64.622
düzenleme
("Και η πλειονότητα των ανθρώπων, πολλές φορές υποχρεώνεται στην πείνα. Η πείνα, που κάνει εξάσκηση για υπομονή και αντοχή, έχει ανάγκη από ασκητισμό. Η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν, είναι μια εξάσκηση, ένας ασκητισμός, μια υπομονή και αντοχή, σε μια διάρκ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
Değişiklik özeti yok |
||
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 6 değişikliği gösterilmiyor) | |||
371. satır: | 371. satır: | ||
Η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν είναι η πρώτη από τις πέντε αρχές του Ισλάμ. Αλλά και από τα μεγαλύτερα στοιχεία που έχουν γίνει σύμβολο του Ισλάμ. | Η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν είναι η πρώτη από τις πέντε αρχές του Ισλάμ. Αλλά και από τα μεγαλύτερα στοιχεία που έχουν γίνει σύμβολο του Ισλάμ. | ||
Ναι, οι πολλές σοφίες της νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν, συσχετίζονται με την Ηγεμονία του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ ( Χακκ(<ref>Χάκκ: Ο Αληθής, Ο Δίκαιον Αλλάχ.</ref>) ), την κοινωνική ζωή του ανθρώπου, την προσωπική του ζωή, την μόρφωση του (Εαυτού -Νάφς)(<ref>Ναφς (nafs) - (Nefs-i Αmmare): Ο «νους» σύμφωνα με την ορολογία του Ισλάμ. Ανάλογα με το επίπεδο που λειτουργεί διακρίνεται σε: <br> | Ναι, οι πολλές σοφίες της νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν, συσχετίζονται με την Ηγεμονία του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ ( Χακκ(<ref>Χάκκ: Ο Αληθής, Ο Δίκαιον Αλλάχ.</ref>) ), την κοινωνική ζωή του ανθρώπου, την προσωπική του ζωή, την μόρφωση του (Εαυτού -Νάφς)(<ref>Ναφς (nafs) - (Nefs-i Αmmare): Ο «νους» σύμφωνα με την ορολογία του Ισλάμ. Ανάλογα με το επίπεδο που λειτουργεί διακρίνεται σε: <br> | ||
1 | 1- Ναφς-ι Αμάρα (nafs-e Αmara), φυσικός νους. Πνεύμα η το ένστικτο με κακία θέληση, πάθος, η δύναμη μέσα στον άνθρωπο, που τον παρεκκλίνει πάντα στις υλικές ηδονές, στο απαγορευμένο και στο κακό. <br> | ||
2 | 2- Ναφς-ι-λαβάμα (nafs-e-lavama), αστρικός νους και <br> | ||
3 | 3- Ναφς-ι-μουτμάινα (nafs-e-mutmaena), αιτιατός νους. </ref>) τού, και με την ευχαρίστηση για τα αγαθά που μας δίνει ο Αλλάχ. | ||
Στο σημείο της Ηγεμονίας του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ (Χακκ), μια από τις πολλές σοφίες της νηστείας είναι: | Στο σημείο της Ηγεμονίας του Ύψιστου Αληθούς Αλλάχ (Χακκ), μια από τις πολλές σοφίες της νηστείας είναι: | ||
489. satır: | 487. satır: | ||
'''Μια από τις πολλές εμβρίθειες τις νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν είναι, διαλύοντας απευθείας την υποθετική θεότητα του ατόμου (του Νάφς) να γνωστοποιεί τη δουλεία, και να δείχνει την αδυναμία του:''' | '''Μια από τις πολλές εμβρίθειες τις νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν είναι, διαλύοντας απευθείας την υποθετική θεότητα του ατόμου (του Νάφς) να γνωστοποιεί τη δουλεία, και να δείχνει την αδυναμία του:''' | ||
Το άτομο (το Νάφς) δε θέλει να γνωρίζει το Δημιουργό του, από τον οποίο εξαρτάται και Ο οποίος του δίνει ότι έχει ανάγκη. Θέλει σαν τον Φαραώ, τη δική του θεότητα. Όσες τιμωρίες και βάσανα και αν του δοθούν, εκείνη η φλέβα μένει σ’ αυτό. Όμως, μέσω της πείνας, η φλέβα αυτή σπάει. | |||
'''Ιδού, η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν, χτυπά απευθείας την φαραωνική πλευρά του ατόμου (του Νάφς) και το διαλύει. Δείχνει την αδυναμία, την ανικανότητα, τη φτώχια του και του γνωστοποιεί ότι είναι δούλος.''' | |||
Στις μεταδόσεις των Χαντίθ υπάρχει πως: | |||
Ο Ύψιστος Αληθής Αλλάχ (Χακκ) απευθύνθηκε στο “άτομο” (το Νάφς)του ανθρώπου: | |||
«Τι είμαι εγώ, τι είσαι εσύ;». | |||
Το άτομο (το Νάφς) είπε: «Εγώ είμαι εγώ, Εσύ είσαι εσύ». | |||
Το βασάνισε, το έριξε στην Κόλαση, πάλι τον ρώτησε. Πάλι είπε: «(Ene ene, ente ente) Εγώ είμαι εγώ, εσύ είσαι εσύ». Ότι είδους τιμωρία και βάσανο κι αν του έδωσε, δεν εγκατέλειψε τον εγωισμό του. | |||
Ύστερα το βασάνισε με την πείνα. Δηλαδή, το άφησε νηστικό. | |||
Πάλι ρώτησε: «( Ma ene? Ve ma ente?) Τι είμαι εγώ; Τι είσαι εσύ;». | |||
Το άτομο (το Νάφς) απάντησε: اَنْتَ رَبِّى الرَّحِيمُ وَاَنَا عَبْدُكَ الْعَاجِزُ | |||
δηλαδή, «Εσύ είσαι Αυτός που δείχνει έλεος και στοργή, που δίνει ανατροφή και διοικεί ( Ο Ράμμπ-ι Ραχίμ), και εγώ είμαι ένας αδύναμος δούλος σου». | |||
اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ صَلَاةً تَكُونُ لَكَ رِضَاءً وَ لِحَقِّهٖ اَدَاءً بِعَدَدِ ثَوَابِ قِرَائَةِ حُرُوفِ ال۟قُر۟اٰنِ فٖى شَه۟رِ رَمَضَانَ وَ عَلٰى اٰلِهٖ وَ صَح۟بِهٖ وَ سَلِّم۟ | اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّم۟ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ صَلَاةً تَكُونُ لَكَ رِضَاءً وَ لِحَقِّهٖ اَدَاءً بِعَدَدِ ثَوَابِ قِرَائَةِ حُرُوفِ ال۟قُر۟اٰنِ فٖى شَه۟رِ رَمَضَانَ وَ عَلٰى اٰلِهٖ وَ صَح۟بِهٖ وَ سَلِّم۟ | ||
سُب۟حَانَ رَبِّكَ رَبِّ ال۟عِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَسَلَامٌ عَلَى ال۟مُر۟سَلٖينَ | سُب۟حَانَ رَبِّكَ رَبِّ ال۟عِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَسَلَامٌ عَلَى ال۟مُر۟سَلٖينَ | ||
وَ ال۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ اٰمٖينَ | وَ ال۟حَم۟دُ لِلّٰهِ رَبِّ ال۟عَالَمٖينَ اٰمٖينَ | ||
< | Ο Αλλάχ μου! Δώσε ειρήνη και οι ευλογίες στον Προφήτη μας Μουχάμμεντ και στους συγγενείς και ακολούθους Του, με μια ευσπλαχνία που αποδέχεσαι Εσύ και που Αυτός είναι άξιος, όσα είναι τα γράμματα του Κουρ’άν που διαβάστηκαν στο μήνα του Ραμαζάν. Αμήν. | ||
''' | |||
Δόξα στον Ράμπ(<ref>Ραμπ: Ο Απόλυτος Συντηρητής και Επιμορφωτής όλων των δημιουργημάτων Αλλάχ.</ref>) σου! Τον Ράμπ της Τιμημένης Δύναμης! Είναι Ανώτερος απ’ ότι του αποδίδουν!∗ Και Ειρήνη ας συνοδεύει τους Απόστολους! ∗ Οι δοξολογίες και Ύμνοι ανήκουν αποκλειστικά στον Αλλάχ τον Ράμπ όλου του Σύμπαντος(<ref>(Κουρ’άν, Σούρα Ελ-Σαφφάτ, 65:3)</ref>). | |||
'''Μια Αιτιολογία:''' Για τους λόγους ότι, αυτό το δοκίμιο περί του ένδοξου Ραμαζάν γράφηκε σε σαράντα λεπτά πολύ γρήγορα, και ότι και εγώ και ο γραφέας προχείρου είμαστε άρρωστοι, είναι πιθανόν να βρεθούν λάθη και παρατυπίες. Προσδοκούμε από τα αδέλφια μας να το δουν με κατανόηση. Μπορούν να διορθώσουν τα σημεία που νομίζουν ότι πρέπει. | |||
Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
düzenleme