Yirmi Dokuzuncu Mektup/el: Revizyonlar arasındaki fark

Yirmi Dokuzuncu Mektup/el (kaynağı gör)

07.25, 12 Kasım 2024 tarihindeki hâli

2.386 bayt eklendi , 12 Kasım

"Όπως αναφαίρετε στον Πρώτο Λόγο, τα φαγητά που σερβίρονται από την κουζίνα ενός βασιλιά, έχουν κάποια τιμή. Όπως είναι ηλιθιότητα σε μεγάλο βαθμό, να δίνεται φιλοδώρημα σ’αυτόν που τα σερβίρει στο τραπέζι σας, και να νομίζει κανείς ότι εκείνα τα πολύ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu

GörselVikimetin

Said

Bürokratlar, Arayüz yöneticileri, Push abonelik yöneticileri, Gözetmenler, Hizmetliler, translator

64.902

düzenleme

@@ 389. satır: / 389. satır: @@
 '''Μία από τις πολλές σοφίες της νηστείας του Ευλογημένου Ραμαζάν είναι σχετικά με  την ευχαριστία για τα αγαθά του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ (Χακκ):'''
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Όπως αναφαίρετε  στον Πρώτο Λόγο, τα φαγητά που σερβίρονται από την κουζίνα ενός βασιλιά, έχουν κάποια τιμή. Όπως είναι ηλιθιότητα σε μεγάλο βαθμό, να δίνεται φιλοδώρημα σ’αυτόν που τα σερβίρει  στο τραπέζι σας, και να νομίζει κανείς ότι εκείνα τα πολύτιμα αγαθά είναι άχρηστα, μη γνωρίζοντας Αυτόν που  πραγματικά τα προσφέρει, έτσι το ίδιο και τα ατέλειωτα είδη των αγαθών που έχουν απλωθεί  για τους ανθρώπους πάνω στη γη. Ο Ύψιστος  Αληθής Αλλάχ (Χακκ), σε ανταπόδοση, σαν αντίτιμο αυτών των αγαθών ζητά ευγνωμοσύνη, ευχαριστία, δοξολογία.
-Birinci Söz’de denildiği gibi bir padişahın matbahından bir tablacının getirdiği taamlar bir fiyat ister. Tablacıya bahşiş verildiği halde, çok kıymettar olan o nimetleri kıymetsiz zannedip onu in’am edeni tanımamak, nihayet derecede bir belâhet olduğu gibi Cenab-ı Hak hadsiz enva-ı nimetini nev-i beşere zemin yüzünde neşretmiş. Ona mukabil, o nimetlerin fiyatı olarak şükür istiyor. O nimetlerin zâhirî esbabı ve ashabı, tablacı hükmündedirler. O tablacılara bir fiyat veriyoruz, onlara minnettar oluyoruz; hattâ müstahak olmadıkları pek çok fazla hürmet ve teşekkürü ediyoruz. Halbuki Mün’im-i Hakiki, o esbabdan hadsiz derecede o nimet vasıtasıyla şükre lâyıktır.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Οι εξωτερικές αιτίες και οι φαινομενικοί ιδιοκτήτες έχουν την ισχύ ενός πλανόδιου σερβιτόρου. Σ’αυτούς δίνουμε μια τιμή, γινόμαστε ευγνώμονες σ΄αυτούς. Και μάλιστα, τους δείχνουμε μεγάλο σεβασμό και ευχαριστίες που δεν αξίζουν. Όμως Ο Πραγματικός Κύριος Κάτοχος όλων των Αγαθών (Μουν’ίμ(<ref>Μουν’ίμ: Ο Αλλάχ, αυτός που δίνει πραγματικά όλα τα αγαθά, Ο κύριος κάτοχος  όλων των αγαθών.</ref>)) είναι σε απεριόριστο βαθμό πιο άξιος από εκείνες τις αιτίες, της ευγνωμοσύνης, της ευχαριστίας, της δοξασίας.
-'''İşte ona teşekkür etmek; o nimetleri doğrudan doğruya ondan bilmek, o nimetlerin kıymetini takdir etmek ve o nimetlere kendi ihtiyacını hissetmekle olur.'''
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Ορίστε, η ευχαρίστηση προς Αυτόν, γίνεται με την αναγνώριση ότι τα αγαθά προέρχονται ευθέως από Αυτόν, με την εκτίμηση της αξίας των αγαθών και με τη διαίσθηση της ανάγκης που έχει κανείς για τα αγαθά αυτά.
-İşte ramazan-ı şerifteki oruç, hakiki ve hâlis, azametli ve umumî bir şükrün anahtarıdır. Çünkü sair vakitlerde mecburiyet tahtında olmayan insanların çoğu, hakiki açlık hissetmedikleri zaman, çok nimetlerin kıymetini derk edemiyor. Kuru bir parça ekmek, tok olan adamlara, hususan zengin olsa ondaki derece-i nimet anlaşılmıyor. Halbuki iftar vaktinde o kuru ekmek, bir mü’minin nazarında çok kıymettar bir nimet-i İlahiye olduğuna kuvve-i zaikası şehadet eder. Padişahtan tâ en fukaraya kadar herkes, ramazan-ı şerifte o nimetlerin kıymetlerini anlamakla bir şükr-ü manevîye mazhar olur. Hem gündüzdeki yemekten memnûiyeti cihetiyle “O nimetler benim mülküm değil. Ben bunların tenavülünde hür değilim, demek başkasının malıdır ve in’amıdır. Onun emrini bekliyorum.” diye nimeti nimet bilir, bir şükr-ü manevî eder.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Ιδού, η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν είναι ένα κλειδί για μια πραγματική και αγνή, μεγαλοπρεπή και ευρύ ευχαριστία. Διότι, τις υπόλοιπες στιγμές που  οι περισσότεροι άνθρωποι δε βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης, αν δε νοιώσουν την πραγματική πείνα, δεν μπορούν να καταλάβουν την αξία πολλών αγαθών. Μια φέτα ξερό ψωμί, για τους χορτάτους, ιδίως αν είναι πλούσιοι, η αξία του αγαθού αυτού δεν κατανοείται. Όμως στην ώρα του προγεύματος (ιφτάρ(<ref>Ιφτάρ: Το πρόγευμα μετά την  ημερήσια νηστεία που γίνεται μετά την δύση του Ηλίου.</ref>)), εκείνο το ξερό ψωμί στα μάτια ενός πιστού, με την μαρτυρία και της αίσθησης γεύσης είναι ένα πολύ πολύτιμο αγαθό του Αλλάχ. Από τον βασιλιά έως τον πιο φτωχό, όλοι στο Ένδοξο Ραμαζάν, με την κατανόηση των πολύτιμων αγαθών, φτάνουν σε μια πνευματική ευχαριστία. Και ως αποτέλεσμα της ικανοποίησης του φαγητού της ημέρας, κατανοώντας ότι, «Αυτά τα αγαθά δεν είναι περιουσία μου. Εγώ δεν είμαι ελεύθερος να τα καταναλώνω. Τότε είναι περιουσία και ευλογία κάποιου άλλου. Περιμένω την εντολή Του», το αγαθό το γνωρίζει ως αγαθό και πραγματοποιεί μια πνευματική ευχαριστία.
-İşte bu suretle oruç, çok cihetlerle, hakiki vazife-i insaniye olan şükrün anahtarı hükmüne geçer.
-</div>
+Ορίστε, μ’αυτόν τον τρόπο η νηστεία, από πολλές πλευρές, είναι το κλειδί της ευχαριστίας, που είναι το ουσιαστικό καθήκον του ανθρώπου.
 <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">