Yedinci Söz/mk

آمَنْتُ بِاللّٰهِ وبِالْيَوْمِ الْآخِرِ

Ако сакаш да ја разбереш важноста на верувањето во Аллах и Судниот ден, кои се двата највредни клуча на човечкиот дух и кои ја откриваат мистериозната тајна и енигма на оваа вселена, ги отвораат вратите на среќата и удоб носта на човековата душа; и за да веруваш стрпливо и да се потпреш на својот Создател, со благодарност да се молиш и да ги бараш двата најкорисни и најблаготворни лека од Снабди телот, да ги слушаш учењата во Куранот, да се покоруваш на неговите наредби, да клањаш намаз и да не правиш големи гревови; при пату вањето кон вечноста, која е од голема, значајна и драгоцена вредност и е како сјајна и раскошна карта, да бидеш подготвен за задгробниот живот, за најблескавите светлини во гробот; Ако имаш волја, слушни ја оваа кратка поучна приказна:

Едно време, еден војник на бојното поле во борбата, во еден одлучувачки миг на добивка или загуба, паѓа во многу тешка и безизлезна ситуација. Како што следува:

Добил две длабоки и страшни рани од својата лева и десна страна, а зад него стоел еден огромен лав кој бил готов да му се нафрли. Пред него била поставена бесилка, која ги погубувала сите негови сакани, а истото го чекало и него. Згора на сè, го очекувало и макотрпен пат во прогонство, и покрај неговата тешка и болна ситуација. И додека овој јаден несреќник безна дежно размислувал за својата очајна ситуација, од неговата десна страна се појавил еден добронамерен и благороден човек (Хидир), кој му рекол:

„Не очајувај! Ќе ти дадам два талисмана и ќе те подучам. Ако ги користиш добро, оној лав ќе се претвори во покорен коњ, а бесилката во пријатна лулка, која ќе ти служи за добро расположение и за излет. Ќе ти дадам и два лека. Ако ги користиш добро, тие две гнили рани ќе се претворат во два убави мирисливи цвета, наречени Розите на Мухаммед (Аллах да го благослови и со мир да го дари). Ќе ти дадам и еден патен билет со кој ќе можеш за еден ден да го поминеш патот што се поминува за една година, небаре имаш крилја. Ете, ако не ми ве - руваш, пробај еднаш и увери се во вистинитоста на она што го зборувам.“

Војникот навистина пробал нешто од тоа и ја потврдил вистинитоста на овие зборови.

Да, и јас, односно овој сирот Саид, го потвр дувам тоа, затоа што пробав малку и видов дека тоа е чиста вистина.

Потоа, од неговата лева страна видел еден човек во налик на ѓавол, измамник, пијаница, сплеткар, целиот накитен со украсни слики, опојни средства, застанал пред него и му рекол:

„Еј, пријателе! Дојди, дојди заедно да се опиеме и да уживаме. Да ги гледаме сликите на овие убави девојки, да ги слушаме овие мило звучни песни и да ги вкусиме овие пријатни јадења.“

Прашање: Ха-ха, што е тоа што скришум си го повторуваш во уста?

Одговор: Еден талисман.

— Остави ја таа несфатлива работа, не расипувај го нашето добро расположение.

Прашање: Ха! А што ти е тоа во рацете?

Одговор: Еден лек.

— Фрли го тоа. Ти си здрав, ништо не ти е. Сега е време за забава.

Прашање: Ха! А што ти е тој лист со пет ознаки?

Одговор: Билет, налог за извршување на должноста.

— Скини го тоа. Што ќе ни е патување во ова убаво пролетно време? Со секакви лукавштини се обидува да го намами. Сиротиот почнал по малку и да му верува. Да, човекот подлежи на измама. И јас еднаш бев измамен од ваков измамник.

Ненадејно, од неговата десна страна одекна глас како гром, кој рече:

„Немој да се излажеш! Кажи му на тој измамник: Ако си способен да го убиеш лавот зад мене, да ја тргнеш бесилката пред мене, да ми ги излечиш раните од десната и левата страна, да го спречиш патувањето – ако постои решение за овие проблеми, најди ги и покажи ги, па да видиме што можеш. Потоа речи: Дојди да уживаме. Во спротивно, молчи, еј глупаку! Нека зборува овој возвишен човек (Хидир), што изгледа како добронамерен и благороден.“

Еј, нефсу мој, кој во младоста се смееше, а сега плачеш затоа што едно време си се смеел! Знај дека оној сирот си ти; тоа е човекот. Оној лав е смртниот час, а бесилката е смртта, зами нувањето и разделбата, кој секој ќе ги искуси. Деноноќно, еден по друг, нашите пријатели се простуваат од нас и исчезнуваат.

Од оние две длабоки рани едната е штетна и бесконечна човекова немоќ, а другата е болната и безгранична човекова сиромаштија.

А прогонот и патувањето претставуваат едно долго и испитно човеково патување, кое почнува од светот на душите, поминува низ мајчината утроба, детството, староста, овој свет, па гробот и задгробниот живот, и завршува со Воскресе нието и мостот Сират.

Двата талисмана се верата во Аллах и верата во Судниот ден.

Да, со помош на овие два свети талисмана, смртта прима облик на покорен коњ, со кој верникот излегува од земската зандана и оди во Рајските градини, на прием кај Семилостивиот Владетел.

Оттука доаѓа и љубовта на духовно возви шените луѓе кон смртта, бидејќи ја имаат осоз наено вистинската реалност. Тие сакаат да починат пред да дојде смртта.

Разделбата и исчезнувањето, смртта и бесил ката, како и времето што минува, со талисманите на верата примаат облик на средства преку кои со големо задоволство ќе се гледаат и ќе се набљудуваат пројавувањата на Божествената креативност на Создателот, Владетелот на величието, убавините на Неговата моќ, секогаш свежи и во разни бои и чуда, во разновидни везови на Возвишениот Создател.

Да, промената и обновата на огледалата кои ги покажуваат боите на сончевата светлина и промената на сцените на филмското платно, создаваат уште поубави и попријатни глетки.

Ve o iki ilaç ise biri sabır ile tevekküldür. Hâlık’ının kudretine istinad, hikmetine itimattır. Öyle mi? Evet, emr-i كُنْ فَيَكُونُ e mâlik bir Sultan-ı Cihan’a acz tezkeresiyle istinad eden bir adamın ne pervası olabilir? Zira en müthiş bir musibet karşısında    اِنَّا لِلّٰهِ وَ اِنَّٓا اِلَيْهِ رَاجِعُونَ deyip itminan-ı kalp ile Rabb-i Rahîm’ine itimat eder. Evet ârif-i billah, aczden, mehafetullahtan telezzüz eder. Evet, havfta lezzet vardır. Eğer bir yaşındaki bir çocuğun aklı bulunsa ve ondan sual edilse: “En leziz ve en tatlı haletin nedir?” Belki diyecek: “Aczimi, zaafımı anlayıp validemin tatlı tokadından korkarak yine validemin şefkatli sinesine sığındığım halettir.” Halbuki bütün validelerin şefkatleri ancak bir lem’a-i tecelli-i rahmettir. Onun içindir ki kâmil insanlar, aczde ve havfullahta öyle bir lezzet bulmuşlar ki kendi havl ve kuvvetlerinden şiddetle teberri edip Allah’a acz ile sığınmışlar. Aczi ve havfı, kendilerine şefaatçi yapmışlar.

Diğer ilaç ise şükür ve kanaat ile talep ve dua ve Rezzak-ı Rahîm’in rahmetine itimattır. Öyle mi? Evet, bütün yeryüzünü bir sofra-i nimet eden ve bahar mevsimini bir çiçek destesi yapan ve o sofranın yanına koyan ve üstüne serpen bir Cevvad-ı Kerîm’in misafirine fakr u ihtiyaç, nasıl elîm ve ağır olabilir? Belki fakr u ihtiyacı, hoş bir iştiha suretini alır. İştiha gibi fakrın tezyidine çalışır. Onun içindir ki kâmil insanlar, fakr ile fahretmişler. Sakın yanlış anlama! Allah’a karşı fakrını hissedip yalvarmak demektir. Yoksa fakrını halka gösterip dilencilik vaziyetini almak demek değildir.

Ve o bilet, senet ise başta namaz olarak eda-i feraiz ve terk-i kebairdir. Öyle mi? Evet, bütün ehl-i ihtisas ve müşahedenin ve bütün ehl-i zevk ve keşfin ittifakıyla o uzun ve karanlıklı ebedü’l-âbâd yolunda zâd u zahîre, ışık ve burak ancak Kur’an’ın evamirini imtisal ve nevahisinden içtinab ile elde edilebilir. Yoksa fen ve felsefe, sanat ve hikmet, o yolda beş para etmez. Onların ışıkları, kabrin kapısına kadardır.

İşte ey tembel nefsim! Beş vakit namazı kılmak, yedi kebairi terk etmek, ne kadar az ve rahat ve hafiftir. Neticesi ve meyvesi ve faydası ne kadar çok, mühim ve büyük olduğunu, aklın varsa bozulmamış ise anlarsın. Ve fısk ve sefahete seni teşvik eden şeytana ve o adama dersin:

Eğer ölümü öldürüp zevali dünyadan izale etmek ve aczi ve fakrı, beşerden kaldırıp kabir kapısını kapamak çaresi varsa söyle dinleyelim. Yoksa sus. Kâinat mescid-i kebirinde Kur’an kâinatı okuyor. Onu dinleyelim. O nur ile nurlanalım, hidayetiyle amel edelim ve onu vird-i zeban edelim.

Evet, söz odur ve ona derler. Hak olup Hak’tan gelip Hak diyen ve hakikati gösteren ve nurani hikmeti neşreden odur.

اَللّٰهُمَّ نَوِّرْ قُلُوبَنَا بِنُورِ الْاِيمَانِ وَالْقُرْآنِ اَللّٰهُمَّ اَغْنِنَا بِالْاِفْتِقَارِ اِلَيْكَ وَلَاتُفْقِرْنَا بِالْاِسْتِغْنَاءِ عَنْكَ تَبَرَّاْنَا اِلَيْكَ مِنْ حَوْلِنَا وَقُوَّتِنَا وَالْتَجَئْنَا اِلٰى حَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ فَاجْعَلْنَا مِنَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ وَلَا تَكِلْنَا اِلٰى اَنْفُسِنَا وَاحْفَظْنَا بِحِفْظِكَ وَارْحَمْنَا وَارْحَمِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَصَلِّ وَسَلِّمْ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَنَبِيِّكَ وَصَفِيِّكَ وَخَلِيلِكَ وَجَمَالِ مُلْكِكَ وَمَلِيكِ صُنْعِكَ وَعَيْنِ عِنَايَتِكَ وَشَمْسِ هِدَايَتِكَ وَلِسَانِ حُجَّتِكَ وَمِثَالِ رَحْمَتِكَ وَنُورِ خَلْقِكَ وَشَرَفِ مَوْجُودَاتِكَ وَسِرَاجِ وَحْدَتِكَ فِي كَثْرَةِ مَخْلُوقَاتِكَ وَكَاشِفِ طِلْسِمِ كَائِنَاتِكَ وَدَلَّالِ سَلْطَنَةِ رُبُوبِيَّتِكَ وَمُبَلِّغِ مَرْضِيَّاتِكَ وَمُعَرِّفِ كُنُوزِ اَسْمَائِكَ وَمُعَلِّمِ عِبَادِكَ وَتَرْجُمَانِ آيَاتِكَ وَمِرْآةِ جَمَالِ رُبُوبِيَّتِكَ وَمَدَارِ شُهُودِكَ وَاِشْهَادِكَ وَحَبِيبِكَ وَرَسُولِكَ الَّذِي اَرْسَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلٰى آلِهِ وَصَحْبِهِ اَجْمَعِينَ وَعَلٰى اِخْوَانِهِ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالْمُرْسَلِينَ وَعَلٰى مَلٰئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَعَلٰى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ آمِينَ

---

Altıncı Söz ⇐ | Sözler | ⇒ Sekizinci Söz

---