İçeriğe atla

Yirmi Sekizinci Lem'a/en: Revizyonlar arasındaki fark

Yirmi Sekizinci Lem'a/en (kaynağı gör)

10.12, 23 Eylül 2024 tarihindeki hâli

432 bayt kaldırıldı ,  23 Eylül
"'''Halil İbrahim'''" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
GörselVikimetin
("As a person greets those present when he enters a house, I was overwhelmed with the desire to say: “Endless peace be upon you, O Messenger of God!”(*<ref>*The divine mercy received by Muhammad (UWBP) looks to the needs of all his community through all eternity. For which reason, endless greetings are appropriate. If someone enters a vast house like the world, desolate and empty and dark due to heedlessness, how frightened and dismayed he will be. Th..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("'''Halil İbrahim'''" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 14 değişikliği gösterilmiyor)
5. satır: 5. satır:
</div>
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="İkinci_Nükte"></span>
== İkinci Nükte ==
==SECOND POINT==
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In the Name of God, the Merciful, the Compassionate.
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
I created not jinn and mankind except that they might worship me. * No sustenance do I require of them, nor do I require that they should feed me. * For God is He Who gives [all] sustenance—Lord of  Power—Steadfast [for ever].(51:56-8)
وَمَا خَلَق۟تُ ال۟جِنَّ وَال۟اِن۟سَ اِلَّا لِيَع۟بُدُونِ ۝ مَٓا اُرٖيدُ مِن۟هُم۟ مِن۟ رِز۟قٍ وَمَٓا اُرٖيدُ اَن۟ يُط۟عِمُونِ ۝ اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو ال۟قُوَّةِ ال۟مَتٖينُ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For a long time these verses worried my mind, since according to many Qur’anic commentaries their  apparent meaning did not reflect the Qur’an’s  elevated miraculousness. I shall now explain briefly three aspects of their extremely beautiful and exalted meanings, which proceed from the effulgence of the Qur’an.
Şu âyet-i kerîmenin zâhir manası çok tefsirlerin beyanına göre yüksek ifade-i i’caz-ı Kur’anîyi göstermediğinden, çok zaman zihnime ilişiyordu. Kur’an’ın feyzinden gelen gayet güzel ve yüksek manalarından üç vechini icmalen beyan edeceğiz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The First:''' Sometimes Almighty God attributes to Himself certain states that could pertain to His Messenger, so as to honour and exalt him.
'''Birincisi:''' Cenab-ı Hak, Resulüne ait olabilecek bazı halleri, Resulünü tekrim ve teşrif noktasında bazen kendine isnad eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Here too, the verses, “I created you for worship; not to give Me sustenance and feed me,” have this meaning: “My Messenger does not want a wage, recompense, or reward, or to be fed in return for his duty of messengership and conveying to you the obligations of worship;” they refer to the Noble Messenger (Upon whom be blessings and peace) being given food and sustenance. Otherwise it would be making known something self-evident and clear, and would be incompatible with the Qur’an’s miraculous eloquence.
İşte burada da: “Resulüm size vazife-i risalet ve tebliğ-i ubudiyet hizmetine mukabil sizden bir ecir ve ücret ve mükâfat, bir it’am istemez.” manasında “Ben sizi ibadet için halk etmişim, bana rızık vermek ve it’am etmek için değil.” mealindeki âyet, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâma ait it’am ve irzakı murad etmek gerektir. Yoksa gayet bedihî bir malûmu i’lam kabîlinden olur, i’caz-ı Kur’an’ın belâgatına uygun gelmez.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Second Aspect:''' Man is excessively preoccupied with his sustenance. So lest he is deluded into making his winning it a pretext for neglecting worship, or making it an excuse, the verse says: “You were created for worship. The result of your creation is worship. Winning sustenance is worship of a sort, from the point of view of its  being a divine command. I have undertaken to provide your sustenance and that of your families and animals, my creatures; it pertains to me; you were not created to procure food and sustenance, for I am the Provider. I provide the sustenance of my servants, your dependants. So do not make it an excuse and give up worship!”
'''İkinci Vecih:''' İnsan rızka çok müptela olduğu için rızka çalışmak bahanesi, ubudiyete mani tevehhüm edip, kendine bir özür bulmamak için âyet-i kerîme diyor ki: “Siz ubudiyet için halk olunmuşsunuz. Netice-i hilkatiniz ubudiyettir. Rızka çalışmak, emr-i İlahî noktasında bir nevi ubudiyettir. Benim mahlukatım ve rızıklarını deruhte ettiğim nefisleriniz ve iyaliniz ve hayvanatınızın rızkını tedarik etmek, âdeta bana ait rızık ve it’amı ihzar etmek için yaratılmamışsınız. Çünkü Rezzak benim. Sizin müteallikatınız olan ibadımın rızkını ben veriyorum. Siz bunu bahane edip ubudiyeti terk etmeyiniz!”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
If its meaning is not this, it becomes a statement of the obvious, for to provide Almighty God with food and  sustenance is self-evidently impossible. It is an established rule of rhetoric that if the meaning of a sentence is clear and obvious, it is not that meaning which is intended, but a meaning necessitated by it and dependent on it. For example, if you say to someone: “You are a hafiz,” it is stating the obvious. The intended meaning is “I know that you are a hafiz.” You are informing him because he did not know that you knew.
Eğer bu mana olmazsa Cenab-ı Hakk’a rızık vermek ve it’am etmek muhaliyeti bedihî ve malûm olduğundan, i’lam-ı malûm kabîlinden olur. İlm-i belâgatta bir kaide-i mukarreredir ki: '''Bir kelâmın manası malûm ve bedihî ise o mana murad değil, onun bir lâzımı, bir tabii muraddır.''' Mesela sen, birisine desen: “Sen hâfızsın.” O, malûmunu i’lam kabîlinden olur. Demek, maksud manası budur ki: “Ben senin hâfız olduğunu biliyorum.” Bildiğimi bilmediği için ona bildiriyorum.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, in consequence of this rule, the meaning of the  verse, in which the prohibition of giving food to Almighty God is a metaphor, is this: “You were not created in order to produce food for My creatures, which are Mine and the providing of whose  sustenance I have undertaken. Your fundamental duty is worship. But to strive  to  procure sustenance in accordance with  My commands is also a sort of worship.”
İşte bu kaideye binaen, âyet Cenab-ı Hakk’a rızık vermeyi ve it’am etmeyi nefyetmekten kinaye olan mana şudur: “Bana ait olup ve rızıklarını taahhüd ettiğim mahlukatıma rızık yetiştirmek için halk olunmamışsınız. Belki asıl vazifeniz ubudiyettir. Evamirime göre rızka çabalamak da bir nevi ibadettir.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Third Aspect:''' In Sura al-Ikhlas the apparent meaning of,He begets not, nor is He begotten(112:3) is self-evident and obvious, hence another meaning is intended which is necessitated by it. That  is to say, Almighty God states extremely clearly and self-evidently “He begets not, nor  is He begotten,” meaning: “Anyone who  has a father and mother cannot be a god,” and,  “pre-eternal and post-eternal,” to deny the divinity of Jesus (UWP), and of Uzayr, and the angels, and stars, and other false gods. It is just the same  with  our  example,  the  verse, “The  All-Glorious  Provider,  your  object  of worship, does not require sustenance for  Himself, you were not created to provide Him with  food”  means: “Things  with  the  ability  to  receive  sustenance  and  food cannot  be  gods  and  objects  of  worship,”  meaning:  “Beings  that  are  in  need  of sustenance and being provided for are not worthy of worship.”
'''Üçüncü Vecih:''' Sure-i İhlas’ta nasıl ki لَم۟ يَلِد۟ وَ لَم۟ يُولَد۟ zâhir manası malûm ve bedihî olduğundan o mananın bir lâzımı muraddır. Yani “Valide ve veledi bulunanlar, ilah olamazlar.” manasında ve Hazret-i İsa (as) ve Üzeyr (as) ve melâike ve nücumların ve gayr-ı hak mabudların uluhiyetlerini nefyetmek kasdıyla, ezelî ve ebedî manasında Cenab-ı Hakk’ın لَم۟ يَلِد۟ وَ لَم۟ يُولَد۟ gayet bedihî ve malûm hükmettiği gibi aynen onun gibi bu misalimizde de “Rızık ve it’am kabiliyeti olan eşya, ilah ve mabud olamazlar.” manasında, Mabud’unuz olan Rezzak-ı Zülcelal sizden kendine rızık istemez ve siz onu it’am için yaratılmamışsınız mealindeki âyet; rızka muhtaç ve it’am edilen mevcudat, mabudiyete lâyık değiller, demektir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="اَو۟_هُم۟_قَٓائِلُونَ_۝_بِسْمِ_اللّٰهِ_الرَّحْمٰنِ_الرَّح۪يمِ"></span>
=== اَو۟ هُم۟ قَٓائِلُونَ ۝  بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ ===
===In the Name of God, the Merciful, the Compassionate. Or while they slept for their afternoon rest.(7:4)===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
This was written in connection with Re’fet being curious and asking about the word ‘qa’ilun – slept for their afternoon rest – in the verse, “Or while they slept for their afternoon rest” and to prevent his diamond-like pen becoming idle in prison, and lethargic, as a result of sleeping after the morning prayer like the others.
Re’fet اَو۟ هُم۟ قَٓائِلُونَ âyet-i celilesindeki قَٓائِلُونَ kelimesinin manasını merak edip sorması münasebetiyle ve hapiste sabah namazından sonra sairler gibi yatmasından gelen rehavet dolayısıyla, elmas gibi kalemini atalete uğratmamak için yazılmıştır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Sleep is of three sorts:
'''Uyku üç nevidir:'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The First''' is Ghaylula. This is from pre-dawn to forty minutes or so after the sun has  risen,  the time when prayer  is lawful but reprehensible.
'''Birincisi:''' Gayluledir ki fecirden sonra tâ vakt-i kerahet bitinceye kadardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Sleep at this time is contrary to the Practices of the Prophet (UWBP), since according to Hadiths, it leads to a decrease in livelihood and its being unfruitful. The most appropriate time for preparing to earn one’s living is when it is cool. One is overcome by lethargy when this has passed. It has been established  by  many  experiences  that  this is  both detrimental to the day’s labour and indirectly to one’s livelihood, and is the cause of unfruitfulness.
Bu uyku, rızkın noksaniyetine ve bereketsizliğine hadîsçe sebebiyet verdiği için hilaf-ı sünnettir. Çünkü rızık için sa’y etmenin mukaddimatını ihzar etmenin en münasip zamanı, serinlik vaktidir. Bu vakit geçtikten sonra bir rehavet ârız olur. O günkü sa’ye ve dolayısıyla da rızka zarar verdiği gibi bereketsizliğe de sebebiyet verdiği, çok tecrübelerle sabit olmuştur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Second''' is Faylula. This is from the afternoon prayer till sunset.
'''İkincisi:''' Feyluledir ki ikindi namazından sonra mağribe kadardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Sleep at this time leads to a diminution of life, that is, it makes life that day shorter and pass in a state  of semi-sleep  and  drowsiness, thus causing  a  physical  deficiency to life. Moreover, immaterially, since most of the day’s results, material and immaterial, become  apparent  after  the afternoon prayer, to pass that  time in sleep  as though prevents the results being reaped and the day becomes as though unlived.
Bu uyku ömrün noksaniyetine, yani uykudan gelen sersemlik cihetiyle o günkü ömrü nevm-âlûd, yarı uyku, kısacık bir şekil aldığından maddî bir noksaniyet gösterdiği gibi; manevî cihetiyle de o gün hayatının maddî ve manevî neticesi ekseriya ikindiden sonra tezahür ettiğinden, o vakti uyku ile geçirmek, o neticeyi görmemek hükmüne geçtiğinden, güya o günü yaşamamış gibi oluyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The Third is Qaylula, which is in accord with the Prophet’s (UWBP) practices.(*<ref>*Ibn Maja, Siyam, 22; al-Munawi, Fayd al-Qadir, iv, 531; al-‘Ajluni, Kashf al-Khafa’, 330; al- Albani, Sahih Jami‘ al-Saghir, No: 4307.</ref>)
'''Üçüncüsü:''' Kayluledir ki bu uyku sünnet-i seniyedir. Duha vaktinden öğleden biraz sonraya kadardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It is from mid-morning to just past noon. Such sleep is Sunna since it allows a person to rise at night to pray. So too it is the custom in the Arabian Peninsula to rest from work at noon  when it  is  intensely hot, corroborating this practice of the Prophet (UWBP). This sleep  augments both life and sustenance. For half an hour’s Qaylula sleep is the equivalent of two hours’ sleep at night. This means it adds one and a half hours’ to a person’s life every day. It  saves one and a half hours from the hand of sleep, the brother of death, and gives it life, increasing the time of working for one’s livelihood.
Bu uyku, gece kıyamına sebebiyet verdiği için sünnet olmakla beraber, Ceziretü’l-Arap’ta vaktü’z-zuhr denilen şiddet-i hararet zamanında bir tatil-i eşgal, âdet-i kavmiye ve muhitiye olduğundan o sünnet-i seniyeyi daha ziyade kuvvetlendirmiştir. Bu uyku hem ömrü hem rızkı tezyide medardır. Çünkü yarım saat kaylule, iki saat gece uykusuna muadil gelir. Demek, ömrüne her gün bir buçuk saat ilâve ediyor. Rızık için çalışmak müddetine, yine bir buçuk saati ölümün kardeşi olan uykunun elinden kurtarıp yaşatıyor ve çalışmak zamanına ilâve ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>


<span id="“Bu_da_güzeldir.”"></span>
<span id="“Bu_da_güzeldir.”"></span>
98. satır: 58. satır:
As a person greets those present when he enters a  house, I was overwhelmed with the desire to say: “Endless peace be upon you, O Messenger of God!”(*<ref>*The divine mercy received by Muhammad (UWBP) looks to the needs of all his community through all eternity. For which reason, endless greetings are appropriate. If someone enters a vast house like the world, desolate and empty and dark due to heedlessness, how frightened and dismayed he will be. Then suddenly the house is lit up and a familiar, friendly, lovable and beloved Lieutenant appears in the forefront. If he describes and makes known the house’s Compassionate and Generous Owner through all its fittings and furnishings, you can understand what joy, familiarity, happiness, light, and ease it will give. From this you may appreciate the value and pleasure of the greetings for the Messenger (UWBP).</ref>)It was as though I was greeting him to the number of all men and jinn. That is to say, I offered greetings, meaning: I renew my allegiance to you, accept your mission, submit to the laws and commands you brought,  and state through the greetings that they will be safe from our assaults, and making speak all the parts of my world and all jinn and men, all conscious beings, I offer greetings in their name.
As a person greets those present when he enters a  house, I was overwhelmed with the desire to say: “Endless peace be upon you, O Messenger of God!”(*<ref>*The divine mercy received by Muhammad (UWBP) looks to the needs of all his community through all eternity. For which reason, endless greetings are appropriate. If someone enters a vast house like the world, desolate and empty and dark due to heedlessness, how frightened and dismayed he will be. Then suddenly the house is lit up and a familiar, friendly, lovable and beloved Lieutenant appears in the forefront. If he describes and makes known the house’s Compassionate and Generous Owner through all its fittings and furnishings, you can understand what joy, familiarity, happiness, light, and ease it will give. From this you may appreciate the value and pleasure of the greetings for the Messenger (UWBP).</ref>)It was as though I was greeting him to the number of all men and jinn. That is to say, I offered greetings, meaning: I renew my allegiance to you, accept your mission, submit to the laws and commands you brought,  and state through the greetings that they will be safe from our assaults, and making speak all the parts of my world and all jinn and men, all conscious beings, I offer greetings in their name.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
As he illuminated my world through the light and gift  he brought, so he illuminates and fills with bounties the worlds of everyone in this world. In grateful response  for the gift, I exclaimed: “Endless blessings be upon you!” That is, “We cannot respond to this  goodness of yours, so we show our gratitude to you by beseeching that mercy be bestowed upon you from our Creator’s treasury of mercy, to the  number  of  the  inhabitants of the heavens.” I perceived this meaning  in my imagination.
Hem o getirdiği nur ve hediye ile benim bu dünyamı tenvir ettiği gibi herkesin bu dünyadaki dünyalarını tenvir ediyor, nimetlendiriyor diye o hediyesine şâkirane bir mukabele nevinden “Binler salavat sana insin!” dedim. Yani senin bu iyiliğine karşı biz mukabele edemiyoruz, belki Hâlık’ımızın hazine-i rahmetinden gelen ve semavat ehlinin adedince rahmetler sana gelmesini niyaz ile şükranımızı izhar ediyoruz, manasını hayalen hissettim.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In respect of his worship and on account of his being turned from creation to Creator,  the  person  of  Muhammad  (UWBP) requires  blessings  which  have  the meaning of mercy. While in respect of his messengership and being the envoy sent from Creator to creation, he requires peace. He is worthy of peace to the number of jinn and men, and we offer a general renewal of our allegiance to their number.
O Zat-ı Ahmediye (asm) ubudiyeti cihetiyle –halktan Hakk’a teveccühü hasebiyle– rahmet manasındaki salâtı ister. Risaleti cihetiyle –Hak’tan halka elçiliği haysiyetiyle– selâm ister. Nasıl ki cin ve ins adedince selâma lâyık ve cin ve ins adedince umumî tecdid-i biatı takdim ediyoruz. Öyle de semavat ehli adedince, hazine-i rahmetten her birinin namına bir salâta lâyıktır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
So too he is worthy of blessings from the treasury of mercy to the number of the inhabitants of the heavens and in the name of all of them. For it was through the Light he brought that the perfections of all things became apparent, and the value of beings was made manifest, and the dominical duties of creatures could be observed, and the divine purposes in creatures were  made known. Therefore, if all things uttered verbally what they express through their  tongues  of disposition, it is certain that they would declare: “Blessings and peace be upon you, O Messenger of God!”, and we say in the name of all of them: “Endless blessings and endless peace be upon you O Prophet of God, to the number of jinn and men, and of angels  and stars!”
Çünkü getirdiği nur ile her bir şeyin kemali görünür ve her bir mevcudun kıymeti tezahür eder ve her bir mahlukun vazife-i Rabbaniyesi müşahede olunur ve her bir masnûdaki makasıd-ı İlahiye tecelli eder. Onun için her bir şey, lisan-ı hal ile olduğu gibi lisan-ı kāli de olsaydı اَلصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَي۟كَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ diyecekleri kat’î olduğundan biz umum onların namına اَل۟فُ اَل۟فِ صَلَاةٍ وَ اَل۟فُ اَل۟فِ سَلَامٍ عَلَي۟كَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ بِعَدَدِ ال۟جِنِّ وَ ال۟اِن۟سِ وَ بِعَدَدِ ال۟مَلَكِ وَ النُّجُومِ manen deriz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It is enough that Allah grants him blessings, And assigns him peace and benedictions.
فَيَك۟فٖيكَ اَنَّ اللّٰهَ صَلّٰى بِنَف۟سِهٖ وَ اَم۟لَاكَهُ صَلَّت۟ عَلَي۟هِ وَ سَلَّمَت۟
</div>


'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
190. satır: 142. satır:
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Manidar_Bir_Tevafuk-u_Latîfe"></span>
=== Manidar Bir Tevafuk-u Latîfe ===
===A Meaningful and Subtle ‘Coincidence’===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The ‘coincidence’(*<ref>*For ‘coincidence’ (tevâfuk), see, note 22, page 199. (Tr.)</ref>)of Article 163,(*<ref>*Article 163 of the Turkish Criminal Code. (Tr.)</ref>)under which the Risale-i Nur students were charged and sentenced, and the number of deputies, one hundred and sixty-three out of two hundred, who allotted one hundred and fifty thousand liras for the medrese(*<ref>*This refers to the Medresetü’z-Zehra. See, note 21, page 325. (Tr.)</ref>)of the  Risale-i Nur’s  author in effect says this: the appreciative  signatures of one hundred and sixty-three deputies of the government of the republic quashes the ruling of Article 163 of the Criminal Code concerning him.
Risale-i Nur şakirdlerini ittiham ettikleri ve cezalarını istedikleri 163’üncü maddesine, Risale-i Nur müellifinin medresesine, yüz elli bin lira verilmesine dair lâyihanın, 200 mebustan 163 mebusun adedine tevafuk edip, manen o tevafuk diyor ki: Hükûmet-i cumhuriyenin 163 mebusun takdirkârane imzaları, 163’üncü madde-i kanuniyenin hükmünü, onun hakkında iptal ediyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Another subtle and meaningful ‘coincidence’ is this: the one hundred and twenty- eight  parts of the Risale-i Nur are put together in one hundred and fifteen booklets. The number of  days from when the Risale-i Nur students and its author were first arrested on 27th April, 1935 to the date on which the court passed judgement on 19th August, 1935 was one hundred and fifteen coinciding with the number of books of the Risale-i Nur. In addition, the one hundred and fifteen people found guilty coincides with  the  number  exactly,  showing  that  the  calamity  visited  on  the  Risale-i Nur students and its author is being regulated by a Hand of Favour.(*<ref>*It is worth noting that the arrests of some of the Risale-i Nur students started on 25 April 1935. Thus, because in the indictment one hundred and seventeen people were cited as guilty – the names of two of them had been repeated – the number shown for the students was one hundred and seventeen, this coincided with the one hundred and seventeen days from the date that group were arrested to the date of the court’s judgement, adding a further subtlety to the former ‘coincidence.’</ref>)
Hem yine manidar tevafukat-ı latîfedendir ki Risale-i Nur’un 128 parçası, 115 parça kitap ediyor. Risale-i Nur’un şakirdlerinin ve müellifinin mebde-i tevkifi olan 27 Nisan 1935 tarihi ile mahkemenin karar ve hüküm tarihi olan 19 Ağustos 1935 tarihi olmasına nazaran, 115 gün olup Risale-i Nur kitapları adedine tevafuk etmekle beraber, istintak edilen 115 suçlu gösterilen eşhasın da adedine tam tamına tevafuk ettiği gibi gösteriyor ki: Risale-i Nur müellifinin ve şakirdlerinin başına gelen musibet, bir dest-i inayetle tanzim ediliyor. (Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Cây-ı dikkattir ki Risale-i Nur şakirdlerinin tevkiflerinin bir kısmı 25 Nisan 1935 tarihinde başlamış olup, kararnamede suçlu gösterilen 117 kimse ise de ikisinin ismi mükerrer olmasına nazaran bu suretle şakirdlerin adedi 117 adedine o kısmın tevkifinden hüküm tarihine kadar 117 gün olmakla tevafuk edip evvelki tevafukata bir letafet daha katmıştır.</ref>)
</div>




327. satır: 274. satır:
</div>
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Halil İbrahim'''
'''Halil İbrahim'''
</div>


<span id="Yirmi_Sekizinci_Lem’a’nın_Yirmi_Sekizinci_Nüktesi"></span>
<span id="Yirmi_Sekizinci_Lem’a’nın_Yirmi_Sekizinci_Nüktesi"></span>
"https://risale.site/index.php/Özel:MobileDiff/157356...157420" sayfasından alınmıştır