İçeriğe atla

Hutbe-i Şamiye/en: Revizyonlar arasındaki fark

Hutbe-i Şamiye/en (kaynağı gör)

10.45, 4 Kasım 2024 tarihindeki hâli

4.065 bayt kaldırıldı ,  4 Kasım
"Otherwise it affects only the imagination. A criminal is then frightened only of the penalty set by the state, if it is enacted, or he shrinks from the reproaches of the public; if they occur." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
GörselVikimetin
("'''Question:'''You sometimes sign yourself as Bediuzzaman (the Wonder of the Age). Does this not infer self-praise?" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Otherwise it affects only the imagination. A criminal is then frightened only of the penalty set by the state, if it is enacted, or he shrinks from the reproaches of the public; if they occur." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 41 değişikliği gösterilmiyor)
717. satır: 717. satır:
Bediüzzaman
Bediüzzaman


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
My Brother, the Editor!
'''Biraderim Başmuharrir Bey’e!'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Writers should be mannerly, and their manners should be moulded by the manners of Islam. Let the sense of religion in the conscience order the Press Regulations, for this Islamic revolution has shown that what governs all consciences is Islamic zeal, the light of lights. Also, it has been understood that Islamic Unity includes all the people of Islam; there is no one outside it.
Edibler edepli olmalıdırlar. Hem de edeb-i İslâmiye ile müteeddib olmalıdırlar. Matbuat nizamnamesini vicdanlarındaki hiss-i diyanet tanzim etsin. Zira bu inkılab-ı şer’iye gösterdi ki vicdanlarda hüküm-ferma, nure’n-nur olan hamiyet-i İslâmiyedir. Hem de anlaşıldı ki ittihad-ı İslâm umum askere ve umum ehl-i imana şâmildir. Hariç kimse yoktur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Hutbe-i_Şâmiye&#039;nin_Birinci_Zeylinin_Zeylinden_Son_Parçası"></span>
== Hutbe-i Şâmiye'nin Birinci Zeylinin Zeylinden Son Parçası ==
Last Part
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
[This piece and the next one, parts of an address to the army during the events in April 1909 known as the 31st March Incident, induced eight mutinying regiments to obey their officers and return to barracks, greatly lessening the harm of the calamity.]
(31 Mart Hâdisesi’nde isyan eden sekiz taburu itaate getiren ve musibeti yüzden bire indiren iki derstir ki dinî ceridelerde 1325’te neşredilmiştir. Miladî: 1909)
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Address to Our Heroic Soldiers
Kahraman Askerlerimize
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Noble soldiers of Islam! Mighty heroes who have twice saved this oppressed nation and sacred Islam from a terrible abyss!
Ey şanlı asakir-i muvahhidîn! Ve ey bu millet-i mazlumeyi ve mukaddes İslâmiyet’i iki defa büyük vartadan tahlis eden muhteşem kahramanlar!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Your beauty and perfection lie in order and discipline. You demonstrated this perfectly at the time of greatest confusion. Yes, your life and strength lie in obedience. Display this sacred virtue before even your least officer. The honour of thirty million Ottomans and three hundred million Muslims is tied to your obedience. The banner of Divine Unity is in the hand of your courage, while the strength of those blessed hands of yours is obedience.
Cemal ve kemaliniz, intizam ve inzibattır. Bunu da hakkıyla en müşevveş bir zamanda gösterdiniz. Ve hayatınız ve kuvvetiniz itaattir. Bu meziyet-i mukaddeseyi en ufak âmirinize karşı bile irae ediniz. Otuz milyon Osmanlı ve üç yüz milyon İslâm’ın namusu artık sizin itaatinize bağlıdır. Sancak ve tevhid-i İlahî sizin yed-i şecaatinizdedir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Your officers are your compassionate fathers. Both the Qur’an, and Hadith, and wisdom and experience state that obedience to those in command who are rightful is obligatory.
Sizin o mübarek elinizin kuvveti de itaattir. Sizin zabitleriniz, müşfik pederlerinizdir. Kur’an ve hadîs ve hikmet ve tecrübe ile sabittir ki: Haklı âmire itaat farzdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
You know that thirty million could not bring about two such revolutions in a hundred years. The true strength resulting from your obedience made the whole Islamic nation grateful to you. This honour may be confirmed now through obedience to your officers. The honour of Islam is also dependent on that obedience. I know that you did not get mixed up with it in order to save your officers -who are like your kind fathers- from responsibility. But the matter is finished now, so you should throw yourselves into their compassionate embrace. The Illustrious Shari‘a orders you to do this. For your officers have been charged with authority over you; for the benefit of the country and nation, and particularly to maintain discipline in the army, obedience to those charged with authority is obligatory. The Shari‘a of Muhammad (Upon whom be blessings and peace) will also be preserved through your obedience.
Malûmunuzdur ki otuz üç milyon nüfus yüz sene zarfında böyle iki inkılabı yapamadı. Sizin o itaatten neş’et eden hakiki kuvvetiniz, umum millet-i İslâmiyeyi medyun-u şükran etti. Bu şerefi hakkıyla teyid etmek, zabitlerinize itaatledir. İslâmiyet’in namusu da o itaattedir. Biliyorum ki müşfik pederleriniz olan zabitlerinizi mes’ul etmemek için işe karıştırmadınız. Şimdi ise iş bitti. Zabitlerinizin âğuş-u şefkatlerine atılınız. Şeriat-ı garra böyle emrediyor. Zira zabitler ulü’l-emrdirler. Vatan ve millet menfaatinde, hususan nizam-ı askerîde ulü’l-emre itaat farzdır. Şeriat-ı Muhammedî’nin –aleyhissalâtü vesselâm– muhafazası da itaat iledir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Address to the Army
'''Asakire Hitap'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
(Dinî Ceride Numara: 110, 30 Nisan 1909)
(Dinî Ceride Numara: 110, 30 Nisan 1909)
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
O Soldiers of Islam! I remind you of the decree of the Glory of the World (Upon whom be blessings and peace) that it is obligatory to obey those in command within the bounds of the Shari‘a. Your commanders and masters are your officers. The army resembles a huge and orderly factory. If one cog of the machinery departs from the order and discipline, the whole factory is thrown into confusion.
Ey asakir-i muvahhidîn! Fahr-i Âlem’in aleyhissalâtü vesselâm fermanını size tebliğ ediyorum ki şeriat dairesinde ulü’l-emre itaat farzdır. Ulü’l-emriniz ve üstadlarınız zabitlerinizdir. Askerlik ocağı cesîm ve muntazam bir fabrikaya benzer. Çarkların biri intizam ve itaatte serkeşlik etmekle, bütün fabrika herc ü merc olur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Your orderly and powerful factory of the army is the point of support and source of help of thirty million Ottomans and three hundred million Muslims.
Sizin o muntazam ve kuvvetli fabrika-i askeriyeniz, otuz milyon Osmanlı ve üç yüz milyon nüfus-u İslâmiyenin nokta-i istinadı ve maden-i istimdadıdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Your bloodless and instantaneous killing of two awesome despotisms was wondrous; you exhibited two miracles of the Illustrious Shari‘a, offering two proofs to those weak in belief of the power of Islamic zeal and the sacredness of the Shari‘a. Had the price of these two revolutions been thousands of martyrs, we still would have considered it cheap. But if even a thousandth of your obedience is sacrificed, it will turn out extremely expensive for us. For any decrease in your obedience is the cause of death, like a drop in the life-force or in body-heat.
Sizin iki müthiş istibdadı kansız ve def’aten öldürmeniz hârikulâde olduğundan ve şeriat-ı garranın iki mu’cize-i garrasını izhar ettiğinizden zaîfü’l-akide olanlara, hamiyet-i İslâmiyenin kuvvetini ve şeriatın kudsiyetini iki bürhan ile izhar eylediniz. Bu iki inkılabın pahasına binler şehit verse idik ucuz sayacaktık. Lâkin itaatinizden binde bir cüzü feda olunsa bize pek çok pahalı düşer. Zira itaatinizin tenakusu, ukde-i hayatiye veya hararet-i gariziyenin tenakusu gibi mevti intac eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
History has always testified to the awesome harms to country and nation when soldiers interfere in politics. Certainly your Islamic zeal will prevent you from attempting things that will cause harm to the life of Islam. Those who will think of politics are your officers and commanders, who are like your powers of thought.
Tarih-i âlem serâpa şehadet ediyor ki asker neferatının siyasete müdahaleleri, devletçe ve milletçe müthiş zararları intac etmiştir. Elbette hamiyet-i İslâmiyeniz, böyle sizi uhdenizde olan hayat-ı İslâmiyeye zarar verecek noktalardan men’edecektir. Siyaseti düşünenler, sizin kuvve-i müfekkireniz hükmünde olan zabitleriniz ve ulü’l-emrlerinizdir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Sometimes, since it repels considerable harm politically, a matter you consider to be harmful is pure benefit; your officers see this due to their experience, and give you commands. It is not then permissible for you to be hesitant. Actions in personal life that are contrary to the Shari‘a do not negate skill and expertise in a craft, and do not make the craft abhorrent. The illicit private conduct of a skilful doctor or proficient engineer does not prevent their medicine and engineering being profited from. So do not fail in your obedience because of minor actions contrary to the Shari‘a of some of your officers who are experienced in the science of warfare, skilful in that art, and whose ideas are enlightened through their Islamic zeal. Because the science of warfare is an important art.
Bazen zarar zannettiğiniz şey, siyaseten büyük zararı def’ettiği için ayn-ı maslahat olduğundan, zabitleriniz tecrübeleri hasebiyle görüyor ve size emir veriyor. Sizde de tereddüt caiz değildir. Ef’al-i hususiye-i nâmeşrua, sanattaki maharet ve hazakate münafî değildir ve sanatı menfur etmez. Nasıl ki bir tabib-i hâzık ve bir mühendis-i mahirin nâmeşru harekâtı için onların tıp ve hendeselerinden mani-i istifade olamaz. Kezalik fenn-i harpte tecrübeli ve o sanatta mahir ve hamiyet-i İslâmiye ile münevverü’l-fikir zabitlerinizin bazılarının cüz’î nâmeşru harekâtı için itaatinize halel vermeyiniz. Zira fenn-i harp, mühim bir sanattır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, since your rebellion showed the Illustrious Shari‘a like the Shining Hand of Moses, you compelled those few unlawful actions to return to the fold of the Shari‘a. This licit union of yours swallowed up other societies which were the cause of division and confusion of ideas, like the Staff of Moses. It also compelled the magicians to prostrate. Your action in this revolution was like a medicine, but if excessive, it will turn into poison and head the life of Islam towards a serious illness. Also, through your endeavours the despotism with us has for the present
Hem de sizin kıyamınız; şeriat-ı garra, –yed-i beyza-i Musa gibi– sair sebeb-i tefrika ve teşettüt-ü efkâr olan cemiyetleri bel’ etti. Sahirleri de secdeye mecbur eyledi. Harekâtınız bu inkılabda ilaç gibi idi ki fazla olsa zehire münkalib olur. Ve hayat-ı İslâmiyeyi fena bir hastalığa hedef eder. Hem de himmetinizle bizdeki istibdat şimdilik mahvoldu. Lâkin terakkiler için Avrupa’nın istibdad-ı manevîsi altındayız. Nihayet derecede ihtiyat ve itidal lâzımdır.
been destroyed. But we are still oppressed by Europe in respect of progress. The utmost caution and moderation are needed.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Long live the Illustrious Shari‘a! Long live the army!
Yaşasın şeriat-ı garra!.. Yaşasın askerler!..
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
A Important Warning to the Societies and Clubs
'''Cemiyetlere İhtar-ı Mühim'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Our society is now a constitutional government. The harm of having governments within the government has become apparent. The fact that there is not a uniform level of culture has resulted in enmity, bigotry, and partisanship between the parties. It has become a field favourable to those nurturing hatred, who by exploiting that natural force, meddle in politics and exercise arbitrary power -which is pleasurable- in the general administration. It is therefore extremely harmful for the groups and parties to continue in their present form, although it may be beneficial for members of a company, or intellectuals or unbiased people to criticize politics, or for people of learning to offer advice and counsel to one another. Our constitutional government now forms the society.
Şimdi cemiyetimiz bir hükûmet-i meşruta-i meşruadır. Hükûmet içinde hükûmetin zararı görüldü. Seviye-i irfan bir olmadığından fırkalarda husumet, taassup ve taraftarlık intac eder. Tabiî o kuvveti istimal ile siyasete karışacak ve umumî idarede herkesçe lezzetli olan tahakkümatı yapacak sahib-i ağraza müsait bir zemin olur. Binaenaleyh bizdeki fırkaların şimdiki hal ile devamı gayet muzırdır. Lâkin bir şirkette veya münevverü’l-fikir ve bîtaraf mabeyninde tenkidat-ı siyasetten veya ehl-i ilim mabeyninde nasihat ve irşaddan menfaat olabilir. Şimdi hükûmet-i meşruamız asıl büyük cemiyettir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Bediüzzaman '''Said Nursî'''
Bediüzzaman '''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Hakikat_Çekirdekleri"></span>
== [[Hakikat Çekirdekleri]] ==
==Seeds of Reality==
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Sûre-i_İhlâs&#039;ın_Bir_Remzi"></span>
== Sûre-i İhlâs'ın Bir Remzi ==
==An Allusion of Sura al-Ikhlas==
</div>
(*<ref>*Qur'an, Sura 112.</ref>)


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Second Addendum to the Damascus Sermon Second Part
'''Hutbe-i Şamiye’nin İkinci Zeyli’nin İkinci Kısmı'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
An Allusion of Sura al-Ikhlas
'''Sure-i İhlas’ın Bir Remzi'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In the Name of God, the Merciful, the Compassionate.
بِس۟مِ اللّٰهِ الرَّح۟مٰنِ الرَّحٖيمِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
All praise be to God, the Sustainer of All the Worlds,
اَل۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلٰى مُحَمَّدٍ سَيِّدِ ال۟مُر۟سَلٖينَ
and peace and blessings be upon Muhammad, the Chief of His Messengers.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The specification of Say, He is is an allusion to unity of witnessing:
قُل۟ هُوَ ıtlak ile tayini, tevhid-i şuhuda işarettir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In the view of reality, there is nothing observed except Him.
اَى۟: لَا مَش۟هُودَ بِنَظَرِ ال۟حَقٖيقَةِ اِلَّا هُوَ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
God, The One is an explicit statement of Divine Unity:
اَللّٰهُ اَحَدٌ tevhid-i uluhiyete tasrihtir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There is no true object of worship save Him.
اَى۟: لَا مَع۟بُودَ اِلَّا هُوَ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
God, the Eternally Besought One alludes to the unity of Divine dominicality:
اَللّٰهُ الصَّمَدُ tevhid-i rububiyete remizdir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There is no Creator and Sustainer save Him.
اَى۟: لَا خَالِقَ وَلَا رَبَّ اِلَّا هُوَ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It is also a sign to the unity of Divine might and power:
Ve tevhid-i ceberuta telvihtir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There is no Self-Subsistent and no absolutely Self-Sufficient One save Him.
اَى۟: لَا قَيُّومَ وَلَا غَنِىَّ عَلَى ال۟اِط۟لَاقِ اِلَّا هُوَ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
He begets not alludes to the unity of Divine Glory, and rejects every sort of association of partners with God. That is, one who is subject to change or division, or who reproduces, cannot be God. It rejects association of partners with God in the form of ‘the ten intellects,’ or the angels, Jesus or Uzayr being Divine offspring.
لَم۟ يَلِد۟ tevhid-i celale telmihtir. Şirkin envaını reddeder. Yani tagayyür veya tecezzi veya tenasül eden, ilah olamaz. Ukûl-ü aşere veya melâike veya İsa veya Üzeyr’in velediyetini dava eden şirkleri reddeder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And neither is He begotten proves the pre-eternity of God and His Unity. It rejects ascribing partners to God in the form of causality, the worship of stars, idolatry, and Naturalism. That is, something created or detached from its original, or born of some matter cannot be God.
وَلَم۟ يُولَد۟ ispat-ı ezeliyet ile tevhiddir. Esbab-perest, nücum-perest, sanem-perest, tabiat-perestin şirkini reddeder. Yani hâdis veya bir asıldan münfasıl veya bir maddeden mütevellid olan ilah olamaz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And there is none like unto Him is a comprehensive affirmation of Divine Unity. That is, He has no like, partner, or peer either in His essence, or in His attributes, or in His actions.
وَلَم۟ يَكُن۟ لَهُ كُفُوًا اَحَدٌ câmi’ bir tevhiddir. Yani zatında, sıfatında, ef’alinde naziri, şeriki, şebihi yoktur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There is nothing whatever like unto Him, and He is All-Hearing, All-Seeing.(*<ref>*Qur'an, 42:11.</ref>)
لَي۟سَ كَمِث۟لِهٖ شَى۟ءٌ وَ هُوَ السَّمٖيعُ ال۟بَصٖيرُ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
This sura of the Qur’an rejects all forms of associating partners with God, and its six phrases comprise seven degrees of the affirmation of Divine Unity. Each phrase is both the result and the proof of the others.
Şu sure, bütün enva-ı şirki reddeder. Ve yedi meratib-i tevhidi tazammun eden altı cümlesi mütenaticedir. Her biri ötekinin hem neticesi hem bürhanıdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Together with all its parts and members, and even its cells and all its particles, the universe, which is the supreme affirmer of Divine Unity and its greatest proof, declares “There is no god save God,” like a Mevlevi dervish mentioning God’s Names, all contributing to the resounding sound of this mighty proof, as tongues affirming Divine Unity.
Muvahhid-i ekber ve tevhidin bürhan-ı muazzamı olan kâinat, değil yalnız erkân ve azası belki bütün hüceyratı, belki bütün zerratı birer lisan-ı zâkir-i tevhid olarak bu büyük bürhanın sadâ-yı bülendine iştirak ederek hep birden لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ diye mevlevîvari zikrediyorlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
If you fasten your ear to the breast of the Qur’an, which is the articulate proof of Divine Unity, you will
Tevhidin bürhan-ı nâtıkı olan Kur’an’ın sinesine kulağını yapıştırırsan işiteceksin ki kalbinde derinden derine gayet ulvi, nihayet derecede ciddi, gayet samimi, nihayet derecede munis ve mukni ve bürhan ile mücehhez bir sadâ-yı semavî işiteceksin ki: اَللّٰهُ لَا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ zikrini tekrar ediyor.
hear from the depths of its heart an utterly elevated, serious, heartfelt, familiar, convincing, heavenly voice, decked out with proofs, which continually chants: “There is no god but God.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The six aspects of this illumined proof are all transparent. Above it is the stamp of miraculousness; within it are the lights of guidance; beneath it are proof and logic; on its right is its calling the intellect to investigate; on its left is its calling the conscience to testify; before it is good; its goal is the happiness of both worlds; and its point of support is pure revelation. How can doubts and delusions penetrate it?
Evet, şu bürhan-ı münevverin altı ciheti de şeffaftır. Üstünde sikke-i i’caz, içinde nur-u hidayet, altında mantık ve delil, sağında aklı istintak; solunda vicdanı istişhad; önünde hayır, hedefinde saadet-i dâreyn, nokta-i istinadı vahy-i mahzdır. Vehmin ne haddi var, girebilsin!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Will, mind, emotion, and the subtle inner faculties, which constitute the four elements of the conscience and four faculties of the spirit, each have an ultimate aim.
Vicdanın anâsır-ı erbaası ve ruhun dört havassı olan irade, zihin, his, latîfe-i Rabbaniye, her birinin bir gayatü’l-gayatı var:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The ultimate aim of the will is worship of God;
İradenin ibadetullahtır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
that of the mind is knowledge of God;
Zihnin marifetullahtır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
that of the emotions is love of God;
Hissin muhabbetullahtır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
and that of the inner faculties is the vision of God.
Latîfenin müşahedetullahtır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The perfect worship known as taqwa comprises the four. The Shari‘a both cultivates these, and corrects them, and takes them towards their ultimate goals.
Takva denilen ibadet-i kâmile, dördünü tazammun eder. Şeriat şunları hem tenmiye hem tehzib hem bu gayatü’l-gayata sevk eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
If the means and causes in creation had been given an actual effect, they should also have been given universal consciousness, and this would have been opposed to the perfect art in things. However, the excellence of the art in things, from the lowest to the highest and from the smallest to the greatest, is proportionate to the innate stature of each. Thus, some are not close to the True Causer and some far from Him, and some of them are not created through intermediaries and some without. The lack of perfection in man’s voluntary works rejects the ideas of compulsion and proves will.
Eğer icaddaki vasıta hakiki olsaydı ve hakiki tesir verilseydi hem bir şuur-u küllî verilmek lâzım idi hem de bizzarure eserde itkan-ı kemal-i sanat muhtelif olacaktı. Halbuki en âdiden en âlîye, en küçükten en büyüğe itkan; derece-i kemalde, mahiyetin kameti nisbetindedir. Demek Müessir-i Hakiki’den bazı karib, bazı baîd, kısmen vasıtasız, kısmen vasıta ile kısmen vesait ile değildir. İnsanın ihtiyarî eserindeki adem-i kemal; cebri nefiy, ihtiyarı ispat eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It is worthy of notice that in respect of order, a city built by men as the work of their intellects through the intervention of their wills is inferior to the bee community in their hive, which is the fruit of inspiration. While the city of cells of the honeycomb, the bees’ exhibition of art, is inferior as regards order to the fruit of the pomegranate and its flower. This means that from whichever pen the general attraction in the universe flows, the miniscule attraction in the most minute indivisible particles are that pen’s points.
Cây-ı dikkattir ki: Cüz’î bir ihtiyarın tavassutu ile eser-i akıl bir insan şehri, intizamca semere-i vahiy bir arı kovanındaki cemaate yetişmez. Ve arıların meşher-i sanatı bir petek hüceyrat şehri; bir nar ve (cilnar) gülnardan intizamca geridir. Demek, kâinattaki cazibe-i umumiye hangi kalemden akmışsa cüz-i lâyetecezzadaki küçücük cazibeler o kalemin noktalarıdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Islam says: There is no god but God, and does not accept that causes and intermediaries have an actual effect. It looks on intermediaries as signifying the meaning of one other than themselves. Belief in Divine Unity and the duties of submission to it demand this. However, because it has been corrupted, present-day Christianity considers causes and intermediaries to have an effect, and looks on them as signifying themselves. Their belief in Jesus as the son of God and in the priesthood demands this, and urges it. They look on their saints for their own sakes as though they do not signify another, as the source of effulgence, like the light of a lamp -according to one view- transformed from the sunlight. We look on the saints as signifying the meaning of another, that is, as a place of reflection and manifestation, like a mirror spreads the sunlight.(*<ref>* The Naqshbandis' method is based on this mystery.</ref>)
İslâmiyet der: لَا خَالِقَ اِلَّا هُوَ Hem vesait ve esbabı, müessir-i hakiki olarak kabul etmez. Vasıtaya mana-yı harfî nazarıyla bakar. Akide-i tevhid ve vazife-i teslim ve tefviz öyle ister. Tahrif sebebiyle şimdiki Hristiyanlık esbab ve vesaiti müessir bilir, mana-yı ismî nazarıyla bakar. Akide-i velediyet ve fikr-i ruhbaniyet öyle ister, öyle sevk eder. Onlar azizlerine mana-yı ismiyle birer menba-ı feyz ve –güneşin ziyasından bir fikre göre istihale etmiş lambanın nuru gibi– birer maden-i nur nazarıyla bakıyorlar. Biz ise evliyaya mana-yı harfiyle yani âyine güneşin ziyasını neşrettiği gibi birer ma’kes-i tecelli nazarıyla bakıyoruz. '''(Hâşiye'''<ref>'''Hâşiye:''' Nakşibendî rabıtası bu sırra bina edilmiştir.</ref>''')'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It is because of this that spiritual journeying begins from humility, passes through self-abasement, and reaches the station of annihilation in God. It begins to journey through infinite stations. Such journeying is extinguished by the arrogant pride of the ego and evil-commanding soul. However, not true Christianity, but the corrupted Christianity which has been shaken by philosophy, strengthens the ego. If a person of high rank and station with a powerful ego is a Christian, he becomes more determined in his religion, whereas a Muslim in a similar position becomes lax in religion.
Bu sırdandır ki bizde sülûk tevazudan başlar, mahviyetten geçer, fenafillah makamını görür. Gayr-ı mütenahî makamatta sülûka başlar. Ene ve nefs-i emmare kibriyle, gururuyla söner. Hakiki Hristiyanlık değil belki tahrif ve felsefe ile sarsılmış Hristiyan’da, ene levazımatıyla kuvvetleşir. Enesi kuvvetli, müteşahhıs, rütbeli, makam sahibi bir adam, Hristiyan olsa mütesallib olur. Fakat Müslüman olsa lâkayt olur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The intense and varying pleasure in activity as it passes from the potential to the actual is the leaven of change in the universe and the nucleus of the law through which all things are perfected. Stepping out of prison into a garden, and passing from a seed to a shoot is the same pleasure. If activity incorporates change, the pleasure increases immeasurably. It is this that causes the hardship in duties to be borne. However attractive for intelligent creatures is absolute perfection, for unintelligent creatures activity is attractive to the same degree and encourages effort. It is for this reason that ease is hardship and hardship, ease.
Kuvveden fiile geçmek olan faaliyetteki şedit ve mütenevvi lezzet, tagayyür-ü âlemin mâyesi ve kanun-u tekâmülün nüvesidir. Zindandan bostana çıkmak, daneden sümbüle geçmek ayn-ı lezzettir. Faaliyet istihaleyi tazammun etse lezzet tezayüd ederek taşar. Vazifedeki külfeti taşıttıran o tattır. Zîşuura nisbeten gayetteki kemal, ne kadar cazibedarsa “Lâmüdrike”ye nisbeten nefs-i faaliyet öyle de cazibedardır, sa’ye sevk eder. Bu sırdandır ki rahat zahmettir, zahmet rahattır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Greed and precipitancy are the cause of loss. For the greedy and hasty person will not act in accordance with the successive causes in creation, like the steps of a staircase, and therefore will not be successful. Even if he is, since he skips some of the steps of the natural progression, he falls into despair, and then, when overcome by heedlessness, the door is opened to him.
Hırs ile acûliyet, sebeb-i haybettir. Zira müretteb basamaklar gibi fıtrattaki tertibe, teselsüle tatbik-i hareket etmediğinden harîs muvaffak olamaz. Olsa da tertib-i ca’lîsi bir basamak kadar seyr-i fıtrîden kısa olduğundan yeise düşüp gaflet bastıktan sonra kapı açılır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
God Almighty created the inner heart for belief and for knowledge and love of Himself, while the outer heart He designed for other things. Criminal greed pierces the heart, and introduces idols into it. God is displeased and punishes the greedy person with the opposite of his purpose.
Allah, kalbin bâtınını iman ve marifet ve muhabbeti için yaratmıştır. Kalbin zâhirini, sair şeylere müheyya etmiştir. Cinayetkâr hırs kalbi deler, sanemleri içine idhal eder. Allah darılır, maksudunun aksiyle mücazat eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The scoundrels who because of ambition took political thought to the places of Islamic beliefs did not receive honour and glory, but were execrated and reviled. The frustration and despair of sensual love arise from this same greed and ambition. All the poetry about this sort of love are the lamentations of mourning.
Hırs cihetiyle siyaset efkârını, İslâmiyet akaidinin yerlerine kadar îsal eden herifler şan ve şeref değil belki şeyn ü şenaate mazhar oldular. Nefsanî aşklardaki felaketler, haybetler bu sırdandır. O çeşit âşıkların bütün divanları birer feryad-ı matemdir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
If you anxiously try to sleep at night, you will chase sleep away and remain awake.
Gece kalben nevmi merak edersin, bakiyyesini de kaçırıp uyanık kalırsın.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There are two beggars, one persistently importunate, the other reserved and self-contained. A further example of this extensive law is that one would rather give to the latter.
İki dilenci: Biri musırr-ı muhteris, biri müstağni-i muhteriz… İkincisine vermeyi daha ziyade arzu etmekliğin, şu geniş kanunun bir numunesidir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Our worst calamity and sickness is that criticism which is based on pride and deception. If fairness utilizes criticism, it pares the truth. Whereas if it is pride that employs it, it mutilates and destroys it. The very worst sort is that which is levelled at the tenets of belief and questions of religion. For belief comprises both affirmation, and exercise of the mind, and commitment, and surrender, and compliance. Criticism of this sort destroys the compliance, commitment, and mental exercise. Rather than affirming, the person feels uncommitted.
En müthiş maraz ve musibetimiz, cerbeze ve gurura istinad eden tenkittir. Tenkidi eğer insaf işletirse hakikati rendeçler. Eğer gurur istihdam etse tahrip eder, parçalar. O müthişin en müthişidir ki akaid-i imaniyeye ve mesail-i diniyeye girse. Zira iman hem tasdik hem iz’an hem iltizam hem teslim hem manevî imtisaldir. Şu tenkit; imtisali, iltizamı, iz’anı kırar. Tasdikte de bîtaraf kalır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
At this time of doubts and hesitation, it is necessary to look favourably on the positive ideas and encouraging statements that emerge from luminous, warm hearts, and to foster and strengthen the exercise of the mind and commitment. What they call “unbiased, objective reasoning” is temporary unbelief. Novices and those new to the truth do it.
Şu zaman-ı tereddüt ve evhamda, iz’an ve iltizamı tenmiye ve takviye eden nurani sıcak kalplerden çıkan müsbet efkârı ve müşevvik beyanatı, hüsn-ü zan ile temaşa etmek gerektir. “Bîtarafane muhakeme” dedikleri şey, muvakkat bir dinsizliktir. Yeniden mühtedi ve müşteri olan yapar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The view of the one who taught the Miraculous Qur’an -that Warner and Bringer of Good News- and his critical insight, were too accurate, sublime, clear, and penetrating to confuse and obscure reality with his imagination; and his way of truth is too scupulous, self-sufficient, and elevated to deceive and cheat people.
وَالَّذٖى عَلَّمَ ال۟قُر۟اٰنَ ال۟مُع۟جِزَ اِنَّ نَظَرَ ال۟بَشٖيرِ النَّذٖيرِ وَبَصٖيرَتَهُ النَّقَّادَةَ اَدَقُّ وَاَجَلُّ وَاَج۟لٰى وَاَن۟فَذُ مِن۟ اَن۟ يَل۟تَبِسَ اَو۟ تَش۟تَبِهَ عَلَي۟هِ ال۟حَقٖيقَةُ بِال۟خَيَالِ وَاِنَّ مَس۟لَكَهُ ال۟حَقَّ اَغ۟نٰى وَاَن۟زَهُ وَاَر۟فَعُ مِن۟ اَن۟ يُدَلِّسَ اَو۟ يُغَالِطَ عَلَى النَّاسِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For the perceptive eye is not deceived, and a truth-seeking heart will not deceive.
Zira hakikatbîn göz aldanmaz, hakperest kalp aldatmaz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
the loathsomeness of backbiting with the verse
'''Gıybetin Derece-i Şenaati'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The Qur’an describes :
Kur’an der:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Would any among you like to eat the flesh of your dead brother?(*<ref>*Qur'an, 49:12.</ref>)
اَيُحِبُّ اَحَدُكُم۟ اَن۟ يَا۟كُلَ لَح۟مَ اَخٖيهِ مَي۟تًا
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
With six phrases, on six levels, it severely censures the backbiter. It is as follows:
Altı kelime ile altı derece şiddetle gıybeti takbih ediyor. Yani hemze ile der:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
With its interrogative form it says: “Think! Could such a thing be permitted? If your mind is not sound, look at your heart; could it love such a thing? And if your heart is not sound, examine your conscience; would it consent to destroying the life of society, as though tearing off your own flesh with your own teeth? And if you have no social conscience, examine your humanity; could it have such an appetite and such monstrous rapacity? If you have no humanity, think of fellow-feeling; could it incline towards an action that would break its own back? And if you have no humanity, is your inborn nature so completely corrupted that you tear at a corpse with your bare teeth?
Aklına bak, böyle şeye cevaz verir mi? Müstakim aklın yoksa kalbine bak! Böyle şeye muhabbet eder mi? Selim kalbin yoksa vicdanına bak, böyle dişinle kendi etini parçalamak gibi hayat-ı içtimaiyeyi bozmaya rıza gösterir mi? Vicdan-ı içtimaiyen olmazsa insaniyetine bak, böyle canavarvari iftirasa iştiha gösterir mi? Manen insaniyetin olmazsa rikkat-i cinsiye ve karabet-i rahmiyene bak! Böyle kendi belini kıracak harekete meyleder mi? Rikkat-i cinsiyen olmazsa hiç sağlam tabiatın yok mu ki ölüyü dişlerinle parçalıyorsun.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
That is to say, backbiting is repugnant to man’s mind, heart, conscience, humanity, fellow-feeling, and inborn nature, as well as to the Shari‘a, and is therefore to be utterly rejected.
Demek akıl, kalp, vicdan, insaniyet, rikkat-i cinsiye, tabiat, şeriat nazarında gıybet; merduddur, matruddur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The person who does not understand the true meaning of co-operation is more lifeless than a stone. For some stones arch themselves to co-operate with their brothers. Such a stone, despite being a stone, leans towards his brother in the dome when he leaves the builder’s hand and bows his head so it touches his brother’s head, and so they keep from falling.
اِنَّ ال۟اِن۟سَانَ الَّذٖى لَا يُد۟رِكُ سِرَّ التَّعَاوُنِ لَهُوَ اَج۟مَدُ مِنَ ال۟حَجَرِ اِذ۟ مِنَ ال۟حَجَرِ مَا يَتَقَوَّسُ لِمُعَاوَنَةِ اَخٖيهِ اِذِ ال۟حَجَرُ مَعَ حَجَرِيَّتِهٖ اِذَا خَرَجَ مِن۟ يَدِ ال۟مُعَقِّدِ ال۟بَانٖى فِى السَّق۟فِ ال۟مُحَدَّبِ يَمٖيلُ وَ يَخ۟ضَعُ رَا۟سَهُ لِيُمَاسَّ رَا۟سَ اَخٖيهِ لِيَتَمَاسَكَا عَنِ السُّقُوطِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
That is, the stones of domes stand shoulder to shoulder so as not to fall.
Yani kubbelerde taşlar, baş başa vururlar tâ düşmesinler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The unique being at the centre of the conical successive chain from the smallest indivisible particle to man and from man to the sun of suns, is man the ennobled.
Cüz-i lâyetecezza zerresinden insana, insandan şems-i şümusa müteselsil mahrutî silsilenin vasatındaki cevher-i ferîdi, insan-ı mükerremdir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Man possesses senses other than the well-known ones; he has an impelling sense like the sense of taste, and a sense of longing. He possesses too numerous unconscious senses.
İnsanın meşhur havassından başka havassı vardır. Zaika gibi bir hiss-i sâika hem bir hiss-i şâika vardır. Hem insanda gayr-ı meş’ur hisler çoktur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Sometimes desire takes the form of thought, and the greedy person supposes an animal desire to be thought.
Bazen arzu, fikir suretini giyer. Şahs-ı muhteris, arzu-yu nefsaniyesini fikir zanneder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It is strange but some people fall into stinking mud, then to deceive themselves say it is musk and ambergris, and smear it over their faces.
Garibdir ki bazı adam pis bir çamura düşer, kendini aldatmak için misk ü amber diye yüzüne gözüne bulaştırır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The martyr is a saint. While being an obligation that if a number of the community undertake it, the rest are absolved, jihad has become incumbent on everyone. Indeed, it is now doubly incumbent. As in the Hajj and zakat, intention plays little part in jihad. However, in point of reality, the lack of intention still resembles intention. That is, if the reverse of the intention is not definitely clear, jihad results in true martyrdom. This is because the more the necessity of the jihad increases, the more definite it becomes, and the effect of intention, which comprises will, diminishes. If tens of thousands of saints suddenly appear for this sinful nation, it will not be a small reward.
Şehit velidir. Cihad farz-ı kifaye iken farz-ı ayn olmuştur. Belki muzaaf bir farz-ı ayn hükmüne geçmiştir. Hac ve zekât gibi cihadda da niyetin tasarrufu azdır. Hattâ adem-i niyet dahi asıl nokta-i nazarından niyet hükmündedir. Demek zıdd-ı niyet, yakînen tebeyyün etmezse cihad, şehadet-i hakikiyeyi intac eder. Zira vücub tezauf etse taayyün eder. İhtiyarı tazammun eden niyetin tesiri azalır. Şu günahkâr millette, birdenbire on binler evliya inkişaf ve tezahür etse az bir mükâfat değildir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
With us, if someone has strayed from the right path, he is generally immoral and without conscience. For the desire to sin grows by silencing the voice of belief in the conscience. This means that without shaking his conscience and spiritual life, and without holding them in contempt, he cannot commit a completely voluntary evil act. It is for this reason that Islam considers the depraved to be disloyal and traitorous, and does not accept their testimony. It considers apostates to be poison, and sentences them to death. While it recognizes Christian subjects and infidel signatories of a treaty. The Hanafi School accepts the testimony of a non-Muslim subject.Justice should be executed in the name of religion so that it may be effective over the mind, heart, and spirit, and they may conform to it.
Bizde biri fâsık olsa galiben ahlâksız ve vicdansız olur. Zira arzu-yu masiyet, vicdandaki imanın sadâsını susturmakla inkişaf edebilir. Demek vicdanını ve maneviyatını sarsmadan, istihfaf etmeden tam ihtiyar ile şerri işlemez. Onun için İslâmiyet; fâsıkı hain bilir, şehadetini reddeder. Mürtedi zehir bilir, idam eder. Hristiyan bir zimmîyi ve kâfir muahidi ibka eder. Hanefî mezhebi zimmînin şehadetini kabul eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Otherwise it affects only the imagination. A criminal is then frightened only of the penalty set by the state, if it is enacted, or he shrinks from the reproaches of the public; if they occur.
İcra-yı adalet, din namına olmalı tâ akıl ve kalp ve ruh müteessir olsunlar, imtisal etsinler. Yoksa yalnız vehim müteessir olur. Yalnız hükûmetin cezasından korkar eğer tahakkuk etse. Nâsın itabından çekinir eğer tebeyyün etse.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* * *
<nowiki>*</nowiki> * *
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
A boat carrying numerous innocent people may not be sunk on account of one criminal. Similarly, enmity should not be nurtured towards a believer who possesses numerous innocent attributes, because of a single criminal attribute.
Bir cani yüzünden, çok masumları ihtiva eden bir gemi batırılmaz. Bir cani sıfat yüzünden, çok evsaf-ı masumeyi muhtevi bir mü’mine adâvet edilmez.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In particular, belief and the affirmation of Divine Unity, the causes of love, are like Mount Uhud, while the causes of enmity are like pebbles. However unreasonable it is to think of pebbles being heavier than Mount Uhud, for a believer to be hostile towards another believer is lacking in heart to the same degree. Hostility between believers may only take the form of pity.
Lâsiyyema sebeb-i muhabbet olan iman ve tevhid, Cebel-i Uhud gibidir. Sebeb-i adâvet olan şeyler, çakıl taşları gibidir. Çakıl taşlarını Cebel-i Uhud’dan daha ağır telakki etmek ne kadar akılsızlıksa mü’minin mü’mine adâveti, o kadar kalpsizliktir. Mü’minlerde adâvet, yalnız acımak manasında olabilir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''In Short:'''Belief demands love, and Islam demands brotherhood.
'''Elhasıl:''' İman muhabbeti, İslâmiyet uhuvveti istilzam eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Words are like goods, wastefulness in them is not
اَل۟كَلَامُ كَال۟مَالِ لَا يَجُوزُ فٖيهِ ال۟اِس۟رَافُ
permissible.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Siyaset_ve_Medeniyetle_İlgili_Cevaplar"></span>
== Siyaset ve Medeniyetle İlgili Cevaplar ==
The Qur’anic principles to save awakened mankind
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
My Dear, True Brothers!
Aziz, sıddık kardeşlerim!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Firstly:'''I congratulate you with all my heart on all the festivals and holy nights, both those of the past and future, and the material ones and the spiritual ones, and entreat Divine mercy that your prayers and worship are acceptable, and say “Amen” to them.
'''Evvela:''' Hem geçmiş hem gelecek hem maddî hem manevî bayramlarınızı ve mübarek gecelerinizi, bütün ruh u canımla tebrik ve ettiğiniz ibadet ve duaların makbuliyetini rahmet-i İlahiyeden bütün ruh u canımızla niyaz edip isteyip o mübarek dualara âmin deriz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Secondly:'''I am compelled to answer privately two of your questions which in many ways are important, and you have frequently asked in meaning:
'''Sâniyen:''' Hem çok defa manevî hem çok cihetlerden ehemmiyetli iki suallerine mahremce cevap vermeye mecbur oldum.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Your First Question:'''Why was it that in the early Second Constitutional Period you were passionately involved in politics, yet for nearly forty years now you have given it up completely?
'''Birinci Sualleri:''' Ne için eskide hürriyetin başında siyasetle hararetli meşgul oluyordun? Bu kırk seneye yakındır ki bütün bütün terk ettin?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:'''I understood with complete certainty that the ghastly crimes committed by mankind up to the present sprang from the abuse of the law which is basic to politics and may be expressed as “Individuals may be sacrificed for the good of the nation and for the well-being of the community.”
'''Elcevap:''' Siyaset-i beşeriyenin en esaslı bir kanun-u esasîsi olan: “Selâmet-i millet için fertler feda edilir. Cemaatin selâmeti için eşhas kurban edilir. Vatan için her şey feda edilir.” diye bütün nev-i beşerdeki şimdiye kadar dehşetli cinayetler bu kanunun sû-i istimalinden neş’et ettiğini kat’iyen bildim.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Since there is no specified limit to this fundamental law created by man, it has opened up the way to excessive abuse. This tyrannical law issued the fatwa for the two World Wars and overturned a thousand years of human progress. So too it permitted the annihilation of ninety innocents on account of ten criminals. On the pretext of the general good, personal hatred razed a town because of a single criminal. Since the Risale-i Nur has proved this fact in some of its collections and defence speeches, I refer you to them.
Bu kanun-u esasî-yi beşeriye, bir hadd-i muayyenesi olmadığı için çok sû-i istimale yol açılmış. İki harb-i umumî, bu gaddar kanun-u esasînin sû-i istimalinden çıkıp bin sene beşerin terakkiyatını zîr ü zeber ettiği gibi on cani yüzünden doksan masumun mahvına fetva verdi. Bir menfaat-i umumî perdesi altında şahsî garazlar, bir cani yüzünden bir kasabayı harap etti. Risale-i Nur bu hakikati bazı mecmua ve müdafaatında ispat ettiği için onlara havale ediyorum.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, in the face of this tyrannical law of man’s politics and diplomacy I discovered the below-mentioned fundamental laws of the Qur’an of Miraculous Exposition, which comes from the Sublime Throne. They are expressed by these verses:
İşte beşeriyet siyasetlerinin bu gaddar kanun-u esasîsine karşı arş-ı a’zamdan gelen Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’daki bu gelen kanun-u esasîyi buldum. O kanunu da şu âyet ifade ediyor:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
No bearer of burdens can bear the burdens of another.(*<ref>*Qur'an, 6:164, etc.</ref>)If anyone slays a human being -unless it be [in punishment] for murder or for spreading corruption on earth- it shall be as though he had slain all mankind.(*<ref>*Qur'an, 5:32.</ref>)
وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِز۟رَ اُخ۟رٰى ۝ مَن۟ قَتَلَ نَف۟سًا بِغَي۟رِ نَف۟سٍ اَو۟ فَسَادٍ فِى ال۟اَر۟ضِ فَكَاَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمٖيعًا
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
These two verses teach the following principle: Others are not answerable for a person’s crime. And, without his consent, an innocent person may not be sacrificed, even for the whole of mankind. If he voluntarily gives his consent and sacrifices himself, his self-sacrifice is a sort of martyrdom and is another matter. This establishes true justice for man. For details I refer you to the Risale-i Nur.
Yani bu iki âyet, bu esası ders veriyor ki: “Bir adamın cinayetiyle başkalar mes’ul olmaz. Hem bir masum, rızası olmadan bütün insana da feda edilmez. Kendi ihtiyarıyla, kendi rızasıyla kendini feda etse o fedakârlık bir şehadettir ki o başka meseledir.” diye hakiki adalet-i beşeriyeyi tesis ediyor. Bunun tafsilatını da Risale-i Nur’a havale ediyorum.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Second Question:'''While travelling among the nomadic tribes of the east long ago, you used to strongly urge them towards progress and modern civilization. But for nearly forty years now you have called it ‘low’ civilization, and you have withdrawn from the life of society and gone into seclusion. Why is this?
'''İkinci Sual:''' Sen eskide Şark’taki bedevî aşâirde seyahat ettiğin vakit, onları medeniyet ve terakkiyata çok teşvik ediyordun. Neden kırk seneye yakındır, medeniyet-i hazıradan “mimsiz” diyerek hayat-ı içtimaiyeden çekildin, inzivaya sokuldun?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:'''Since modern Western civilization acts contrarily to the fundamental laws of the revealed religions, its evils have come to outweigh its good aspects, and its errors and harmful aspects its benefits; and general tranquillity and a happy worldly life, the true aims of civilization, have been destroyed. And since wastefulness and extravagance have taken the place of frugality and contentment, and laziness and the desire for ease have overcome endeavour and the sense of service, it has made unfortunate mankind both extremely poor and extremely lazy.
'''Elcevap:''' Medeniyet-i hazıra-i Garbiye, semavî kanun-u esasîlere muhalif olarak hareket ettiği için seyyiatı hasenatına; hataları, zararları faydalarına râcih geldi. Medeniyetteki maksud-u hakiki olan istirahat-i umumiye ve saadet-i hayat-ı dünyeviye bozuldu. İktisat, kanaat yerine israf ve sefahet ve sa’y ve hizmet yerine tembellik ve istirahat meyli galebe çaldığından, bîçare beşeri hem gayet fakir hem gayet tembel eyledi.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In explaining the fundamental law of the revealed Qur’an: Eat and drink, but waste not in excess,(*<ref>*Qur'an, 7:31.</ref>)and, Man possesses naught save that which he strives,(*<ref>*Qur'an, 53:39</ref>)
Semavî Kur’an’ın kanun-u esasîsi لَي۟سَ لِل۟اِن۟سَانِ اِلَّا مَا سَعٰى ۝ كُلُوا وَ اش۟رَبُوا وَ لَا تُس۟رِفُوا ferman-ı esasîsiyle: “Beşerin saadet-i hayatiyesi, iktisat ve sa’ye gayrette olduğunu ve onunla beşerin havas, avam tabakası birbiriyle barışabilir.” diye Risale-i Nur bu esası izahına binaen kısa bir iki nükte söyleyeceğim:
the Risale-i Nur says: “Man’s happiness in this life lies in frugality and endeavour, and it is through them that the rich and poor will be reconciled.” I shall here make one or two brief points in accordance with this explanation.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The First:'''In the nomadic stage, man needed only three or four things, and it was only two out of ten who could not obtain them. But now, through wastefulness, abuses, stimulating the appetites, and such things as custom and addiction, present-day civilization has made inessential needs seem essential, and in place of the four things of which he used to be in need, modern civilized man is now in need of twenty. And it is only two out of twenty who can satisfy those needs in a totally licit way; eighteen remain in need in some way.
'''Birincisi:''' Bedevîlikte beşer üç dört şeye muhtaç oluyordu. O üç dört hâcatını tedarik etmeyen on adette ancak ikisi idi. Şimdiki Garp medeniyet-i zalime-i hazırası, sû-i istimalat ve israfat ve hevesatı tehyic ve havaic-i gayr-ı zaruriyeyi, zarurî hâcatlar hükmüne getirip görenek ve tiryakilik cihetiyle şimdiki o medeni insanın tam muhtaç olduğu dört hâcatı yerine, yirmi şeye bu zamanda muhtaç oluyor. O yirmi hâcatı tam helâl bir tarzda tedarik edecek, yirmiden ancak ikisi olabilir. On sekizi muhtaç hükmünde kalır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
That is to say, modern civilization greatly impoverishes man. Because of the needs, it drives man to wrongdoing and illicit gain. It perpetually encourages the wretched lower classes to challenge the upper classes. It has abandoned the Qur’an’s sacred fundamental law making the payment of zakat obligatory and prohibiting usury and interest, which ensured that the lower classes were obedient towards the upper classes and the upper classes were sympathetic towards the lower classes, and encouraged the bourgeousie to tyranny and the poor to revolt. It destroyed the tranquillity of mankind.
Demek, bu medeniyet-i hazıra insanı çok fakir ediyor. O ihtiyaç cihetinde beşeri zulme, başka haram kazanmaya sevk etmiş. Bîçare avam ve havas tabakasını daima mübarezeye teşvik etmiş. Kur’an’ın kanun-u esasîsi olan “vücub-u zekât ve hurmet-i riba” vasıtasıyla avamın havassa karşı itaatini ve havassın avama karşı şefkatini temin eden o kudsî kanunu bırakıp burjuvaları zulme, fukaraları isyana sevk etmeye mecbur etmiş. İstirahat-i beşeriyeyi zîr ü zeber etti!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Second Point:'''Since the wonders of modern civilization are each a dominical bounty, they require real thanks and to be utililized for the benefit of mankind. But now we see that since they have encouraged a significant number of people to be lazy and indulge in vice, and have given them the wish to heed their desires in ease and comfort; they have destroyed these people’s eagerness for effort and endeavour. And by way of dissatisfaction and extravagance, they have driven them to dissipation, wastefulness, tyranny, and what is unlawful.
'''İkinci Nükte:''' Bu medeniyet-i hazıranın hârikaları, beşere birer nimet-i Rabbaniye olmasından hakiki bir şükür ve menfaat-i beşerde istimali iktiza ettiği halde, şimdi görüyoruz ki ehemmiyetli bir kısım insanı tembelliğe ve sefahete sevk ve sa’yi ve çalışmayı bırakıp istirahat içinde hevesatı dinlemek meylini verdiği için sa’yin şevkini kırıyor. Ve kanaatsizlik ve iktisatsızlık yoluyla sefahete, israfa, zulme, harama sevk ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, as it says in A Key to the World of the Risale-i Nur, although the radio is a great bounty and demands thanks in the form of being used for the good of mankind, since four fifths of it are used on unnecessary, meaningless trivia, it has encouraged idleness and depravity, and destroyed the eagerness for work. I myself even have seen that of a number of most beneficial marvels, which should be used for endeavour and work and man’s true benefits and needs, eight out of ten are urging man to indulge in pleasure and amusement, to satisfy his desires, and to be lazy, and only one of two of them being spent on essential needs. There are thousands of examples like these two small ones.
Mesela, Risale-i Nur’daki “Nur Anahtarı”nın dediği gibi: Radyo; büyük bir nimet iken maslahat-ı beşeriyeye sarf edilmek ile bir manevî şükür iktiza ettiği halde, beşte dördü hevesata, lüzumsuz malayani şeylere sarf edildiğinden tembelliğe, radyo dinlemekle heveslenmeye sevk edip sa’yin şevkini kırıyor. Vazife-i hakikiyesini bırakıyor. Hattâ çok menfaatli olan bir kısım hârika vesait, sa’y ve amel ve hakiki maslahat-ı ihtiyacat-ı beşeriyeye istimali lâzım gelirken ben kendim gördüm; ondan bir ikisi zarurî ihtiyacata sarf edilmeye mukabil, ondan sekizi keyif, hevesat, tenezzüh, tembelliğe mecbur ediyor. Bu iki cüz’î misale binler misaller var.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''In Short:'''Since modern Western civilization has not truly heeded the revealed religions, it has both impoverished man and increased his needs. It has destroyed the principle of frugality and contentment, and increased wastefulness, greed, and covetousness. It has opened up the way to tyranny and what is unlawful.
'''Elhasıl:''' Medeniyet-i Garbiye-i hazıra, semavî dinleri tam dinlemediği için beşeri hem fakir edip ihtiyacatı ziyadeleştirmiş. İktisat ve kanaat esasını bozup israf ve hırs ve tama’ı ziyadeleştirmeye, zulüm ve harama yol açmış.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Through encouraging people to take advantage of the means of dissipation, it has also cast those needy unfortunates into total laziness. It has destroyed the desire for effort and work. It has encouraged depravity and dissipation, and wasted their lives on useless things.
Hem beşeri vesait-i sefahete teşvik etmekle o bîçare muhtaç beşeri tam tembelliğe atmış. Sa’y ve amelin şevkini kırıyor. Hevesata, sefahete sevk edip ömrünü faydasız zayi ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Furthermore, it has made those needy and lazy people ill. Through abuse and prodigality, it has been the means of spreading a hundred sorts of diseases.
Hem o muhtaç ve tembelleşmiş beşeri hasta etmiş. Sû-i istimal ve israfat ile yüz nevi hastalığın sirayetine, intişarına vesile olmuş.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Mankind is constantly threatened by three awesome matters: severe needs, the desire for vice and dissipation, and death -and numerous illnesses, which perpetually remind him of death- which the atheistic currents that have awakened mankind through their infiltrating civilization show to be eternal extinction.
Hem üç şiddetli ihtiyaç ve meyl-i sefahet ve ölümü her vakit hatıra getiren kesretli hastalıklar ve dinsizlik cereyanlarının o medeniyetin içlerine yayılmasıyla, intibaha gelip uyanmış beşerin gözü önünde ölümü idam-ı ebedî suretinde gösterip her vakit beşeri tehdit ediyor. Bir nevi cehennem azabı veriyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
All these cause mankind a Hell-like torment.In the face of this ghastly calamity of mankind’s, it is understood from signs and allusions of the Qur’an of Miraculous Exposition that with the awakening of its four hundred million students and its sacred, revealed fundamental laws, it will heal those three awesome wounds -as it did one thousand three hundred years ago; and if doomsday does not soon break loose, with its showing that rather than being external extinction, death resembles the despatch papers for the world of light, it will gain for mankind the happiness both of worldly life and of the life of the hereafter; and in the civilization that will grow out of the All-Wise Qur’an, the virtues of civilization will prevail over its evils; and unlike has happened up to the present, a part of religion will not be given as the bribe for part of civilization, but civilization will serve and assist those heavenly laws. As the All-Wise Qur’an indicates this, so awakened mankind awaits it from Divine mercy, and seeks it, and beseeches Divine mercy for it.
İşte bu dehşetli musibet-i beşeriyeye karşı Kur’an-ı Hakîm’in dört yüz milyon talebesinin intibahıyla ve içinde semavî, kudsî kanun-u esasîleriyle bin üç yüz sene evvel gösterdiği gibi yine bu dört yüz milyonun kendi kudsî, esasî kanunlarıyla beşerin bu üç dehşetli yarasını tedavi etmesini ve eğer yakında kıyamet kopmazsa beşerin hem saadet-i hayat-ı dünyeviyesini hem saadet-i hayat-ı uhreviyesini kazandıracağını ve ölümü, idam-ı ebedîden çıkarıp âlem-i nura bir terhis tezkeresi göstermesini ve ondan çıkan medeniyetin mehasini, seyyiatına tam galebe edeceğini ve şimdiye kadar olduğu gibi dinin bir kısmını, medeniyetin bir kısmını kazanmak için rüşvet vermek değil belki medeniyeti ona, o semavî kanunlara bir hizmetkâr, bir yardımcı edeceğini Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’ın işarat ve rumuzundan anlaşıldığı gibi rahmet-i İlahiyeden şimdiki uyanmış beşer bekliyor, yalvarıyor, arıyor!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The Eternal One, He is the Eternal One!
اَل۟بَاقٖى هُوَ ال۟بَاقٖى
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
"https://risale.site/index.php/Özel:MobileDiff/177316...177532" sayfasından alınmıştır