64.622
düzenleme
("Έτσι λοιπόν, στο Ένδοξο Ραμαζάν, από τον πλουσιότερο έως τον πιο φτωχό, ο εαυτός (το Ναφς) ολονών κατανοεί ότι δεν είναι ο ίδιος ιδιοκτήτης, είναι δημιούργημα του Αλλάχ, δεν είναι ελεύθερος, είναι δούλος Του. Αν δε διαταχθεί, δεν μπορεί να κάνει ούτε την..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
Değişiklik özeti yok |
||
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 14 değişikliği gösterilmiyor) | |||
371. satır: | 371. satır: | ||
Η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν είναι η πρώτη από τις πέντε αρχές του Ισλάμ. Αλλά και από τα μεγαλύτερα στοιχεία που έχουν γίνει σύμβολο του Ισλάμ. | Η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν είναι η πρώτη από τις πέντε αρχές του Ισλάμ. Αλλά και από τα μεγαλύτερα στοιχεία που έχουν γίνει σύμβολο του Ισλάμ. | ||
Ναι, οι πολλές σοφίες της νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν, συσχετίζονται με την Ηγεμονία του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ ( Χακκ(<ref>Χάκκ: Ο Αληθής, Ο Δίκαιον Αλλάχ.</ref>) ), την κοινωνική ζωή του ανθρώπου, την προσωπική του ζωή, την μόρφωση του (Εαυτού -Νάφς)(<ref>Ναφς (nafs) - (Nefs-i Αmmare): Ο «νους» σύμφωνα με την ορολογία του Ισλάμ. Ανάλογα με το επίπεδο που λειτουργεί διακρίνεται σε: <br> | Ναι, οι πολλές σοφίες της νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν, συσχετίζονται με την Ηγεμονία του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ ( Χακκ(<ref>Χάκκ: Ο Αληθής, Ο Δίκαιον Αλλάχ.</ref>) ), την κοινωνική ζωή του ανθρώπου, την προσωπική του ζωή, την μόρφωση του (Εαυτού -Νάφς)(<ref>Ναφς (nafs) - (Nefs-i Αmmare): Ο «νους» σύμφωνα με την ορολογία του Ισλάμ. Ανάλογα με το επίπεδο που λειτουργεί διακρίνεται σε: <br> | ||
1 | 1- Ναφς-ι Αμάρα (nafs-e Αmara), φυσικός νους. Πνεύμα η το ένστικτο με κακία θέληση, πάθος, η δύναμη μέσα στον άνθρωπο, που τον παρεκκλίνει πάντα στις υλικές ηδονές, στο απαγορευμένο και στο κακό. <br> | ||
2 | 2- Ναφς-ι-λαβάμα (nafs-e-lavama), αστρικός νους και <br> | ||
3 | 3- Ναφς-ι-μουτμάινα (nafs-e-mutmaena), αιτιατός νους. </ref>) τού, και με την ευχαρίστηση για τα αγαθά που μας δίνει ο Αλλάχ. | ||
Στο σημείο της Ηγεμονίας του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ (Χακκ), μια από τις πολλές σοφίες της νηστείας είναι: | Στο σημείο της Ηγεμονίας του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ (Χακκ), μια από τις πολλές σοφίες της νηστείας είναι: | ||
455. satır: | 453. satır: | ||
'''Ναι, το Ένδοξο Ραμαζάν, σ’ αυτόν τον εφήμερο κόσμο, μέσα σε μια εφήμερη και σύντομη ζωή, δίνει μια αιώνια ζωή, που περιλαμβάνει μια μακρινή, διαρκή και μόνιμη ζωή στο υπερπέραν.''' | '''Ναι, το Ένδοξο Ραμαζάν, σ’ αυτόν τον εφήμερο κόσμο, μέσα σε μια εφήμερη και σύντομη ζωή, δίνει μια αιώνια ζωή, που περιλαμβάνει μια μακρινή, διαρκή και μόνιμη ζωή στο υπερπέραν.''' | ||
'''Ενώ, το Λεϊλέ-ι Καντίρ, σύμφωνα με τις οριστικές δηλώσεις του Κουρ`άν, είναι μια οριστική απόδειξη στο μυστήριο αυτό, στο ότι είναι πιο ευεργετική και από χίλιους μήνες.''' | |||
< | <nowiki></nowiki> | ||
</ | |||
Ναι, όπως ένας βασιλιάς, στο διάστημα της ηγεμονίας του κάθε χρόνο, είτε με τον λόγο που αναλαμβάνει τον θρόνο, είτε με κάποια άλλη φανταχτερή αιτία της ηγεμονίας του, κάποιες μέρες τις ανακηρύσσει ως γιορτή. Την ημέρα εκείνη, τον άξιο και πιστό λαό του, όχι σε κύκλο γενικών κανόνων, αλλά σε ειδικές προσφορές και με γαλήνη χωρίς φράγματα και με πραγματική φιλοφρόνηση και εξαιρετική πράξη, τον οδηγεί απευθείας στην πραγματική του εύνοια. | |||
Έτσι και, ο βασιλιάς που η ύπαρξη Του δεν έχει αρχή και τέλος και που είναι κάτοχος δύναμης και εξουσίας ο Αλλάχ, ο βασιλιάς της ατέλειωτης μεγαλοσύνης, μεγαλοψυχίας και μεγαλείων των δεκαοχτώ χιλιάδων κόσμων, έχει αποκαλύψει Το Πάνσοφο Κουρ’άν, -το οποίο είναι διαταγή υψηλής δόξας και στρέφεται προς εκείνους τους δεκαοχτώ χιλιάδες κόσμους-, στο Ένδοξο μήνα Ραμαζάν. Ασφαλώς, και δεόντως της σοφίας, το Ραμαζάν εκείνο, περνά σε ισχύ μιας προσωπικής Θείας γιορτής, και μιας έκθεσης του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ (Χακκ), και μιας συναγωγής των αγγέλων και των πνευμάτων. Αφού το Ραμαζάν είναι σαν εκείνη η γιορτή, σαφώς και θα διαταχθεί η νηστεία ώστε να απομακρύνει τους ανθρώπους σε κάποιο βαθμό, από τις ζωώδης ασχολίες. | |||
'''Και η πιο ιδανική νηστεία, είναι αυτή που πραγματοποιείται σε όλο τον ανθρώπινο μηχανισμό και τις αισθήσεις του, όπως το στομάχι, έτσι και στο μάτι του, στο αυτί του, στην καρδιά, τη φαντασία του, και στη σκέψη του. Δηλαδή, με το να προσπαθεί να τα απομακρυνθεί από πράγματα που του έχουν τελεστεί απαγορευμένα και από ανώφελα, και να κατευθύνει κάθε του αίσθηση, αποκλειστικά, στη λατρεία του Αλλάχ.''' Για παράδειγμα, να κρατάει νηστεία στη γλώσσα του, αποσπώντας την από ψέμα, δυσφήμιση και από άσχημες εκφράσεις. | |||
''' | |||
Και εκείνη τη γλώσσα, να την απασχολεί με πράγματα, όπως την ανάγνωση του Κουρ’άν, την επίκληση και προσευχή στον Αλλάχ, απαγγέλλοντας τους ψαλμούς τα σύμβολα της πίστεως του και ζητώντας άφεση για τις αμαρτίες του. | |||
Για παράδειγμα, απαγορεύοντας στο μάτι του να κοιτάει σε άντρα και γυναίκα που του είναι απαγορευμένο θρησκευτικά, και το αυτί του από το να ακούει άσχημα πράγματα, και αντί για αυτά να κατευθύνει το μάτι του στα καλά παραδείγματα του Αλλάχ και το αυτί του να ακούει δίκαιο λόγο και το Κουρ’άν. Όπως αυτά, και με τα άλλα του όργανα και αισθήσεις να κρατάει ένα είδος νηστείας. Ούτως ή άλλως, το στομάχι, επειδή είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο, αν μείνει άδειο μέσω της νηστείας, οι άλλοι μικροί πάγκοι εργασίας μπορούν να συμμορφωθούν ευκολία μ’ αυτό. | |||
< | <span id="Sekizinci_Nükte"></span> | ||
=== | === ΟΓΔΟΟ ΣΗΜΕΙΟ: === | ||
Μια από τις πολλές εμβρίθειες τις νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν είναι, σχετικά με την προσωπική ζωή του ανθρώπου: | |||
Είναι ένα σημαντικότατο στοιχείο για μια υλική και πνευματική δίαιτα για τον άνθρωπο. Ιατρικώς, είναι μια τέτοια δίαιτα που καθώς ο εαυτός του ανθρώπου (το Νάφς) ενεργεί κατά το κέφι του στο θέμα του φαγητού και του ποτού βλάπτει την υλική ζωή του ιατρικά, έτσι και το ίδιο που ορμά κατά τύχη σε όλα, χωρίς να σκέφτεται αν είναι επιτρεπτό (χαλάλ) ή απαγορευμένο (χαράμ), δηλητηριάζει και την πνευματική του ζωή. Πλέον, η υπακοή στην καρδιά και στη ψυχή καταντά δύσκολο για εκείνο το άτομο (το Νάφς), και με έναν τρόπο ασύδοτο παίρνει το χαλινάρι στα χέρια. Έτσι, ο άνθρωπος πια δεν μπορεί να καθοδηγήσει τον εαυτό του (το Νάφς), αλλά καθοδηγείτε από αυτό. | |||
Στο Ένδοξο Ραμαζάν, ο άνθρωπος μέσω της νηστείας εξοικειώνεται σε ένα είδος δίαιτας, προσπαθεί για την καταπόνηση της σάρκας και μαθαίνει να ακούει εντολές. Και δεν καλεί τις αρρώστιες γεμίζοντας το απελπισμένο, αδύνατο στομάχι, επανειλημμένες φόρες με φαγητό πριν καν χωνέψει. Και από την στιγμή που δέχεται και εγκαταλείπει το επιτρεπτό (χαλάλ) μέσω της εντολής, αποκτά μια ικανότητα να απομακρύνεται και από το απαγορευμένο (χαράμ), και να ακούει την εντολή που προέρχεται από το μυαλό και τους θεϊκούς κανόνες. Προσπαθεί για να μη χαλάσει η πνευματική του ζωή. | |||
Και η πλειονότητα των ανθρώπων, πολλές φορές υποχρεώνεται στην πείνα. Η πείνα, που κάνει εξάσκηση για υπομονή και αντοχή, έχει ανάγκη από ασκητισμό. Η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν, είναι μια εξάσκηση, ένας ασκητισμός, μια υπομονή και αντοχή, σε μια διάρκεια πείνας δεκαπέντε ωρών, -ενώ χωρίς το (σαχούρ), το γεύμα πριν την αυγή, είκοσι τεσσάρων ωρών. '''Δηλαδή η νηστεία είναι ένα φάρμακο, για την ανυπομονησία και την μη ανοχή, που διπλασιάζουν τη συμφορά του ανθρώπου.''' | |||
Και αυτό το εργοστάσιο του στομαχιού, έχει πολλούς υπηρέτες. Και έχει πολλά όργανα και αισθήσεις που ανήκουν στον άνθρωπο και είναι σχετιζόμενες με αυτό. Το άτομο (το Ναφς), εάν για ένα μήνα, προσωρινά, στο διάστημα της ημέρας δεν διακόψει τις δουλειές, κάνει τους υπηρέτες εκείνου του εργοστασίου και τα όργανα του να ξεχάσουν τα προσωπικά τους προσκυνήματα, και τους απασχολεί με τον εαυτό του, τους κρατάει κάτω από την τυραννία του. Και όσο για τα υπόλοιπα εκείνα όργανα του ανθρώπου, τα αναταράσσει με το θόρυβο και τον καπνό εκείνων των πνευματικών μηχανισμών του εργοστασίου. Προσελκύει πάντα τα βλέμματα τους στον εαυτό του. Και παροδικά, τα κάνει να ξεχάσουν τα μεγαλοπρεπή καθήκοντα του. Γι’ αυτό το λόγο, από παλιά, πολλοί άγιοι, για την πνευματική τους ωρίμανση, εξοικείωναν τους εαυτούς τους με ασκητισμό και τρώγοντας και πίνοντας λίγο. | |||
Όμως, με τη νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν, οι υπηρέτες εκείνου του εργοστασίου (του στομαχιού), κατανοούν ότι δεν έχουν δημιουργηθεί μόνο και μόνο για το εργοστάσιο αυτό. Επίσης και τα υπόλοιπα όργανα, με αντίτιμο τις ευτελείς διασκεδάσεις του εργοστασίου, οπού στο Ένδοξο Ραμαζάν, παίρνουν γεύση αγγελικών και πνευματικών διασκεδάσεων, και καρφώνουν τα βλέμματα τους σε αυτά. Για το λόγο αυτό, στο Ένδοξο Ραμαζάν, οι πιστοί, ανάλογα με το βαθμό που ζούνε το Ισλάμ, ανέρχονται σε διάφορες λάμψεις, αφθονίες, πνευματικές χαρές. Αισθήσεις όπως η καρδιά και η ψυχή, το μυαλό, το μυστήριο, σε εκείνο τον ευλογημένο μήνα, μέσω της νηστείας, βιώνουν πολλές προόδους και προαγωγές. Σε αντίθεση με το κλάμα του στομαχιού, αυτοί γελούν με αθωότητα. | |||
< | <span id="Dokuzuncu_Nükte"></span> | ||
=== | === ΕΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: === | ||
'''Μια από τις πολλές εμβρίθειες τις νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν είναι, διαλύοντας απευθείας την υποθετική θεότητα του ατόμου (του Νάφς) να γνωστοποιεί τη δουλεία, και να δείχνει την αδυναμία του:''' | |||
Το άτομο (το Νάφς) δε θέλει να γνωρίζει το Δημιουργό του, από τον οποίο εξαρτάται και Ο οποίος του δίνει ότι έχει ανάγκη. Θέλει σαν τον Φαραώ, τη δική του θεότητα. Όσες τιμωρίες και βάσανα και αν του δοθούν, εκείνη η φλέβα μένει σ’ αυτό. Όμως, μέσω της πείνας, η φλέβα αυτή σπάει. | |||
'''Ιδού, η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν, χτυπά απευθείας την φαραωνική πλευρά του ατόμου (του Νάφς) και το διαλύει. Δείχνει την αδυναμία, την ανικανότητα, τη φτώχια του και του γνωστοποιεί ότι είναι δούλος.''' | |||
Στις μεταδόσεις των Χαντίθ υπάρχει πως: | |||
Ο Ύψιστος Αληθής Αλλάχ (Χακκ) απευθύνθηκε στο “άτομο” (το Νάφς)του ανθρώπου: | |||
«Τι είμαι εγώ, τι είσαι εσύ;». | |||
Το άτομο (το Νάφς) είπε: «Εγώ είμαι εγώ, Εσύ είσαι εσύ». | |||
Το βασάνισε, το έριξε στην Κόλαση, πάλι τον ρώτησε. Πάλι είπε: «(Ene ene, ente ente) Εγώ είμαι εγώ, εσύ είσαι εσύ». Ότι είδους τιμωρία και βάσανο κι αν του έδωσε, δεν εγκατέλειψε τον εγωισμό του. | |||
Ύστερα το βασάνισε με την πείνα. Δηλαδή, το άφησε νηστικό. | |||
Πάλι ρώτησε: «( Ma ene? Ve ma ente?) Τι είμαι εγώ; Τι είσαι εσύ;». | |||
Το άτομο (το Νάφς) απάντησε: اَنْتَ رَبِّى الرَّحِيمُ وَاَنَا عَبْدُكَ الْعَاجِزُ | |||
δηλαδή, «Εσύ είσαι Αυτός που δείχνει έλεος και στοργή, που δίνει ανατροφή και διοικεί ( Ο Ράμμπ-ι Ραχίμ), και εγώ είμαι ένας αδύναμος δούλος σου». | |||
اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ صَلَاةً تَكُونُ لَكَ رِضَاءً وَ لِحَقِّهٖ اَدَاءً بِعَدَدِ ثَوَابِ قِرَائَةِ حُرُوفِ ال۟قُر۟اٰنِ فٖى شَه۟رِ رَمَضَانَ وَ عَلٰى اٰلِهٖ وَ صَح۟بِهٖ وَ سَلِّم۟ | اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ صَلَاةً تَكُونُ لَكَ رِضَاءً وَ لِحَقِّهٖ اَدَاءً بِعَدَدِ ثَوَابِ قِرَائَةِ حُرُوفِ ال۟قُر۟اٰنِ فٖى شَه۟رِ رَمَضَانَ وَ عَلٰى اٰلِهٖ وَ صَح۟بِهٖ وَ سَلِّم۟ | ||
سُب۟حَانَ رَبِّكَ رَبِّ ال۟عِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَسَلَامٌ عَلَى ال۟مُر۟سَلٖينَ | سُب۟حَانَ رَبِّكَ رَبِّ ال۟عِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَسَلَامٌ عَلَى ال۟مُر۟سَلٖينَ | ||
وَ ال۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ اٰمٖينَ | وَ ال۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ اٰمٖينَ | ||
< | Ο Αλλάχ μου! Δώσε ειρήνη και οι ευλογίες στον Προφήτη μας Μουχάμμεντ και στους συγγενείς και ακολούθους Του, με μια ευσπλαχνία που αποδέχεσαι Εσύ και που Αυτός είναι άξιος, όσα είναι τα γράμματα του Κουρ’άν που διαβάστηκαν στο μήνα του Ραμαζάν. Αμήν. | ||
''' | |||
Δόξα στον Ράμπ(<ref>Ραμπ: Ο Απόλυτος Συντηρητής και Επιμορφωτής όλων των δημιουργημάτων Αλλάχ.</ref>) σου! Τον Ράμπ της Τιμημένης Δύναμης! Είναι Ανώτερος απ’ ότι του αποδίδουν!∗ Και Ειρήνη ας συνοδεύει τους Απόστολους! ∗ Οι δοξολογίες και Ύμνοι ανήκουν αποκλειστικά στον Αλλάχ τον Ράμπ όλου του Σύμπαντος(<ref>(Κουρ’άν, Σούρα Ελ-Σαφφάτ, 65:3)</ref>). | |||
'''Μια Αιτιολογία:''' Για τους λόγους ότι, αυτό το δοκίμιο περί του ένδοξου Ραμαζάν γράφηκε σε σαράντα λεπτά πολύ γρήγορα, και ότι και εγώ και ο γραφέας προχείρου είμαστε άρρωστοι, είναι πιθανόν να βρεθούν λάθη και παρατυπίες. Προσδοκούμε από τα αδέλφια μας να το δουν με κατανόηση. Μπορούν να διορθώσουν τα σημεία που νομίζουν ότι πρέπει. | |||
Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
düzenleme