İçeriğe atla

Otuz İkinci Söz/el: Revizyonlar arasındaki fark

"سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ («Δοξασμένο το όνομά Σου! Δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο εκτός από αυτά που Εσύ μας έχεις διδάξει. Και σίγουρα η Δικιά Σου γνώση και Σοφία περικλείει τα πάντα.»..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Τότε ένα άστρο εκπροσωπώντας όλα τα άστρα του λέει: «Πόσο αφυής, επιπόλαιος, μικρόμυαλος και τυφλωμένος είσαι που δεν μπορείς να δεις και να καταλάβεις τη σφραγίδα της Ενάδας(Vahdet) και την υπογραφή της Μοναδικότητας(Ehadiyet) που φέρουμε στις προσόψεις μ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ («Δοξασμένο το όνομά Σου! Δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο εκτός από αυτά που Εσύ μας έχεις διδάξει. Και σίγουρα η Δικιά Σου γνώση και Σοφία περικλείει τα πάντα.»..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
75. satır: 75. satır:
Τότε ένα άστρο εκπροσωπώντας  όλα  τα  άστρα του λέει: «Πόσο αφυής, επιπόλαιος, μικρόμυαλος και τυφλωμένος είσαι που δεν μπορείς να δεις και να καταλάβεις τη σφραγίδα της Ενάδας(Vahdet) και την υπογραφή της Μοναδικότητας(Ehadiyet) που φέρουμε στις προσόψεις μας. Και δε γνωρίζεις την ύψιστη ευταξία και τους κανόνες της ιδιαίτερής μας λατρείας. Φαντασιοκοπείς με αερολογίες ότι περιπλανόμαστε χωρίς τάξη. Πράγματι εμείς είμαστε τα έργα τέχνης και οι υπηρέτες ενός τέτοιου Ατόμου, ο Οποίος καθυποτάσσει και διοικεί τους ουρανούς  που είναι η θάλασσα μας, και το σύμπαν που είναι το δέντρο μας, και το απέραντο διάστημα που είναι ο τόπος περιαγωγής μας, και είναι Ένας και Μοναδικός(Vâhid-i Ehad).  Εμείς σαν ένας στόλος από ηλεκτρικές λάμπες, είμαστε οι λαμπεροί μάρτυρες που δείχνουμε μόνο τη Δικιά Του απόλυτη Επιμόρφωση και Κυριότητα(Rubûbiyyet), και  διατελούμε τα φωτεινά στοιχεία που ανακοινώνουν την ηγεμονία της απόλυτης  Κυριότητάς(Rubûbiyyet) Του. Και η καθεμία λαμπερή ομάδα από μέσα μας, είναι όντως  φεγγοβόλοι  υπηρέτες  που  καταφωτίζουν και επιδεικνύουν τη δόξα της ηγεμονίας Του στους πανύψηλους αλλά και έσχατους, εγκόσμιους αλλά και ενδιάμεσους και ακόμη και στους  μεταθανάτιους  τόπους του βασιλείου Του.
Τότε ένα άστρο εκπροσωπώντας  όλα  τα  άστρα του λέει: «Πόσο αφυής, επιπόλαιος, μικρόμυαλος και τυφλωμένος είσαι που δεν μπορείς να δεις και να καταλάβεις τη σφραγίδα της Ενάδας(Vahdet) και την υπογραφή της Μοναδικότητας(Ehadiyet) που φέρουμε στις προσόψεις μας. Και δε γνωρίζεις την ύψιστη ευταξία και τους κανόνες της ιδιαίτερής μας λατρείας. Φαντασιοκοπείς με αερολογίες ότι περιπλανόμαστε χωρίς τάξη. Πράγματι εμείς είμαστε τα έργα τέχνης και οι υπηρέτες ενός τέτοιου Ατόμου, ο Οποίος καθυποτάσσει και διοικεί τους ουρανούς  που είναι η θάλασσα μας, και το σύμπαν που είναι το δέντρο μας, και το απέραντο διάστημα που είναι ο τόπος περιαγωγής μας, και είναι Ένας και Μοναδικός(Vâhid-i Ehad).  Εμείς σαν ένας στόλος από ηλεκτρικές λάμπες, είμαστε οι λαμπεροί μάρτυρες που δείχνουμε μόνο τη Δικιά Του απόλυτη Επιμόρφωση και Κυριότητα(Rubûbiyyet), και  διατελούμε τα φωτεινά στοιχεία που ανακοινώνουν την ηγεμονία της απόλυτης  Κυριότητάς(Rubûbiyyet) Του. Και η καθεμία λαμπερή ομάδα από μέσα μας, είναι όντως  φεγγοβόλοι  υπηρέτες  που  καταφωτίζουν και επιδεικνύουν τη δόξα της ηγεμονίας Του στους πανύψηλους αλλά και έσχατους, εγκόσμιους αλλά και ενδιάμεσους και ακόμη και στους  μεταθανάτιους  τόπους του βασιλείου Του.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Ναι, το έκαστο  άστρο από εμάς είναι ένα θαύμα της δύναμης του Ενός και Μοναδικού Αλλάχ(Vâhid-i Ehad), και ένας εύτακτος καρπός του δέντρου της δημιουργίας Του, και  ένα μεμονωμένο φωτοβόλο στοιχείο της ενάδας Του… και το καθένα, ένας ξεχωριστός τόπος των αγγέλων Του, και ακόμη  ένα ιπτάμενο σκάφος και τέμενος των αγγέλων Του, όπως και μια λυχνία, ένας Ήλιος των ένδοξων κόσμων Του, και συνάμα ένας μάρτυρας της θείας ηγεμονίας της Κυριότητας Του(Rubûbiyyet). Επιπλέον το καθένα άστρο ξεχωριστά, από ένα στολίδι, ένα παλάτι, ένα λουλούδι των διαστημικών κόσμων Του, και ένα φωτεινό ψάρι της ουράνιας θάλασσας Του, και ένα όμορφο μάτι του ουρανού (Υποσημείωση). (<ref>(Υποσημείωση): Είμαστε οι ενδείξεις οι οποίες παρατηρούν αγναντεύουν και παρουσιάζουν τα απίστευτα έργα τέχνης του Αληθές και Δικαίου Αλλάχ(CenâbHakk). Με άλλα λόγια, είναι λες και ο ουρανός με απειράριθμα μάτια αγναντεύει τα υπέροχα θεία έργα τέχνης πάνω στη Γη. Αυτό σημαίνει ότι και τα άστρα, όπως και οι άγγελοι των ουρανών, παρακολουθούν και παροτρύνουν τα έννοα όντα να παρατηρήσουν με προσοχή αυτόν τον απίστευτο και θαυμάσιο τόπο συγκέντρωσης, τη Γη.</ref>) Παράλληλα, αυτή η ησυχία μέσα στην ηρεμία, αυτή η σοφία μέσα στη δραστηριότητα, αυτά τα στολίδια μέσα στο μεγαλείο, αυτό το κάλλος της δημιουργίας μέσα στην ευταξία, και αυτή η απόλυτη τέχνη μέσα στην ισορροπία που εμφανίζει το γενικότερο σύνολό μας, ανακηρύσσουν με αμέτρητες  γλώσσες τις όμορφες, τρανταχτές και απόλυτες ιδιότητες της Ενάδας(Vahdet), της Μοναδικότητας(Ehadiyet), και της  Αυθυπόστασης(Samediyet) του Μεγαλειώδης  Πλάστη(Sâni-i Zülcelâl) μας. Παρόλα αυτά κατηγορείς τους τόσο αθώους, καθαρούς, υπάκουους, καθυποταγμένους υπηρέτες σαν και εμάς με ακαταστασία, με αταξία, απειθαρχία και αναξιοπρέπεια. Και για αυτό αξίζεις ένα χαστούκι.» Και ένα από αυτά τα άστρα, δίνει ένα τέτοιο χαστούκι σε αυτόν τον ισχυρογνώμονα, σαν να πετροβολά τον σατανά, που τον στέλνει από τα άστρα στον πάτο της Κόλασης. Και πετάει την φύση η οποία ήταν μαζί του (Υποσημείωση)(<ref>(Υποσημείωση): Όμως η φύση μετά από αυτή την πτώση έφερε μετάνοια. Κατάλαβε ότι το πραγματικό της καθήκον δεν είναι η επιρροή και η πράξη αλλά η αποδοχή και η παθητικότητα. Και κατάλαβε επίσης ότι, είναι ένα είδος τετράδιο του θείου πεπρωμένου -ένα τετράδιο με ικανότητες να μεταβάλλεται και να αναδιαμορφώνεται- ένα πρόγραμμα της Επιμορφωτικής Ισχύς(Kud-ret-i Rabbânîyye), και οι κατά κάποιο τρόπο  εγγενείς κανόνες (şeriat-ı fıtri) του Κατόχου Μεγαλείου Δύναμης(Kadîr-i Zülcelâl), και ένα νομοθέτημα αυτών των κανόνων. Ανέλαβε με μια απόλυτη ταπεινότητα και υποταγή το καθήκον της λατρείας της και ονομάστηκε  «θεία πλάση» (fıtrat-ı İlahiye)  και  «τέχνη του Κύριου, Επιμορφωτή»(san’atRabbânîyye)…</ref>), στην κοιλάδα της πλάνης, την τύχη στο λάκκο της ανυπαρξίας, όλους τους εταίρους που διεκδικούν κυριότητα εκτός του Αλλάχ (şerik) στο σκότος της αδιεξόδου και της αδυνατότητας και την άθρησκη φιλοσοφία στα έσχατα των εσχάτων. Και αυτό το άστρο μαζί με όλα τα υπόλοιπα άστρα διαβάζουν το άγιο διάταγμα,
Evet, her birimiz kudret-i Vâhid-i Ehad’in birer mu’cizesi ve şecere-i hilkatin birer muntazam meyvesi ve vahdaniyetin birer münevver bürhanı ve melâikelerin birer menzili, birer tayyaresi, birer mescidi ve avâlim-i ulviyenin birer lambası, birer güneşi ve saltanat-ı rububiyetin birer şahidi ve feza-yı âlemin birer ziyneti, birer kasrı, birer çiçeği ve sema denizinin birer nurani balığı ve gökyüzünün birer güzel gözü (Hâşiye-1<ref>'''Hâşiye-1''': CenabHakk’ın acayib-i masnuatına bakıp, temaşa edip ve ettiren işaretleriz. Yani semavat, hadsiz gözlerle zemindeki acayib-i sanat-ı İlahiyeyi temaşa eder gibi görünüyor. Semanın melâikeleri gibi yıldızlar dahi mahşer-i acayip ve garaib olan arza bakıyorlar ve zîşuurları dikkatle baktırıyorlar, demektir.</ref>)olduğumuz gibi heyet-i mecmuamızda sükûnet içinde bir sükût ve hikmet içinde bir hareket ve haşmet içinde bir ziynet ve intizam içinde bir hüsn-ü hilkat ve mevzuniyet içinde bir kemal-i sanat bulunduğundan Sâni’-i Zülcelal’imizi, nihayetsiz diller ile vahdetini, ehadiyetini, samediyetini ve evsaf-ı cemal ve celal ve kemalini bütün kâinata ilan ettiğimiz halde, bizim gibi nihayet derecede safi, temiz, mutî, musahhar hizmetkârları, karmakarışıklık ve intizamsızlık ve vazifesizlik hattâ sahipsizlik ile ittiham ettiğinden tokada müstahaksın.” der. O müddeînin yüzüne recm-i şeytan gibi bir yıldız öyle bir tokat vurur ki yıldızlardan tâ cehennemin dibine onu atar. Ve beraberinde olan tabiatı (Hâşiye-2<ref>'''Hâşiye-2:''' Fakat sukuttan sonra tabiat tövbe etti. Hakiki vazifesi, tesir ve fiil olmadığını, belki kabul ve infial olduğunu anladı. Ve kendisi kader-i İlahînin bir nevi defteri –fakat tebeddül ve tagayyüre kabil bir defteri– ve kudret-i Rabbaniyenin bir nevi programı ve Kadîr-i zülcelal’in bir nevi fıtrî şeriatı ve bir nevi mecmua-i kavanini olduğunu bildi. Kemal-i acz ve inkıyad ile vazife-i ubudiyetini takındı. Ve fıtrat-ı İlahiye ve sanatRabbaniye ismini aldı. </ref>) evham derelerine ve tesadüfü adem kuyusuna ve şerikleri, imtina ve muhaliyet zulümatına ve din aleyhindeki felsefeyi, esfel-i safilînin dibine atar. Bütün yıldızlarla beraber o yıldız لَو۟ كَانَ فٖيهِمَٓا اٰلِهَةٌ اِلَّا اللّٰهُ لَفَسَدَتَا   ferman-ı kudsîsini okuyorlar. Ve “Sinek kanadından tut tâ semavat kandillerine kadar, bir sinek kanadı kadar şerike yer yoktur ki parmak karıştırsın.” diye ilan ederler.
 
</div>
لَوْ كَانَ فٖيهِمَٓا اٰلِهَةٌ اِلَّااللّٰهُ لَفَسَدَتَا
 
(Εάν στους ουρανούς και στη γη υπήρχαν άλλοι θεοί εκτός από τον Αλλάχ, τα πάντα θα είχαν ήδη χαθεί. Κουράν, Ελ-Ενπιγία,  21:22.)
 
Και ανακοινώνουν ότι: «Από το φτερό μιας μύγας έως και τα καντήλια των ουρανών, δεν υπάρχει το παραμικρό σημείο ώστε ο οιοσδήποτε εταίρος (εκτός του Αλλάχ)  δύναται να επέμβει  με το δάχτυλό του, μήτε καν όσο το φτερό μιας μύγας.»


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ
سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
(«Δοξασμένο το όνομά Σου! Δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο εκτός από αυτά που Εσύ μας έχεις διδάξει. Και σίγουρα η Δικιά Σου γνώση και Σοφία περικλείει τα πάντα.»  Κουράν, Ελ Μπακάρα 2:32.)
اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ سِرَاجِ وَح۟دَتِكَ فٖى كَث۟رَةِ مَخ۟لُوقَاتِكَ وَ دَلَّالِ وَح۟دَانِيَّتِكَ فٖى مَش۟هَرِ كَائِنَاتِكَ
 
</div>
اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ سِرَاجِ وَح۟دَتِكَ فٖى كَث۟رَةِ مَخ۟لُوقَاتِكَ وَ دَلَّالِ وَح۟دَانِيَّتِكَ فٖى مَش۟هَرِ كَائِنَاتِكَ  


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">