64.622
düzenleme
Dokuzuncu Söz/sq: Revizyonlar arasındaki fark
"Dhe ai fillon namazin me el-Fatihanë, domethënë, ta lavdërojë e falënderojë Mbështetësin e të gjitha botëve i Cili është absolutisht i plotë dhe krejtësisht i Vetëmjaftueshëm, Mëshirëplotë dhe Gjithëbujar në vend të lavdërimit të krijesave që janë të mangëta, të varfëra e të padenja e të pavlefshme." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Kështu, në kohën kur bie nata , shpirti i njeriut i cili është pafundësisht i pafuqishëm dhe i dobët, dhe tej mase i varfër e nevojtar, i zhytur në errësirën e të ardhmes, dhe i hedhur e i përplasur midis ngjarjeve të panumërta, kryen Isha’ë, faljen e jacisë, e cila ka këtë kuptim. Ashtu siç tha shkëlqesia jonë Ibrahimi Alejhis-selam: لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِل۪ينَ “Unë nuk i dua ato që perëndojnë. ” (<r..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
("Dhe ai fillon namazin me el-Fatihanë, domethënë, ta lavdërojë e falënderojë Mbështetësin e të gjitha botëve i Cili është absolutisht i plotë dhe krejtësisht i Vetëmjaftueshëm, Mëshirëplotë dhe Gjithëbujar në vend të lavdërimit të krijesave që janë të mangëta, të varfëra e të padenja e të pavlefshme." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
||
| 94. satır: | 94. satır: | ||
Kështu, në kohën kur bie nata , shpirti i njeriut i cili është pafundësisht i pafuqishëm dhe i dobët, dhe tej mase i varfër e nevojtar, i zhytur në errësirën e të ardhmes, dhe i hedhur e i përplasur midis ngjarjeve të panumërta, kryen Isha’ë, faljen e jacisë, e cila ka këtë kuptim. Ashtu siç tha shkëlqesia jonë Ibrahimi Alejhis-selam: لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِل۪ينَ “Unë nuk i dua ato që perëndojnë. ” (<ref>Kur’an, 6: 76</ref>) dhe nëpërmjet namazit kërkon strehim tek dera e Atij që është objekt i Përjetshëm i adhurimit, dhe i Dashuri i Përjetshëm, dhe në këtë botë të përkohshme, në këtë jetë kalimtare, në këtë dynja të errët dhe në këtë të ardhme të zezë, ai i lutet të Qëndrueshmit të Amshuar, të Përjetshmit; ai kërkon të marrë mirësitë e mëshirës së të Gjithëmëshirshmit Mëshirëplotë dhe dritën e udhëzimit të Tij, e cila përhap dritë në botën e tij, ndriçon të ardhmen e tij dhe mjekon plagët që shkaktohen nga largimi dhe ndarja e të gjitha krijesave dhe të dashurve... | Kështu, në kohën kur bie nata , shpirti i njeriut i cili është pafundësisht i pafuqishëm dhe i dobët, dhe tej mase i varfër e nevojtar, i zhytur në errësirën e të ardhmes, dhe i hedhur e i përplasur midis ngjarjeve të panumërta, kryen Isha’ë, faljen e jacisë, e cila ka këtë kuptim. Ashtu siç tha shkëlqesia jonë Ibrahimi Alejhis-selam: لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِل۪ينَ “Unë nuk i dua ato që perëndojnë. ” (<ref>Kur’an, 6: 76</ref>) dhe nëpërmjet namazit kërkon strehim tek dera e Atij që është objekt i Përjetshëm i adhurimit, dhe i Dashuri i Përjetshëm, dhe në këtë botë të përkohshme, në këtë jetë kalimtare, në këtë dynja të errët dhe në këtë të ardhme të zezë, ai i lutet të Qëndrueshmit të Amshuar, të Përjetshmit; ai kërkon të marrë mirësitë e mëshirës së të Gjithëmëshirshmit Mëshirëplotë dhe dritën e udhëzimit të Tij, e cila përhap dritë në botën e tij, ndriçon të ardhmen e tij dhe mjekon plagët që shkaktohen nga largimi dhe ndarja e të gjitha krijesave dhe të dashurve... | ||
Dhebota që e ka harruar atë e cila është fshehur përkohshësisht, duke harruar gjithashtu edhe ai atë, pas Isha’ë, jacisë zbraz hallet e tij tek dera e Mëshirës me vajtimin e tij, dhe çfarëdo që t’i ndodhë përpara gjumit, i cili i ngjason vdekjes, ai kryen detyrën e tij të fundit të adhurimit. Dhe me qëllim që ta mbyllë mirë regjistrin ditor të veprave të tij, ai ngrihet për falje, d. m. th. , ai ngrihet për të hyrë në prezencën e të Dashurit të Përjetshëm, Atij të Cilit i bëhet adhurimi në vend të atyre qënieve të vdekshme të cilat ai i do, dhe qëndron në këmbë përpara Atij që është i Plotëfuqishëm e Gjithëbujar në vend të të gjithë të pafuqishmëve tek të cilët ai lypte, dhe kërkon nga Mbrojtësi i Gjithëmëshirshëm që të jetë i shpëtuar nga e keqja e qënieve të dëmshme para të cilave ai dridhet, dhe të dalë para Pranisë së Tij... | |||
Dhe ai fillon namazin me el-Fatihanë, domethënë, ta lavdërojë e falënderojë Mbështetësin e të gjitha botëve i Cili është absolutisht i plotë dhe krejtësisht i Vetëmjaftueshëm, Mëshirëplotë dhe Gjithëbujar në vend të lavdërimit të krijesave që janë të mangëta, të varfëra e të padenja e të pavlefshme. | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | ||