Translations:Yirmi Beşinci Lem'a/32/el

Παρατήρησε ότι αυτό που σε κάνει να αναφωνήσεις «Ελχάμντουλιλλάχ! (Δόξα τον Αλλάχ!)» είναι η σκέψη πάνω στους πόνους και στις συμφορές που σου έχουν συμβεί και προκαλούν ένα είδος ευχαρίστησης, έτσι ώστε η καρδιά σου να προσφέρει ευχαριστίες, διότι η παύση του πόνου είναι ευχαρίστηση. Με το πέρασμα των πόνων και των συμφορών παραμένει στην ψυχή ως κληρονομιά η ευχαρίστηση, η οποία εγείρεται όταν ξανασκέφτεσαι αυτές τις δυσάρεστες στιγμές, ξεχύνοντας από το πνεύμα τις ευχαριστίες.