İçeriğe atla

Yedinci Şuâ/en: Revizyonlar arasındaki fark

Yedinci Şuâ/en (kaynağı gör)

11.41, 3 Ekim 2024 tarihindeki hâli

2.108 bayt kaldırıldı ,  3 Ekim 2024
"The making of a single apple, and the generous giving of it to a man as true sustenance and provision, can be accomplished only by a Being Who causes the seasons, the nights and the days to rotate, Who causes the globe to revolve like a cargo ship, and thus brings the fruits of the seasons within reach of those needy guests of the earth who stand waiting for them. For the stamp of its nature, the seal of wisdom, the imprint of eternal besoughtedness,..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
GörselVikimetin
("He has favoured us with the human state so that we delight in the boundless gifts of both the spiritual and material worlds, through instruments such as the intellect and the heart." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("The making of a single apple, and the generous giving of it to a man as true sustenance and provision, can be accomplished only by a Being Who causes the seasons, the nights and the days to rotate, Who causes the globe to revolve like a cargo ship, and thus brings the fruits of the seasons within reach of those needy guests of the earth who stand waiting for them. For the stamp of its nature, the seal of wisdom, the imprint of eternal besoughtedness,..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 15 değişikliği gösterilmiyor)
834. satır: 834. satır:
He has favoured us with the human state so that we delight in the boundless gifts of both the spiritual and material worlds, through instruments such as the intellect and the heart.
He has favoured us with the human state so that we delight in the boundless gifts of both the spiritual and material worlds, through instruments such as the intellect and the heart.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
He has conveyed Islam to us so that we derive light from the boundless treasuries of the Unseen and Manifest Realms.
Ve öyle bir İslâmiyet bize bildirmiş ki âlem-i gayb ve âlem-i şehadetin nihayetsiz hazinelerinden nur alır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
He has guided us to faith so that we are illumined by the innumerable lights and gifts  of  this  world  and  the  hereafter.
Ve öyle bir iman hidayet etmiş ki dünya ve âhiret âlemlerinin hasra gelmez envarından ve hediyelerinden tenevvür edip müstefid eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
This cosmos is like a palace fitted out and adorned by the Divine quality of mercy with innumerable antiques and valuable items, which then gives to man’s hands the keys to open all the chests and chambers in that palace, as well as bestowing on man’s nature all the needs and senses that will enable him to make use of them.
Güya rahmet tarafından bu kâinat hadsiz antika ve acib ve kıymetli şeylerle tezyin edilmiş bir saraydır. Ve bütün o saraydaki hadsiz sandıkları ve menzilleri açacak anahtarlar insanın ellerine verilmiş ve bütün onlardan istifade ettirecek olan ihtiyaçlar, hissiyatlar insanın fıtratına verilmiş.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
This mercy that embraces this world and the hereafter, and indeed all things, is without doubt a manifestation of oneness within unity.
İşte böyle dünyayı ve âhireti ve her şeyi kaplamış bir rahmet, elbette o rahmet, vâhidiyet içinde bir ehadiyetin cilvesidir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Just as the light of the sun is a parable of unity, through its comprehending all things that face it, every bright and transparent object that receives the reflection of the light, heat, and  seven colours of the sun, is also a parable and a symbol of oneness. Hence, whoever sees its all-embracing light will conclude that the sun of this earth is one and unique. Witnessing the warm and luminous reflection of the sun in all bright objects, and even in drops of water, he will say that the oneness of the sun, or the sun itself, is present with its attributes close to all things; it is at the mirrorlike heart of all things.
Yani nasıl ki güneşin ziyası, mukabilindeki umum eşyayı ihata etmesi ile vâhidiyete bir misal olduğu gibi parlak ve şeffaf her bir şey dahi kabiliyetine göre güneşin hem ziyasını hem hararetini hem ziyasındaki yedi rengini hem aks-i misalini almakla ehadiyete bir misal olduğundan elbette o ihatalı ziyayı gören adam, arzın güneşi vâhiddir, bir tektir diye hükmeder. Ve her parlak şeyde hattâ katrelerde güneşin ışıklı, hararetli aksini müşahede eden o adam, güneşin ehadiyetini, yani bizzat güneşi sıfatlarıyla her şeyin yanındadır ve her şeyin âyine-i kalbindedir diye, bilir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
So too the encompassing of all things by the extensive mercy of the Merciful One of Beauty, like a light, demonstrates the unity of that Merciful One and that He in no way has any partner. Similarly, the fact that under the veil of that all-embracing mercy the lights of most  of the Merciful One’s Names and a sort of manifestation of His essence are found in  everything,  and especially in all living  beings,  and in man in particular, and the fact that this gives each individual a comprehensiveness arising from life which causes him to look to and  be  related  to the whole universe, proves the oneness of the Merciful One and that He is present with all things and does all things in all things.
Aynen öyle de Rahman-ı Zülcemal’in geniş rahmeti dahi ziya gibi umum eşyayı ihatası, o Rahman’ın vâhidiyetini ve hiçbir cihette şeriki bulunmadığını gösterdiği gibi her şeyde hususan her bir zîhayatta ve bilhassa insanda o cem’iyetli rahmetin perdesi altında o Rahman’ın ekser isimlerinin ışıkları ve bir nevi cilve-i zatiyesi bulunarak her ferde, bütün kâinata baktıracak ve münasebettarlık verecek bir cemiyet-i hayatiye vermesi dahi o Rahman’ın ehadiyetini ve her şeyin yanında hazır ve her şeyin her şeyini yapan o olduğunu ispat eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, the Merciful One shows the splendour  of His glory in the whole of the cosmos and all over the earth through the unity and comprehensiveness of His mercy. With the  manifestation of His oneness, He gathers together in every member of all animate species, and particularly man, specimens of all His bounties, orders the tools and instruments of animate beings, and proclaims the special solicitude of His beauty to each individual, this without shattering the wholeness of the universe. As for man, it is in him that God makes known in concentrated form the various forms of His bounty.
Evet nasıl ki o Rahman, o rahmetin vâhidiyetiyle ve ihatasıyla, kâinatın mecmuunda ve zeminin yüzünde celalinin haşmetini gösteriyor. Öyle de ehadiyetin cilvesiyle her bir zîhayatta, hususan insanda bütün nimetlerin numunelerini o fertte toplayıp o zîhayatın âlât ve cihazatına geçirip, tanzim ederek mecmu-u kâinatı parçalanmadan o tek ferde, bir cihette aynı hanesi gibi verdirmesiyle dahi cemalinin hususi şefkatini ilan eder ve insanda enva-ı ihsanatının temerküzünü bildirir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Similarly, a melon can be said to be concentrated in its seed; the being that makes the seed must necessarily be he who makes the melon. Then, with the special balance of his knowledge and the particular law of his wisdom, he draws the seed out from it, gathers it together and clothes it in a body. Nothing other than the one and unique master craftsman who makes  the  melon is able to make its seed. That would  be impossible.
Hem nasıl ki bir kavunun mesela her bir çekirdeğinde, o kavun temerküz ediyor. Ve o çekirdeği yapan zat elbette odur ki o kavunu yapar, sonra ilminin hususi mizanıyla ve hikmetinin ona mahsus kanunuyla o çekirdeği ondan sağar, toplar, tecessüm ettirir. Ve o tek kavunun tek ve vâhid ustasından başka hiçbir şey, o çekirdeği yapamaz ve yapması muhaldir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since through the manifestation of Mercifulness the cosmos becomes like a tree or a garden, the earth becomes like a fruit or a melon, and man becomes like a seed, of a certainty the Creator and Sustainer of the smallest animate being must be the Creator of all the earth and all the cosmos.
Aynen öyle de rahmaniyetin tecellisiyle kâinat bir ağaç, bir bostan ve zemin bir meyve, bir kavun ve zîhayat ve insan bir çekirdek hükmünde olduğundan elbette en küçük bir zîhayatın Hâlık’ı ve Rabb’i, bütün zeminin ve kâinatın Hâlık’ı olmak lâzım gelir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''In Short:''' just as the making and unfolding from a simple substance of the regular and orderly forms of all beings through the truth of Opening, which is comprehensive, proves unity to the point of being self-evident, so too the truth of Mercifulness, which encompasses all  things, through its nurturing  of all animate  beings that  come into existence and enter  the life of this  world, particularly  the newly arrived, with the utmost order and regularity,  causing all necessities to reach them, forgetting none of them, this same mercy reaching  all individuals everywhere at the same instant demonstrates both unity, and oneness within unity.
'''Elhasıl:''' Nasıl ki ihatalı olan fettahiyet hakikatiyle bütün mevcudatın muntazam suretlerini basit maddeden yapmak ve açmak, vahdeti bedahetle ispat eder. Öyle de her şeyi ihata eden rahmaniyet hakikati dahi vücuda gelen ve dünya hayatına giren bütün zîhayatları ve bilhassa yeni gelenleri kemal-i intizamla beslemesi ve levazımatını yetiştirmesi ve hiçbirini unutmaması ve aynı rahmet, her yerde, her anda ve her ferde yetişmesiyle bedahetle hem vahdeti hem vahdet içinde ehadiyeti gösterir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since the Risale-i Nur is a manifestation of the name of All-Wise and the name of Compassionate, and the various points and manifestations of the essence of mercy are explained and established in numerous places throughout the Risale-i Nur, we will be content here with this indication of a drop from the ocean, and cut short an extremely long story.
Risale-i Nur, ism-i Hakîm ve ism-i Rahîm’in mazharı olduğundan Risale-i Nur’un birçok yerlerinde, hakikat-i rahmetin nükteleri ve cilveleri izah ve ispat edildiğinden, burada bu katre ile o bahre işaret edip o pek uzun kıssayı kısa kesiyoruz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Our traveller then witnessed the following Third Truth in the Third Stopping- Place
Seyyahımızın üçüncü menzilde müşahede ettiği
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''THE THIRD TRUTH: the Truth of Disposing and Administering'''
'''ÜÇÜNCÜ HAKİKAT: “Müdebbiriyet ve idare” hakikatidir.'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
That is, to administer with complete order and equilibrium both the awesome and swift-moving  heavenly  bodies  and  imperious, interfering  elements, and  the  needy, weak  denizens of earth; to cause them to aid each other; to administer them jointly with each other; to take all necessary measures concerning them; and to make this vast world like a perfect kingdom, a magnificent city, a well-adorned palace.
Yani, gayet dehşetli ve süratli ecram-ı semaviyeyi ve gayet istilacı ve karıştırıcı unsurları ve gayet ihtiyaçlı, zafiyetli mahlukat-ı arziyeyi kemal-i intizam ve muvazene ile idare etmek, birbirlerine muavenettar yapmak ve imtizaçkârane idare etmek ve tedbirlerini görmek ve bu koca âlemi bir mükemmel memleket, bir muhteşem şehir, bir müzeyyen saray gibi yapmak hakikatidir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Leaving side the vast spheres of this imperious and merciful administration, since it is explained and proved in important sections of the Risale-i Nur such as the Tenth Word, we  will show, by means of a comparison, a single page and stage of that administration as it manifests itself in the spring on the face of the earth.
İşte bu cebbarane ve rahmanane idarenin büyük dairelerini bırakıp yalnız baharda zemin yüzünde cereyan eden o idarenin bir tek sahife ve safhasını Risaletü’n-Nur, Onuncu Söz gibi mühim risalelerinde izah ve ispat etmesine binaen, kısa bir suretini bir temsil ile göstereceğiz. Şöyle ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Let us suppose, for example, that some wondrous world conqueror assembled an army from four hundred thousand different groups and nationalities, and supplied the clothes and weapons, the instructions and dismissals and salaries of every group and nationality, separately and variously, without any defect or shortcoming, without error or mistake, at the proper time, without any delay or confusion, with the utmost regularity and in most perfect form, no cause other than the  extraordinary power of that wondrous commander could stretch out is hand to attempt that vast, complex, subtle, balanced, multitudinous and just administration. Were it to stretch out its hand, it would destroy the equilibrium and cause confusion.
Mesela ve faraza, hârika ve cihangir bir zat, dört yüz bin ayrı ayrı milletlerden, taifelerden bir ordu teşkil etse her milletin ve her taifenin neferlerine ait elbiselerini hem silahlarını hem yemeklerini hem talimat hem terhisatlarını hem hidematlarını, birbirinden ayrı ayrı hem çeşit çeşit olarak bütün o muhtelif cihazatı noksansız, kusursuz, yanlışsız, hatasız, vakti vaktine, gecikmeden, karıştırmadan kemal-i intizamla ve gayet mükemmel bir tarzda o mu’cizatlı kumandan verse; elbette o gayet geniş ve karışık ve ince ve muvazeneli ve kesretli ve adaletli idareye, o hârika kumandanın fevkalâde kudretinden başka hiçbir sebep elini uzatamaz. Eğer uzatsa muvazeneyi bozar ve karıştırır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
So too we see with our own eyes that an unseen hand creates and administers every spring a magnificent army composed of four hundred thousand different species. In the autumn —an example of the day of resurrection— it dismisses three hundred thousand out of those four hundred thousand species of plants and animals from their duties, and they go on leave through the activity of death and in the name of decease.. In spring —a sample of the gathering that follows resurrection— it constructs three hundred thousand examples of raising from the dead in the space of a few weeks, with the utmost  order and discipline. In the case of the tree, four such resurrections take place with  respect to the tree itself, its leaves, its flowers, and its fruits. After showing spring to our eyes exactly like the preceding one, it gives each species and group in that army of glory that  contains four hundred thousand different species its appropriate sustenance and provision, its defensive weapons and distinctive garments, its orders and dismissals, and all the tools and  instruments it needs, with the utmost order  and  regularity, without error or slip, without confusion or omission, in unexpected  fashion and at the proper  time. It thus proves its  unity, oneness, uniqueness, and infinite power and boundless mercy within perfection of dominicality, sovereignty and wisdom, and writes with the pen of Divine Determining this proclamation of Divine unity on the face of the earth, on the page of every spring.
Aynen öyle de gözümüzle görüyoruz ki bir dest-i gaybî, her baharda dört yüz bin muhtelif nevilerden mürekkeb bir muhteşem orduyu icad edip idare ediyor. Kıyamete numune olan güz mevsiminde, o dört yüz binden üç yüz bin nebatî ve hayvanî nevilerini vefatlar suretinde ve mevtler namında terhis edip vazifelerinden paydos ediyor. Ve haşir ve neşre numune olan baharda haşr-i a’zamın üç yüz bin misalini birkaç hafta zarfında kemal-i intizamla inşa edip hattâ bir tek ağaçta dört küçük haşirleri, yani kendini ve yapraklarını ve çiçeklerini ve meyvelerini, gitmiş baharın aynı gibi neşirlerini gözümüze gösterdikten sonra, o dört yüz bin envaa bâliğ olan ordu-yu Sübhanînin her nev’e, her taifeye mahsus ve münasip ayrı ayrı rızıklarını ve çeşit çeşit müdafaa silahlarını ve ayrı ayrı libaslarını ve ayrı ayrı talimlerini ve terhislerini ve ayrı ayrı bütün cihazat ve levazımatlarını, kemal-i intizamla, sehivsiz, hatasız, karıştırmadan ve hiçbirini unutmadan, umulmadık yerlerden, vakti vaktine vermekle kemal-i rububiyet ve hâkimiyet ve hikmet içinde vahdaniyetini ve ehadiyetini ve ferdiyetini ve nihayetsiz iktidarını ve hadsiz rahmetini ispat ederek bu tevhid fermanını zemin yüzünde, her bahar sahifesinde, kalem-i kader ile yazar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
After reading only a single page of this proclamation of one spring, our traveller said to himself:
Bizim seyyah, yalnız bir baharda bu fermanın bir tek sahifesini okuduktan sonra, nefsine dedi ki: Böyle her baharda haşr-i ekberden daha garib binlerle haşirleri inşa eden, mükâfat ve mücazat için kudretine nisbeten bir bahardan daha kolay olan haşri yapacağını ve kıyameti getireceğini umum enbiyasına binlerle defa vaad ve ahdeden ve Kur’an’da haşrin vukuuna binlerle işaretle beraber, bin adet âyetlerinde sarahaten hükmedip tehdit ve taahhüd eden bir Kadîr-i Cebbar’ın, bir Kahhar-ı Zülcelal’in o kadar vaadlerini tekzip ve kudretini inkâr hükmünde olan inkâr-ı haşir hatasını irtikâb edenlere cehennem azabı ayn-ı adalettir diye hükmetti, nefsi dahi “Âmennâ” dedi.
“The torment of Hell-fire is pure justice for those who  commit the  error of denying resurrection. For such denial would be to refute the numerous promises and to deny the power of One Powerful and Compelling, a Wrathful One of Glory, Who has promised and assured all of His prophets thousands of times and set forth in thousands of verses of the Qur’an, explicity and by way of allusion, that He will bring about a resurrection  and  gathering far easier for Him than the  thousands of miraculous gatherings that occur every spring, each more wondrous than the Supreme Gathering.” His soul responded: “We believe in what you say.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
910. satır: 875. satır:
</div>
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''THE FOURTH TRUTH, which forms the Thirty-Third Degree:'''the Truth of Compassionateness and Bestowal of Provision
'''DÖRDÜNCÜ HAKİKAT olan Otuz Üçüncü Mertebe: “Rahîmiyet ve rezzakıyet” hakikatidir.'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
That is, the giving, over the whole face of the globe, within the earth, in the air above it and the ocean around it, to all animate beings, especially those endowed with spirit, and among  them especially the impotent, the weak and the young, all of their necessary sustenance, material and immaterial, in the most solicitous manner, deriving it from dry and rude soil, from solid, bonelike dry pieces of wood, and in the case of the most delicate of all forms of  sustenance, from between blood and urine, at the proper time, in orderly fashion, without  any  omission or confusion, in front of our eyes, by an unseen hand.
Yani umum zemin yüzünde ve içinde ve havasında ve denizinde bütün zîhayatın ve bilhassa zîruhun ve bilhassa âciz ve zayıfların ve bilhassa yavruların hem maddî ve midevî hem manevî bütün rızıklarını, şefkatkârane, kuru ve basit bir topraktan ve camid ve kemik gibi kuru odun parçalarından yapılan ve bilhassa en latîfi kan ve fışkı ortasından gelen ve bir dirhem kemik gibi bir tek çekirdekten yapılan binlerle okka taamların, vakti vaktine mukannen bir surette hiçbirini unutmayarak ve şaşırmayarak gözümüz önünde bir dest-i gaybî tarafından verilmesi hakikatidir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, the verse, God is the Provider, the firm possessor of strength,(*<ref>*Qur’an, 3:5-6.</ref>)restricts to God the task of sustaining and providing, and the verse, There is no moving thing on earth but depends on God for its sustenance; He knows its resting-place and storage-place; all is in a book perspicuous(*<ref>*Qur’an, 11:6.</ref>)provides a dominical guarantee  and  pledge to furnish  provision for all men and animals. Similarly, the verse, The beasts do not carry their sustenance; God sustains them and you, and He is All- Hearing, All-Knowing,(*<ref>*Qur’an, 29:60.</ref>)establishes and proclaims that it is God Who guarantees and provides for all impotent, powerless, weak and wretched creatures that  are  unable  to  secure their own sustenance, in an unexpected fashion, indeed from the Unseen or even out of nothing; it is He for example Who provides for insects on the ocean bed and their young. This proclamation is directed in particular to those men who worship causes and are unaware that it is He Who bestows provision  from behind the veil of causality. Numerous other verses of the Qur’an and innumerable pieces of cosmic evidence unanimously demonstrate that it is the compassionateness of a single Glorious Provider that nurtures all animate beings.
Evet اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو ال۟قُوَّةِ ال۟مَتٖينُ âyeti, iaşeyi ve infakı Ce­nab-ı Hakk’a tahsis edip hasrettiği gibi وَمَا مِن۟ دَٓابَّةٍ فِى ال۟اَر۟ضِ اِلَّا عَلَى اللّٰهِ رِز۟قُهَا وَيَع۟لَمُ مُس۟تَقَرَّهَا وَمُس۟تَو۟دَعَهَا كُلٌّ فٖى كِتَابٍ مُبٖينٍ âyeti dahi bütün insanların ve hayvanların rızıklarını taahhüd ve tekeffül-ü Rabbanî altına aldığı hem وَكَاَيِّن۟ مِن۟ دَٓابَّةٍ لَا تَح۟مِلُ رِز۟قَهَا اَللّٰهُ يَر۟زُقُهَا وَاِيَّاكُم۟ وَ هُوَ السَّمٖيعُ ال۟عَلٖيمُ âyeti de rızkı tedarik edemeyen, âciz ve iktidarsız olan zayıf bîçarelerin rızıklarını umulmadık yerden, belki gaybdan belki hiçten –mesela, denizin dibindeki böceklere hiçten ve bütün yavrulara umulmadık yerlerden ve bütün hayvanlara her baharda âdeta sırf gaybdan– infaklarını bilfiil tekeffül ederek bilmüşahede vermekle; esbab-perest insanlara dahi esbab perdesi altında yine o veriyor diye ispat ve ilan ettiği gibi pek çok âyât-ı Kur’aniye ve hadsiz şevahid-i kevniye, bi’l-ittifak her bir zîhayatın bir tek Rezzak-ı Zülcelal’in rahîmiyeti ile beslendiklerini gösteriyorlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Now the trees require a certain form of sustenance but have neither power nor will. They remain therefore in  their places, trusting in God, and their provision  comes hastening to them. So too the sustenance of  infants flows to  their mouths from wondrous small pumps, aided by the solici tude and tenderness of their mothers. Then when the infants acquire a little power and will, the milk ceases. These various instances clearly prove that licit sustenance is not proportionate to  will and power, but comes in relation to weakness and impotence, which induce trust in God.
Evet, bir nevi rızık isteyen ağaçlar iktidarsız ve ihtiyarsız olduklarından onlar, yerlerinde mütevekkilane dururken rızıkları onlara koşup gelmesi ve âciz yavruların nafakaları hayret-nümun tulumbacıklardan ağızlarına akması ve o yavrulara bir parça iktidar ve azıcık bir ihtiyar gelmesiyle süt kesilmesi, hususan insan yavrularına analarının şefkatleri yardımcı verilmesi, bedahetle ispat eder ki helâl rızık, iktidar ve ihtiyar ile mütenasiben değildir belki tevekkül veren zaaf ve acze nisbeten geliyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Will, power and cleverness frequently incite greed, which is a source of loss, and often  push certain learned men toward a form of beggary, whereas by contrast the trusting  weakness of the boorish, crude and common man may cause him to attain riches.
Ekseriyetçe sebeb-i hüsran olan hırsı tahrik eden iktidar ve ihtiyar ve zekâvet, bir kısım büyük ediblerde o edibleri bir nevi dilenciliğe kadar sevk ettiği gibi zekâvetsiz, kaba, çok âmî adamların tevekkülvari iktidarsızlıkları dahi onları zenginliğe îsal etmesi ve كَم۟ عَالِمٍ عَالِمٍ اَع۟يَت۟ مَذَاهِبُهُ وَ جَاهِلٍ جَاهِلٍ تَل۟قَاهُ مَر۟زُوقًا darb-ı mesel olması ispat eder ki rızk-ı helâl, iktidar ve ihtiyar kuvvetiyle kazanılmaz, buldurulmaz. Belki çalışmasını ve sa’yini kabul eden bir merhamet tarafından verilir ve ihtiyacına acıyan bir şefkat canibinden ihsan edilir. Fakat '''rızık ikidir''':
The proverb, “How many a learned man has striven in vain, and how many an ignoramus gained rich provision,” establishes that licit provision is not won by power and will, but by a mercy that finds working and striving acceptable; it is bestowed by a tenderness that takes pity on need. Now provision and sustenance is of two kinds:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The First''' is true and natural provision, that required for life; this is guaranteed by the  Sustainer. It is indeed so regular and well-ordered  that this natural provision, stored in the body in the form of fat and other things, is enough to ensure survival for at least twenty days, even if nothing is eaten. Those who apparently die of hunger before the twenty or thirty days are up and before the provision stored up in their body is exhausted, die in reality not from a lack of provision, but from a disease arising from lack of caution and the disturbance of fixed habit.
'''Biri:''' Yaşamak için hakiki ve fıtrî rızıktır ki taahhüd-ü Rabbanî altındadır. Hattâ o kadar muntazamdır ki bedende yağ vesaire suretinde iddihar olunan fıtrî rızık, hiç olmazsa yirmi günden ziyade bir şey yemeden yaşatır, hayatını idame eder. Demek, yirmi otuz günden evvel ve bedende müddehar olan fıtrî rızkı bitmeden zâhiren açlıktan vefat edenler, rızıksızlıktan değil belki sû-i itiyaddan ve terk-i âdetten neş’et eden bir hastalıktan vefat ederler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The Second Form of Provision: metaphorical and artifical provision, arising due to addiction from habit, wastefulness  and misuse, but acquiring the appearance of necessity. This form is not guaranteed by the Sustainer, but depends on His generosity: sometimes He may give it, sometimes He may not give it.
'''İkinci kısım rızık:''' İtiyad, israf ve sû-i istimalat ile tiryaki olup zaruret hükmüne geçen mecazî ve sun’î rızıktır. Bu kısım ise taahhüd-ü Rabbanî altında değil belki ihsana tabidir. Kâh verir kâh vermez.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
With respect to this second form of provision and sustenance, happy is he who regards  his frugality —a  source of happiness and pleasure— contentment  and licit striving, as a form of worship and active prayer for sustenance. He accepts God’s bounty gratefully and appreciatively, and passes his life in happpy fashion.
Bu ikinci rızıkta, bahtiyar odur ki medar-ı saadet ve lezzet olan iktisat ve kanaatle sa’y-i helâli, bir nevi ibadet ve rızık için bir fiilî dua bilerek müteşekkirane ve minnettarane o ihsanı kabul edip hayatını saadetkârane geçirir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Wretched is he who on account of prodigality —the source of wretchedness and loss— and greed, abandons licit striving, knocks at every door, passes his life in sloth, oppression and wretchedness, and indeed puts his own life to death.
Ve bedbaht odur ki medar-ı şakavet ve hasaret ve elem olan israf ve hırs ile sa’y-i helâli bırakarak, her kapıya başvurup tembelkârane ve zalimane ve müştekiyane hayatını geçirir, belki öldürür.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In the same way that a stomach requires sustenance, so too the subtle capacities and senses of man, his heart, spirit, intelligence, eye, ear and mouth, also request their sustenance from the Compassionate Provider and gratefully receive it. To each of them separately and in appropriate form is presented such provision from the treasury of mercy as will rejoice them and give  them pleasure. Indeed, the Compassionate  Provider, in order to give to them provision in more generous measure has created each of man’s subtle capacities —eye and ear, heart, imagination, and intellect— in the form of a key to His treasury of mercy.
Nasıl ki mide bir rızık ister, öyle de kalp ve ruh ve akıl ve göz ve kulak ve ağız gibi insanın latîfeleri ve duyguları dahi Rezzak-ı Rahîm’den rızıklarını isterler ve müteşekkirane alırlar. Her birisine ayrı ayrı ve onlara lâyık ve onları memnun ve mütelezziz eden rızıkları, hazine-i rahmetten ihsan edilir. Belki Rezzak-ı Rahîm, onlara daha geniş rızık vermek için göz ve kulak, kalp ve hayal ve akıl gibi o latîfelerin her birisini, hazine-i rahmetinin birer anahtarı hükmünde yaratmış.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, the eye is a key to the treasury containing such precious jewels as the fairness and beauty to be seen on the face of the universe, and the same holds true of all the others mentioned; they all  benefit through faith. To resume after our digression:
Mesela göz, kâinat yüzündeki hüsün ve cemal gibi kıymettar cevher hazinelerinin bir anahtarı olduğu misillü ötekiler dahi her biri birer âlemin anahtarı olur, iman ile istifade eder. Yine sadedimize dönüyoruz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The All-Powerful and Wise One Who created this cosmos created also life as a comprehensive summary of the cosmos, and concentrated all of His purposes and the manifestations of His Names therein. So too, within the realm of life, he made of provision a comprehensive centre of activity and created within animate beings the taste for provision, thus causing animate beings to respond to His dominicality and love with a permanent and universal gratitude, thankfulness, and worship that is one of the  significant purposes and instances of  wisdom inherent in the creation of the universe.
Bu kâinatı yaratan Zat-ı Kadîr-i Hakîm, nasıl ki kâinattan hayatı bir hülâsa-i câmia olarak halk edip umum maksatlarını ve isimlerinin cilvelerini onda temerküz ettiriyor. Öyle de hayat âleminde dahi rızkı bir cem’iyetli merkez-i şuunat yaparak, iştiha ihtiyacını ve zevk-i rızkîyi zîhayatta halk ederek hilkat-i kâinatın en ehemmiyetli bir gayesi ve bir hikmeti olan daimî ve küllî bir teşekkür ve minnettarlık ve perestişlik ile rububiyetine ve sevdirmesine karşı mukabele ettiriyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, it is one of the activities of dominicality to cause every area of the broad  realm of dominicality to rejoice — the heavens are caused to rejoice with the angels and spirit beings, the World of the Unseen with spirits, and the material world, particularly the air and the earth, with the existence of all animate beings, particularly birds, great and small, at all times and places. Through the wisdom of this causing to rejoice and the infusion of life and spirit, animals and men are, as it were, whipped by the need for provision and the pleasure they take therein to pursue their provision and sustenance, thus being delivered from sloth. This too is one of the wise activities of dominicality. Were it not for such  significant instances of wisdom, the provision destined for animals would be caused instinctively to hasten toward them to satisfy their needs, without any effort on their part, just as provision and sustenance is caused to hasten toward the tree.
Mesela, çok geniş olan memleket-i Rabbaniyenin her tarafını, hususan melâike ve ruhanîler ile semavatı ve ervah ile âlem-i gaybı şenlendirdiği gibi; maddî âlemi dahi hususan hava ve arzı, her vakit ve her tarafını zîruhun, hususan kuşların ve kuşçukların vücudlarıyla şenlendirmek ve ruhlandırmak hikmetiyle ihtiyac-ı rızkî ve rızkın zevki, pek kuvvetli bir kamçı olarak hayvanları ve insanları rızık peşinde koşturmakla tahrik ederek tembellikten ve ataletten kurtarıp gezdirmesi, şuunat-ı rububiyetin bir hikmetidir. Eğer bu hikmet gibi mühim hikmetler olmasa idi, ağaçların erzakını onlara koşturduğu gibi hayvanların da mukannen olan tayinatlarını onlara zahmetsiz bir surette fıtrî hâcetlerini koşturacaktı.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Were there to  be an eye capable of witnessing  and comprehending the whole surface of the earth at one time, in order to perceive the beauties of the Names of Compassionate and Provider and the witness they bear to Divine unity, it would see what  sweet beauty is  contained in the tender and solicitous manifestation of the Compassionate Provider Who sends to the caravans of animals at the end of winter, when their  provision  is about to be exhausted, extremely  delicious, abundant  and varied foods and bounties, drawn exclusively from His unseen treasury of mercy, as succour from the unseen and Divine generosity, placed in the hands of plants, the crowns of trees, and the breasts of mothers. The possessor of that all-seeing eye would realize the following:
İsm-i Rahîm ve Rezzak’ın cemallerini ve vahdaniyete şehadetlerini tam görmek için zemin yüzünü birden ihata edip müşahede edecek bir göz bulunsa kış âhirinde erzakları bitmek üzere olan hayvanat kafilelerine, imdad-ı gaybî ve ihsan-ı Rahmanî olarak nebatatın ellerine verilen ve ağaçların başlarına konulan ve validelerin sinelerine takılan ve sırf hazine-i gaybiye-i rahmetten gayet leziz ve gayet çok ve gayet mütenevvi taamları ve nimetleri gönderen Rezzak-ı Rahîm’in bu cilve-i şefkatinde ne kadar şirin bir güzellik, ne kadar tatlı bir cemal bulunduğunu görecek ve ondan bilecek ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The making of a single apple, and the generous giving of it to a man as true sustenance and provision, can  be accomplished  only by a Being Who causes the seasons, the nights and the days to rotate, Who causes the globe to revolve like a cargo ship, and thus brings the fruits of the seasons within reach of those needy guests of the earth who stand waiting for them. For the stamp of its nature, the seal of wisdom, the imprint of eternal besoughtedness, the signet of mercy that is to be found on the surface of the apple, is to be found also on all apples and other fruits, plants and animals. Hence the true Master and Maker of the apple is bound to be the Glorious Sovereign, the Beauteous Creator of all the  inhabitants of the world, who are the peers, the congeners and the brothers of the apple; of the vast earth that is the garden of the apple; of the tree of the cosmos that is its factory; of the seasons that are its workshop; and of the spring and summer that are its place of maturing.
Bir tek elmayı yapıp bir adama hakiki bir rızık olarak mün’imane veren, yalnız öyle bir zat yapar, verir ki mevsimleri, gece ve gündüzleri çevirir ve küre-i arzı bir sefine-i tüccariye gibi gezdirerek mevsimlerin mahsulatlarını onunla zemindeki muhtaç misafirlerine getirir. Çünkü o elmanın yüzünde bulunan sikke-i fıtrat ve hâtem-i hikmet ve turra-i samediyet ve mühr-ü rahmet, bütün elmalarda ve sair meyvelerde ve bütün nebatat ve hayvanatta bulunduğundan o tek elmanın hakiki mâliki ve sâni’i, elbette ve herhalde o elmanın emsali ve hemcinsi ve kardeşleri olan bütün sekene-i arzın ve onun bahçesi olan koca zeminin ve onun fabrikası olan ağacının ve onun tezgâhı olan mevsiminin ve onun terbiyegâhı olan bahar ve yazın Mâlik-i Zülcelal’i ve Hâlık-ı Zülcemal’i olacak, başka olamaz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In other words, every fruit is a seal of unity that makes known the Writer and Maker of the earth, its  tree, and of the book of the universe, its garden; it demonstrates His unity, and shows to the number of fruits, the seal affixed to the decree of unity.
Demek, her bir meyve öyle bir mühr-ü vahdettir ki onun ağacı olan arzın ve onun bahçesi olan kâinat kitabının kâtibini ve sâni’ini bildirir ve vahdetini gösterir ve meyveler adedince vahdaniyet fermanının mühürlendiğine işaret eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since the Risale-i Nur is a manifestation of the Names of All-Compassionate and All-Wise, and numerous flashes and mysteries of the truth of Compassionateness have been  expounded and proved in many parts of the  Risale-i Nur, we  leave  further discussion of the matter to those parts and content ourselves with this brief indication, out of a vast treasury, on account of the unfavourable circumstances from which we are now suffering.
Risaletü’n-Nur ism-i Rahîm ve ism-i Hakîm’in mazharı olduğundan, bu rahîmiyet hakikatinin çok lem’alarını ve çok sırlarını Risaletü’n-Nur çok eczalarında beyan ve ispat ettiğinden ona havale ile bu pek büyük hazineden halimin müsaadesizliği cihetiyle bu kısa işaretle iktifa edildi.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Our traveller now says: “Praise be to God! I have seen and heard Thirty-Three Truths bearing witness to the necessary existence and unity of the Creator and Sovereign I was everywhere seeking and enquiring after. Each of the truths is bright as the sun and leaves no darkness behind. It is as strong and unshakeable as a mountain. Each of them, with its verifications, bears decisive witness to His existence, and with its comprehensiveness proves His unity in manifest fashion. While proving implicitly all the pillars  of faith,  the totality and consensus of these truths causes our belief to advance from imitation to realization, from realization to knowledge of certainty, from knowledge of certainty to vision of certainty, and from vision of certainty to absolute certainty. Praise be to God; this is from the bounty of my Sustainer.”
İşte bizim seyyah diyor ki: Elhamdülillah her yerde aradığım ve her şeyden sorduğum Hâlık’ımın ve Mâlik’imin vücub-u vücuduna ve vahdetine şehadet eden otuz üç hakikati gördüm ve dinledim. Her bir hakikat, güneş gibi parlak, karanlık bırakmaz; dağ gibi kuvvetli ve sarsılmaz. Ve her biri tahakkukuyla vücuduna gayet kat’î şehadet eder ve ihatasıyla vahdetine gayet zâhir delâlet eder. Ve sair erkân-ı imaniyeyi dahi içinde kuvvetli ispat etmekle beraber mecmu hakikatlerin icmaı ve ittifakı, imanımızı taklitten tahkike ve tahkikten ilmelyakîne ve ilmelyakînden aynelyakîne ve aynelyakînden hakkalyakîne iblağ ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Praise be to God Who guided us to this;
اَل۟حَم۟دُ لِلّٰهِ هٰذَا مِن۟ فَض۟لِ رَبّٖى
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
verily we would not have been guided  unless God had guided us. The messengers of God have come to us with the truth.(*<ref>*Qur’an, 7:43.</ref>)
اَل۟حَم۟دُ لِلّٰهِ الَّذٖى هَدٰينَا لِهٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَه۟تَدِىَ لَو۟لَٓا اَن۟ هَدٰينَا اللّٰهُ لَقَد۟ جَٓاءَت۟ رُسُلُ رَبِّنَا بِال۟حَقِّ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In extremely brief allusion to the lights of belief derived by our inquisitive traveller from the four sublime truths he witnessed at the Third Stopping-Place, it was said in the Second Chapter of the First Station, concerning the truths of the Third Stopping- Place:
İşte bu pür-merak seyyahın bu üçüncü menzilde müşahede ettiği dört muazzam hakikatlerden aldığı envar-ı imaniyeye gayet kısa bir işaret olarak '''Birinci Makam’ın ikinci babında üçüncü menzilin hakikatlerine dair''' şöyle denilmiş:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There is no god other than God, the One, the Unique, to Whose Unity in Necessary Existence points the witnessing of the sublimity of the comprehensiveness of the truth of opening, through the unfolding of different forms of four hundred thousand species of living beings, perfect and without defect, according to the testimony of biology and botany; the witnessing of the sublimity of the comprehensiveness of the truth of  mercifulness, all-embracing and regular, without any deficiency, as the eye can see; the witnessing of the sublimity of the truth of administering, that encompasses in orderly fashion all living beings, without error or defect; the witnessing of the sublimity of the comprehensivness of the truth of compassionateness and sustaining, embracing all consumers of sustenance, at every time of need, without any mistake or forgetfulness; Glory be unto Him, the Provider, the Merciful, the Compassionate, the Solicitous, the Generous; His gifts are universal, and His Generosity is all-embracing; there is no god but He!
لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ ال۟وَاحِدُ ال۟اَحَدُ الَّذٖى دَلَّ عَلٰى وَح۟دَتِهٖ فٖى وُجُوبِ وُجُودِهٖ مُشَاهَدَةُ عَظَمَةِ اِحَاطَةِ حَقٖيقَةِ ال۟فَتَّاحِيَّةِ بِفَت۟حِ الصُّوَرِ لِاَر۟بَعِ مِاَةِ اَل۟فِ نَو۟عٍ مِن۟ ذَوِى ال۟حَيَاةِ ال۟مُكَمَّلَةِ بِلَا قُصُورٍ بِشَهَادَةِ فَنِّ النَّبَاتِ وَ ال۟حَيَوَانِ . وَ كَذَا مُشَاهَدَةُ عَظَمَةِ اِحَاطَةِ حَقٖيقَةِ الرَّح۟مَانِيَّةِ ال۟وَاسِعَةِ ال۟مُن۟تَظَمَةِ بِلَا نُق۟صَانٍ بِال۟مُشَاهَدَةِ وَ ال۟عِيَانِ . وَ كَذَا مُشَاهَدَةُ عَظَمَةِ حَقٖيقَةِ ال۟اِدَارَةِ ال۟مُحٖيطَةِ لِجَمٖيعِ ذَوِى ال۟حَيَاةِ وَ ال۟مُن۟تَظَمَةِ بِلَا خَطَاءٍ وَ لَا نُق۟صَانٍ . وَ كَذَا مُشَاهَدَةُ عَظَمَةِ اِحَاطَةِ حَقٖيقَةِ الرَّحٖيمِيَّةِ وَ ال۟اِعَاشَةِ الشَّامِلَةِ لِكُلِّ ال۟مُر۟تَزِقٖينَ ال۟مُقَنَّنَةِ فٖى كُلِّ وَق۟تِ ال۟حَاجَةِ بِلَا سَه۟وٍ وَ لَا نِس۟يَانٍ ۝ جَلَّ جَلَالُ رَزَّاقِهَا الرَّح۟مٰنِ الرَّحٖيمِ ال۟حَنَّانِ ال۟مَنَّانِ وَ عَمَّ نَوَالُهُ وَ شَمِلَ اِح۟سَانُهُ وَ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Glory be unto You; we have no knowledge save that which You have taught us; indeed, You are All-Knowing, All-Wise.(*<ref>*Qur’an, 2:32.</ref>)
سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
O our Sustainer! For the sake of ‘In the name of God, the Merciful, the Compassionate,’ O God, O Merciful One, O Compassionate One! Bestow peace and blessings upon our master Muhammad, his Family and all his Companions, to the number of all the letters in the Risale-i Nur, multiplied by ten times the number of minutes in all of our lives in this world and the hereafter, and then by the number of particles in my body throughout the course of my life. Forgive me, and those who aid me in sincerity in the copying and distribution of the Risale-i Nur, and our fathers, our masters, our shaykhs, our sisters, our brothers, and
يَا رَبِّ بِحَقِّ بِس۟مِ اللّٰهِ الرَّح۟مٰنِ الرَّحٖيمِ يَا اَللّٰهُ يَا رَح۟مٰنُ يَا رَحٖيمُ صَلِّ وَسَلِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلٰى اٰلِهٖ وَاَص۟حَابِهٖ اَج۟مَعٖينَ بِعَدَدِ جَمٖيعِ حُرُوفِ رَسَائِلِ النُّورِ ال۟مَض۟رُوبِ تِل۟كَ ال۟حُرُوفُ فٖى عَاشِرَاتِ دَقَائِقِ جَمٖيعِ عُم۟رِنَا فِى الدُّن۟يَا وَال۟اٰخِرَةِ مَعَ ضَر۟بِ مَج۟مُوعِهَا فٖى ذَرَّاتِ وُجُودٖى فٖى مُدَّةِ حَيَاتٖى وَاغ۟فِر۟لٖى وَلِمَن۟ يُعٖينُنٖى فٖى نَش۟رِ رَسَائِلِ النُّورِ وَكِتَابَتِهَا بِصَدَاقَةٍ بِكُلِّ صَلَاةٍ مِن۟هَا وَ لِاٰبَائِنَا وَلِسَادَاتِنَا وَشُيُوخِنَا وَ لِاَخَوَاتِنَا وَاِخ۟وَانِنَا وَلِطَلَبَةِ رِسَالَةِ النُّورِ الصَّادِقٖينَ وَبِال۟خَاصَّةِ لِمَن۟ يَك۟تُبُ وَيَس۟تَن۟سِخُ هٰذِهِ الرِّسَالَةَ بِرَح۟مَتِكَ يَا اَر۟حَمَ الرَّاحِمٖينَ اٰمٖينَ وَ اٰخِرُ دَع۟وٰيهُم۟ اَنِ ال۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ
the sincere students of the Risale-i Nur, particularly those who write and copy this treatise; by Your Mercy, O Most Merciful of the Merciful, Amen. The conclusion of our prayer is, ‘Praise be to God, the Sustainer of All The Worlds!’
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="İHTAR"></span>
=== İHTAR ===
===NOTE===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since the other parts of the Risale-i Nur were not available in the place that saw the composition of the foregoing treatise, which was of necessity written down here, certain important matters of The Words and The Flashes have been mentioned also in The Supreme Sign, in what is an apparent repetition. In order to have the students of the  Risale-i Nur in this area  write  a  complete Risale-i Nur in miniature, we nonetheless had them write down all the present treatise.
Bu risalenin mahall-i zuhuru olan şu memleket muhitinde Risaletü’n-Nur’un sair risaleleri bulunmadığından ve ihtiyarsız olarak burada telif edildiğinden Âyetü’l-Kübra gibi risalelerde, zâhirî bir tekrar suretinde başka Sözlerin ve Lem’aların bir kısım mühim meseleleri zikredilmiş ve buralardaki şakirdlere nisbeten her biri birer küçük Risaletü’n-Nur hükmüne geçmek hikmetiyle böyle yazdırılmış.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The revised copy of this rough draft was written by a certain blessed person. Even though he was ignorant of such matters, we saw in the copy prepared by him a subtle and  profound correspondence of the letters: there were six hundred and sixty-six alifs(*<ref>*Alif: the first letter of the Arabic alphabet, written as a vertical stroke, and the numerical value of which is one. [Tr.]</ref>)written at the beginning of the lines in his copy.
Bu müsveddenin birinci tebyizi bir mübarek zat tarafından oldu. O zatın tevafuktan haberi yokken yazdığı nüshada, kayda lâyık şöyle latîf ve manidar bir tevafuk gördük ki: O nüshanın satırları başında “Elif”ler altı yüz altmış altı olarak yazılmıştır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
This number corresponds fully with the value according to the abjad of the title given to this treatise by Imam ‘Ali (May God  be pleased with him),  Ayat  al-Kubra (The Supreme Sign),  and thus demonstrates  the suitability of this title for the treatise. We also understood this numerical correspondence to be an indication that this treatise is a flash derived from the light of the verses of the Qur’an for they are six thousand six hundred and sixty- six in number.
Bu hal ise Hazret-i İmam-ı Ali radıyallahu anh tarafından bu hususi risaleye verilen Âyetü’l-Kübra namının cifrî ve ebcedî makamı olan altı yüz altmış altı adedine tam tamına muvafakatı ve mutabakatı ile bu risalenin bu nama liyakatini gösterir. Hem âyât-ı Kur’aniyenin adedi olan altı bin altı yüz altmış altının dört mertebesinden üç mertebesine tevafuku dahi bu risalenin, âyâtın bir lem’ası olduğuna bir işarettir diye telakki ettik.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Bugünlerde,_manevî_bir_muhaverede_bir_sual_ve_cevabı_dinledim._Size_bir_hülâsasını_beyan_edeyim:"></span>
=== Bugünlerde, manevî bir muhaverede bir sual ve cevabı dinledim. Size bir hülâsasını beyan edeyim: ===
'''ON THE PURPOSE OF THE RISALE-I NUR'''
</div>
===Today, I listened to an imaginary exchange of question and answer. Let me set forth for you a summary of it.===


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Someone said: “The great mobilization and complete preparedness of the Risale-i Nur for the sake of belief and the proving of the Divine unity is constantly increasing. One hundredth part of its contents is enough to silence the most obstinate atheist; why then this further feverish mobilization and preparation?”
'''Biri dedi:''' Risale-i Nur’un iman ve tevhid için büyük tahşidatları ve küllî teçhizatları gittikçe çoğalıyor. Ve en muannid bir dinsizi susturmak için yüzde birisi kâfi iken neden bu derece hararetle daha yeni tahşidat yapıyor?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
They answered him: “The Risale-i Nur is not only repairing some minor damage or some small house; it is repairing vast damage and the all-embracing citadel which contains Islam, the stones of which are the size of mountains. And it is not striving to reform only a private heart and an individual  conscience; it is striving to cure with the medicines of the Qur’an and belief  and the Qur’an’s miraculousness the collective heart and generally-held ideas, which have been breached in awesome fashion by the tools of corruption prepared and stored up over a thousand years, and the general conscience, which  is facing corruption through the destruction of the foundations, currents, and marks of Islam which are the refuge of all and particularly the mass of believers. “Certainly, for  such  universal breaches and awesome wounds  proofs  and equipment of the utmost certitude and the strength of mountains, and well-proven medicines and  numberless drugs of the effectiveness of a thousand remedies are necessary. Emerging at this time from the miraculousness of the Qur’an of Miraculous Exposition, the Risale-i Nur performs this function, and is also the means of advancing and progressing through the infinite degrees of belief.”A long discussion ensued to which I listened, offering infinite thanks. I curtail the matter here.
'''Ona cevaben dediler:''' “Risale-i Nur, yalnız bir cüz’î tahribatı ve bir küçük haneyi tamir etmiyor. Belki küllî bir tahribatı ve İslâmiyet’i içine alan ve dağlar büyüklüğünde taşları bulunan bir muhit kaleyi tamir ediyor. Ve yalnız hususi bir kalbi ve has bir vicdanı ıslaha çalışmıyor, belki bin seneden beri tedarik ve teraküm edilen müfsid âletler ile dehşetli rahnelenen kalb-i umumîyi ve efkâr-ı âmmeyi ve umumun ve bâhusus avam-ı mü’minînin istinadgâhları olan İslâmî esasların ve cereyanların ve şeairlerin kırılması ile bozulmaya yüz tutan vicdan-ı umumîyi, Kur’an’ın i’cazıyla ve geniş yaralarını Kur’an’ın ve imanın ilaçları ile tedavi etmeye çalışıyor. Elbette böyle küllî ve dehşetli tahribata ve rahnelere ve yaralara, hakkalyakîn derecesinde, dağlar kuvvetinde hüccetler, cihazlar ve bin tiryak hâsiyetinde mücerreb ilaçlar ve hadsiz edviyeler bulunmak gerektir ki bu zamanda Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’ın i’caz-ı manevîsinden çıkan Risale-i Nur o vazifeyi görmekle beraber, imanın hadsiz mertebelerinde terakkiyat ve inkişafata medardır.” diye uzun bir mükâleme cereyan etti. Ben de tamamen işittim, hadsiz şükrettim. Kısa kesiyorum.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
------
------
<center> [[Altıncı Şuâ]] ⇐ | [[Şualar]] | ⇒ [[Dokuzuncu Şuâ]] </center>
<center> [[Altıncı Şuâ/en|The Sixth Ray]] ⇐ | [[Şualar/en|The Rays]] | ⇒ [[Dokuzuncu Şuâ/en|The Ninth Ray]] </center>
------
------
</div>
"https://risale.site/index.php/Özel:MobileDiff/162159...162229" sayfasından alınmıştır