Translations:Otuz Birinci Söz/385/sq

Krahasimi i dytë: Ti dhe unë jemi në një vend që i ngjason një shkretëtireje të madhe. Ndodhet një stuhi rëre në atë det rëre dhe nata është aq e errët saqë ne madje nuk mund të shohim as edhe duart tona. Në qoftë se papritmas, pikërisht në kohën që ne ishin pa miq e mbrojtës, të uritur e të etur, të dëshpëruar e pa shpresë, një person i nderuar do ta griste perden e errësirës dhe pastaj të vinte tek ne, dhe duke u afruar na sjell një makinë si një dhuratë dhe na ul ne në të, dhe pastaj menjëherë në çast na vendos ne në një vend si Parajsa ku e ardhmja do të ishte e sigurt, ushqimi dhe pijet janë të bëra gati, dhe ku ne do të kishim mbrojtësit më dashamirës e miqësorë, ti do të mund ta kuptoje se sa mirënjohës do të ishim për Të.