İçeriğe atla

Yirmi Beşinci Söz/en: Revizyonlar arasındaki fark

Yirmi Beşinci Söz/en (kaynağı gör)

11.07, 13 Ağustos 2024 tarihindeki hâli

163 bayt eklendi ,  13 Ağustos
"------ <center> The Twenty-Fourth Word ⇐ | The Words | ⇒ The Twenty-Sixth Word </center> ------" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
GörselVikimetin
("Also, when a bedouin poet heard the verse, Therefore expound openly what you are commanded (*<ref>*Qur’an, 15:94.</ref>) being recited, he bowed down in prostration. When asked if he had become a Muslim, he replied: “No, I was prostrating before the eloquence of this verse.”" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("------ <center> The Twenty-Fourth Word ⇐ | The Words | ⇒ The Twenty-Sixth Word </center> ------" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 43 değişikliği gösterilmiyor)
1.261. satır: 1.261. satır:
So too, the one who is the source of Islam and interpreter of the Qur’an – his believing  in it and holding it in greater respect than everyone else, and being in a sleep-like state when it was revealed, and other words and speeches not resembling or coming near it, and that Interpreter’s describing without hesitation and with complete confidence through the Qur’an true cosmic events of generally the past and the future from behind the veil of the Unseen, and  no trickery or fault being observed in him while being under the gazes of the sharpest eyes,  and his believing and affirming every pronouncement of the Qur’an with all his strength and nothing shaking him, is a stamp confirming that the Qur’an is revealed and true and the  blessed Word of his own Compassionate Creator.
So too, the one who is the source of Islam and interpreter of the Qur’an – his believing  in it and holding it in greater respect than everyone else, and being in a sleep-like state when it was revealed, and other words and speeches not resembling or coming near it, and that Interpreter’s describing without hesitation and with complete confidence through the Qur’an true cosmic events of generally the past and the future from behind the veil of the Unseen, and  no trickery or fault being observed in him while being under the gazes of the sharpest eyes,  and his believing and affirming every pronouncement of the Qur’an with all his strength and nothing shaking him, is a stamp confirming that the Qur’an is revealed and true and the  blessed Word of his own Compassionate Creator.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, a fifth of mankind, indeed the greater part of it, being drawn to the Qur’an and  bound to it in religion and giving ear to it eagerly desirous of the truth, and according to the testimony of many indications and events and illuminations, the jinn, angels, and spirit  beings also gathering around it in truth-worshipping fashion like moths whenever it is  recited is a stamp confirming the Qur’an’s acceptance by all beings and that it occupies an elevated position.
Hem nev-i insanın humsu, belki kısm-ı a’zamı, göz önündeki o Kur’an’a müncezibane ve dindarane irtibatı ve hakikat-perestane ve müştakane kulak vermesi ve çok emarelerin ve vakıaların ve keşfiyatın şehadetiyle, cin ve melek ve ruhanîler dahi tilaveti vaktinde pervane gibi etrafında hakperestane toplanmaları, Kur’an’ın kâinatça makbuliyetine ve en yüksek bir makamda bulunduğuna bir imzadır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, all the classes of mankind from the most stupid and lowly to the cleverest and  most  learned  taking  their  full  share  of  the  Qur’an’s  instruction  and  their understanding its profoundest truths, and all branches of scholars like the great interpreters of the Greater Shari’a in particular, and hundreds of Islamic sciences  and  branches  of  knowledge,  and  the  brilliant  and  exacting  scholars  of theology and the principles of religion extracting from the Qur’an all the needs and answers for their own  sciences, –  this is a stamp confirming that the Qur’an is a source of truth and mine of reality.
Hem nev-i beşerin umum tabakaları, en gabi ve âmîden tut tâ en zeki ve âlime kadar her birisi, Kur’an’ın dersinden tam hisse almaları ve en derin hakikatleri fehmetmeleri ve yüzer fen ve ulûm-u İslâmiyenin ve bilhassa şeriat-ı kübranın büyük müçtehidleri ve usûlü’d-din ve ilm-i kelâmın dâhî muhakkikleri gibi her taife kendi ilmine ait bütün hâcatını ve cevaplarını Kur’an’dan istihraç etmeleri, Kur’an’ın menba-ı hak ve maden-i hakikat olduğuna bir imzadır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, although the Arab literary figures, who were the most advanced in regard to literature, – those of them who were not Muslims – had the greatest need to dispute the Qur’an, their avoiding producing the like of only a single Sura and its eloquence, eloquence  being  only  one  aspect  of  the  seven  major  aspects  of  the  Qur’an’s miraculousness, as well as the famous orators and brilliant scholars up to the present who have wanted to gain fame through disputing it being unable to oppose a single aspect of its miraculousness and their remaining silent in impotence, – this is a stamp confirming that the Qur’an is a miracle and beyond the powers of man.
Hem edebiyatça en ileri bulunan Arap edibleri –şimdiye kadar Müslüman olmayanlar– muarazaya pek çok muhtaç oldukları halde, Kur’an’ın i’cazından yedi büyük vechi varken, yalnız bir tek vechi olan belâgatının –tek bir suresinin– mislini getirmekten istinkâfları ve şimdiye kadar gelen ve muaraza ile şöhret kazanmak isteyen meşhur beliğlerin ve dâhî âlimlerin onun hiçbir vech-i i’cazına karşı çıkamamaları ve âcizane sükût etmeleri; Kur’an mu’cize ve tâkat-i beşerin fevkinde olduğuna bir imzadır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, the  value,  superiority,  and  eloquence  of  a  speech  or  word  is  apparent through knowing, “from whom it has come and to whom, and for what purpose;” the Qur’an then can have no like, and none can reach it. For the Qur’an is the speech and address of the  Sustainer of all the worlds and Creator of the whole universe and a dialogue in no way hinting of imitation and artificiality. It is addressed to the one sent in the name of all men,  indeed of all beings, the most famous and renowned of mankind, the strength and breadth  of whose belief gave rise to mighty Islam and raised its owner to the level of ‘the distance of two bow-strings’ and returned him as the addressee of the Eternally Besought One. It  describes and explains the matters concerning happiness in this world and the next, the  results of the creation of the universe, and the dominical purposes within it. It expounds also the belief of the one it addresses, which was the highest and most extensive, and bore all the truths of Islam. It turns and shows every side of the huge universe like a map, a clock, or a house, and teaches and describes it in the manner of the Craftsman Who made them – to produce the like of this Qur’an of Miraculous Exposition is not possible; the degree of its miraculousness cannot be attained to.
Evet, bir kelâm “Kimden gelmiş ve kime gelmiş ve ne için?” denilmesiyle kıymeti ve ulviyeti ve belâgatı tezahür etmesi noktasından Kur’an’ın misli olamaz ve ona yetişilemez. Çünkü Kur’an, bütün âlemlerin Rabb’i ve bütün kâinatın Hâlık’ının hitabı ve konuşması ve hiçbir cihette taklidi ve tasannuu ihsas edecek hiçbir emare bulunmayan bir mükâlemesi ve bütün insanların belki bütün mahlukatın namına mebus ve nev-i beşerin en meşhur ve namdar muhatabı bulunan ve o muhatabın kuvvet ve vüs’at-i imanı, koca İslâmiyet’i tereşşuh edip sahibini Kab-ı Kavseyn makamına çıkararak muhatab-ı Samedaniyeye mazhariyetle nüzul eden ve saadet-i dâreyne dair ve hilkat-i kâinatın neticelerine ve ondaki Rabbanî maksatlara ait mesaili ve o muhatabın bütün hakaik-i İslâmiyeyi taşıyan en yüksek ve en geniş olan imanını beyan ve izah eden ve koca kâinatı bir harita, bir saat, bir hane gibi her tarafını gösterip, çevirip onları yapan sanatkârı tavrıyla ifade ve talim eden Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’ın elbette mislini getirmek mümkün değildir ve derece-i i’cazına yetişilmez.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, thousands of precise and  learned  scholars  of high  intelligence  have all written commentaries expounding the Qur’an, some of which are of thirty, forty, or even  seventy volumes,  showing and  proving  through evidence  and  argument  the innumerable qualities, fine points, characteristics, mysteries, elevated meanings, and numerous  indications  concerning  every  sort  of hidden  and  unseen  matter  in  the Qur’an. And the one hundred and thirty parts of the Risale-i Nur in particular, each of which proves with decisive arguments one quality, one fine point of the Qur’an, – all its parts, such as the Miraculousness of the  Qur’an, and the Second Station of the Twentieth  Word,  which  deduces  many  things  from  the  Qur’an  concerning  the wonders of civilization like the railway and the aeroplane, and the First Ray, called Signs of the Qur’an, which divulges allusions of verses to the Risale-i Nur and electricity, and the eight short treatises called The Eight Signs, which show how well-ordered, full of meaning, and mysterious are the  words of the Qur’an, and the small treatise proving in five aspects the miraculousness of the verses at the end of Sura al-Fath in regard to their giving news of the Unseen – each part of the Risale-i Nur shows one truth, one light of the Qur’an. All this forms a stamp confirming  that the Qur’an has no like, is a miracle and a marvel, and that it is the tongue of the  World  of the Unseen in the Manifest World and the Word of One All-Knowing of the Unseen.
Hem Kur’an’ı tefsir eden ve bir kısmı otuz kırk hattâ yetmiş cilt olarak birer tefsir yazan yüksek zekâlı müdakkik binler mütefennin ulemanın, senetleri ve delilleriyle beyan ettikleri Kur’an’daki hadsiz meziyetleri ve nükteleri ve hâsiyetleri ve sırları ve âlî manaları ve umûr-u gaybiyenin her nevinden kesretli gaybî ihbarları izhar ve ispat etmeleri ve bilhassa Risale-i Nur’un yüz otuz kitabı, her biri Kur’an’ın bir meziyetini, bir nüktesini kat’î bürhanlarla ispat etmesi ve bilhassa Mu’cizat-ı Kur’aniye Risalesi, şimendifer ve tayyare gibi medeniyetin hârikalarından çok şeyleri Kur’an’dan istihraç eden Yirminci Söz’ün İkinci Makamı ve Risale-i Nur’a ve elektriğe işaret eden âyetlerin işaratını bildiren İşarat-ı Kur’aniye namındaki Birinci Şuâ ve huruf-u Kur’aniye ne kadar muntazam ve esrarlı ve manalı olduğunu gösteren Rumuzat-ı Semaniye namındaki sekiz küçük risaleler ve Sure-i Feth’in âhirki âyeti beş vecihle ihbar-ı gaybî cihetinde mu’cizeliğini ispat eden küçücük bir risale gibi Risale-i Nur’un her bir cüzü, Kur’an’ın bir hakikatini, bir nurunu izhar etmesi; Kur’an’ın misli olmadığına ve mu’cize ve hârika olduğuna ve bu âlem-i şehadette âlem-i gaybın lisanı ve bir Allâmü’l-guyub’un kelâmı bulunduğuna bir imzadır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, due to these qualities and characteristics of the Qur’an indicated above in six points, six aspects, and six levels, its sublime, luminous sovereignty and sacred, might y rule have continued in perfect splendour illuminating the centuries and the face of the earth  for one thousand three hundred years. Also, on account of these qualities of the Qur’an, each of its letters has gained the sacred distinction of yielding at least ten rewards, ten merits, and ten eternal fruits, and the letters of certain verses and Suras yielding a hundred or a thousand fruits, or even more, and at blessed times the light, reward, and value of each letter rising from ten to hundreds. The traveller through the world understood this and said to his heart:
İşte altı noktada ve altı cihette ve altı makamda işaret edilen, Kur’an’ın mezkûr meziyetleri ve hâsiyetleri içindir ki haşmetli hâkimiyet-i nuraniyesi ve azametli saltanat-ı kudsiyesi, asırların yüzlerini ışıklandırarak zemin yüzünü dahi bin üç yüz sene tenvir ederek kemal-i ihtiram ile devam etmesi hem o hâsiyetleri içindir ki Kur’an’ın her bir harfi, hiç olmazsa on sevabı, on haseneyi ve on meyve-i bâki vermesi, hattâ bir kısım âyâtın ve surelerin her bir harfi, yüz ve bin ve daha ziyade meyve vermesi ve mübarek vakitlerde her bir harfin nuru ve sevabı ve kıymeti ondan yüzlere çıkması gibi kudsî imtiyazları kazanmış diye dünya seyyahı anladı ve kalbine dedi:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
“The Qur’an, which is thus miraculous in every respect, through the consensus of its Suras, the agreement of its verses, the accord of its lights and mysteries, and the concurrence of its  fruits and works, so testifies with its evidences in the form of proofs to the existence, unity, attributes,  and  Names  of  a  Single  Necessarily  Existent  One  that  it  is  from  its testimony that the endless testimony of all the believers has issued forth.”
İşte böyle her cihetle mu’cizatlı bu Kur’an, surelerinin icmaıyla ve âyâtının ittifakıyla ve esrar ve envarının tevafukuyla ve semerat ve âsârının tetabukuyla bir tek Vâcibü’l-vücud’un vücuduna ve vahdetine ve sıfâtına ve esmasına deliller ile ispat suretinde öyle şehadet etmiş ki bütün ehl-i imanın hadsiz şehadetleri, onun şehadetinden tereşşuh etmişler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, in brief indication to the instruction in belief and Divine unity that the traveller received from the Qur’an, it was said in the Seventeenth Degree of the First Station:
İşte bu yolcunun Kur’an’dan aldığı ders-i tevhid ve imana kısa bir işaret olarak Birinci Makam’ın on yedinci mertebesinde böyle:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There is no god but God, the One and Unique Necessary Existent, to Whose Necessary Existence in Unity points the Qur’an of Miraculous Exposition, the book accepted and desired by all species of angel, men and jinn, whose verses are  read  each  minute  of  the  year,  with  the utmost  reverence,  by hundreds of millions of  men, whose sacred sovereignty over the regions of the earth and the universe and the face of time is permanent, whose spiritual and luminous authority has run over half the earth and a fifth of humanity, for more than fourteen centuries, with the utmost splendour. Testimony and proof is also given by the unanimity of its sacred  and heavenly Suras, the agreement of its luminous, divine verses, the congruence of its mysteries and lights, the correspondence of its fruits and effects, by witnessing  and clear vision.
لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ ال۟وَاجِبُ ال۟وُجُودِ ال۟وَاحِدُ ال۟اَحَدُ الَّذٖى دَلَّ عَلٰى وُجُوبِ وُجُودِهٖ فٖى وَح۟دَتِهِ ال۟قُر۟اٰنُ ال۟مُع۟جِزُ ال۟بَيَانِ اَل۟مَق۟بُولُ ال۟مَر۟غُوبُ لِاَج۟نَاسِ ال۟مَلَكِ وَ ال۟اِن۟سِ وَ ال۟جَانِّ اَل۟مَق۟رُوءُ كُلُّ اٰيَاتِهٖ فٖى كُلِّ دَقٖيقَةٍ بِكَمَالِ ال۟اِح۟تِرَامِ بِاَل۟سِنَةِ مِأٰتِ مِل۟يُونٍ مِن۟ نَو۟عِ ال۟اِن۟سَانِ اَلدَّائِمُ سَل۟طَنَتُهُ ال۟قُد۟سِيَّةُ عَلٰى
اَق۟طَارِ ال۟اَر۟ضِ وَ ال۟اَك۟وَانِ وَ عَلٰى وُجُوهِ ال۟اَع۟صَارِ وَ الزَّمَانِ وَ ال۟جَارٖى حَاكِمِيَّتُهُ ال۟مَع۟نَوِيَّةُ النُّورَانِيَّةُ عَلٰى نِص۟فِ ال۟اَر۟ضِ وَ خُم۟سِ ال۟بَشَرِ فٖى اَر۟بَعَةَ عَشَرَ عَص۟رًا بِكَمَالِ ال۟اِح۟تِشَامِ . وَ كَذَا : شَهِدَ وَ بَر۟هَنَ بِاِج۟مَاعِ سُوَرِهِ ال۟قُد۟سِيَّةِ السَّمَاوِيَّةِ وَ بِاِتِّفَاقِ اٰيَاتِهِ النُّورَانِيَّةِ ال۟اِلٰهِيَّةِ وَ بِتَوَافُقِ اَس۟رَارِهٖ وَ اَن۟وَارِهٖ وَ بِتَطَابُقِ حَقَائِقِهٖ وَ ثَمَرَاتِهٖ وَ اٰثَارِهٖ بِال۟مُشَاهَدَةِ وَ ال۟عِيَانِ
denilmiştir.
</div>




<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
THE TENTH TOPIC OF THE FRUITS OF BELIEF, THE ELEVENTH RAY
'''ON BİRİNCİ ŞUÂ OLAN MEYVE RİSALESİ'NİN ONUNCU MESELESİ'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="EMİRDAĞI_ÇİÇEĞİ"></span>
== EMİRDAĞI ÇİÇEĞİ ==
==A Flower of Emirdağ==
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
[An extremel y powerful reply to objections raised against repetition in the Qur’an.]
'''Kur’an’da olan tekrarata gelen itirazlara karşı gayet kuvvetli bir cevaptır.'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
My Dear and Loyal Brothers!
Aziz, sıddık kardeşlerim!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Due to my wretched situation, this Matter is confused and graceless. But I knew definitely  that  beneath  the  confused  wording  was  a  most  valuable  sort  of miraculousness, though unfortunately I was incapable of expressing it. But however dull the  wording, since it concerns the Qur’an, it is both worship  in the form of reflection, and the shell of a sacred, elevated, shining jewel. The diamond in the hand should be looked at, not its torn clothes.
Gerçi bu mesele, perişan vaziyetimden müşevveş ve letafetsiz olmuş. Fakat o müşevveş ibare altında çok kıymetli bir nevi i’cazı kat’î bildim. Maatteessüf ifadeye muktedir olamadım. Her ne kadar ibaresi sönük olsa da Kur’an’a ait olmak cihetiyle hem ibadet-i tefekküriye hem kudsî, yüksek, parlak bir cevherin sadefidir. Yırtık libasına değil, elindeki elmasa bakılsın. Eğer münasip ise Onuncu Mesele yapınız, değilse sizin tebrik mektuplarınıza mukabil bir mektup kabul ediniz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Also, I wrote it in one or two days during Ramadan while extremely ill, wretched, and without food, of necessity very concisely and briefly, and including many truths and numerous proofs in a single sentence. Its deficiencies, then, should be overlooked!(*<ref>*   As the Tenth Topic of the fruit of Denizli Prison, it is a small shining flower of Emirdağ and of this month of Ramadan. By explaining one instance of wisdom in the repetitions of the Qur’an, it dispels the poisonous, putrid illusions of the people of misguidance.</ref>)
Hem bunu gayet hasta ve perişan ve gıdasız, bir iki gün ramazanda, mecburiyetle gayet mücmel ve kısa ve bir cümlede pek çok hakikatleri ve müteaddid hüccetleri dercederek yazdım. Kusura bakılmasın. (*<ref>* Denizli Hapsinin meyvesine Onuncu Mesele olarak Emirdağı’nın ve bu ramazan-ı şerifin nurlu bir küçük çiçeğidir. Tekrarat-ı Kur’aniyenin bir hikmetini beyanla ehl-i dalaletin ufunetli ve zehirli evhamlarını izale eder. </ref>)
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
My True and Loyal Brothers!
Aziz, sıddık kardeşlerim!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
While reading the Qur’an of Miraculous Exposition in  Ramadan, whichever of the thirt y-three verses I came to  that  in the First  Ray describe the allusions to the Risale-i Nur, I saw that the page and story of the verse also look to the Risale-i Nur and its Students to a degree – in so far as they have a share of the story. Particularly the Light Verses in Sura al-Nur, just as they point to the Risale-i Nur with ten fingers, so the Darkness Verses following it point directly at those opposing it; these afford a  further share. Quite simply, I understood that this ‘station’ rises from particularity to universality and that one part of that universality is the Risale-i Nur and its Students.
Ramazan-ı şerifte Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’ı okurken Risale-i Nur’a işaretleri Birinci Şuâ’da beyan olunan otuz üç âyetten hangisi gelse bakıyordum ki o âyetin sahifesi ve yaprağı ve kıssası dahi Risale-i Nur’a ve şakirdlerine kıssadan hisse almak noktasında bir derece bakıyor. Hususan Sure-i Nur’dan Âyetü’n-Nur, on parmakla Risale-i Nur’a baktığı gibi arkasındaki Âyet-i Zulümat dahi muarızlarına tam bakıyor ve ziyade hisse veriyor. Âdeta o makam, cüz’iyetten çıkıp külliyet kesbeder ve bu asırda o küllînin tam bir ferdi Risale-i Nur ve şakirdleridir diye hissettim.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Indeed, in regard to the breadth, exaltedness, and comprehensiveness that the Qur’an’s  address  receives  from  firstly  the  extensive  station  of  the  universal dominicality of the Pre-Eternal Speaker, and from the extensive station of the one addressed in the name of mankind, indeed of all beings, and the most extensive station of all mankind’s guidance in all the centuries, and from the station of the  most  elevated  comprehensive  expositions  of  the  Divine  laws  concerning  the regulation of this world and the hereafter, the heavens and the earth, pre-eternity and post-eternity, and the dominicality of the Creator of the universe, and of all beings, this Address displays such an elevated  miraculousness and comprehensiveness that both its apparent and simple level, which flatters the simple minds of ordinary people, the most numerous group the Qur’an addresses, and its highest level, partake of it.
Evet, Kur’an’ın hitabı, evvela Mütekellim-i Ezelî’nin rububiyet-i âmmesinin geniş makamından hem nev-i beşer, belki kâinat namına muhatap olan zatın geniş makamından hem umum nev-i benî-Âdem’in bütün asırlarda irşadlarının gayet vüs’atli makamından hem dünya ve âhiretin ve arz ve semavatın ve ezel ve ebedin ve Hâlık-ı kâinat’ın rububiyetine ve bütün mahlukatın tedbirine dair kavanin-i İlahiyenin gayet yüksek ve ihatalı beyanatının geniş makamından aldığı vüs’at ve ulviyet ve ihata cihetiyle o hitap, öyle bir yüksek i’caz ve şümul gösterir ki ders-i Kur’an’ın muhataplarından en kesretli taife olan tabaka-i avamın basit fehimlerini okşayan zâhirî ve basit mertebesi dahi en ulvi tabakayı da tam hissedar eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It is as though, addressing every age and every class of people, not as one share of the story or one lesson from an historical story, but as parts of a universal principle, it is newly  revealed. Particularly its often repeated threats of the wrongdoers, the wrongdoers, and its  severe expositions of calamities visited on the heavens and the earth, in punishment for their wrongdoing – through these and the retribution visited on the ‘Ad and Thamud peoples and on Pharaoh – it draws attention to the unequalled wrongs of this century, and through the  salvation  of prophets like Abraham (PUH) and Moses (PUH) gives consolation to the oppressed believers.
Güya kıssadan yalnız bir hisse ve bir hikâye-i tarihiyeden bir ibret değil belki bir küllî düsturun efradı olarak her asra ve her tabakaya hitap ederek taze nâzil oluyor ve bilhassa çok tekrarla   اَلظَّالِمٖينَ ،  اَلظَّالِمٖينَ deyip tehditleri ve zulümlerinin cezası olan musibet-i semaviye ve arziyeyi şiddetle beyanı, bu asrın emsalsiz zulümlerine kavm-i Âd ve Semud ve Firavun’un başlarına gelen azaplar ile baktırıyor ve mazlum ehl-i imana İbrahim (as) ve Musa (as) gibi enbiyanın necatlarıyla teselli veriyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Indeed, all past time and the departed ages and centuries, which in the view of heedlessness and misguidance form a fearsome place of non-existence and a grievous, ruined  graveyard, the Qur’an of Miraculous Exposition shows to every century and class of people  in the form of living instructive pages, strange worlds, living and endowed with spirits, and existent realms of the Sustainer which are connected with us; with an elevated  miraculousness,  it sometimes conveys us to those times, and sometimes brings those times to us. Infusing with life the universe, which in the view of misguidance is lifeless, wretched, dead, and a limitless wasteland revolving amid separation and decline, with the same  miraculousness this same Qur’an of Might y Stature raises to life those dead beings, makes  them converse with one another as officials charged with duties and hasten to the assistance of one another; it instructs mankind, the jinn, and the angels in true, luminous, and pleasurable wisdom.
Evet, nazar-ı gaflet ve dalalette, vahşetli ve dehşetli bir ademistan ve elîm ve mahvolmuş bir mezaristan olan bütün geçmiş zaman ve ölmüş karnlar ve asırlar; canlı birer sahife-i ibret ve baştan başa ruhlu, hayattar bir acib âlem ve mevcud ve bizimle münasebettar bir memleket-i Rabbaniye suretinde sinema perdeleri gibi kâh bizi o zamanlara kâh o zamanları yanımıza getirerek her asra ve her tabakaya gösterip yüksek bir i’caz ile ders veren Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan, aynı i’cazla nazar-ı dalalette camid, perişan, ölü, hadsiz bir vahşetgâh olan ve firak ve zevalde yuvarlanan bu kâinatı bir kitab-ı Samedanî, bir şehr-i Rahmanî, bir meşher-i sun’-u Rabbanî olarak o camidatı canlandırarak, birer vazifedar suretinde birbiriyle konuşturup ve birbirinin imdadına koşturup nev-i beşere ve cin ve meleğe hakiki ve nurlu ve zevkli hikmet dersleri veren bu Kur’an-ı Azîmüşşan, elbette her harfinde on ve yüz ve bazen bin ve binler sevap bulunması ve bütün cin ve ins toplansa onun mislini getirememesi ve bütün benî-Âdem’le ve kâinatla tam yerinde konuşması ve her zaman milyonlar hâfızların kalplerinde zevkle yazılması ve çok tekrarla ve kesretli tekraratıyla usandırmaması ve çok iltibas yerleri ve cümleleriyle beraber çocukların nazik ve basit kafalarında mükemmel yerleşmesi ve hastaların ve az sözden müteessir olan ve sekeratta olanların kulağında mâ-i zemzem misillü hoş gelmesi gibi kudsî imtiyazları kazanır ve iki cihanın saadetlerini kendi şakirdlerine kazandırır.
For sure, then, it gains sacred distinctions, like there being ten merits in each of its letters, and sometimes a hundred, a thousand, or thousands of merits; and if all men and jinn were to gather together, their being unable to produce the like of it; and its speaking completely appropriately with all mankind and all beings; and its all the time being inscribed with eagerness in the hearts of millions of hafizes; and its not causing weariness through its frequent and numerous repetitions; and despite its many obscure passages and sentences, its being settled perfectly in the delicate and simple heads of children; and its being agreeable like Zamzam water in the ears of the sick, the  dying,  and  those  distressed  by a  few  words;  and  its  gaining  for  its  students happiness in this world and the next.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Its  smoothness  of  style,  which,  observing  exactly  its  interpreter’s  being unlettered, allows for no bombast, artificiality, or affectedness, and its descending directly from the heavens, demonstrate a fine miraculousness. So too it shows a fine miraculousness in the grace and guidance of flattering the simple minds of ordinar y people, the most numerous  of the classes of men, through the condescension in its expression, and mostly opening the clearest and most evident pages like the heavens and earth, and teaching the wondrous  miracles  of power and meaningful lines of wisdom beneath those commonplace things.
Ve tercümanının ümmiyet mertebesini tam riayet etmek sırrıyla hiçbir tekellüf ve hiçbir tasannu ve hiçbir gösterişe meydan vermeden selaset-i fıtriyesini ve doğrudan doğruya semadan gelmesini ve en kesretli olan tabaka-i avamın basit fehimlerini tenezzülat-ı kelâmiye ile okşamak hikmetiyle en ziyade sema ve arz gibi en zâhir ve bedihî sahifeleri açıp o âdiyat altındaki hârikulâde mu’cizat-ı kudretini ve manidar sutûr-u hikmetini ders vermekle lütf-u irşadda güzel bir i’caz gösterir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
By making known that it is also a book of prayer and summons, of invocation and Divine  unity, which  require  repetition, it  demonstrates  a  sort  of  miraculousness through  making  understood  in  a  single  sentence  and  a  single  story  through  its agreeable repetitions  numerous different meanings to numerous different classes of people. Similarly, by making  known that the most minor and unimportant things in ordinary, commonplace events are within its compassionate view and the sphere of its will and regulation, it demonstrates a sort of miraculousness in attaching importance to even the minor events of the Companions of the Prophet in the establishment of Islam and codification of the Shari’a, and both in those minor events being universal principles, and, in the establishment of Islam and the Shari’a, which are general, their producing most important fruits, as though they had been seeds.
Tekrarı iktiza eden dua ve davet ve zikir ve tevhid kitabı dahi olduğunu bildirmek sırrıyla güzel, tatlı tekraratıyla bir tek cümlede ve bir tek kıssada ayrı ayrı çok manaları, ayrı ayrı muhatap tabakalarına tefhim etmekte ve cüz’î ve âdi bir hâdisede en cüz’î ve ehemmiyetsiz şeyler dahi nazar-ı merhametinde ve daire-i tedbir ve iradesinde bulunmasını bildirmek sırrıyla tesis-i İslâmiyette ve tedvin-i şeriatta sahabelerin cüz’î hâdiselerini dahi nazar-ı ehemmiyete almasında hem küllî düsturların bulunması hem umumî olan İslâmiyet’in ve şeriatın tesisinde o cüz’î hâdiseler, çekirdekler hükmünde çok ehemmiyetli meyveleri verdikleri cihetinde de bir nev-i i’cazını gösterir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
With  regard  to  repetition  being  necessary  due to  the  repetition  of  need,  the repetition of certain verses which, as answers to numerous repeated questions over a period of  twenty years, instruct numerous different levels of people is not a fault, indeed, to repeat certain sentences so powerful they produce thousands of results and a number of verses  resulting from countless evidences, which describe an infinite, awesome, all-embracing  revolution that, by destroying utterly the vast universe and changing  its  shape  at  Doomsday,  will  remove  the  world  and  found  the  might y hereafter in its place, and will prove that all particulars and universals from atoms to the stars are in the hand and under the disposal of a single Being, and will show the Divine  wrath  and  dominical  anger  –on  account  of  the  result  of  the  universe’s creation– at mankind's wrongdoing, which brings to anger the earth and the heavens and  the  elements,   to  repeat  such  verses  is  not  a  fault,   but  most  powerful miraculousness,   and  most  elevated  eloquence;   an  eloquence  and  lucid  style corresponding exactly to the requirements of the subject.
Evet, ihtiyacın tekerrürüyle, tekrarın lüzumu haysiyetiyle yirmi sene zarfında pek çok mükerrer suallere cevap olarak ayrı ayrı çok tabakalara ders veren ve koca kâinatı parça parça edip kıyamette şeklini değiştirerek dünyayı kaldırıp onun yerine azametli âhireti kuracak ve zerrattan yıldızlara kadar bütün cüz’iyat ve külliyatı, tek bir zatın elinde ve tasarrufunda bulunduğunu ispat edecek ve kâinatı ve arz ve semavatı ve anâsırı kızdıran ve hiddete getiren nev-i beşerin zulümlerine, kâinatın netice-i hilkati hesabına gazab-ı İlahî ve hiddet-i Rabbaniyeyi gösterecek hadsiz hârika ve nihayetsiz dehşetli ve geniş bir inkılabın tesisinde binler netice kuvvetinde bazı cümleleri ve hadsiz delillerin neticesi olan bir kısım âyetleri tekrar etmek; değil bir kusur, belki gayet kuvvetli bir i’caz ve gayet yüksek bir belâgat ve mukteza-yı hale gayet mutabık bir cezalettir ve fesahattir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, as is explained in the Fourteenth Flash of the Risale-i Nur, the sentence, In the Name of God, the Merciful, the Compassionate, which forms a single verse and is repeated one hundred and fourteen times in the Qur’an, is a truth which binds the Divine Throne and the earth, and illuminates the cosmos, and for which everyone is in need all the time; if it was repeated millions of times, there would still be need for it. There is need and longing for it, not only ever y day like bread, but every moment like air and light.
Mesela, bir tek âyet iken yüz on dört defa tekerrür eden بِس۟مِ اللّٰهِ الرَّح۟مٰنِ الرَّحٖيمِ    cümlesi, Risale-i Nur’un On Dördüncü Lem’a’sında beyan edildiği gibi arşı ferşle bağlayan ve kâinatı ışıklandıran ve her dakika herkes ona muhtaç olan öyle bir hakikattir ki milyonlar defa tekrar edilse yine ihtiyaç var. Değil yalnız ekmek gibi her gün, belki hava ve ziya gibi her dakika ona ihtiyaç ve iştiyak vardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the verse, And verily your Sustainer is Exalted in Might, Most Compassionate, which is repeated eight times in Sura Ta. Sin. Mim.(*<ref>*Sura 26, al-Shu’ara.</ref>) Repeating on account of the result  of  the  universe’s  creation  and  in  the  name of universal  dominicality,  the salvation of the prophets whose stories are told in the Sura, and the punishments of their peoples, in order to teach that dominical dignity requires the torments of those wrongdoing peoples while Divine  compassion requires the prophets’ salvation, is a concise, miraculous, and elevated miraculousness, for which, if repeated thousands of times, there would still be need and longing.
Hem mesela, Sure-i   طٰسٓمٓ   de sekiz defa tekrar edilen şu اِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ال۟عَزٖيزُ الرَّحٖيمُ   âyeti, o surede hikâye edilen peygamberlerin necatlarını ve kavimlerinin azaplarını, kâinatın netice-i hilkati hesabına ve rububiyet-i âmmenin namına o binler hakikat kuvvetinde olan âyeti tekrar ederek, izzet-i Rabbaniye o zalim kavimlerin azabını ve rahîmiyet-i İlahiye dahi enbiyanın necatlarını iktiza ettiğini ders vermek için binler defa tekrar olsa yine ihtiyaç ve iştiyak var ve i’cazlı, îcazlı bir ulvi belâgattır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the verse, Then which of the favours of your Sustainer will you deny?(*<ref>*Qur’an, 55:13, etc.</ref>) which is repeated in Sura al-Rahman, and the verse, Woe that Day to the rejecters of truth!, in Sura al-Mursalat(*<ref>*Sura 77.</ref>) shout  out  threateningly to  mankind  and  the  jinn  across  the centuries and the heavens and the earth, the unbelief, ingratitude, and wrongdoing of those who bring the universe and the heavens and earth to anger, spoil the results of the world’s creation, and deny and respond slightingly to the majesty of Divine rule, and aggress against the rights of all creatures. If a general lesson thus concerned with thousands of truths and of the strength of thousands of matters is repeated thousands of  times,  there  would  still  be  need  for  it  and  its  awe-inspiring  conciseness  and beautiful, miraculous eloquence.
Hem mesela, Sure-i Rahman’da tekrar edilen فَبِاَىِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ    âyeti ile Sure-i Mürselât’ta وَي۟لٌ يَو۟مَئِذٍ لِل۟مُكَذِّبٖينَ    âyeti, cin ve nev-i beşerin, kâinatı kızdıran ve arz ve semavatı hiddete getiren ve hilkat-i âlemin neticelerini bozan ve haşmet-i saltanat-ı İlahiyeye karşı inkâr ve istihfafla mukabele eden küfür ve küfranlarını ve zulümlerini ve bütün mahlukatın hukuklarına tecavüzlerini, asırlara ve arz ve semavata tehditkârane haykıran bu iki âyet, böyle binler hakikatlerle alâkadar ve binler mesele kuvvetinde olan bir ders-i umumîde binler defa tekrar edilse yine lüzum var ve celalli bir i’caz ve cemalli bir îcaz-ı belâgattır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, the repetition of the phrase, Glory be unto You! There is no god but You: Mercy! Mercy! Save us, deliver us, preserve us, from Hell-fire! in the supplication of the Prophet (PBUH) called Jawshan al-Kabir, which is a true and  authentic supplication of the Qur’an and a sort of summary proceeding from it. Since it contains the greatest truth and the most important of the three supreme duties of creatures in the face of dominicalit y, the glorifi cation and praise of God and declaring Him to be All-Holy, and the most awesome question facing mankind, man being saved from eternal misery, and worship, the most necessary result of  human impotence, if it is repeated thousands of times, it is still few.
Hem mesela, Kur’an’ın hakiki ve tam bir nevi münâcatı ve Kur’an’dan çıkan bir çeşit hülâsası olan Cevşenü’l-Kebir namındaki münâcat-ı Peygamberîde yüz defa سُب۟حَانَكَ يَا لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اَن۟تَ ال۟اَمَانُ ال۟اَمَانُ خَلِّص۟نَا وَ اَجِر۟نَا وَ نَجِّنَا مِنَ النَّارِ cümlesi tekrarında tevhid gibi kâinatça en büyük hakikat ve tesbih ve takdis gibi mahlukatın rububiyete karşı üç muazzam vazifesinden en ehemmiyetli vazifesi ve şakavet-i ebediyeden kurtulmak gibi nev-i insanın en dehşetli meselesi ve ubudiyet ve acz-i beşerînin en lüzumlu neticesi bulunması cihetiyle binler defa tekrar edilse yine azdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, repetition in the Qur’an looks to principles like these. Sometimes on one page,  even,  with  regard  to  the  requirements  of  the  position  and  the  need  for explanation and  the demands of eloquence, it expresses the truth of Divine unity perhaps twenty times explicitly and by implication. It does not cause boredom, but gives a power to it and inspires an eagerness. It has been explained in the Risale-i Nur with proofs how appropriate, fitting, and acceptable from the point of view of rhetoric are  the  repetitions  in  the  Qur’an.
İşte –namaz tesbihatı gibi ibadetlerden bir kısmının tekrarı sünnet bulunan maddeler gibi– tekrarat-ı Kur’aniye, bu gibi metin esaslara bakıyor. Hattâ bazen bir sahifede iktiza-yı makam ve ihtiyac-ı ifham ve belâgat-ı beyan cihetiyle yirmi defa sarîhan ve zımnen tevhid hakikatini ifade eder. Değil usanç, belki kuvvet ve şevk ve halâvet verir. Risale-i Nur’da, tekrarat-ı Kur’aniye ne kadar yerinde ve münasip ve belâgatça makbul olduğu hüccetleriyle beyan edilmiş.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The  wisdom  and  meaning  of the  Meccan  and Medinan Suras in the Qur’an of Miraculous Exposition  being different in regard to eloquence, miraculousness, and detail and brevity is as follows:
'''Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’ın Mekkiye sureleriyle Medeniye sureleri belâgat noktasında ve i’caz cihetinde ve tafsil ve icmal vechinde birbirinden ayrı olmasının sırr-ı hikmeti şudur ki:'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
In Mecca, the first line of those it was addressing and those opposed to it were the Qurayshi idolators and untaught tribesmen, so a powerful and elevated style in regard to rhetoric was necessary, and a miraculous, convincing, persuasive conciseness, and in order to establish it, repetition was required. Thus, in most of the Meccan Suras, repeating and expressing the pillars of belief and degrees in the affirmation of Divine unity  with  a  most  powerful,  elevated,  and  miraculous  conciseness,  it  proved  so powerfully the first creation and the Resurrection, God and the hereafter, not only in a single page, verse, sentence or word, but sometimes in a letter, through grammatical devices  like  inverting  the  words  or  sentences,  making  a  word  indefinite, and omissions and inclusions, that the geniuses and leaders of the science of rhetoric met it with wonder.
Mekke’de birinci safta muhatap ve muarızları, Kureyş müşrikleri ve ümmileri olduğundan belâgatça kuvvetli bir üslub-u âlî ve îcazlı, mukni, kanaat verici bir icmal ve tesbit için tekrar lâzım geldiğinden ekseriyetçe Mekkî sureleri erkân-ı imaniyeyi ve tevhidin mertebelerini gayet kuvvetli ve yüksek ve i’cazlı bir îcaz ile ifade ve tekrar ederek mebde ve meâdi, Allah’ı ve âhireti, değil yalnız bir sahifede, bir âyette, bir cümlede, bir kelimede belki bazen bir harfte ve takdim-tehir, tarif-tenkir ve hazf-zikir gibi heyetlerde öyle kuvvetli ispat eder ki ilm-i belâgatın dâhî imamları hayretle karşılamışlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The Risale-i Nur, and the Twenty-Fifth Word and its  Addenda in particular, which prove in summary forty aspects of the Qur’an’s miraculousness, and the Qur’anic commentary, Isharat al-I’az, from the Arabic Risale-i Nur, which in wondrous fashion proves the aspect of the Qur’an’s miraculousness in its word-order, have demonstrated in fact that in the Meccan Suras and verses are the highest styles of eloquence and the most elevated, concise miraculousness.
Risale-i Nur ve bilhassa Kur’an’ın kırk vech-i i’cazını icmalen ispat eden Yirmi Beşinci Söz, zeylleriyle beraber ve nazımdaki vech-i i’cazı hârika bir tarzda beyan ve ispat eden Arabî Risale-i Nur’dan İşaratü’l-İ’caz tefsiri bilfiil göstermişler ki Mekkî sure ve âyetlerde en âlî bir üslub-u belâgat ve en yüksek bir i’caz-ı îcazî vardır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
As for the Medinan Suras and verses, since the  first  line of those they were addressing, who opposed them, were the People of the Book, such as the Jews and Christians  who  affirmed  God’s  existence, what  was  required  by  eloquence  and guidance and for the discussion to correspond to the situation, was not explanation of the high principles of religion  and pillars of belief in a simple, clear, and detailed style, but the explanation of particular matters of the Shari’a and its injunctions, which were the cause of dispute, and the origins and causes of secondary matters and general laws. Thus, in the Medinan Suras and verses, through explanations in a detailed, clear, simple style, in the matchless manner of exposition peculiar to the Qur’an, it mostly mentions  within  those  particular  secondary  matters,  a  powerful  and  elevated summary;  a conclusion and proof, a sentence relating to Divine unity, belief, or the hereafter which makes the particular matter of the Shari’a universal and ensures that it conforms to belief in God. It illuminates the passage, and elevates it.
Amma Medine sure ve âyetlerinin birinci safta muhatap ve muarızları ise Allah’ı tasdik eden Yahudi ve Nasâra gibi ehl-i kitap olduğundan mukteza-yı belâgat ve irşad ve mutabık-ı makam ve halin lüzumundan, sade ve vâzıh ve tafsilli bir üslupla ehl-i kitaba karşı dinin yüksek usûlünü ve imanın rükünlerini değil belki medar-ı ihtilaf olan şeriatın ve ahkâmın ve teferruatın ve küllî kanunların menşeleri ve sebepleri olan cüz’iyatın beyanı lâzım geldiğinden, o sure ve âyetlerde ekseriyetçe tafsil ve izah ve sade üslupla beyanat içinde Kur’an’a mahsus emsalsiz bir tarz-ı beyanla, birden o cüz’î teferruat hâdisesi içinde yüksek, kuvvetli bir fezleke, bir hâtime, bir hüccet ve o cüz’î hâdise-i şer’iyeyi küllîleştiren ve imtisalini iman-ı billah ile temin eden bir cümle-i tevhidiye ve esmaiye ve uhreviyeyi zikreder. O makamı nurlandırır, ulvileştirir, küllîleştirir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The Risale-i Nur has proved the qualities and fine points and elevated eloquence in the summaries and conclusions, which express Divine unity and the hereafter, and come mostly at the end of verses, like:
Risale-i Nur, âyetlerin âhirlerinde ekseriyetle gelen اِنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَى۟ءٍ قَدٖيرٌ ۝ اِنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَى۟ءٍ عَلٖيمٌ ۝ وَهُوَ ال۟عَزٖيزُ الرَّحٖيمُ ۝ وَهُوَ ال۟عَزٖيزُ ال۟حَكٖيمُ gibi tevhidi veya âhireti ifade eden fezlekeler ve hâtimelerde ne kadar yüksek bir belâgat ve meziyetler ve cezaletler ve nükteler bulunduğunu Yirmi Beşinci Söz’ün İkinci Şule’sinin İkinci Nur’unda o fezleke ve hâtimelerin pek çok nüktelerinden ve meziyetlerinden on tanesini beyan ederek o hülâsalarda bir mu’cize-i kübra bulunduğunu muannidlere de ispat etmiş.
Indeed, God is Powerful over all things. * Verily God has knowledge of all things. * And He is the Mighty, the Wise. * And He is Exalted in Might, Most Compassionate. In explaining in the Second Beam of the Second Light of the Twenty-Fifth Word, ten out of the many fine points of those summaries and conclusions, it has proved to the obstinate that they contain a supreme miracle.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, in expounding those secondary matters of the Shari’a and laws of social life, the Qur’an at once raises the views of those it addresses to elevated and universal points, and  transforming a simple style into an elevated one and instruction in the Shari’a to instruction in Divine unity, it shows it is both a book of law and commands and wisdom,  and a  book of the tenets of faith and belief, and of invocation and reflection  and  summons.  And  through  teaching  many  of  the  aims  of  Qur’anic guidance in every passage, it displays a brilliant and miraculous eloquence different to that of the Meccan Suras.
Evet Kur’an, o teferruat-ı şer’iye ve kavanin-i içtimaiyenin beyanı içinde birden muhatabın nazarını en yüksek ve küllî noktalara kaldırıp, sade üslubu bir ulvi üsluba ve şeriat dersinden tevhid dersine çevirerek Kur’an’ı hem bir kitab-ı şeriat ve ahkâm ve hikmet hem bir kitab-ı akide ve iman ve zikir ve fikir ve dua ve davet olduğunu gösterip her makamda çok makasıd-ı irşadiye ve Kur’aniyeyi ders vermesiyle Mekkiye âyetlerin tarz-ı belâgatlarından ayrı ve parlak, mu’cizane bir cezalet izhar eder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Sometimes in two words, for example, in Sustainer of All the Worlds and Your Sustainer,  through  the  phrase,  Your  Sustainer,  it  expresses  Divine  oneness,  and through,  Sustainer of All the Worlds, Divine unity. It expresses the Divine oneness within Divine  unity. In a single sentence even it sees and situates a particle in the pupil of an eye, and with the same verse, the same hammer, it situates the sun in the sky, making it an eye to the sky.
Bazen iki kelimede mesela    رَبُّ ال۟عَالَمٖينَ    ve    رَبُّكَ    de   رَبُّكَ   tabiriyle ehadiyeti ve   رَبُّ ال۟عَالَمٖينَ   ile vâhidiyeti bildirir. Ehadiyet içinde vâhidiyeti ifade eder. Hattâ bir cümlede, bir zerreyi bir göz bebeğinde gördüğü ve yerleştirdiği gibi güneşi dahi aynı âyetle, aynı çekiçle göğün göz bebeğinde yerleştirir ve göğe bir göz yapar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, after the verse, Who created the heavens and the earth, following the verse, He merges the night into the day, and He merges the day into the night,(*<ref>*Qur’an, 35:13.</ref>) it says: And He has full knowledge of all that is in [men’s] hearts.(*<ref>*Qur’an, 35:38.</ref>) It says: “Within the vast majesty of the creation of the earth and the skies, He knows and regulates also the thoughts of the heart.” And through an exposition of this sort, transforms that simple and unlettered level and particular discussion which takes into account the minds of ordinary people, into an elevated, attractive, and general conversation for the purpose of guidance.
Mesela    خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَ ال۟اَر۟ضَ    âyetinden sonra يُولِجُ الَّي۟لَ فِى النَّهَارِ وَ يُولِجُ النَّهَارَ فِى الَّي۟لِ    âyetinin akabinde وَ هُوَ عَلٖيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ   der. “Zemin ve göklerin haşmet-i hilkatinde kalbin dahi hatıratını bilir, idare eder.” der, tarzında bir beyanat cihetiyle o sade ve ümmiyet mertebesini ve avamın fehmini nazara alan o basit ve cüz’î muhavere, o tarz ile ulvi ve cazibedar ve umumî ve irşadkâr bir mükâlemeye döner.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''A Question:''' “Sometimes an important truth is not apparent to a superficial view, and  in  some  positions  the  connection  is  not  known  when  an  elevated  summary concerning Divine unity or a universal principle is drawn from a minor and ordinary matter, and  it  is  imagined  to  be  a  fault. For  example,  to  mention  the  extremely elevated principle: And over all endued with knowledge, One Knowing(*<ref>*Qur’an, 12:76.</ref>)
'''Ehemmiyetli Bir Sual:''' Bazen bir hakikat, sathî nazarlara görünmediğinden ve bazı makamlarda cüz’î ve âdi bir hâdiseden yüksek bir fezleke-i tevhidi veya küllî bir düsturu beyan etmekte münasebet bilinmediğinden bir kusur tevehhüm edilir. Mesela “Hazret-i Yusuf aleyhisselâm, kardeşini bir hile ile alması” içinde   وَفَو۟قَ كُلِّ ذٖى عِل۟مٍ عَلٖيمٌ   diye gayet yüksek bir düsturun zikri, belâgatça münasebeti görünmüyor. Bunun sırrı ve hikmeti nedir?
when Joseph (Peace be upon him) seized his brother through subterfuge, does not appear to be in keeping with eloquence. What is its meaning and purpose?”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:''' In most of the long and middle-length Suras, which are each small Qur’ans, and in many pages and passages, not only two or three aims are followed, for by its nature the Qur’an comprises many books and teachings, such as being a book of invocation, belief, and  reflection, and a book of law, wisdom, and guidance. Thus, since it  describes  the  majestic  manifestations of Divine  dominicality  and  its encompassing all things, as a sort of recitation of the mighty book of the universe, it follows  many  aims  in  every  discussion  and  sometimes  on  a  single  page;  while instructing in knowledge of God, the degrees in Divine unity, and the truths of belief, with an apparently weak connection it opens another subject  of instruction in the following  passage,  joining powerful  connections  to  the  weak  one.  It  corresponds perfectly to the discussion and raises the level of eloquence.
'''Elcevap:''' Her biri birer küçük Kur’an olan ekser uzun sure ve mutavassıtlarda ve çok sahife ve makamlarda yalnız iki üç maksat değil belki Kur’an mahiyeti hem bir kitab-ı zikir ve iman ve fikir hem bir kitab-ı şeriat ve hikmet ve irşad gibi çok kitapları ve ayrı ayrı dersleri tazammun ederek rububiyet-i İlahiyenin her şeye ihatasını ve haşmetli tecelliyatını ifade etmek cihetiyle, kâinat kitab-ı kebirinin bir nevi kıraatı olan Kur’an, elbette her makamda, hattâ bazen bir sahifede çok maksatları takiben marifetullahtan ve tevhidin mertebelerinden ve iman hakikatlerinden ders verdiği haysiyetiyle, öbür makamda mesela, zâhirce zayıf bir münasebetle başka bir ders açar ve o zayıf münasebete çok kuvvetli münasebetler iltihak ederler. O makama gayet mutabık olur, mertebe-i belâgatı yükseklenir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''A Second Question:'''“What is the purpose of the Qur’an proving and drawing attention to the hereafter, Divine unity, and man’s reward and punishment thousands of times,  explicitly, implicitly, and allusively, and teaching them in every Sura, on every page, and in every discussion?”
'''İkinci Bir Sual:''' Kur’an’da sarîhan ve zımnen ve işareten, âhiret ve tevhidi ve beşerin mükâfat ve mücazatını binler defa ispat edip nazara vermenin ve her surede her sahifede her makamda ders vermenin hikmeti nedir?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The  Answer:''' To  instruct  in  the  most  important,  most  significant,  and  most
'''Elcevap:''' Daire-i imkânda ve kâinatın sergüzeştine ait inkılablarda ve emanet-i kübrayı ve hilafet-i arziyeyi omuzuna alan nev-i beşerin şakavet ve saadet-i ebediyeye medar olan vazifesine dair en ehemmiyetli en büyük en dehşetli meselelerinden en azametlilerini ders vermek ve hadsiz şüpheleri izale etmek ve gayet şiddetli inkârları ve inatları kırmak cihetinde elbette o dehşetli inkılabları tasdik ettirmek ve o inkılablar azametinde büyük ve beşere en elzem ve en zarurî meseleleri teslim ettirmek için Kur’an, binler defa değil belki milyonlar defa onlara baktırsa yine israf değil ki milyonlar kere tekrar ile o bahisler Kur’an’da okunur, usanç vermez, ihtiyaç kesilmez.
awesome matters in the sphere of contingency and in the revolutions in the universe’s history concerning man’s duty, the means to his eternal misery or happiness – man who undertook the vicegerency of the earth – and to remove his countless doubts and to  smash  his  violent  denials  and  obduracy, indeed, to  make  man  confirm  those awesome revolutions and submit to those most necessary essential matters which are as great as the revolutions, if the Qur’an draws his attention to them thousands, or even millions of times, it is not excessive, for those discussions in the Qur’an are read millions of times, and they do not cause boredom, nor does the need cease.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For example, since the verse,For those who believe and do righteous deeds are gardens beneath which rivers flow,(*<ref>*Qur’an, 85:11.</ref>) They will dwell there for ever.(*<ref>*Qur’an, 5:85, etc.</ref>) shows the truth of the good news of eternal happiness, which “saves from the eternal execution of the reality of death, which every moment shows itself to wretched man, both himself, and his world, and all those he loves, and gains for them an everlasting sovereignty,” if it is repeated thousands of millions of times and given the importance of the universe, it still is not excessive and does not lose its value.
Mesela اِنَّ الَّذٖينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم۟ جَنَّاتٌ تَج۟رٖى مِن۟ تَح۟تِهَا ال۟اَن۟هَارُ … خَالِدٖينَ فٖيهَٓا اَبَدًا âyetinin gösterdiği müjde-i saadet-i ebediye hakikati, bîçare beşere her dakika kendini gösteren hakikat-i mevtin hem insanı hem dünyasını hem bütün ahbabını idam-ı ebedîsinden kurtarıp ebedî bir saltanatı kazandırdığından, milyarlar defa tekrar edilse ve kâinat kadar ehemmiyet verilse yine israf olmaz, kıymetten düşmez.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, in teaching the  innumerable, invaluable  matters  of  this  sort, and  endeavouring  to  persuade, convince, and prove the occurrence of the awesome revolutions which will destroy the present form of the universe and transform it as though it was a house, the Qur’an of Miraculous Exposition certainly draws attention to these matters thousands of times times explicitly, implicitly, and allusively, and this is not  excessive,  but renews the bounty which is  like an essential need, the same as the essential  needs of bread, medicine, air, and light are renewed.
İşte bu çeşit hadsiz kıymettar meseleleri ders veren ve kâinatı bir hane gibi değiştiren ve şeklini bozan dehşetli inkılabları tesis etmekte iknaya ve inandırmaya ve ispata çalışan Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan elbette sarîhan ve zımnen ve işareten binler defa o meselelere nazar-ı dikkati celbetmek; değil israf belki ekmek, ilaç, hava, ziya gibi birer hâcet-i zaruriye hükmünde ihsanını tazelendirir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, as is proved decisively in the Risale-i Nur, the wisdom in the Qur’an repeating severely, angrily, and forcefully, threatening verses like, For wrong-doers there is a grievous penalty.(*<ref>*Qur’an, 14:22.</ref>) But for those who reject [God] – for them will be the Fire of Hell.(*<ref>*Qur’an, 35:36.</ref>) is that man’s unbelief is such a transgression against the rights of the universe and most creatures that it makes the heavens and earth angry and brings the elements to anger  so  that  they  deal  blows  on  those  wrong-doers  with  tempest  and  storm. According to the clear statement of the verses,
Hem mesela   اِنَّ ال۟كَافِرٖينَ فٖى نَارِ جَهَنَّمَ   ve اَلظَّالِمٖينَ لَهُم۟ عَذَابٌ اَلٖيمٌ   gibi tehdit âyetlerini Kur’an gayet şiddetle ve hiddetle ve gayet kuvvet ve tekrarla zikretmesinin hikmeti ise –Risale-i Nur’da kat’î ispat edildiği gibi– beşerin küfrü, kâinatın ve ekser mahlukatın hukukuna öyle bir tecavüzdür ki semavatı ve arzı kızdırıyor ve anâsırı hiddete getirip tufanlar ile o zalimleri tokatlıyor. Ve اِذَٓا اُل۟قُوا فٖيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهٖيقًا وَهِىَ تَفُورُ ۝ تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ ال۟غَي۟ظِ  âyetinin sarahatiyle o zalim münkirlere cehennem, öyle öfkeleniyor ki hiddetinden parçalanmak derecesine geliyor.
And when they are cast therein, they will hear the [terrible] drawing-in of its breath as it blazes forth * Almost bursting with fury,(*<ref>*Qur’an, 67:7-8.</ref>) Hell so rages at those iniquitous deniers that it almost disintegrates with fury.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, through the wisdom of showing, not from the point of view of man’s smallness and insignificance  before  such  a  general  crime  and  boundless  aggression,  but  the importance of the rights of the Monarch of Universe’s subjects before the greatness of the wrongful crime and the awesomeness of the unjust aggression, and the boundless ugliness in the unbelief and iniquity of those deniers – in accordance with the wisdom of showing this, if repeating in His decree most wrathfully and severely the crime and its punishment, thousands, millions, or even  thousands of millions of times, it still would not be excessive and a fault, because for a thousand years thousands of millions of people have read such verses every day, not with  boredom, but with complete eagerness and need.
İşte böyle bir cinayet-i âmmeye ve hadsiz bir tecavüze karşı beşerin küçüklük ve ehemmiyetsizliği noktasına değil belki zalimane cinayetinin azametine ve kâfirane tecavüzünün dehşetine karşı Sultan-ı Kâinat, kendi raiyetinin hukuklarının ehemmiyetini ve o münkirlerin küfür ve zulmündeki nihayetsiz çirkinliğini göstermek hikmetiyle fermanında gayet hiddet ve şiddetle o cinayeti ve cezasını değil bin defa, belki milyonlar ve milyarlar ile tekrar etse yine israf ve kusur değil ki bin seneden beri yüzer milyon insanlar her gün usanmadan kemal-i iştiyakla ve ihtiyaçla okurlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Indeed, every day, all the time, for everyone, one world disappears and the door of a new world is opened to them. Through repeating There is no god but God a thousand times out of need and with longing in order to illuminate each of those transitory worlds, it makes There is no god but God a lamp for each of those changing veils.  In  the same way,  in accordance with the wisdom of appreciating through reading the Qur’an the penalties of those crimes and the severe threats of the Pre-Eternal Monarch, which smash their obduracy, and of working to be saved from the rebellion of the soul, so as not to obscure in darkness those multiple, fleeting veils and  renewed  travelling  universes, and  not  to  make  ugly  their  images  which  are reflected in the mirrors of their lives, and not to turn against them those guest views which may testify in favour of them, the Qur’an repeats  them  in most meaningful fashion. Even Satan would shudder at imagining to be out of place these so powerful, severe, and repeated threats of the Qur’an. It shows that the torments of Hell are pure justice for the deniers who do not heed them.
Evet, her gün her zaman, herkes için bir âlem gider, taze bir âlemin kapısı kendine açılmasından, o geçici her bir âlemini nurlandırmak için ihtiyaç ve iştiyakla   لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ‌   cümlesini binler defa tekrar ile o değişen perdelere ve âlemlere her birisine bir   لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ‌   ı lamba yaptığı gibi öyle de o kesretli, geçici perdeleri ve tazelenen seyyar kâinatları karanlıklandırmamak ve âyine-i hayatında in’ikas eden suretlerini çirkinleştirmemek ve lehinde şahit olabilen o misafir vaziyetleri aleyhine çevirmemek için o cinayetlerin cezalarını ve Padişah-ı Ezelî’nin şiddetli ve inatları kıran tehditlerini, her vakit Kur’an’ı okumakla tahattur edip nefsin tuğyanından kurtulmaya çalışmak hikmetiyle Kur’an, gayet mu’cizane tekrar eder ve bu derece kuvvet ve şiddet ve tekrarla tehdidat-ı Kur’aniyeyi hakikatsiz tevehhüm etmekten şeytan bile kaçar. Ve onları dinlemeyen münkirlere cehennem azabı ayn-ı adalettir, diye gösterir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And, for example, in repeating many times the stories of Moses (Peace be upon him), which contain many instances of wisdom and benefits, like that of the Staff of Moses, and of  the other prophets (Peace be upon them), it demonstrates that the prophethoods of all the other prophets are a proof of the veracity of the prophethood of Muhammad (PBUH), and that one who does not deny all of them cannot in truth deny his messengership. For this purpose, and since everyone does not always have the time or capability to read the whole Qur’an, it repeats those stories in the same way as the important pillars of belief, in order to make all the long and middle-length Suras each like a small Qur’an. To repeat them then is not excessive, it is required by eloquence, and  teaches  that  the  question  of  Muhammad  (PBUH)  is  the  greatest question of mankind and the most important matter of the universe.
Hem mesela, asâ-yı Musa gibi çok hikmetleri ve faydaları bulunan kıssa-i Musa’nın (as) ve sair enbiyanın kıssalarını çok tekrarında, risalet-i Ahmediyenin hakkaniyetine bütün enbiyanın nübüvvetlerini hüccet gösterip onların umumunu inkâr edemeyen, bu zatın risaletini hakikat noktasında inkâr edemez hikmetiyle ve herkes, her vakit bütün Kur’an’ı okumaya muktedir ve muvaffak olamadığından her bir uzun ve mutavassıt sureyi birer küçük Kur’an hükmüne getirmek için ehemmiyetli erkân-ı imaniye gibi o kıssaları tekrar etmesi; değil israf belki mu’cizane bir belâgattır ve hâdise-i Muhammediye bütün benî-Âdem’in en büyük hâdisesi ve kâinatın en azametli meselesi olduğunu ders vermektir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
It has been demonstrated decisively in the Risale-i Nur with many proofs and indications that through giving the highest position to the person of Muhammad in the Qur’an  and including him in four pillars of belief and holding Muhammad is the Messenger  of  God  equal  to  the  pillar  of  There  is  no  god  but  God,  that  the Messengership of Muhammad (PBUH) is the greatest truth in the universe, and that the Person of Muhammad is the most noble of creatures, and his universal collective personality and sacred rank, known as the Muhammadan Truth, is the most radiant Sun of the two worlds. His worthiness for  this extraordinary position has also been proved. One of these proofs is this:
Evet, Kur’an’da Zat-ı Ahmediye’ye en büyük makam vermek ve dört erkân-ı imaniyeyi içine almakla    لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ‌   rüknüne denk tutulan مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰهِ‌   ve risalet-i Muhammediye kâinatın en büyük hakikati ve Zat-ı Ahmediye, bütün mahlukatın en eşrefi ve hakikat-i Muhammediye tabir edilen küllî şahsiyet-i maneviyesi ve makam-ı kudsîsi, iki cihanın en parlak bir güneşi olduğuna ve bu hârika makama liyakatine pek çok hüccetleri ve emareleri, kat’î bir surette Risale-i Nur’da ispat edilmiş. Binden birisi şudur ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
According to the principle of ‘the cause is like the doer,’ with the equivalent of all the good works performed by all his community at all times entering his book of good works; and the light which he brought illuminating all the truths of the cosmos; and  his  gratifying  not  only  the  jinn,  mankind,  and  animate  beings,  but  also  the universe and the heavens and  earth; and the supplications of plants, offered through the tongue of disposition, and the supplications of animals offered through the tongue of their innate need, and the righteous of his (PBUH) community every day bequeating to him their benedictions and  supplications for mercy and spiritual gains, whose millions –and together with spirit beings, even, millions of millions– of unrejectable supplications are accepted, as we actually witness  with our eyes; and since each of the three hundred  thousand letters of the Qur’an yield from a hundred to a thousand merits, with infinite numbers of lights entering the book of his  deeds, only with regard to the recitation of the Qur’an by all his community, the One All-Knowing of the Unseen saw and knew that the Muhammadan (PBUH) Reality, which is  his collective personalit y, would in the future be like a Tuba-tree of Paradise. It was in accordance with that position that He gave him such supreme importance in the Qur’an, and  in His Decree showed the following of him and receiving of his intercession through adhering to his Illustrious Sunna to be one of the most important matters concerning man. And from  time to time He took into consideration his human personality and human state in his early life, which was a seed of the majestic Tuba-tree.
اَلسَّبَبُ كَال۟فَاعِلِ   düsturuyla, bütün ümmetinin bütün zamanlarda işlediği hasenatın bir misli onun defter-i hasenatına girmesi ve bütün kâinatın hakikatlerini, getirdiği nur ile nurlandırması, değil yalnız cin, ins, melek ve zîhayatı, belki kâinatı, semavat ve arzı minnettar eylemesi ve istidat lisanıyla nebatatın duaları ve ihtiyac-ı fıtrî diliyle hayvanatın duaları, gözümüz önünde bilfiil kabul olmasının şehadetiyle milyonlar, belki milyarlar fıtrî ve reddedilmez duaları makbul olan suleha-yı ümmeti her gün o zata salât ü selâm unvanıyla rahmet duaları ve manevî kazançlarını en evvel o zata bağışlamaları ve bütün ümmetçe okunan Kur’an’ın üç yüz bin harfinin her birisinde on sevaptan tâ yüz, tâ bin hasene ve meyve vermesinden yalnız kıraat-ı Kur’an cihetiyle defter-i a’maline hadsiz nurlar girmesi haysiyetiyle o zatın şahsiyet-i maneviyesi olan hakikat-i Muhammediye, istikbalde bir şecere-i tûba-i cennet hükmünde olacağını Allâmü’l-guyub bilmiş ve görmüş, o makama göre Kur’an’ında o azîm ehemmiyeti vermiş ve fermanında ona tebaiyetle ve sünnetine ittiba ile şefaatine mazhariyeti en ehemmiyetli bir mesele-i insaniye göstermiş ve o haşmetli şecere-i tûbanın bir çekirdeği olan şahsiyet-i beşeriyetini ve bidayetteki vaziyet-i insaniyesini ara sıra nazara almasıdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, since the truths repeated in the Qur’an are of this value, all sound natures will testify that in its repetitions is a powerful and extensive miracle. Unless, that is to say, a person is afflicted with some sickness of the heart and malady of the conscience due to the plague of materialism, and is included under the rule,
İşte Kur’an’ın tekrar edilen hakikatleri bu kıymette olduğundan tekraratında kuvvetli ve geniş bir mu’cize-i maneviye bulunmasına fıtrat-ı selime şehadet eder. Meğer maddiyyunluk taunuyla maraz-ı kalbe ve vicdan hastalığına müptela ola.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Man denied the light of the sun due to disease of the eye, His mouth denied the taste of water due to sickness.
قَد۟ يُن۟كِرُ ال۟مَر۟ءُ ضَو۟ءَ الشَّم۟سِ مِن۟ رَمَدٍ وَ يُن۟كِرُ ال۟فَمُ طَع۟مَ ال۟مَاءِ مِن۟ سَقَمٍ  kaidesine dâhil olur.
</div>




<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="BU_ONUNCU_MESELEYE_BİR_HÂTİME_OLARAK_İKİ_HÂŞİYEDİR"></span>
=== BU ONUNCU MESELEYE BİR HÂTİME OLARAK İKİ HÂŞİYEDİR ===
===TWO ADDITIONS, WHICH FORM A CONCLUSION TO THE TENTH TOPIC===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''THE FIRST:'''
'''BİRİNCİSİ'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Twelve years ago I heard that a most fearsome and obdurate atheist had  instigated a conspiracy against the Qur’an, which was to have it translated. He said: “The  Qur’an should be translated so that everyone can know just what it is.” That  is,  he hatched  a  dire plan with the idea of everyone  seeing its unnecessar y repetitions and its translation being read in its place.
Bundan on iki sene evvel işittim ki en dehşetli ve muannid bir zındık, Kur’an’a karşı suikastını tercümesiyle yapmaya başlamış ve demiş ki: “Kur’an tercüme edilsin, tâ ne mal olduğu bilinsin.” Yani lüzumsuz tekraratı herkes görsün ve tercümesi onun yerinde okunsun diye dehşetli bir plan çevirmiş.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
However, the irrefutable proofs of the Risale-i Nur proved decisively  that “A true translation of the Qur’an is not possible, and other languages cannot preserve the Qur’an’s qualities and fine points in place of the  grammatical language of Arabic.  Man’s  trite  and  partial translations cannot be substituted for the miraculous and comprehensive words of the Qur’an, every letter of which yields from ten to a thousand merits; they may not be read in its place  in  mosques.”  Through  spreading  everywhere, the  Risale-i Nur made  the fearsome plan come to nothing. I surmise that it was due to the idiotic and lunatic attempts of dissemblers to extinguish the Sun of the Qur’an on account of Satan by puffing at  it  like silly children  having taken lessons  from that atheist, that  I was inspired  to  write  this  Tenth  Matter  while  under  great  constraint  and  in  a  most distressing situation. But I do not know the reality of the situation since I have been unable to meet with others.
Fakat Risale-i Nur’un cerh edilmez hüccetleri kat’î ispat etmiş ki Kur’an’ın hakiki tercümesi kabil değil ve lisan-ı nahvî olan lisan-ı Arabî yerinde Kur’an’ın meziyetlerini ve nüktelerini başka lisan muhafaza edemez ve her bir harfi, on adetten bine kadar sevap veren kelimat-ı Kur’aniyenin mu’cizane ve cem’iyetli tabirleri yerinde, beşerin âdi ve cüz’î tercümeleri tutamaz, onun yerinde camilerde okunmaz diye Risale-i Nur, her tarafta intişarıyla o dehşetli planı akîm bıraktı. Fakat o zındıktan ders alan münafıklar, yine şeytan hesabına Kur’an güneşini üflemekle söndürmeye, aptal çocuklar gibi ahmakane ve divanecesine çalışmaları hikmetiyle, bana gayet sıkı ve sıkıcı ve sıkıntılı bir halette bu Onuncu Mesele yazdırıldı tahmin ediyorum. Başkalarla görüşemediğim için hakikat-i hali bilemiyorum.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''SECOND ADDITION:'''
'''İKİNCİ HÂŞİYE'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
After our release from Denizli Prison, I was staying on the top floor of the famous Şehir Hotel. The subtle and graceful dancing of the leaves, branches, and  trunks of the many poplar trees in the fine gardens opposite me at the touching of the breeze, each with a rapturous and ecstatic motion like a circle of dervishes, pained  my  heart, sorrowful  and  melancholy  at  being  parted  from  my brothers and remaining alone. Suddenly  the seasons of autumn and winter came to mind and a heedlessness overcame me. I so pitied those graceful poplars and living creatures swaying with perfect joyousness that my eyes filled with tears. With this reminder  of  the  separations  and  non-being  beneath  the  ornamented  veil  of  the universe, the grief at a world-full of deaths and separations pressed down on me.
Denizli Hapsinden tahliyemizden sonra meşhur Şehir Otelinin yüksek katında oturmuştum. Karşımda güzel bahçelerde kesretli kavak ağaçları birer halka-i zikir tarzında gayet latîf, tatlı bir surette hem kendileri hem dalları hem yaprakları, havanın dokunmasıyla cezbekârane ve cazibedarane hareketle raksları, kardeşlerimin müfarakatlarından ve yalnız kaldığımdan hüzünlü ve gamlı kalbime ilişti. Birden güz ve kış mevsimi hatıra geldi ve bana bir gaflet bastı. Ben, o kemal-i neşe ile cilvelenen o nâzenin kavaklara ve zîhayatlara o kadar acıdım ki gözlerim yaşla doldu. Kâinatın süslü perdesi altındaki ademleri, firakları ihtar ve ihsasıyla kâinat dolusu firakların, zevallerin hüzünleri başıma toplandı.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Then suddenly,  the  Light  the  Muhammadan  (PBUH) Truth  had  brought  came  to  my assistance  and  transformed  my grief and  sorrow into  joy. Indeed, I am  eternally grateful to the Muhammadan Being (PBUH) for the assistance and consolation which alleviated my situation at that time, only a single instance of the boundless effulgence of that Light for me, like for all believers and everyone. It was like this:
Birden hakikat-i Muhammediyenin (asm) getirdiği nur, imdada yetişti. O hadsiz hüzünleri ve gamları, sürurlara çevirdi. Hattâ o nurun, herkes ve her ehl-i iman gibi benim hakkımda milyon feyzinden yalnız o vakitte, o vaziyete temas eden imdat ve tesellisi için Zat-ı Muhammediye’ye (asm) karşı ebediyen minnettar oldum. Şöyle ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
By  showing  those  blessed  and  delicate  creatures  to  be  without  function  orpurpose, and their motion to be not out of joy, but as though trembling on the brink of non-existence and separation and tumbling into nothingness, that heedless view so touched  the  feelings  in  me  of  desire  for  permanence, love  of  good  things, and compassion for  fellow-creatures and life that it transformed the world into a sort of hell and my mind into  an  instrument of torture. Then, just at that point, the Light Muhammad (Peace and blessings  by upon him) had brought as a gift for mankind raised the veil; it showed in place of extinction, non-being, nothingness, purposeless, futility, and separations, meanings and  instances of wisdom to the number of the leaves of the poplars, and as is proved in the  Risale-i Nur, results and duties which may be divided into three sorts:
Ol nazar-ı gaflet, o mübarek nâzeninleri; vazifesiz, neticesiz, bir mevsimde görünüp, hareketleri neşeden değil belki güya ademden ve firaktan titreyerek hiçliğe düştüklerini göstermekle, herkes gibi bendeki aşk-ı beka ve hubb-u mehasin ve muhabbet-i vücud ve şefkat-i cinsiye ve alâka-i hayatiyeye medar olan damarlarıma o derece dokundu ki böyle dünyayı bir manevî cehenneme ve aklı bir tazip âletine çevirdiği sırada, Muhammed aleyhissalâtü vesselâmın beşere hediye getirdiği nur perdeyi kaldırdı; idam, adem, hiçlik, vazifesizlik, abes, firak, fânilik yerinde o kavakların her birinin yaprakları adedince hikmetleri, manaları ve Risale-i Nur’da ispat edildiği gibi üç kısma ayrılan neticeleri ve vazifeleri var, diye gösterdi:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The First Sort'''looks to the All-Glorious Maker’s Names. For example, if a master craftsman makes a wondrous machine, everyone applauds him, saying: “What wonders God has willed! Blessed be God!” Similarly, the machine congratulates the craftsman  through  the  tongue  of  its  disposition, through  displaying  perfectly  the results intended from it. All living beings and all things are machines such as that; they applaud their Craftsman through their glorifications.
'''Birinci kısım neticeleri:''' Sâni’-i Zülcelal’in esmasına bakar. Mesela, nasıl ki bir usta hârika bir makineyi yapsa onu takdir eden herkes o zata “Mâşâallah, bârekellah” deyip alkışlar. Öyle de o makine dahi ondan maksud neticeleri tam tamına göstermesiyle, lisan-ı haliyle ustasını tebrik eder, alkışlar. Her zîhayat ve her şey böyle bir makinedir, ustasını tebriklerle alkışlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The  Second  Sort''' of  the  Instances  of  Wisdom  looks  to  the  views  of  living creatures and conscious beings. Beings each become an agreeable object of study, a book of knowledge. They leave their meanings in the sphere of existence in the minds of conscious beings and their forms in their memories, and on the tablets in the World of Similitudes, and in the notebooks  of  the World of the Unseen, then they depart from the Manifest World and withdraw to the  World of the Unseen. That is, they leave behind an apparent existence, but gain many existences pertaining to meaning, the Unseen, and knowledge.
'''İkinci kısım hikmetleri ise:''' Zîhayatın ve zîşuurun nazarlarına bakar. Onlara şirin bir mütalaagâh, birer kitab-ı marifet olur. Manalarını zîşuurun zihinlerinde ve suretlerini kuvve-i hâfızalarında ve elvah-ı misaliyede ve âlem-i gaybın defterlerinde daire-i vücudda bırakıp sonra âlem-i şehadeti terk eder, âlem-i gayba çekilir. Demek, surî bir vücudu bırakır, manevî ve gaybî ve ilmî çok vücudları kazanır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, since God exists and His  knowledge encompasses everything, in the view of reality, in the world of believers there is  surely no non- being, extinction, nothingness, annihilation, and transitoriness, while  the  world  of unbelievers is full of non-existence, separation, nothingness, and transience. This is taught by the saying, which is on everyone’s lips, “For those for whom God exists, everything exists; and for those for whom He does not exist, nothing exists; for them there is nothing.”
Evet, madem Allah var ve ilmi ihata eder. Elbette adem, idam, hiçlik, mahv, fena; hakikat noktasında ehl-i imanın dünyasında yoktur ve kâfir münkirlerin dünyaları ademle, firakla, hiçlikle, fânilikle doludur. İşte bu hakikati, umumun lisanında gezen bu gelen darb-ı mesel ders verip der: “Kimin için Allah var, ona her şey var ve kimin için yoksa her şey ona yoktur, hiçtir.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''IN SHORT:''' Just as belief saves man from eternal annihilation at the time of death, so  it saves everyone’s private world from the darknesses of annihilation and nothingness.  Whereas unbelief, and especially if it is absolute unbelief, both sends man and his private  world to non-existence with death, and casts him into infernal darknesses. It transforms the pleasures of life into bitter poisons. Let the ears ring of those who prefer the life of this world to that of the hereafter! Let them come and find a solution for this, or else let them embrace belief and be saved from these dreadful losses!
Elhasıl, nasıl ki iman, ölüm vaktinde insanı idam-ı ebedîden kurtarıyor; öyle de herkesin hususi dünyasını dahi idamdan ve hiçlik karanlıklarından kurtarıyor. Ve küfür ise hususan küfr-ü mutlak olsa hem o insanı hem hususi dünyasını ölümle idam edip manevî cehennem zulmetlerine atar. Hayatının lezzetlerini acı zehirlere çevirir. Hayat-ı dünyeviyeyi âhiretine tercih edenlerin kulakları çınlasın. Gelsinler, buna ya bir çare bulsunlar veya imana girsinler. Bu dehşetli hasarattan kurtulsunlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Glory be unto You! We have no knowledge save that which You have taught us; indeed, You are All-Knowing, All-Wise.(*<ref>*Qur’an, 2:32.</ref>)
سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
From your brother who is in much need of your prayers and misses you greatly,
Duanıza çok muhtaç ve size çok müştak kardeşiniz
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''Said Nursî'''
'''Said Nursî'''
</div>




<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
------
------
<center> [[Yirmi Dördüncü Söz]] ⇐ | [[Sözler]] | ⇒ [[Yirmi Altıncı Söz]] </center>
<center> [[Yirmi Dördüncü Söz/en|The Twenty-Fourth Word]] ⇐ | [[Sözler/en|The Words]] | ⇒ [[Yirmi Altıncı Söz/en|The Twenty-Sixth Word]] </center>
------
------
</div>
"https://risale.site/index.php/Özel:MobileDiff/147540...147832" sayfasından alınmıştır