İçeriğe atla

Yirminci Mektup/el: Revizyonlar arasındaki fark

"Αυτή η φράση υμνωδίας που εκφράζει τη Θεία Ενάδα «ταβχίντ», της οποίας η απαγγελία κατ’ ακολουθίαν των πρωϊνών και βραδινών προσευχών, κέκτηται πολυάριθμων αρετών και σύμφωνα με μια αυθεντική δήλωση των χαντίθ, φέρει το αξίωμα του Ύψιστου ονόματος τ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَح۟دَهُ لَا شَرٖيكَ لَهُ لَهُ ال۟مُل۟كُ وَ لَهُ ال۟حَم۟دُ يُح۟يٖى وَ يُمٖيتُ وَ هُوَ حَىٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ ال۟خَي۟رُ وَ هُوَ عَلٰى كُلِّ شَى۟ءٍ قَدٖيرٌ وَ اِلَي۟هِ ال۟مَصٖيرُ (<ref>Bukhasi, Adhan 155; Tahajjud 21; ‘Umra 12; Jihad 133; Bad’ al-Kh..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Αυτή η φράση υμνωδίας που εκφράζει τη Θεία Ενάδα «ταβχίντ», της οποίας η απαγγελία κατ’ ακολουθίαν των πρωϊνών και βραδινών προσευχών, κέκτηται πολυάριθμων αρετών και σύμφωνα με μια αυθεντική δήλωση των χαντίθ, φέρει το αξίωμα του Ύψιστου ονόματος τ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
7. satır: 7. satır:
لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَح۟دَهُ لَا شَرٖيكَ لَهُ لَهُ ال۟مُل۟كُ وَ لَهُ ال۟حَم۟دُ يُح۟يٖى وَ يُمٖيتُ وَ هُوَ حَىٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ ال۟خَي۟رُ وَ هُوَ عَلٰى كُلِّ شَى۟ءٍ قَدٖيرٌ وَ اِلَي۟هِ ال۟مَصٖيرُ (<ref>Bukhasi, Adhan 155; Tahajjud 21; ‘Umra 12; Jihad 133; Bad’ al-Khalq 11; Maghazi 29; Da’wat 18, 52; Riqaq 11; I’tisam 3; Muslim, Dhikr 28, 30, 74, 75, 76; Witr 24; Jihad 158; Adab 101; Tirmidhi, Mawaqit 108; Hajj 104; Da’wat 35, 36; Nasa’I, Sahw 83-6; Manasik 163, 170; Iman 12; Ibn Maja, Tijara 40; Manasik 84; Adab 58; Du’a 10, 14, 16; Abu Da’ud, Manasik 56; Darimi, Salat 88, 90; Manasik 34; Isti’dhan 53, 57; Muwatta’</ref>)
لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَح۟دَهُ لَا شَرٖيكَ لَهُ لَهُ ال۟مُل۟كُ وَ لَهُ ال۟حَم۟دُ يُح۟يٖى وَ يُمٖيتُ وَ هُوَ حَىٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ ال۟خَي۟رُ وَ هُوَ عَلٰى كُلِّ شَى۟ءٍ قَدٖيرٌ وَ اِلَي۟هِ ال۟مَصٖيرُ (<ref>Bukhasi, Adhan 155; Tahajjud 21; ‘Umra 12; Jihad 133; Bad’ al-Khalq 11; Maghazi 29; Da’wat 18, 52; Riqaq 11; I’tisam 3; Muslim, Dhikr 28, 30, 74, 75, 76; Witr 24; Jihad 158; Adab 101; Tirmidhi, Mawaqit 108; Hajj 104; Da’wat 35, 36; Nasa’I, Sahw 83-6; Manasik 163, 170; Iman 12; Ibn Maja, Tijara 40; Manasik 84; Adab 58; Du’a 10, 14, 16; Abu Da’ud, Manasik 56; Darimi, Salat 88, 90; Manasik 34; Isti’dhan 53, 57; Muwatta’</ref>)


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Αυτή η φράση υμνωδίας που εκφράζει τη Θεία Ενάδα «ταβχίντ», της οποίας η απαγγελία κατ’ ακολουθίαν των πρωϊνών και βραδινών προσευχών, κέκτηται πολυάριθμων αρετών και σύμφωνα με μια αυθεντική δήλωση των χαντίθ, φέρει το αξίωμα του Ύψιστου ονόματος το «ίσμ-ι αζάμ». Περιέχει έντεκα φράσεις, σε κάθε μια από τις οποίες όχι μόνο υπάρχουν μερικά χαρμόσυνα νέα, αλλά και επίπεδα επιβεβαίωσης της Ενάδας της κυριότητας (Rubûbiyyet) (του Αλλάχ), και από μια όψη του μεγαλείου της μοναδικότητας, (kibriya-i vahdet) και της τελειότητας αυτής της θείας μοναδικότητας (kemâl-ivahdâniyet) αναφορικά με το Ύψιστο όνομα «ίσμ-ι αζάμ».
Sabah ve akşam namazından sonra tekrarı, pek çok fazileti bulunan ve bir rivayet-i sahihada ism-i a’zam mertebesini taşıyan şu cümle-i tevhidiyenin on bir kelimesi var. Her bir kelimesinde hem birer müjde ve beşaret, hem birer mertebe-i tevhid-i rububiyet, hem bir ism-i a’zam noktasında bir kibriya-i vahdet ve bir kemal-i vahdaniyet vardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">