İçeriğe atla

Yirmi Üçüncü Lem'a/mk: Revizyonlar arasındaki fark

"Од дел од нив настанале софистите: простувајќи се од разумот, која е исклучиво човечка одлика и спуштајќи се на ниво пониско од животинското, со своето умување дошле до тоа да го негираат постоењето, па дури и постоењето на самите себеси. Тоа се случил..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Ако изведбата на тоа создание не се поврзе со Тој што го поседува сеопфатното и апсолутното праисконско знаење, а тоа е Аллах, Моќниот и Величествениот, тоа не би наметнувало само илјада проблеми, туку би се случиле и стотици апсурди - како што спомнав..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Од дел од нив настанале софистите: простувајќи се од разумот, која е исклучиво човечка одлика и спуштајќи се на ниво пониско од животинското, со своето умување дошле до тоа да го негираат постоењето, па дури и постоењето на самите себеси. Тоа се случил..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
425. satır: 425. satır:
Што е причината, па некои филозофи од ова наше време фанатично изјавуваат дека „од ништо не може да настане ништо, а ништото не може да изчезне“ и дека со оваа вселена исклучиво управува спојувањето и разложувањето на материјата!
Што е причината, па некои филозофи од ова наше време фанатично изјавуваат дека „од ништо не може да настане ништо, а ништото не може да изчезне“ и дека со оваа вселена исклучиво управува спојувањето и разложувањето на материјата!


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Одговор:'''
'''Elcevap:''' Nur-u Kur’an ile mevcudata bakmayan feylesofların en ileri gidenleri bakmışlar ki tabiat ve esbab vasıtasıyla bu mevcudatın teşekkülat ve vücudlarını –sâbıkan ispat ettiğimiz tarzda– imtina derecesinde müşkülatlı gördüklerinden, iki kısma ayrıldılar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Филозофите на кои не им успеало да ги согледаат суштествата во светлината на јасниот Куран, разгледувајќи ги низ призмата на „природата“ и „причината“, дошле до заклучок дека постоењето на тие суштества и поставката на нивното формирање низ „природни“ и „причински“ фактори, е тема која нанесува макотрпни потешкотии до мерка на апсурдност - на начин на кое тоа го наведовме во изложувањето на тие варијанти и нивни апсурди - та тие дотични филозофи во врска со оваа непроодна препрека се класирале во две групи.
Bir kısmı sofestaî olup, insanın hâssası olan akıldan istifa ederek, ahmak hayvanlardan daha aşağı düşerek, kâinatın vücudunu inkâr etmeyi; hattâ kendilerinin vücudlarını dahi inkâr etmesini; dalalet mesleğinde esbab ve tabiatın icad sahibi olmalarından daha ziyade kolay gördüklerinden hem kendilerini hem kâinatı inkâr edip, cehl-i mutlaka düşmüşler.
 
</div>
Од дел од нив настанале софистите: простувајќи се од разумот, која е исклучиво човечка одлика и спуштајќи се на ниво пониско од животинското, со своето умување дошле до тоа да го негираат постоењето, па дури и постоењето на самите себеси. Тоа се случило откако увиделе дека таквото негирање на разумот му е поприкладно, полесно и поздраво да се прифати, отколку да се прифати поставката дека „природата“ и „причините“ се во посед на уздата на создавањето. Затоа овие го негирале и постоењето на самите себеси и сите суштества, та западнале во провалија на апсолутното незнаење.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">