which  is  concealed  under  numerous  veils  and  has  various manifestations and different spheres, the sciences and arts and attainments find their perfection and become reality. They are not some incomplete and deficient shadow.
'''Her bir kemalin her bir ilmin her bir terakkiyatın her bir fennin bir hakikat-i âliyesi var ki o hakikat, bir ism-i İlahîye dayanıyor.''' Pek çok perdeleri ve mütenevvi tecelliyatı ve muhtelif daireleri bulunan o isme dayanmakla o fen, o kemalât, o sanat kemalini bulur, hakikat olur. Yoksa yarım yamalak bir surette nâkıs bir gölgedir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, engineering is a science; its reality and final point reaches to Almighty God’s Names of All-Just and Determiner, and observes with all their majesty the wise manifestation of those Names in the mirror of engineering.
Mesela, hendese bir fendir. Onun hakikati ve nokta-i müntehası, Cenab-ı Hakk’ın ism-i Adl ve Mukaddir’ine yetişip hendese âyinesinde o ismin hakîmane cilvelerini haşmetiyle müşahede etmektir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, medicine is a science, and also an art; its final point and reality are based on the Absolutely Wise One’s Name of Healer, and through observing that Name’s compassionate manifestations in the vast pharmacy of the earth, medicine finds its perfection and becomes reality.
Mesela, tıp bir fendir hem bir sanattır. Onun da nihayeti ve hakikati, Hakîm-i Mutlak’ın Şâfî ismine dayanıp eczahane-i kübrası olan rûy-i zeminde rahîmane cilvelerini edviyelerde görmekle tıp kemalâtını bulur, hakikat olur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the natural sciences, which discuss the reality of beings; through seeing the regulating, nurturing supreme manifestations of Almighty God’s (May His glory be exalted) Name of All-Wise in things, in their benefits and advantages, and through attaining to the Name, and  being based on It, these sciences may contain true wisdom. Otherwise they are either transformed into superstition, or become nonsense, or open up the way to misguidance like Naturalist philosophy.
Mesela, hakikat-i mevcudattan bahseden hikmetü’l-eşya, Cenab-ı Hakk’ın (cc) ism-i Hakîm’inin tecelliyat-ı kübrasını müdebbirane, mürebbiyane; eşyada, menfaatlerinde ve maslahatlarında görmekle ve o isme yetişmekle ve ona dayanmakla şu hikmet hikmet olabilir. Yoksa ya hurafata inkılab eder ve malayaniyat olur veya felsefe-i tabiiye misillü dalalete yol açar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There, three examples for you! You may make analogies with these for the other sciences and attainments.
İşte sana üç misal, sair kemalât ve fünunu bu üç misale kıyas et.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, with this verse, the All-Wise Qur’an strikes the hand of encouragement on man’s back, urging him to the highest peaks, the furthest limits, the final degrees, which he is far behind at the present degree of his progress. It points its fingers at those degrees, saying: “Forward march!” Contenting ourselves for now with these jewels from the sublime treasury of this verse, we close this door.
İşte Kur’an-ı Hakîm, şu âyetle beşeri, şimdiki terakkiyatında pek çok geri kaldığı en yüksek noktalara, en ileri hududa, en nihayet mertebelere, arkasına dest-i teşviki vurup parmağıyla o mertebeleri göstererek “Haydi arş ileri!” diyor. Bu âyetin hazine-i uzmasından şimdilik bu cevherle iktifa ederek o kapıyı kapıyoruz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, for example, the All-Wise Qur’an, the supreme miracle of Muhammad (Peace and blessings be upon him), the Seal of the Office of Prophethood, in the face of whose claim to Divine Messengership the miracles of all the former Prophets were like a single confirmatory miracle; the leader of the Prophets and cause of pride of the universe; who manifested in detail with all their degrees all the Names which were taught in brief to Adam (PBH); who, in raising his finger, through the manifestation of Divine glory split the moon, and lowering it, through the manifestation of Divine beauty poured water from it like  the Spring of Kawthar; and who was verified and corroborated by a thousand miracles.(*<ref>*Bayhaqi, Dala’il al-Nubuwwa, i, 10< Ibn Hajar, Fath al-Bari, vi, 58, 583.</ref>) Through numerous clear verses like, Say: If all mankind and the Jinn were to gather together to produce the like of this Qur’an, they could not produce the like thereof, even if they backed up each other with help and support,(*<ref>*Qur’an, 17:88.</ref>) which  describes  the  purity  of  its  exposition,  the  eloquence  of  its  expression, the comprehensiveness of its meanings, and the elevatedness and sweetness of its styles concerning truth and reality, which are the most brilliant of the All-Wise Qur’an’s aspects of miraculousness – through verses like these, it directs the gazes of men and jinn to the clearest and most brilliant aspects of this  pre-eternal miracle. It provokes all men and jinn. Arousing the eagerness of its friends and obstinacy of  its enemies, it urges them with intense encouragement to imitate and copy it, to resemble it with their words.
Hem mesela, hâtem-i divan-ı nübüvvet ve bütün enbiyanın mu’cizeleri onun dava-i risaletine bir tek mu’cize hükmünde olan enbiyanın serveri ve şu kâinatın mâbihi’l-iftiharı ve Hazret-i Âdem’e icmalen talim olunan bütün esmanın bütün meratibiyle tafsilen mazharı; yukarıya celal ile parmağını kaldırmakla şakk-ı kamer eden ve aşağıya cemal ile indirmekle yine on parmağından kevser gibi su akıtan ve bin mu’cizat ile musaddak ve müeyyed olan Muhammed aleyhissalâtü vesselâmın mu’cize-i kübrası olan Kur’an-ı Hakîm’in vücuh-u i’cazının en parlaklarından olan hak ve hakikate dair beyanatındaki cezalet, ifadesindeki belâgat, maânîsindeki câmiiyet, üsluplarındaki ulviyet ve halâveti ifade eden قُل۟ لَئِنِ اج۟تَمَعَتِ ال۟اِن۟سُ وَال۟جِنُّ عَلٰٓى اَن۟ يَا۟تُوا بِمِث۟لِ هٰذَا ال۟قُر۟اٰنِ لَا يَا۟تُونَ بِمِث۟لِهٖ وَلَو۟ كَانَ بَع۟ضُهُم۟ لِبَع۟ضٍ ظَهٖيرًا gibi çok âyât-ı beyyinatla ins ve cinnin enzarını, şu mu’cize-i ebediyenin vücuh-u i’cazından en zâhir ve en parlak vechine çeviriyor. Bütün ins ve cinnin damarlarına dokunduruyor. Dostlarının şevklerini, düşmanlarının inadını tahrik edip azîm bir teşvik ile şiddetli bir tergib ile dost ve düşmanları onu tanzire ve taklide, yani nazirini yapmak ve kelâmını ona benzetmek için sevk ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It also places that miracle before the eyes of creatures in such a way that it is as if the only aim in man coming into this world is to take that miracle as his goal and guiding principle, and studying it to understand the purpose of his creation, and to proceed towards it.
Hem öyle bir surette o mu’cizeyi nazargâh-ı enama koyuyor; güya insanın bu dünyaya gelişinden gaye-i yegânesi, o mu’cizeyi hedef ve düstur ittihaz edip ona bakarak, netice-i hilkat-i insaniyeye bilerek yürümektir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''In Brief:''' The miracles of the other Prophets (Peace be upon them) all indicate a wonder of  human art or craft, and Adam’s (Peace be upon him) miracle indicates in concise form, besides the bases of those crafts, the index of the sciences and branches of knowledge, and of the wonders and perfections, and urges man towards them. As for the Qur’an of Miraculous Exposition, the supreme miracle of Muhammad (PBUH), since it shows in detail the reality of the teaching of the Names, it points clearly to the true goal of the sciences and branches of knowledge, which are truth and reality, as well as the perfections, attainments, and happiness of this world and the next. With truly powerful
Elhasıl, sair enbiya aleyhimüsselâmın mu’cizatları, birer havârık-ı sanata işaret ediyor ve Hazret-i Âdem aleyhisselâmın mu’cizesi ise esasat-ı sanat ile beraber, ulûm ve fünunun havârık ve kemalâtının fihristesini bir suret-i icmalîde işaret ediyor ve teşvik ediyor. Amma mu’cize-i kübra-i Ahmediye (asm) olan Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan ise talim-i esmanın hakikatine mufassalan mazhariyetini; hak ve hakikat olan ulûm ve fünunun doğru hedeflerini ve dünyevî, uhrevî kemalâtı ve saadâtı vâzıhan gösteriyor. Hem pek çok azîm teşvikatla beşeri onlara sevk ediyor. Hem öyle bir tarzda sevk eder, teşvik eder ki o tarz ile şöyle anlattırıyor:
encouragement, it urges man towards them. It encourages and urges in a such way it says:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
“O man! In the  face of manifestations of dominicality, the elevated purpose of the universe is man’s universal worship and submission to God, while his furthest aim is to attain to that worship by means of those sciences and perfections.”
'''“Ey insan! Şu kâinattan maksad-ı a’lâ, tezahür-ü rububiyete karşı ubudiyet-i külliye-i insaniyedir ve insanın gaye-i aksası, o ubudiyete ulûm ve kemalât ile yetişmektir.”'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In stating this, it hints: “At the end of time, mankind will spill into science and learning. It will obtain all its strength from science. Power and rule will pass to the hand of science.”
Hem öyle bir surette ifade ediyor ki o ifade ile şöyle işaret eder ki: “Elbette nev-i beşer, âhir vakitte ulûm ve fünuna dökülecektir. Bütün kuvvetini ilimden alacaktır. Hüküm ve kuvvet ise ilmin eline geçecektir.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, since  the  Qur’an  of  Miraculous  Exposition  repeatedly  puts  forward  its eloquence and beauty of expression, by allusion it says: “At the end of time, eloquence and beauty of expression, the most brilliant of the sciences and branches of knowledge, will be most sought after in all their varieties. Even, in order to make one another accept their  ideas  and  carry out  their  word,  men will  find  their  most  effective  weapon  in eloquent expression, and their most irresistible force in fine oratory.”
Hem o Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan, cezalet ve belâgat-ı Kur’aniyeyi mükerreren ileri sürdüğünden remzen anlattırıyor ki: “Ulûm ve fünunun en parlağı olan belâgat ve cezalet, bütün envaıyla âhir zamanda en mergub bir suret alacaktır. Hattâ insanlar, kendi fikirlerini birbirlerine kabul ettirmek ve hükümlerini birbirine icra ettirmek için en keskin silahını cezalet-i beyandan ve en mukavemetsûz kuvvetini belâgat-ı edadan alacaktır.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In Short: Most of the Qur’an’s verses are keys to a treasury of perfections and guides to a store of knowledge.
'''Elhasıl:''' Kur’an’ın ekser âyetleri, her biri birer hazine-i kemalâtın anahtarı ve birer define-i ilmin miftahıdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
If you wish, you may reach up to the skies of the Qur’an and the stars of its verses by making the previous twenty Words a stairway of twenty steps.(*<ref>*Indeed, the thirty-three Words, thirty-three Letters, thirty-one Flashes, and thirteen Rays form a stairway of one hundred and twenty steps.</ref>) Through them you will see what a brilliant sun is the Qur’an! See how it sprinkles a pure light over the Divine truths and the truths of the contingent realm! See what a brilliant effulgence it spreads!
Eğer istersen Kur’an’ın semavatına ve âyâtının nücumlarına yetişesin; geçmiş olan yirmi adet Sözleri, yirmi basamaklı '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Belki otuz üç adet Sözleri, otuz üç adet Mektupları, otuz bir Lem’aları, on üç Şuâları; yüz yirmi basamaklı bir merdivendir.</ref>)''' bir merdiven yaparak çık. Onunla gör ki Kur’an ne kadar parlak bir güneştir. Hakaik-i İlahiyeye ve hakaik-i mümkinat üstüne nasıl safi bir nur serpiyor ve parlak bir ziya neşrediyor bak.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Conclusion:'''Since together with alluding to the wonders of present-day human progress, all the verses about the Prophets are also in a style which as though infers and traces their limits in the future; and since it is certain that all the verses point to numerous meanings, indeed, it is unanimously agreed upon, and since there are categorical commands to follow and obey the Prophets, then together  with the explicit meanings of the above verses, it may be said that they indicate in allusive fashion the  important of man’s arts and sciences, and urge  him towards them.
'''Netice:''' Madem enbiyaya dair olan âyetler, şimdiki terakkiyat-ı beşeriyenin hârikalarına birer nevi işaretle beraber, daha ilerideki hududunu çiziyor gibi bir tarz-ı ifadesi var ve madem her bir âyetin müteaddid manalara delâleti muhakkaktır, belki müttefekun aleyhtir ve madem enbiyaya ittiba etmek ve iktida etmeye dair evamir-i mutlaka var. Öyle ise şu geçmiş âyetlerin maânî-i sarîhalarına delâletle beraber, sanat ve fünun-u beşeriyenin mühimlerine işarî bir tarzda delâlet hem teşvik ediliyor, denilebilir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="İki_mühim_suale_karşı_iki_mühim_cevap"></span>
=== İki mühim suale karşı iki mühim cevap ===
===TWO IMPORTANT ANSWERS TO TWO IMPORTANT QUESTIONS===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Birincisi:"></span>
==== '''Birincisi:''' ====
==== '''THE FIRST''' ====
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''If you say:''' “The Qur’an was revealed for man, so why does it not describe the wonders of civilization explicitly, for they have the greatest importance in his eyes? Why does it  suffice with secret  signs,  concealed  allusions, slight  indications, and  slender reminders?”
'''Eğer desen:''' “Madem Kur’an, beşer için nâzil olmuştur. Neden beşerin nazarında en mühim olan medeniyet hârikalarını tasrih etmiyor? Yalnız gizli bir remiz ile hafî bir îma ile hafif bir işaretle zayıf bir ihtar ile iktifa ediyor?”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:''' Because the rights of the marvels of human civilization can only claim that much in the Qur’an’s discussions. For the Qur’an’s basic duty is to teach about the perfections and acts in the ‘sphere of dominicality’ and the duties and circumstances in the ‘sphere of worship.’ So the rights of human wonders in those two spheres diminish to being only a weak sign and slight indication. For if they were to demand their rights from the ‘sphere of dominicality,’ they would receive very few.
'''Elcevap:''' Çünkü medeniyet-i beşeriye hârikalarının hakları, bahs-i Kur’anîde o kadar olabilir. Zira '''Kur’an’ın vazife-i asliyesi, daire-i rububiyetin kemalât ve şuunatını ve daire-i ubudiyetin vezaif ve ahvalini talim etmektir.''' Öyle ise şu havârık-ı beşeriyenin o iki dairede hakları; yalnız bir zayıf remiz, bir hafif işaret ancak düşer. Çünkü onlar, daire-i rububiyetten haklarını isteseler o vakit pek az hak alabilirler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, if man’s aeroplane(*<ref>*While writing this serious matter, involuntarily my pen adopted this subtle, though witty, style. So I left my pen free. I hope that the somewhat unserious style does not mar the seriousness of the subject.</ref>)
Mesela, tayyare-i beşer '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Şu ciddi meseleyi yazarken ihtiyarsız olarak kalemim üslubunu, şu latîf latîfeye çevirdi. Ben de kalemimi serbest bıraktım. Ümit ederim ki üslubun latîfeliği, meselenin ciddiyetine halel vermesin.</ref>)''' Kur’an’a dese: “Bana bir hakk-ı kelâm ver, âyâtında bir mevki ver.” Elbette o daire-i rububiyetin tayyareleri olan seyyarat, arz, kamer; Kur’an namına diyecekler: “Burada cirmin kadar bir mevki alabilirsin.”
were to say to the Qur’an: “Give me the right to speak and a place in your verses,” the planets, earth, and moon, which are the aeroplanes of the ‘sphere of dominicality,’ would reply in the name of the Qur’an: “You take a place in relation to your size.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And if  man’s submarines were to ask for a place from the Qur’an’s verses, the submarines of that sphere, that is, the earth and stars which swim in the vast ocean of the atmosphere and the ether would say: “Your place beside us is so small as to be negligible.”
Eğer beşerin tahte’l-bahirleri, âyât-ı Kur’aniyeden mevki isteseler o dairenin tahte’l-bahirleri yani, bahr-i muhit-i havaîde ve esîr denizinde yüzen zemin ve yıldızlar ona diyecekler: “Yanımızda senin yerin, görünmeyecek derecede azdır.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And if the brilliant, star-like electric lights were to demand the right to speak and ask to be included in its verses, the electric lights of that sphere, the shooting  stars, lightning, and stars and lamps which adorn the face of the skies, would say: “You may enter its  discussions and explanations in relation to your light.”
Eğer elektriğin parlak, yıldız-misal lambaları, hakk-ı kelâm isteyerek âyetlere girmek isteseler o dairenin elektrik lambaları olan şimşekler, şahaplar ve gökyüzünü ziynetlendiren yıldızlar ve misbahlar diyecekler: “Işığın nisbetinde bahis ve beyana girebilirsin.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
If the wonders of civilization were to demand  their rights with a view to fineness of art and seek a place from its verses, then a single fly would bid them to be silent, saying: “Your rights are not equal to  even one of my wings! For if all the  fine  arts  and delicate instruments achieved through man’s faculty of will were to be gathered together, they could not be as wondrous as the fine art of my delicate members and tiny body.”
Eğer havârık-ı medeniyet, dekaik-ı sanat cihetinde haklarını isterlerse ve âyetlerden makam talep ederlerse o vakit, bir tek sinek onlara “Susunuz!” diyecek. “Benim bir kanadım kadar hakkınız yoktur. Zira sizlerdeki, beşerin cüz-i ihtiyarıyla kesbedilen bütün ince sanatlar ve bütün nazik cihazlar toplansa benim küçücük vücudumdaki ince sanat ve nâzenin cihazlar kadar acib olamaz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The verse, Those on whom you call besides God cannot create [even] a fly, if they all met together for the purpose.(*<ref>*Qur’an, 22:73.</ref>) bids you to fall silent!”
اِنَّ الَّذٖينَ تَد۟عُونَ مِن۟ دُونِ اللّٰهِ لَن۟ يَخ۟لُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اج۟تَمَعُوا لَهُ …اِلٰى اٰخِرِ âyeti sizi susturur.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
If the marvels of civilization were to go to the ‘sphere of worship’ and demand their rights, they would receive a reply like this: “Your relations with us are very few, and you may not easily enter our sphere. For our programme is this: the world is a guest-house, and as for man, he remains there only a short time. He is a guest with many duties and in a brief lifetime is charged with preparing all the  necessities for eternal life. The most important and essential matters will be offered to you.
Eğer o hârikalar, daire-i ubudiyete gidip o daireden haklarını isterlerse o zaman o daireden şöyle bir cevap alırlar ki: “Sizin münasebetiniz bizimle pek azdır ve dairemize kolay giremezsiniz. Çünkü programımız budur ki: Dünya bir misafirhanedir. İnsan ise onda az duracaktır ve vazifesi çok bir misafirdir ve kısa bir ömürde hayat-ı ebediyeye lâzım olan levazımatı tedarik etmekle mükelleftir. En ehemm ve en elzem işler, takdim edilecektir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
But most of you see this fleeting world through a  veil of heedlessness, as an eternal abode, coloured and shaped  by worldly feelings. So your share of worship, the basis of which is love of the truth and thinking of  the hereafter, is very small. However, if there are among you respected craftsmen  and  artists  and  inspired  inventors,  who,  purely  for  the  benefit  of  God’s servants, serve the general interest and  public  well-being and betterment of social life, which  is  a  valuable  worship,  these  signs  and  indications  of  the  Qur’an  are  surely sufficient for those sensitive people, who of course form a minority, in order to encourage their efforts and appreciate their art.”
Halbuki siz ekseriyet itibarıyla şu fâni dünyayı bir makarr-ı ebedî nokta-i nazarında ve gaflet perdesi altında, dünya-perestlik hissiyle işlenmiş bir suret sizde görülüyor. Öyle ise hakperestlik ve âhireti düşünmeklik esasları üzerine müesses olan ubudiyetten hisseniz pek azdır. Lâkin eğer kıymettar bir ibadet olan sırf menfaat-i ibadullah için ve menafi-i umumiye ve istirahat-i âmmeye ve hayat-ı içtimaiyenin kemaline hizmet eden ve elbette ekalliyet teşkil eden muhterem sanatkârlar ve mülhem keşşaflar, arkanızda ve içinizde varsa o hassas zatlara şu remiz ve işarat-ı Kur’aniye sa’ye teşvik ve sanatlarını takdir etmek için elhak kâfi ve vâfidir.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="İkinci_suale_cevap:"></span>
==== İkinci suale cevap: ====
====THE ANSWER TO THE SECOND QUESTION====
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''If you say:''' “None of my doubts remains now after these investigations, and I affirm that together  with other wonders, in the Qur’an are allusions to and indications of the wonders of modern civilization, indeed, to further advancements. Everything necessary for man’s happiness in this world and the next is found within it in relation to its worth. But why does the Qur’an not mention them explicitly so that obstinate unbelievers would be compelled to confirm it, and our hearts also would be easy?”
Eğer desen: “Şimdi şu tahkikattan sonra şüphem kalmadı ve tasdik ettim ki Kur’an’da sair hakaikle beraber, medeniyet-i hazıranın hârikalarına ve belki daha ilerisine işaret ve remiz vardır. Dünyevî ve uhrevî saadet-i beşere lâzım olan her şey, değeri nisbetinde içinde bulunur. Fakat niçin Kur’an, onları sarahatle zikretmiyor, tâ muannid kâfirler dahi tasdike mecbur olsunlar, kalbimiz de rahat olsun?”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The Answer:   Religion is an examination, a test, proposed by God so that in the arena of  competition elevated spirits and base spirits may be distinguished from one another. Just as materials  are plunged in the fire so that diamonds and coal, gold and earth, separate out from one another, so too religion is a trial concerning the obligations placed  on man  by God and  a driving to  competition, which is  what  this  abode of examination consists of. In this way the elevated jewels in the mine of man’s abilities become separated out from the dross.
'''Elcevap:''' Din bir imtihandır. Teklif-i İlahî bir tecrübedir. Tâ ervah-ı âliye ile ervah-ı safile, müsabaka meydanında birbirinden ayrılsın. Nasıl ki bir madene ateş veriliyor; tâ elmasla kömür, altınla toprak birbirinden ayrılsın. Öyle de bu dâr-ı imtihanda olan teklifat-ı İlahiye bir ibtiladır ve bir müsabakaya sevktir ki istidad-ı beşer madeninde olan cevahir-i âliye ile mevadd-ı süfliye, birbirinden tefrik edilsin.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since the Qur’an was revealed in this abode of examination for man to be perfected through trial in the arena of competition, it will surely only  allude  to the hidden events of the future pertaining to this world which everyone will see, and will only open the door to the reason to a degree that proves its argument. If it mentioned them explicitly, the mystery of man’s accountability would be negated. Simply, it would be as self-evident as writing There is no god but God clearly in stars on the face of the skies. Then everyone would have to affirm it whether they wanted to or not. There would be no competition, and the examination too would go for nothing. A  spirit like coal would remain on the same level of a spirit like diamonds.(*<ref>*Abu Jahl the Accursed and Abu Bakr the Truthful would appear to be equal, and the mystery of the examination set by God, lost.</ref>)
Madem Kur’an, bu dâr-ı imtihanda bir tecrübe suretinde, bir müsabaka meydanında beşerin tekemmülü için nâzil olmuştur. Elbette şu dünyevî ve herkese görünecek umûr-u gaybiye-i istikbaliyeye yalnız işaret edecek ve hüccetini ispat edecek derecede akla kapı açacak. Eğer sarahaten zikretse sırr-ı teklif bozulur. Âdeta gökyüzündeki yıldızlarla vâzıhan لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ yazmak misillü bir bedahete girecek. O zaman herkes ister istemez tasdik edecek. Müsabaka olmaz, imtihan fevt olur. Kömür gibi bir ruh ile elmas gibi bir ruh '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Ebucehil-i Laîn ile Ebubekir-i Sıddık müsavi görünecek. Sırr-ı teklif zayi olacak.</ref>)''' beraber kalacaklar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''In Short:''' The All-Wise Qur’an is wise. It affords everything a position in relation to its value. Thus, one thousand three hundred years ago, the Qur’an saw concealed in the darkness of the future, man’s hidden fruits and progress, and showed them in a form better than we see and shall see.
'''Elhasıl:''' Kur’an-ı Hakîm, hakîmdir. Her şeye, kıymeti nisbetinde bir makam verir. İşte Kur’an, bin üç yüz sene evvel, istikbalin zulümatında müstetir ve gaybî olan semerat ve terakkiyat-ı insaniyeyi görüyor ve gördüğümüzden ve göreceğimizden daha güzel bir surette gösterir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
That means the Qur’an is the Word of One Who sees at the same instant all time and all within it.
'''Demek Kur’an, öyle bir zatın kelâmıdır ki bütün zamanları ve içindeki bütün eşyayı bir anda görüyor.'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, one flash of the Qur’an’s miraculousness which shines on the face of the miracles of the Prophets.
İşte mu’cizat-ı enbiya yüzünde parlayan bir lem’a-i i’caz-ı Kur’an…
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
O God! Grant us understanding of the mysteries of the Qur’an and success in the service of it at every instant at all times.
اَللّٰهُمَّ فَهِّم۟نَا اَس۟رَارَ ال۟قُر۟اٰنِ وَ وَفِّق۟نَا لِخِد۟مَتِهٖ فٖى كُلِّ اٰنٍ وَ زَمَانٍ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Glory be unto You! We have no knowledge save that which You have taught us; indeed, You are All-Knowing, All-Wise.(*<ref>*Qur’an, 2:32.</ref>)
سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
O God! Grant blessings and peace and benedictions and honour to our master and lord Muhammad, Your servant and Prophet
رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذ۟نَٓا اِن۟ نَسٖينَٓا اَو۟ اَخ۟طَا۟نَا
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
and Messenger, the Unlettered Prophet, and to his Family and Companions and wives and descendants, and to all the Prophets and Messengers, and to the angels close to Your Throne, and the saints and the righteous; grant too the most  excellent of blessings and the purest peace and the most abundant benedictions, to the number of the Suras of the  Qur’an,  and  its  verses,  and  words  and  letters,  and  its  meanings  and indications and signs and allusions, and grant us forgiveness, and have mercy on us, and be  gracious to us, O God, Our Creator, to the number of those blessings, through Your mercy, O Most Merciful of the Merciful!
اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّم۟ وَ بَارِك۟ وَ كَرِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا وَ مَو۟لٰينَا مُحَمَّدٍ عَب۟دِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ النَّبِىِّ ال۟اُمِّىِّ وَ عَلٰى اٰلِهٖ وَ اَص۟حَابِهٖ وَ اَز۟وَاجِهٖ وَ ذُرِّيَّاتِهٖ وَ عَلَى النَّبِيّٖينَ وَ ال۟مُر۟سَلٖينَ وَ ال۟مَلٰئِكَةِ ال۟مُقَرَّبٖينَ وَ ال۟اَو۟لِيَاءِ وَ الصَّالِحٖينَ اَف۟ضَلَ صَلَاةٍ وَ اَز۟كٰى سَلَامٍ وَ اَن۟مٰى بَرَكَاتٍ بِعَدَدِ سُوَرِ ال۟قُر۟اٰنِ وَ اٰيَاتِهٖ وَ حُرُوفِهٖ وَ كَلِمَاتِهٖ وَ مَعَانٖيهِ وَ اِشَارَاتِهٖ وَ رُمُوزِهٖ وَ دَلَالَاتِهٖ وَاغ۟فِر۟لَنَا وَار۟حَم۟نَا وَ ال۟طُف۟ بِنَا يَا اِلٰهَنَا يَا خَالِقَنَا بِكُلِّ صَلَاةٍ مِن۟هَا بِرَح۟مَتِكَ يَا اَر۟حَمَ الرَّاحِمٖينَ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And all praise be to God, the Sustainer of All the Worlds. Amen. Amen.
وَ ال۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ اٰمٖينَ
</div>






<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
------
------
<center> [[On Dokuzuncu Söz]] ⇐ | [[Sözler]] | ⇒ [[Yirmi Birinci Söz]] </center>
<center> [[On Dokuzuncu Söz/en|The Nineteenth Word]] ⇐ | [[Sözler/en|The Words]] | ⇒ [[Yirmi Birinci Söz/en|The Twenty-First Word]] </center>
------
------
</div>
"https://risale.site/index.php/Özel:MobileDiff/142999...143152" sayfasından alınmıştır