Dördüncü Hakikat olan Otuzüçüncü Mertebe/mk: Revizyonlar arasındaki fark

    Risale-i Nur Tercümeleri sitesinden
    ("Од Совршениот Знак Четвртата вистина, која е Триесет и трети степен:" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
     
    ("Еј, прекумерен човеку, кој не си штедлив! Еј, свиреп, неправеден, валкан, и нечист беден човеку! Со тоа што не постапуваш штедливо, чисто и праведно, што е правило на однесување на целиот универзум и на сè што постои, со спротивставувањето на сè што посто..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
     
    (Aynı kullanıcının aradaki diğer 3 değişikliği gösterilmiyor)
    2. satır: 2. satır:
    '''Вистината за милосрдието и дарувањето благосостојба'''
    '''Вистината за милосрдието и дарувањето благосостојба'''


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Односно обезбедувањето благосостојба на сите живи суштества и особено на оние што се дарени со дух, најмногу на беспомошните и слабите меѓу нив, и главно на децата и на малите, по целата земја, во нејзината утроба, во воздухот, во морето, осигурувањето на целата нивна храна со целосно сочувство, независно дали е материјална – за желудникот, или духовна – за срцето. А илјадници оки храна се добива од елементарен сув прст и од тврди како коска и суви парченца дрво, притоа најпријатната благосостојба е извлечена помеѓу крв и нечистотија и огромни количества храна се произведени од зрнце тврдо како коска што не тежи ни грам. Нормираното добивање на сето тоа пред нашите очи во соодветно време, без да биде заборавен некој или да се допушти забуна или грешка, е имено вистината за благосос-тојбата од невидлива рака.
    Yani umum zemin yüzünde ve içinde ve havasında ve denizinde bütün zîhayatın ve bilhassa zîruhun ve bilhassa âciz ve zayıfların ve bilhassa yavruların hem maddî ve midevî hem manevî bütün rızıklarını, şefkatkârane, kuru ve basit bir topraktan ve camid ve kemik gibi kuru odun parçalarından yapılan ve bilhassa en latîfi kan ve fışkı ortasından gelen ve bir dirhem kemik gibi bir tek çekirdekten yapılan binlerle okka taamların, vakti vaktine mukannen bir surette hiçbirini unutmayarak ve şaşırmayarak gözümüz önünde bir dest-i gaybî tarafından verilmesi hakikatidir.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Во едно од навестувањата на Куранот е кажано:
    Evet اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو ال۟قُوَّةِ ال۟مَتٖينُ âyeti, iaşeyi ve infakı Ce­nab-ı Hakk’a tahsis edip hasrettiği gibi وَمَا مِن۟ دَٓابَّةٍ فِى ال۟اَر۟ضِ اِلَّا عَلَى اللّٰهِ رِز۟قُهَا وَيَع۟لَمُ مُس۟تَقَرَّهَا وَمُس۟تَو۟دَعَهَا كُلٌّ فٖى كِتَابٍ مُبٖينٍ âyeti dahi bütün insanların ve hayvanların rızıklarını taahhüd ve tekeffül-ü Rabbanî altına aldığı hem وَكَاَيِّن۟ مِن۟ دَٓابَّةٍ لَا تَح۟مِلُ رِز۟قَهَا اَللّٰهُ يَر۟زُقُهَا وَاِيَّاكُم۟ وَ هُوَ السَّمٖيعُ ال۟عَلٖيمُ âyeti de rızkı tedarik edemeyen, âciz ve iktidarsız olan zayıf bîçarelerin rızıklarını umulmadık yerden, belki gaybdan belki hiçten –mesela, denizin dibindeki böceklere hiçten ve bütün yavrulara umulmadık yerlerden ve bütün hayvanlara her baharda âdeta sırf gaybdan– infaklarını bilfiil tekeffül ederek bilmüşahede vermekle; esbab-perest insanlara dahi esbab perdesi altında yine o veriyor diye ispat ve ilan ettiği gibi pek çok âyât-ı Kur’aniye ve hadsiz şevahid-i kevniye, bi’l-ittifak her bir zîhayatın bir tek Rezzak-ı Zülcelal’in rahîmiyeti ile beslendiklerini gösteriyorlar.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو ال۟قُوَّةِ ال۟مَتٖينُ
    Evet, bir nevi rızık isteyen ağaçlar iktidarsız ve ihtiyarsız olduklarından onlar, yerlerinde mütevekkilane dururken rızıkları onlara koşup gelmesi ve âciz yavruların nafakaları hayret-nümun tulumbacıklardan ağızlarına akması ve o yavrulara bir parça iktidar ve azıcık bir ihtiyar gelmesiyle süt kesilmesi, hususan insan yavrularına analarının şefkatleri yardımcı verilmesi, bedahetle ispat eder ki helâl rızık, iktidar ve ihtiyar ile mütenasiben değildir belki tevekkül veren zaaf ve acze nisbeten geliyor.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Да, во тоа навестување осигурувањето средства за опстанување и на благосостојбата се ограничува во овластувањата единствено на Семоќниот и Севишниот, како што е кажано и во друго навестување од Куранот:
    Ekseriyetçe sebeb-i hüsran olan hırsı tahrik eden iktidar ve ihtiyar ve zekâvet, bir kısım büyük ediblerde o edibleri bir nevi dilenciliğe kadar sevk ettiği gibi zekâvetsiz, kaba, çok âmî adamların tevekkülvari iktidarsızlıkları dahi onları zenginliğe îsal etmesi ve كَم۟ عَالِمٍ عَالِمٍ اَع۟يَت۟ مَذَاهِبُهُ وَ جَاهِلٍ جَاهِلٍ تَل۟قَاهُ مَر۟زُوقًا darb-ı mesel olması ispat eder ki rızk-ı helâl, iktidar ve ihtiyar kuvvetiyle kazanılmaz, buldurulmaz. Belki çalışmasını ve sa’yini kabul eden bir merhamet tarafından verilir ve ihtiyacına acıyan bir şefkat canibinden ihsan edilir. Fakat rızık ikidir:
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    وَمَا مِن۟ دَٓابَّةٍ فِى ال۟اَر۟ضِ اِلَّا عَلَى اللّٰهِ رِز۟قُهَا وَيَع۟لَمُ مُس۟تَقَرَّهَا وَمُس۟تَو۟دَعَهَا كُلٌّ فٖى كِتَابٍ مُبٖينٍ
    '''Biri:''' Yaşamak için hakiki ve fıtrî rızıktır ki taahhüd-ü Rabbanî altındadır. Hattâ o kadar muntazamdır ki bedende yağ vesaire suretinde iddihar olunan fıtrî rızık, hiç olmazsa yirmi günden ziyade bir şey yemeden yaşatır, hayatını idame eder. Demek, yirmi otuz günden evvel ve bedende müddehar olan fıtrî rızkı bitmeden zâhiren açlıktan vefat edenler, rızıksızlıktan değil belki sû-i itiyaddan ve terk-i âdetten neş’et eden bir hastalıktan vefat ederler.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Тука исхраната на сите луѓе и животни се поставува под грижата на Семоќниот Господар и се обезбедува од Него, како и во следното навестување:
    '''İkinci kısım rızık:''' İtiyad, israf ve sû-i istimalat ile tiryaki olup zaruret hükmüne geçen mecazî ve sun’î rızıktır. Bu kısım ise taahhüd-ü Rabbanî altında değil belki ihsana tabidir. Kâh verir kâh vermez.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    وَكَاَيِّن۟ مِن۟ دَٓابَّةٍ لَا تَح۟مِلُ رِز۟قَهَا اَللّٰهُ يَر۟زُقُهَا وَاِيَّاكُم۟ وَ هُوَ السَّمٖيعُ ال۟عَلٖيمُ
    Bu ikinci rızıkta, bahtiyar odur ki medar-ı saadet ve lezzet olan iktisat ve kanaatle sa’y-i helâli, bir nevi ibadet ve rızık için bir fiilî dua bilerek müteşekkirane ve minnettarane o ihsanı kabul edip hayatını saadetkârane geçirir.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Навестувањето докажува и објавува, како што се гледа, Семожниот Аллах е Оној што ја носи одговорноста за храната на бедниците, слабите, беспомошните и други што се неспособни да се здобијат со неа. Тој им ја испраќа од таму каде што не можат ни да претпостават, од извори за коишто не им паѓа ни на памет, дури од невидливото, дури од ништо. Така на пример, инсектите во морските длабочини не се хранат од ништо; за сите мали рожби благосостојбата доаѓа од таму каде што не ни претпоставуваат; Севишниот на сите животни им обезбедил храна и всушност Тој за нив троши средства директно од невидливото, како што се гледа секоја пролет; дури благосостојбата на воодушевените од условеноста им се испраќа од Севишниот под превезот на причините и никој друг не ги храни. Овие навестувања од Куранот и проучувани фено-мени откриваат, докажуваат и расветлуваат кој ја обезбедува благосостојбата. Многу други навестувања и безбројни докази во вселената покажуваат со сигурност и без колебање дека секое живо создание расте, одгледано под милосрдното крило на еден ист и единствен Велик Обезбедувач на храната.
    Ve bedbaht odur ki medar-ı şakavet ve hasaret ve elem olan israf ve hırs ile sa’y-i helâli bırakarak, her kapıya başvurup tembelkârane ve zalimane ve müştekiyane hayatını geçirir, belki öldürür.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Да, потребната благосостојба на дрвјата брза кон нив без да поседуваат ниту способност, ниту избор, ниту волја да го стигнат и без да се помрднат од своите места, се надеваат на Аллах. Така и чистото млеко тече од неверојатните пумпи на мајчините вимиња кон устата на нивните мали и беспомошни рожби, а штом тие стекнат одредена способност, избор и волја, оваа грижа веднаш се прекратува, иако се запазува дареното сочувство на мајките. Сето тоа многу добро докажува дека алал благосостојба не доаѓа пропорционално со способноста и желбата, туку само со слабоста и немоќта што ја раѓаат надежта.
    Nasıl ki mide bir rızık ister, öyle de kalp ve ruh ve akıl ve göz ve kulak ve ağız gibi insanın latîfeleri ve duyguları dahi Rezzak-ı Rahîm’den rızıklarını isterler ve müteşekkirane alırlar. Her birisine ayrı ayrı ve onlara lâyık ve onları memnun ve mütelezziz eden rızıkları, hazine-i rahmetten ihsan edilir. Belki Rezzak-ı Rahîm, onlara daha geniş rızık vermek için göz ve kulak, kalp ve hayal ve akıl gibi o latîfelerin her birisini, hazine-i rahmetinin birer anahtarı hükmünde yaratmış.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Силата на моќта, волјата и умот, којашто раѓа алчност што води првенствено кон загуба, ги насочува учените мажи, коишто ја почувству- вале оваа сила, кон смиреност и нешто слично на просење, додека отсуството на моќ крунисано со надеж, поголемиот дел од обичните и не толку умни луѓе ги упатува кон богатството и изобилието. Дури една популарна мудрост гласи:
    Mesela göz, kâinat yüzündeki hüsün ve cemal gibi kıymettar cevher hazinelerinin bir anahtarı olduğu misillü ötekiler dahi her biri birer âlemin anahtarı olur, iman ile istifade eder.
     
    </div>
    كَم۟ عَالِمٍ عَالِمٍ اَع۟يَت۟ مَذَاهِبُهُ وَ جَاهِلٍ جَاهِلٍ تَل۟قَاهُ مَر۟زُوقًا
     
    Тоа докажува дека созданијата не ја добиваат и не ја наоѓаат алал благосостојба преку силата на своите способности и избор, туку само им го дава со милосрдие Некој што им ги прифаќа трудот и напорот и им го пушта со добрина од жалост и сочувство Некој што е трогнат од нивната потреба и беда.
     
    Но благосостојбата има два вида:
     
    '''Првиот:''' вистинската и природна насушна храна обезбедена од Дарителот на благо-состојбата е така одмерена што резервите во човечкото тело, во форма на масти или други материи, да можат да обезбедат благосостојба и преживување повеќе и од дваесет дена, без да се внесе храна воопшто. Смртта на оние што уми-раат, божем од глад, пред да поминат дваесет или триесет дена, дури и да им се потрошиле природните резерви, не настапува поради недостаток на благосостојба, туку од болест како последица од лоши навики и нарушување на вообичаениот стереотип.
     
    '''Вториот:''' метафоричната и вештачка благо-состојба, којашто се претвора во неопходност, откако човек се навлекува кон него поради навика, претерување и злоупотреба. Овој вид е надвор од рамките на гарантираното и обезбеденото, но зависи од повластувањето на Семудриот, којшто може или да се награди, или да се одврати.
     
    Усреќениот и успешен со вториот вид благосостојба е оној што знае дека со штедливост и непретенциозност – два извора на блаженство и наслада, законскиот стремеж е форма на бо- гослужение и практичен повик за придобивање средства за живот. Таквиот човек животот си го поминува во задоволство и ја прифаќа милос- тината со благодарност.
     
    Бедниот и несреќниот во тој однос е оној што преку претерување и алчност – две причини за несреќа, загуба и болка, отстапува од законскиот стремеж поради тоа што тропа на секоја врата, си го поминува животот во мрзливост, опла-кувања и жалби, и на тој начин го погубува.
     
    Како што желудникот бара храна, така и, од милосрдна благосостојба имаат потреба и го добиваат од Севишниот со целосна благодарност – срцето, духот, разумот, очите, ушите, устата и другите слични истанчени човечки органи, способности и сетила. Тој, на сите нив, од ризницата на Своето милосрдие, им дарува благосостојба што е соодветна за нив, им се допаѓа и му се насладуваат. Сочувствителниот Обезбедувач на благосостојбата дури ги создал сите овие истанчени органи и способности – очите, ушите, срцето, фантазијата, разумот и сл., за да бидат како клучеви за ризницата на Неговото милосрдие и Тој великодушно да ги опсипува со средства за живеење.
     
    На пример, окото е клуч за богатство со скапоцени камења на убавината, посипани по површината на вселената. Тоа важи и за другите органи, секој што е клуч за одреден свет и преку верата извлекува полза од него.


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    <nowiki>*</nowiki> * *
    <nowiki>*</nowiki> * *
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Еј, прекумерен човеку, кој не си штедлив! Еј, свиреп, неправеден, валкан, и нечист беден човеку!
    Ey israflı, iktisadsız.. ey zulümlü, adaletsiz.. ey kirli, nezafetsiz bedbaht insan! Bütün kâinatın ve bütün mevcudatın düstur-u hareketi olan iktisad ve nezafet ve adaleti yapmadığından, umum mevcudata muhalefetinle, manen onların nefretlerine ve hiddetlerine mazhar oluyorsun. Neye dayanıyorsun ki; umum mevcudatı zulmünle, mizansızlığınla, israfınla, nezafetsizliğinle kızdırıyorsun?
     
    </div>
    Со тоа што не постапуваш штедливо, чисто и праведно, што е правило на однесување на целиот универзум и на сè што постои, со спротивставувањето на сè што постои, духовно се изложуваш на нивна омраза и гнев. На што се потпираш, па го лутиш сето она што постои со својата свирепост, неуредност, расипништво и валканост?


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Да, универзалната мудрост на универзумот, кој е еден голем отсјај од името Семудриот Праведник, се однесува сообразно на штед-ливоста и прекумерноста и изискува штедли-вост.
    Evet İsm-i Hakîm'in cilve-i a'zamından olan hikmet-i âmme-i kâinat, iktisad ve israfsızlık üzerinde hareket ediyor; iktisadı emrediyor.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    <nowiki>*</nowiki> * *
    <nowiki>*</nowiki> * *
    </div>

    10.54, 2 Aralık 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

    Diğer diller:

    Вистината за милосрдието и дарувањето благосостојба

    Односно обезбедувањето благосостојба на сите живи суштества и особено на оние што се дарени со дух, најмногу на беспомошните и слабите меѓу нив, и главно на децата и на малите, по целата земја, во нејзината утроба, во воздухот, во морето, осигурувањето на целата нивна храна со целосно сочувство, независно дали е материјална – за желудникот, или духовна – за срцето. А илјадници оки храна се добива од елементарен сув прст и од тврди како коска и суви парченца дрво, притоа најпријатната благосостојба е извлечена помеѓу крв и нечистотија и огромни количества храна се произведени од зрнце тврдо како коска што не тежи ни грам. Нормираното добивање на сето тоа пред нашите очи во соодветно време, без да биде заборавен некој или да се допушти забуна или грешка, е имено вистината за благосос-тојбата од невидлива рака.

    Во едно од навестувањата на Куранот е кажано:

    اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو ال۟قُوَّةِ ال۟مَتٖينُ

    Да, во тоа навестување осигурувањето средства за опстанување и на благосостојбата се ограничува во овластувањата единствено на Семоќниот и Севишниот, како што е кажано и во друго навестување од Куранот:

    وَمَا مِن۟ دَٓابَّةٍ فِى ال۟اَر۟ضِ اِلَّا عَلَى اللّٰهِ رِز۟قُهَا وَيَع۟لَمُ مُس۟تَقَرَّهَا وَمُس۟تَو۟دَعَهَا كُلٌّ فٖى كِتَابٍ مُبٖينٍ

    Тука исхраната на сите луѓе и животни се поставува под грижата на Семоќниот Господар и се обезбедува од Него, како и во следното навестување:

    وَكَاَيِّن۟ مِن۟ دَٓابَّةٍ لَا تَح۟مِلُ رِز۟قَهَا اَللّٰهُ يَر۟زُقُهَا وَاِيَّاكُم۟ وَ هُوَ السَّمٖيعُ ال۟عَلٖيمُ

    Навестувањето докажува и објавува, како што се гледа, Семожниот Аллах е Оној што ја носи одговорноста за храната на бедниците, слабите, беспомошните и други што се неспособни да се здобијат со неа. Тој им ја испраќа од таму каде што не можат ни да претпостават, од извори за коишто не им паѓа ни на памет, дури од невидливото, дури од ништо. Така на пример, инсектите во морските длабочини не се хранат од ништо; за сите мали рожби благосостојбата доаѓа од таму каде што не ни претпоставуваат; Севишниот на сите животни им обезбедил храна и всушност Тој за нив троши средства директно од невидливото, како што се гледа секоја пролет; дури благосостојбата на воодушевените од условеноста им се испраќа од Севишниот под превезот на причините и никој друг не ги храни. Овие навестувања од Куранот и проучувани фено-мени откриваат, докажуваат и расветлуваат кој ја обезбедува благосостојбата. Многу други навестувања и безбројни докази во вселената покажуваат со сигурност и без колебање дека секое живо создание расте, одгледано под милосрдното крило на еден ист и единствен Велик Обезбедувач на храната.

    Да, потребната благосостојба на дрвјата брза кон нив без да поседуваат ниту способност, ниту избор, ниту волја да го стигнат и без да се помрднат од своите места, се надеваат на Аллах. Така и чистото млеко тече од неверојатните пумпи на мајчините вимиња кон устата на нивните мали и беспомошни рожби, а штом тие стекнат одредена способност, избор и волја, оваа грижа веднаш се прекратува, иако се запазува дареното сочувство на мајките. Сето тоа многу добро докажува дека алал благосостојба не доаѓа пропорционално со способноста и желбата, туку само со слабоста и немоќта што ја раѓаат надежта.

    Силата на моќта, волјата и умот, којашто раѓа алчност што води првенствено кон загуба, ги насочува учените мажи, коишто ја почувству- вале оваа сила, кон смиреност и нешто слично на просење, додека отсуството на моќ крунисано со надеж, поголемиот дел од обичните и не толку умни луѓе ги упатува кон богатството и изобилието. Дури една популарна мудрост гласи:

    كَم۟ عَالِمٍ عَالِمٍ اَع۟يَت۟ مَذَاهِبُهُ وَ جَاهِلٍ جَاهِلٍ تَل۟قَاهُ مَر۟زُوقًا

    Тоа докажува дека созданијата не ја добиваат и не ја наоѓаат алал благосостојба преку силата на своите способности и избор, туку само им го дава со милосрдие Некој што им ги прифаќа трудот и напорот и им го пушта со добрина од жалост и сочувство Некој што е трогнат од нивната потреба и беда.

    Но благосостојбата има два вида:

    Првиот: вистинската и природна насушна храна обезбедена од Дарителот на благо-состојбата е така одмерена што резервите во човечкото тело, во форма на масти или други материи, да можат да обезбедат благосостојба и преживување повеќе и од дваесет дена, без да се внесе храна воопшто. Смртта на оние што уми-раат, божем од глад, пред да поминат дваесет или триесет дена, дури и да им се потрошиле природните резерви, не настапува поради недостаток на благосостојба, туку од болест како последица од лоши навики и нарушување на вообичаениот стереотип.

    Вториот: метафоричната и вештачка благо-состојба, којашто се претвора во неопходност, откако човек се навлекува кон него поради навика, претерување и злоупотреба. Овој вид е надвор од рамките на гарантираното и обезбеденото, но зависи од повластувањето на Семудриот, којшто може или да се награди, или да се одврати.

    Усреќениот и успешен со вториот вид благосостојба е оној што знае дека со штедливост и непретенциозност – два извора на блаженство и наслада, законскиот стремеж е форма на бо- гослужение и практичен повик за придобивање средства за живот. Таквиот човек животот си го поминува во задоволство и ја прифаќа милос- тината со благодарност.

    Бедниот и несреќниот во тој однос е оној што преку претерување и алчност – две причини за несреќа, загуба и болка, отстапува од законскиот стремеж поради тоа што тропа на секоја врата, си го поминува животот во мрзливост, опла-кувања и жалби, и на тој начин го погубува.

    Како што желудникот бара храна, така и, од милосрдна благосостојба имаат потреба и го добиваат од Севишниот со целосна благодарност – срцето, духот, разумот, очите, ушите, устата и другите слични истанчени човечки органи, способности и сетила. Тој, на сите нив, од ризницата на Своето милосрдие, им дарува благосостојба што е соодветна за нив, им се допаѓа и му се насладуваат. Сочувствителниот Обезбедувач на благосостојбата дури ги создал сите овие истанчени органи и способности – очите, ушите, срцето, фантазијата, разумот и сл., за да бидат како клучеви за ризницата на Неговото милосрдие и Тој великодушно да ги опсипува со средства за живеење.

    На пример, окото е клуч за богатство со скапоцени камења на убавината, посипани по површината на вселената. Тоа важи и за другите органи, секој што е клуч за одреден свет и преку верата извлекува полза од него.

    * * *

    Еј, прекумерен човеку, кој не си штедлив! Еј, свиреп, неправеден, валкан, и нечист беден човеку!

    Со тоа што не постапуваш штедливо, чисто и праведно, што е правило на однесување на целиот универзум и на сè што постои, со спротивставувањето на сè што постои, духовно се изложуваш на нивна омраза и гнев. На што се потпираш, па го лутиш сето она што постои со својата свирепост, неуредност, расипништво и валканост?

    Да, универзалната мудрост на универзумот, кој е еден голем отсјај од името Семудриот Праведник, се однесува сообразно на штед-ливоста и прекумерноста и изискува штедли-вост.

    * * *