ПИСМО ПОСВЕТЕНО НА ДОКТОРОТ
بِس۟مِ اللّٰهِ الرَّح۟مٰنِ الرَّحٖيمِ
(докторот што е полн со копнеж кон Рисале-и Нур и што се пробудил со нивно изучување)
Здраво, среќен докторе, ти што си воспос тавил дијагноза на својата болест, искрен и ценет пријателу мој!
Твоето возбудливо писмо, кое го покажува будењето на твојата душа, достојно е за честитање.
Знај: Во внатрешноста на самото постоење, животот има најголема вредност, а во рам ките на должностите најважна е должноста кон животот, притоа од животните должнос ти најважна е работата врз преобразувањето на минливиот живот во вечен.
Што се однесува до сите вредности и важности на овој живот, тие се состојат во тоа што тој претставува семка на вечниот живот, затоа што неговиот зачеток е темел. Во спротивно, посветувањето само на овој минлив живот, на начин што ќе го отруе и расипе неговиот иден живот, претставува глупост која личи на одбирање на моменталната молња во однос на вечното сонце.
Но, над сите болни, од аспект на искрената вистина, се материјалистите и невнимателните доктори. Доколку од аптеката на Возвишениот Куран успеат да ги земат иманот и лековите што се како тиријакот, ќе се излечат самите себе и рабите на човештвото, иншаллах. Ова твое будење ќе биде лек за твојата рана, а можеби ќе те направи лек и за други доктори.
Hem bilirsin, meyus ve ümitsiz bir hastaya manevî bir teselli, bazen bin ilaçtan daha ziyade nâfi’dir. Halbuki tabiat bataklığında boğulmuş bir tabip, o bîçare marîzin elîm yeisine bir zulmet daha katar. İnşâallah bu intibahın seni öyle bîçarelere medar-ı teselli eder, nurlu bir tabip yapar.
Bilirsin ki ömür kısadır, lüzumlu işler pek çoktur. Acaba benim gibi sen dahi kafanı teftiş etsen malûmatın içinde ne kadar lüzumsuz, faydasız, ehemmiyetsiz, odun yığınları gibi camid şeyleri bulursun. Çünkü ben teftiş ettim, çok lüzumsuz şeyleri buldum. İşte o fennî malûmatı, o felsefî maarifi; faydalı, nurlu, ruhlu yapmak çaresini aramak lâzımdır. Sen dahi Cenab-ı Hak’tan bir intibah iste ki senin fikrini Hakîm-i Zülcelal’in hesabına çevirsin tâ o odunlara bir ateş verip nurlandırsın. Lüzumsuz maarif-i fenniyen, kıymettar maarif-i İlahiye hükmüne geçsin.
Zeki dostum! Kalp çok arzu ederdi, ehl-i fenden envar-ı imaniyeye ve esrar-ı Kur’aniyeye iştiyak derecesinde ihtiyacını hissetmek cihetinde Hulusi Bey’e benzeyecek adamlar ileri atılsın.
Hem madem Sözler senin vicdanınla konuşabilirler. Her bir Söz’ü, şahsımdan değil belki Kur’an’ın dellâlından sana bir mektuptur ve eczahane-i kudsiye-i Kur’aniyeden birer reçetedir farz et. Gaybubet içinde hazırane bir musahabe dairesini onlar ile aç.
Hem arzu ettiğin vakit bana mektup yaz. Ben cevap yazmasam da gücenme. Çünkü eskiden beri mektupları pek az yazarım. Hattâ üç senedir kardeşimin çok mektuplarına karşı bir tek yazdım.
Said Nursî