İçeriğe atla

On Dokuzuncu Mektup/id: Revizyonlar arasındaki fark

"Fudhalah ibn Amr berkata, “Aku pernah hendak membunuh Nabi pada saat Fathu Mekkah ketika beliau bertawaf di Ka’bah. Saat aku mendekatinya, beliau malah bertanya, “Engkau Fudhalah?” “Ya,” jawabku. “Apa yang sedang kau pikirkan?” tanya beliau. “Tidak ada,” ujarku lagi. Seketika beliau tertawa dan meletakkan tangannya di dadaku. Hatiku menjadi demikian tenteram. Demi Allah, ketika beliau mengangkat tangannya, tidak ada makhluk Allah yang..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("6. Dalam riwayat sahih disebutkan bahwa Syaibah ibn Utsman al-Hajbi mendapati Nabi pada perang Hunain atau Uhud. Ayah dan pamannya telah dibunuh oleh Hamzah d. Ia berkata, “Sekarang aku bisa melakukan balas dendam kepada Muhammad.” Ketika kedua pasukan sudah mulai beraduk, ia mendatangi Nabi dari belakang lalu mengangkat pedang untuk menghantam beliau. Namun ia berkata, “Nabi menyadari hal tersebut. Ia malah memanggilku dan meletakkan tangannya di..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Fudhalah ibn Amr berkata, “Aku pernah hendak membunuh Nabi pada saat Fathu Mekkah ketika beliau bertawaf di Ka’bah. Saat aku mendekatinya, beliau malah bertanya, “Engkau Fudhalah?” “Ya,” jawabku. “Apa yang sedang kau pikirkan?” tanya beliau. “Tidak ada,” ujarku lagi. Seketika beliau tertawa dan meletakkan tangannya di dadaku. Hatiku menjadi demikian tenteram. Demi Allah, ketika beliau mengangkat tangannya, tidak ada makhluk Allah yang..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
1.512. satır: 1.512. satır:
saat mengangkat tangannya, beliau menjadi orang yang pa- ling kucintai. Beliau berkata, ‘Mendekatlah dan berperanglah!’ Maka akupun berada di hadapan beliau. Dengan pedang ini, aku menebas musuh dan melindungi beliau. Andaikan pada saat itu aku bertemu dengan ayahku, tentu aku juga akan menghabisinya demi membela beliau.”(*<ref>*Ath-Thabrani, al-Mu’jam al-Kabir 7/298. Lihat al-Wâqidi, Kitab al-Maghâzi 3/909-910; Abu Nu`aim, Dalâ’il an-Nubuwwah 195; al-Ashbihani, Dalâ’il an-Nubuwwah 1/49 dan 228.</ref>)
saat mengangkat tangannya, beliau menjadi orang yang pa- ling kucintai. Beliau berkata, ‘Mendekatlah dan berperanglah!’ Maka akupun berada di hadapan beliau. Dengan pedang ini, aku menebas musuh dan melindungi beliau. Andaikan pada saat itu aku bertemu dengan ayahku, tentu aku juga akan menghabisinya demi membela beliau.”(*<ref>*Ath-Thabrani, al-Mu’jam al-Kabir 7/298. Lihat al-Wâqidi, Kitab al-Maghâzi 3/909-910; Abu Nu`aim, Dalâ’il an-Nubuwwah 195; al-Ashbihani, Dalâ’il an-Nubuwwah 1/49 dan 228.</ref>)


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Fudhalah ibn Amr berkata, “Aku pernah hendak membunuh Nabi pada saat Fathu Mekkah ketika beliau bertawaf di Ka’bah. Saat aku mendekatinya, beliau malah bertanya, “Engkau Fudhalah?” “Ya,” jawabku. “Apa yang sedang kau pikirkan?” tanya beliau. “Tidak ada,” ujarku lagi. Seketika beliau tertawa dan meletakkan tangannya di dadaku. Hatiku menjadi demikian tenteram. Demi Allah, ketika beliau mengangkat tangannya, tidak ada makhluk Allah yang lebih kucintai daripada diri beliau.”(*<ref>*Ibnu Hisyam, as-Sirah an-Nabawiyyah 5/80; Ibnu Hajar, al-Ishâbah 5/372; Ibnu Katsir, al-Bidayah wan-Nihayah 4/308; al-Halabi, as-Sirah al-Halabiyyah 3/56.</ref>)
Hem Feth-i Mekke gününde Fedale namında birisi, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmın yanına vurmak niyetiyle geldi. Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm ona bakıp tebessüm etti “Nefsinle ne konuştun?” dedi ve Fedale için taleb-i mağfiret etti. Fedale imana geldi ve dedi ki: “O vakit ondan daha ziyade dünyada sevgilim olmazdı.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">