Birinci Söz/sq: Revizyonlar arasındaki fark

    Risale-i Nur Tercümeleri sitesinden
    GörselVikimetin
    Değişiklik özeti yok
    ("------ <center> Fjalët | ⇒ Fjala e Dytë </center> ------" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
     
    (Aynı kullanıcının aradaki diğer 10 değişikliği gösterilmiyor)
    16. satır: 16. satır:
    Të gjitha lavdërimet i takojnë All-llahut, Krijuesit të të gjitha botëve, dhe bekimet e paqja qofshin për shkëlqesinë tonë, Muhammedin Alejhis-salatu ves-selam, për të gjithë familjen e tij dhe për sahabët-shokët e tij.
    Të gjitha lavdërimet i takojnë All-llahut, Krijuesit të të gjitha botëve, dhe bekimet e paqja qofshin për shkëlqesinë tonë, Muhammedin Alejhis-salatu ves-selam, për të gjithë familjen e tij dhe për sahabët-shokët e tij.


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Vëlla! Ti më kërkove disa këshilla. Atëherë degjo disa të vërteta te perfshira nè tetë tregime tê shkurtëra, ge duke marrë parasysh genien tênde ushtar, ato janë nê formën e krahasimeve të një natyre ushtarake. Unë e konsideroj nefsin -shpirtin- tim më të nevojshmin se të sdokujt tjetër për t'i dhënë Rëshilla. Ne një kohe unë iu adresova nefsit tim në mënyrë te hollesishme me tetë Fjalë tē inspiruara nga tetē vërsete te Kur'anit, prej të cilève unë pata perfituar. Tani unë do t'i drejtohem shpirtit tim po me këto fjalë, por shkurtazi dhe me gjufën e njerezve të zakonshem. Kushdo që desfiron mund të dëgjoje së bashku me mua.
    Ey kardeş! Benden birkaç nasihat istedin. Sen bir asker olduğun için askerlik temsilatıyla, sekiz hikâyecikler ile birkaç hakikati nefsimle beraber dinle. Çünkü ben nefsimi herkesten ziyade nasihate muhtaç görüyorum. Vaktiyle sekiz âyetten istifade ettiğim sekiz sözü biraz uzunca nefsime demiştim. Şimdi kısaca ve avam lisanıyla nefsime diyeceğim. Kim isterse beraber dinlesin.
     
    </div>
    <span id="Birinci_Söz"></span>
    == Fjalae Parë ==
     
    Bismil-lah, është fillimi i të gjitha gjërave të mira. Edhe ne gjithashtu do të fillojmë me të. Dije o nefsi im! Ashtu siç është kjo fjali e bekuar shenja e Islamit, po ashtu ajo përmendet vazhdimisht nga të gjitha qëniet nëpërmjet gjuhëve të gjendjeve dhe të prirjeve të tyre të natyrshme.
     
    Në qoftë se dëshiron të dish se çfarë fuqie e pafundme dhe çfarë burimi i pashtershëm mirësish është "Bismil-lah", dëgjoje tregimin e mëposhtëm, i cili është në formën e një krahasimi:


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Dikush që bën një udhëtim nëpër shkretëtirat e Arabisë duhet të udhëtojë në emrin e një kryetari fisi e të hyjë nën mbrojtjen e tij, sepse në këtë mënyrë ai mund të jetë i shpëtuar prej sulmeve të banditëve. Kështu përmbush nevojat e tij dhe arrin qëllimet; ndërsa vetëm e pa ndihmë, ai do të shkatërrohej përballë armiqve të shumtë dhe nevojave.
    == Birinci Söz ==
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Dhe kështu, dy njerëz ndërmorën një udhëtim të tillë dhe hynë në shkretëtirë. Njëri nga ata ishte modest e i përulur, kurse tjetri ishte mendjemadh e kryelartë. Njeriu i përulur mori emrin e një kryetari fisi, ndërsa njeriu kryelartë e refuzoi... I pari udhëtoi i sigurt kudo që shkoi. "Në qoftë se takohej rastësisht me banditë, thonte: Unë po udhëtoj në emrin e kryetarit të filan fisi" atëherë ata nuk e shqetësonin. Në qoftë se do të vinte tek disa çadra, ai trajtohej me respekt për hir të atij emri. Kurse njeriu kryelartë vuajti gjatë gjithë udhëtimit, aq sa nuk përshkruhen fatkeqësitë. Ai gjithmonë dridhej nga frika përpara çdo gjëje, u bë si lypës, e poshtëroi veten dhe u bë objekt përbuzjeje.
    '''Bismillah''' her hayrın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Bil ey nefsim, şu mübarek kelime İslâm nişanı olduğu gibi bütün mevcudatın lisan-ı haliyle vird-i zebanıdır.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Dhe kështu, o nefsi im kryelartë! Ti je udhëtari dhe kjo botë është një shkretëtirë. Pafuqia jote dhe varfëria janë të pakufishme dhe armiqtë e nevojat tuaja janë të pafund. Meqenëse është kështu, merre Emrin e Sunduesit të Parapërjetësisë dhe të Paspërjetësisë, Emrin e All-llahut të kësaj shkretëtire, që të jesh i shpëtuar nga të lypurit përpara të gjithë universit dhe nga dridhja e frika përpara çdo ngjarjeje.
    '''Bismillah''' ne büyük tükenmez bir kuvvet, ne çok bitmez bir bereket olduğunu anlamak istersen şu temsilî hikâyeciğe bak, dinle. Şöyle ki:
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Në të vërtetë, kjo frazë e bekuar Bismil-lah është një thesar i madh që nuk shteron kurrë, sepse me të lidhet “pafuqia jote” me një ‘Mëshirë të gjërë Absolute’, dhe lidhet “varfëria jote” me një ‘Fuqi të madhe Absolute’; ajo i bën atë pafuqi dhe atë varfëri si ndërmjetësit më të pranueshëm tek Gjykata e të Gjithëfuqishmit dhe Mëshirëplotit.
    Bedevî Arap çöllerinde seyahat eden adama gerektir ki bir kabile reisinin ismini alsın ve himayesine girsin, tâ şakîlerin şerrinden kurtulup hâcatını tedarik edebilsin. Yoksa tek başıyla hadsiz düşman ve ihtiyacatına karşı perişan olacaktır.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Po, njeriu që vepron duke thënë, Bismil-lah “Me Emrin e All- llahut”, i ngjason dikujt që ka hyrë në ushtri, ai s’ka frikë nga askush; ai flet, kryen çdo punë dhe përballon gjithçka “me emrin e ligjit dhe me emrin e shtetit.”
    İşte böyle bir seyahat için iki adam sahraya çıkıp gidiyorlar. Onlardan birisi mütevazi idi, diğeri mağrur. Mütevazii, bir reisin ismini aldı. Mağrur, almadı. Alanı, her yerde selâmetle gezdi. Bir kātıu’t-tarîke rast gelse der: “Ben, filan reisin ismiyle gezerim.” Şakî def’olur, ilişemez. Bir çadıra girse o nam ile hürmet görür. Öteki mağrur, bütün seyahatinde öyle belalar çeker ki tarif edilmez. Daima titrer, daima dilencilik ederdi. Hem zelil hem rezil oldu.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Në fillim ne thamë se: “Të gjitha qëniet thonë: "Bismil-lah", nëpërmjet gjuhëve të prirjeve të tyre të natyrshme.” A është ashtu?
    İşte ey mağrur nefsim, sen o seyyahsın. Şu dünya ise bir çöldür. Aczin ve fakrın hadsizdir. Düşmanın, hâcatın nihayetsizdir. Madem öyledir, şu sahranın Mâlik-i Ebedî’si ve Hâkim-i Ezelî’sinin ismini al. Tâ bütün kâinatın dilenciliğinden ve her hâdisatın karşısında titremeden kurtulasın.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Po, ashtu është. Në qoftë se do të shikoje se një person i vetëm kishte ardhur e i kishte shtyrë me forcë të gjithë banorët e një qyteti tek një vend dhe i kishte detyruar ata të punonin, ti do të ishe i sigurt se ai person nuk ka vepruar në emrin e tij dhe përmes fuqisë së tij personale, por se ai ishte një ushtar, duke vepruar në emrin e shtetit e duke u mbështetur në fuqinë e një mbreti.
    Evet, bu kelime öyle mübarek bir definedir ki senin nihayetsiz aczin ve fakrın, seni nihayetsiz kudrete, rahmete rabtedip Kadîr-i Rahîm’in dergâhında aczi, fakrı en makbul bir şefaatçi yapar.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Në të njëjtën mënyrë, të gjitha gjërat veprojnë në Emrin e All- llahut të Gjithëfuqishëm, sepse gjërat shumë të vockëla, si farat e si kokrrat, mbajnë pemë të mëdha mbi kokat e tyre; ato ngrejnë ngarkesa si male.
    Evet, bu kelime ile hareket eden, o adama benzer ki askere kaydolur, devlet namına hareket eder. Hiçbir kimseden pervası kalmaz. Kanun namına, devlet namına der, her işi yapar, her şeye karşı dayanır.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Domethënë, të gjitha pemët thonë: "Bismil-lah", i mbushin duart e tyre nga thesari i Mëshirës, dhe na i dhurojnë ato neve.
    Başta demiştik: Bütün mevcudat, lisan-ı hal ile '''Bismillah''' der. Öyle mi?
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Të gjitha kopshtet thonë: "Bismil-lah", dhe bëhen kazanë nga kuzhinat e Fuqisë Hyjnore në të cilat piqen varietete të shumta prej ushqimesh të shijshme.
    Evet, nasıl ki görsen, bir tek adam geldi, bütün şehir ahalisini cebren bir yere sevk etti ve cebren işlerde çalıştırdı. Yakînen bilirsin; o adam kendi namıyla, kendi kuvvetiyle hareket etmiyor. Belki o, bir askerdir, devlet namına hareket eder, bir padişah kuvvetine istinad eder.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Të gjitha kafshët e bekuara, si: lopa, deveja, delja e dhia thonë:  "Bismil-lah" dhe bëhen burime qumështi nga bollëku i Mëshirës, duke na ofruar neve ushqimin më të hollë, më të mirë e më të pastër si uji i jetës në Emrin e Furnizuesit.
    Öyle de her şey, Cenab-ı Hakk’ın namına hareket eder ki zerrecikler gibi tohumlar, çekirdekler başlarında koca ağaçları taşıyor, dağ gibi yükleri kaldırıyorlar.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Rrënjët dhe damarët e butë si mëndafshi të të gjitha bimëve dhe pemëve si dhe barishtet thonë: "Bismil-lah" dhe shpojnë e kalojnë përmes shkëmbinjve të fortë dhe tokës. Duke përmendur Emrin e All-llahut Xhel-le, sha'nuhu Emrin e të Gjithëmëshirshmit, çdo gjë u nënshtrohet atyre.
    Demek her bir ağaç, '''Bismillah''' der. Hazine-i rahmet meyvelerinden ellerini dolduruyor, bizlere tablacılık ediyor.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Po, ashtu si degët që shpërndahen në ajër dhe japin fruta, po kështu, me lehtësi të plotë, rrënjët shpërndahen përmes shkëmbinjve të fortë dhe nën tokë duke dhënë fruta nga errësirat e dheut; dhe gjethet e holla të blerta duke ruajtur lagështirën e njomësinë me muaj përballë nxehtësisë shumë të lartë; u japin një goditje në gojët e natyralistëve, adhuruesve të shkaqeve, dhe një britmë buçitëse në fytyrat e tyre, dhe u thonë: U verbofshin sytë tuaj, dhe duke ua futur gishtin në sy, u thonë se:
    Her bir bostan, '''Bismillah''' der. Matbaha-i kudretten bir kazan olur ki çeşit çeşit, pek çok muhtelif leziz taamlar, içinde beraber pişiriliyor.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    “Madje edhe nxehtësia e fortësia, tek të cilat ju mbështeteni më shumë, janë nën urdhër e nuk veprojnë nga vetvetja. Sepse, ashtu si shkopi i Musait Alejhis-selam, ato rrënjë të buta si mëndafshi, i nënshtrohen urdhrit të, فَقُل۟نَا اض۟رِب۟ بِعَصَاكَ ال۟حَجَرَ “...Dhe Ne i thamë: ‘(O Musa) bjerri gurit me shkopin tënd.” (<ref>Kur’an, 2: 66</ref>) Dhe i bën ato gjethe të holla e të njoma, si letra e cigares, sikur të ishin gjymtyrët e Ibrahimit Alejhisselam, të lexojnë vërsetin kundra nxehtësisë së zjarrit,” يَا نَارُ كُونٖى بَر۟دًا وَ سَلَامًا “O zjarr! Bëhu i ftohtë dhe paqe e siguri për Ibrahimin!”(<ref>Kur’an, 21: 69</ref>)
    Her bir inek, deve, koyun, keçi gibi mübarek hayvanlar '''Bismillah''' der. Rahmet feyzinden birer süt çeşmesi olur. Bizlere Rezzak namına en latîf, en nazif, âb-ı hayat gibi bir gıdayı takdim ediyorlar.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Meqenëse të gjitha gjërat në efekt thonë, "Bismil-lah", dhe na i japin mirësitë e All-llahut me "Emrin e All-llahut", atëherë edhe ne duhet të themi "Bismil-lah", të japim me "Emrin e All-llahut", të marrim me "Emrin e All-llahut". Dhe ne nuk duhet të marrim nga njerëz të pavëmendshëm të cilët neglizhojnë të japin në Emër të All-llahut.
    Her bir nebat ve ağaç ve otların ipek gibi yumuşak kök ve damarları, '''Bismillah''' der. Sert olan taş ve toprağı deler, geçer. Allah namına, Rahman namına der, her şey ona musahhar olur. Evet, havada dalların intişarı ve meyve vermesi gibi o sert taş ve topraktaki köklerin kemal-i suhuletle intişar etmesi ve yer altında yemiş vermesi hem şiddet-i hararete karşı aylarca nazik, yeşil yaprakların yaş kalması, tabiiyyunun ağzına şiddetle tokat vuruyor. Kör olası gözüne parmağını sokuyor ve diyor ki:
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    '''Pyetje:''' Ne shfaqim respekt e nderim për cilindo që është shkak i ndonjë mirësie për ne; atëherë çfarë çmimi na kërkon All-llahu ynë, i Cili është Pronari i vërtetë i atyre mirësive?
    En güvendiğin salabet ve hararet dahi emir tahtında hareket ediyorlar ki, o ipek gibi yumuşak damarlar, birer asâ-yı Musa (as) gibi فَقُل۟نَا اض۟رِب۟ بِعَصَاكَ ال۟حَجَرَ  emrine imtisal ederek taşları şakkeder. Ve o sigara kâğıdı gibi ince, nâzenin yapraklar; birer aza-yı İbrahim (as) gibi ateş saçan hararete karşı    يَا نَارُ كُونٖى بَر۟دًا وَ سَلَامًا    âyetini okuyorlar.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    '''Përgjigjja:''' Po, çmimi që kërkon Dhuruesi i Vërtetë i atyre mirësive të çmueshme përmblidhet në tre gjëra:
    Madem her şey manen '''Bismillah''' der. Allah namına Allah’ın nimetlerini getirip bizlere veriyorlar. Biz dahi '''Bismillah''' demeliyiz. Allah namına vermeliyiz, Allah namına almalıyız. Öyle ise Allah namına vermeyen gafil insanlardan almamalıyız.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    E para është Dhikr “përmendja”, e dyta është Shukr “falënderimi” dhe e treta është Fikr “reflektimi.”
    '''Sual:''' Tablacı hükmünde olan insanlara bir fiyat veriyoruz. Acaba asıl mal sahibi olan Allah, ne fiyat istiyor?
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Atëherë "Bismil-lah" në fillim është përmendje,
    '''Elcevap:''' Evet, o Mün’im-i Hakiki, bizden o kıymettar nimetlere, mallara bedel istediği fiyat ise üç şeydir. Biri zikir, biri şükür, biri fikirdir.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    "El hamdu lil-ah" në fund është falënderim,
    Başta '''Bismillah''' zikirdir.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    dhe midis atyre të dyjave, të perceptosh e të mendosh se ato janë mrekulli të fuqisë së Krijuesit të Vetëm" dhe dhurata nga Mëshira e Tij e gjërë, është reflektim.
    Âhirde '''Elhamdülillah''' şükürdür.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    Por, a nuk do të bëje një veprim prej budallai, në qoftë se ti do të puthje këmbët e një ushtari në shërbim i cili të sjell dhuratën më të çmueshme të një mbreti dhe nuk njeh pronarin e dhuratës? Atëherë të vlerësosh e ta duash shkakun e jashtëm të mirësive dhe të harrosh Dhuruesin e Vërtetë të mirësive, do të ishte një mijë herë më shumë marrëzi.
    Ortada, bu kıymettar hârika-i sanat olan nimetler, Ehad-i Samed’in mu’cize-i kudreti ve hediye-i rahmeti olduğunu düşünmek ve derk etmek fikirdir. Bir padişahın kıymettar bir hediyesini sana getiren bir miskin adamın ayağını öpüp hediye sahibini tanımamak ne derece belâhet ise öyle de zâhirî mün’imleri medih ve muhabbet edip Mün’im-i Hakiki’yi unutmak, ondan bin derece daha belâhettir.
    </div>


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    O nefsi im! Në qoftë se nuk dëshiron të jesh si një budalla i tillë; jep me Emrin e All-llahut.. merr me Emrin e All-llahut.. Fillo me Emrin e All-llahut.. Dhe puno me Emrin e All-llahut.. Vesselam.
    Ey nefis, böyle ebleh olmamak istersen Allah namına ver, Allah namına al, Allah namına başla, Allah namına işle. Vesselâm.
    </div>




    117. satır: 76. satır:
    </div>  
    </div>  


    <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
    ------
    ------
    <center> [[Sözler]] | ⇒ [[İkinci Söz]] </center>
    <center> [[Sözler/sq|Fjalët]] | ⇒ [[İkinci Söz/sq|Fjala e Dytë]] </center>
    ------
    ------
    </div>

    10.05, 8 Aralık 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

    Diğer diller:

    بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

    وَ بِهٖ نَس۟تَعٖينُ

    اَل۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ

    وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ

    وَ عَلٰى اٰلِهٖ وَ صَح۟بِهٖ اَج۟مَعٖينَ

    Me Emrin e All-llahut, i Gjithëmëshirshmi, Mëshirëploti.

    Dhe prej Atij ne kërkojmë ndihmë.

    Të gjitha lavdërimet i takojnë All-llahut, Krijuesit të të gjitha botëve, dhe bekimet e paqja qofshin për shkëlqesinë tonë, Muhammedin Alejhis-salatu ves-selam, për të gjithë familjen e tij dhe për sahabët-shokët e tij.

    Vëlla! Ti më kërkove disa këshilla. Atëherë degjo disa të vërteta te perfshira nè tetë tregime tê shkurtëra, ge duke marrë parasysh genien tênde ushtar, ato janë nê formën e krahasimeve të një natyre ushtarake. Unë e konsideroj nefsin -shpirtin- tim më të nevojshmin se të sdokujt tjetër për t'i dhënë Rëshilla. Ne një kohe unë iu adresova nefsit tim në mënyrë te hollesishme me tetë Fjalë tē inspiruara nga tetē vërsete te Kur'anit, prej të cilève unë pata perfituar. Tani unë do t'i drejtohem shpirtit tim po me këto fjalë, por shkurtazi dhe me gjufën e njerezve të zakonshem. Kushdo që desfiron mund të dëgjoje së bashku me mua.

    Fjalae Parë

    Bismil-lah, është fillimi i të gjitha gjërave të mira. Edhe ne gjithashtu do të fillojmë me të. Dije o nefsi im! Ashtu siç është kjo fjali e bekuar shenja e Islamit, po ashtu ajo përmendet vazhdimisht nga të gjitha qëniet nëpërmjet gjuhëve të gjendjeve dhe të prirjeve të tyre të natyrshme.

    Në qoftë se dëshiron të dish se çfarë fuqie e pafundme dhe çfarë burimi i pashtershëm mirësish është "Bismil-lah", dëgjoje tregimin e mëposhtëm, i cili është në formën e një krahasimi:

    Dikush që bën një udhëtim nëpër shkretëtirat e Arabisë duhet të udhëtojë në emrin e një kryetari fisi e të hyjë nën mbrojtjen e tij, sepse në këtë mënyrë ai mund të jetë i shpëtuar prej sulmeve të banditëve. Kështu përmbush nevojat e tij dhe arrin qëllimet; ndërsa vetëm e pa ndihmë, ai do të shkatërrohej përballë armiqve të shumtë dhe nevojave.

    Dhe kështu, dy njerëz ndërmorën një udhëtim të tillë dhe hynë në shkretëtirë. Njëri nga ata ishte modest e i përulur, kurse tjetri ishte mendjemadh e kryelartë. Njeriu i përulur mori emrin e një kryetari fisi, ndërsa njeriu kryelartë e refuzoi... I pari udhëtoi i sigurt kudo që shkoi. "Në qoftë se takohej rastësisht me banditë, thonte: Unë po udhëtoj në emrin e kryetarit të filan fisi" atëherë ata nuk e shqetësonin. Në qoftë se do të vinte tek disa çadra, ai trajtohej me respekt për hir të atij emri. Kurse njeriu kryelartë vuajti gjatë gjithë udhëtimit, aq sa nuk përshkruhen fatkeqësitë. Ai gjithmonë dridhej nga frika përpara çdo gjëje, u bë si lypës, e poshtëroi veten dhe u bë objekt përbuzjeje.

    Dhe kështu, o nefsi im kryelartë! Ti je udhëtari dhe kjo botë është një shkretëtirë. Pafuqia jote dhe varfëria janë të pakufishme dhe armiqtë e nevojat tuaja janë të pafund. Meqenëse është kështu, merre Emrin e Sunduesit të Parapërjetësisë dhe të Paspërjetësisë, Emrin e All-llahut të kësaj shkretëtire, që të jesh i shpëtuar nga të lypurit përpara të gjithë universit dhe nga dridhja e frika përpara çdo ngjarjeje.

    Në të vërtetë, kjo frazë e bekuar Bismil-lah është një thesar i madh që nuk shteron kurrë, sepse me të lidhet “pafuqia jote” me një ‘Mëshirë të gjërë Absolute’, dhe lidhet “varfëria jote” me një ‘Fuqi të madhe Absolute’; ajo i bën atë pafuqi dhe atë varfëri si ndërmjetësit më të pranueshëm tek Gjykata e të Gjithëfuqishmit dhe Mëshirëplotit.

    Po, njeriu që vepron duke thënë, Bismil-lah “Me Emrin e All- llahut”, i ngjason dikujt që ka hyrë në ushtri, ai s’ka frikë nga askush; ai flet, kryen çdo punë dhe përballon gjithçka “me emrin e ligjit dhe me emrin e shtetit.”

    Në fillim ne thamë se: “Të gjitha qëniet thonë: "Bismil-lah", nëpërmjet gjuhëve të prirjeve të tyre të natyrshme.” A është ashtu?

    Po, ashtu është. Në qoftë se do të shikoje se një person i vetëm kishte ardhur e i kishte shtyrë me forcë të gjithë banorët e një qyteti tek një vend dhe i kishte detyruar ata të punonin, ti do të ishe i sigurt se ai person nuk ka vepruar në emrin e tij dhe përmes fuqisë së tij personale, por se ai ishte një ushtar, duke vepruar në emrin e shtetit e duke u mbështetur në fuqinë e një mbreti.

    Në të njëjtën mënyrë, të gjitha gjërat veprojnë në Emrin e All- llahut të Gjithëfuqishëm, sepse gjërat shumë të vockëla, si farat e si kokrrat, mbajnë pemë të mëdha mbi kokat e tyre; ato ngrejnë ngarkesa si male.

    Domethënë, të gjitha pemët thonë: "Bismil-lah", i mbushin duart e tyre nga thesari i Mëshirës, dhe na i dhurojnë ato neve.

    Të gjitha kopshtet thonë: "Bismil-lah", dhe bëhen kazanë nga kuzhinat e Fuqisë Hyjnore në të cilat piqen varietete të shumta prej ushqimesh të shijshme.

    Të gjitha kafshët e bekuara, si: lopa, deveja, delja e dhia thonë: "Bismil-lah" dhe bëhen burime qumështi nga bollëku i Mëshirës, duke na ofruar neve ushqimin më të hollë, më të mirë e më të pastër si uji i jetës në Emrin e Furnizuesit.

    Rrënjët dhe damarët e butë si mëndafshi të të gjitha bimëve dhe pemëve si dhe barishtet thonë: "Bismil-lah" dhe shpojnë e kalojnë përmes shkëmbinjve të fortë dhe tokës. Duke përmendur Emrin e All-llahut Xhel-le, sha'nuhu Emrin e të Gjithëmëshirshmit, çdo gjë u nënshtrohet atyre.

    Po, ashtu si degët që shpërndahen në ajër dhe japin fruta, po kështu, me lehtësi të plotë, rrënjët shpërndahen përmes shkëmbinjve të fortë dhe nën tokë duke dhënë fruta nga errësirat e dheut; dhe gjethet e holla të blerta duke ruajtur lagështirën e njomësinë me muaj përballë nxehtësisë shumë të lartë; u japin një goditje në gojët e natyralistëve, adhuruesve të shkaqeve, dhe një britmë buçitëse në fytyrat e tyre, dhe u thonë: U verbofshin sytë tuaj, dhe duke ua futur gishtin në sy, u thonë se:

    “Madje edhe nxehtësia e fortësia, tek të cilat ju mbështeteni më shumë, janë nën urdhër e nuk veprojnë nga vetvetja. Sepse, ashtu si shkopi i Musait Alejhis-selam, ato rrënjë të buta si mëndafshi, i nënshtrohen urdhrit të, فَقُل۟نَا اض۟رِب۟ بِعَصَاكَ ال۟حَجَرَ “...Dhe Ne i thamë: ‘(O Musa) bjerri gurit me shkopin tënd.” ([1]) Dhe i bën ato gjethe të holla e të njoma, si letra e cigares, sikur të ishin gjymtyrët e Ibrahimit Alejhisselam, të lexojnë vërsetin kundra nxehtësisë së zjarrit,” يَا نَارُ كُونٖى بَر۟دًا وَ سَلَامًا “O zjarr! Bëhu i ftohtë dhe paqe e siguri për Ibrahimin!”([2])

    Meqenëse të gjitha gjërat në efekt thonë, "Bismil-lah", dhe na i japin mirësitë e All-llahut me "Emrin e All-llahut", atëherë edhe ne duhet të themi "Bismil-lah", të japim me "Emrin e All-llahut", të marrim me "Emrin e All-llahut". Dhe ne nuk duhet të marrim nga njerëz të pavëmendshëm të cilët neglizhojnë të japin në Emër të All-llahut.

    Pyetje: Ne shfaqim respekt e nderim për cilindo që është shkak i ndonjë mirësie për ne; atëherë çfarë çmimi na kërkon All-llahu ynë, i Cili është Pronari i vërtetë i atyre mirësive?

    Përgjigjja: Po, çmimi që kërkon Dhuruesi i Vërtetë i atyre mirësive të çmueshme përmblidhet në tre gjëra:

    E para është Dhikr “përmendja”, e dyta është Shukr “falënderimi” dhe e treta është Fikr “reflektimi.”

    Atëherë "Bismil-lah" në fillim është përmendje,

    "El hamdu lil-ah" në fund është falënderim,

    dhe midis atyre të dyjave, të perceptosh e të mendosh se ato janë mrekulli të fuqisë së Krijuesit të Vetëm" dhe dhurata nga Mëshira e Tij e gjërë, është reflektim.

    Por, a nuk do të bëje një veprim prej budallai, në qoftë se ti do të puthje këmbët e një ushtari në shërbim i cili të sjell dhuratën më të çmueshme të një mbreti dhe nuk njeh pronarin e dhuratës? Atëherë të vlerësosh e ta duash shkakun e jashtëm të mirësive dhe të harrosh Dhuruesin e Vërtetë të mirësive, do të ishte një mijë herë më shumë marrëzi.

    O nefsi im! Në qoftë se nuk dëshiron të jesh si një budalla i tillë; jep me Emrin e All-llahut.. merr me Emrin e All-llahut.. Fillo me Emrin e All-llahut.. Dhe puno me Emrin e All-llahut.. Vesselam.


    ON DÖRDÜNCÜ LEM’A’NIN İKİNCİ MAKAMI

    Fjalët | ⇒ Fjala e Dytë
    1. ↑ Kur’an, 2: 66
    2. ↑ Kur’an, 21: 69
    "https://risale.site/index.php?title=Birinci_Söz/sq&oldid=190990" sayfasından alınmıştır