Писмо До Един Лекар
بِس۟مِ اللّٰهِ الرَّح۟مٰنِ الرَّحٖيمِ
(Това писмо е изпратено от Учителя Бадиуззаман Саид Нурси до лекар, влюбен в Послания от светлина (Рисале-и Нур), който жадно ги четял и получил духовно просветление)
Здравей, драги ми и скъпи приятелю, щастливи лекарю, който си поставил диагноза на собствената си болест.
Духовното просветление, което разясняваш в искреното си писмо, заслужава да бъде поздравено и благословено.
Братко, знай, че животът е най-скъпото нещо в света на създанията; че служенето на живота е най-възвишеното от всички задължения; че стремежът мимолетният живот да се превърне във вечен е най-ценната функция в битието.
И знай, че стойността, сърцевината и огромното значение на земния живот се заключава в това, че той е семе, зачатък, зародиш и начало на вечното пребъдване. Ако си представиш обратното, тоест ограничаване на интереса и на знанието в рамките на тленния свят, което би опорочило вечното битие, това би било само лудост и глупост, все едно някой да замени вечно слънце за мигновена мълния.
Hakikat nazarında herkesten ziyade hasta olan, maddî ve gafil doktorlardır. Eğer eczahane-i kudsiye-i Kur’aniyeden tiryak-misal imanî ilaçları alabilseler hem kendi hastalıklarını hem beşeriyetin yaralarını tedavi ederler. İnşâallah senin şu intibahın senin yarana bir merhem olduğu gibi seni dahi doktorların marazına bir ilaç yapar.
Hem bilirsin, meyus ve ümitsiz bir hastaya manevî bir teselli, bazen bin ilaçtan daha ziyade nâfi’dir. Halbuki tabiat bataklığında boğulmuş bir tabip, o bîçare marîzin elîm yeisine bir zulmet daha katar. İnşâallah bu intibahın seni öyle bîçarelere medar-ı teselli eder, nurlu bir tabip yapar.
Bilirsin ki ömür kısadır, lüzumlu işler pek çoktur. Acaba benim gibi sen dahi kafanı teftiş etsen malûmatın içinde ne kadar lüzumsuz, faydasız, ehemmiyetsiz, odun yığınları gibi camid şeyleri bulursun. Çünkü ben teftiş ettim, çok lüzumsuz şeyleri buldum. İşte o fennî malûmatı, o felsefî maarifi; faydalı, nurlu, ruhlu yapmak çaresini aramak lâzımdır. Sen dahi Cenab-ı Hak’tan bir intibah iste ki senin fikrini Hakîm-i Zülcelal’in hesabına çevirsin tâ o odunlara bir ateş verip nurlandırsın. Lüzumsuz maarif-i fenniyen, kıymettar maarif-i İlahiye hükmüne geçsin.
Zeki dostum! Kalp çok arzu ederdi, ehl-i fenden envar-ı imaniyeye ve esrar-ı Kur’aniyeye iştiyak derecesinde ihtiyacını hissetmek cihetinde Hulusi Bey’e benzeyecek adamlar ileri atılsın.
Hem madem Sözler senin vicdanınla konuşabilirler. Her bir Söz’ü, şahsımdan değil belki Kur’an’ın dellâlından sana bir mektuptur ve eczahane-i kudsiye-i Kur’aniyeden birer reçetedir farz et. Gaybubet içinde hazırane bir musahabe dairesini onlar ile aç.
Hem arzu ettiğin vakit bana mektup yaz. Ben cevap yazmasam da gücenme. Çünkü eskiden beri mektupları pek az yazarım. Hattâ üç senedir kardeşimin çok mektuplarına karşı bir tek yazdım.
Said Nursî