On Yedinci Lem'a/en: Revizyonlar arasındaki fark

On Yedinci Lem'a/en (kaynağı gör)

20.19, 13 Eylül 2024 tarihindeki hâli

10 bayt eklendi , 13 Eylül 2024

"O second corrupted Europe! A number of your rotten and baseless foundations are as follows. You say: “Every living being from the greatest angel to the tiniest fish owns itself and works for itself and struggles for its own pleasure. It has the right to life. Its aim and purpose and all its endeavour is to live and continue its life.” And you declare idiotically: “Life is conflict,” because you suppose to be conflict the compassionate..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu

GörselVikimetin

Ferhat

Bürokratlar, Arayüz yöneticileri, Push abonelik yöneticileri, Gözetmenler, Hizmetliler, translator

82.106

düzenleme

@@ 65. satır: / 65. satır: @@
 Don’t you see that on feeling despair at some minor matter and his hope for some illusory wish being lost and his being disillusioned at some insignificant business, such a person’s sweet imaginings become bitter for him,what is pleasant torments him, and the world constricts him and becomes a prison for him?
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+But  what happiness can you ensure for such a wretched person who through your inauspiciousness has suffered the blows of misguidance in the deepest corners of his heart to the very foundations of his spirit, and because of this whose hopes have all been extinguished  and  whose pains all arise from it? Can it be said of someone whose body is in a false and fleeting paradise and whose heart and spirit are suffering the torments of Hell that he is happy? See, you have led astray wretched mankind in this way! You make them suffer the torments of Hell in a false heaven!
-Halbuki senin şeametinle, kalbinin en derin köşelerinde ve ruhunun tâ esasında dalalet darbesini yiyen ve o dalalet cihetiyle bütün emelleri inkıtaa uğrayan ve bütün elemleri ondan neş’et eden bir bîçare insana hangi saadeti temin ediyorsun? Acaba zâil, yalancı bir cennette cismi bulunan ve kalbi, ruhu cehennemde azap çeken bir insana mesud denilebilir mi? İşte sen bîçare beşeri böyle baştan çıkardın, yalancı bir cennet içinde cehennemî bir azap çektiriyorsun.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+O evil-commanding soul of mankind! Consider the following comparison and see where you have driven mankind. For example, there are two roads before us. We take one of them and see that at every step is some wretched, powerless person. Tyrants are attacking him, seizing his property and goods, and destroying his humble house. Sometimes they wound him as well. The heavens weep at his pitiful state. Wherever one looks, things are continuing in this vein. The sounds heard on this way are the roars of tyrants and the groans of the oppressed; a universal mourning envelops the entire way. A person is afflicted with a boundless grief since due to his humanity man is pained at the suffering of others. But because his conscience cannot endure so much pain, one who travels this way is compelled to do one of two things: either he strips off his humanity and embracing a boundless savagery bears such a heart that so long as he is safe and sound, he is not affected even if all the rest of mankind perish, or else he suppresses the demands of the heart and reason.
-Ey beşerin nefs-i emmaresi! Bu temsile bak, beşeri nereye sevk ettiğini bil. Mesela, bizim önümüzde iki yol var. '''Birisinden''' gidiyoruz. Görüyoruz ki her adım başında bîçare âciz bir adam bulunur. Zalimler hücum edip malını, eşyasını gasbederek kulübeciğini harap ediyorlar, bazen de yaralıyorlar. Öyle bir tarzda ki acınacak haline sema ağlıyor. Nereye bakılsa hal bu minval üzere gidiyor. O yolda işitilen sesler, zalimlerin gürültüleri, mazlumların ağlayışları olduğundan umumî bir matem, o yolu kaplıyor. İnsan, insaniyet cihetiyle gayrın elemiyle müteellim olduğundan hadsiz bir eleme giriftar oluyor. Halbuki vicdan bu derece teellüme tahammül edemediğinden o yolda giden, iki şeyden birisine mecbur olur. Ya insaniyetten tecerrüd edip ve nihayetsiz vahşeti iltizam ederek öyle bir kalbi taşıyacak ki kendi selâmetiyle beraber umumun helâketi onu müteessir etmesin veyahut kalp ve aklın muktezasını iptal etsin.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+O Europe corrupted with vice and misguidance and drawn far from the religion of Jesus! You have bestowed this hellish state on the human spirit with your blind genius which, like the  Dajjal,(*<ref>*The Dajjal: the Antichrist related to come at the end of time.(Tr.)</ref>)has only a single eye.(*<ref>*See, Bukhari, Anbiya’, 48; Libas, 68; Ta’bir, 11, 13; Fitan, 26; Muslim, Iman, 273-6.</ref>)You afterwards understood that this incurable disease casts man down from the highest of the high to the lowest of the low, and  reduces him to the basest level of animality.
-Ey sefahet ve dalaletle bozulmuş ve İsevî dininden uzaklaşmış Avrupa! Deccal gibi bir tek gözü taşıyan kör dehan ile ruh-u beşere bu cehennemî haleti hediye ettin! Sonra anladın ki bu, öyle ilaçsız bir illettir ki insanı a’lâ-yı illiyyînden esfel-i safilîne atar. Hayvanatın en bedbaht derecesine indirir.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+The only remedy you have found for it are the fantasies of entertainment and amusement and anodyne diversions which temporarily numb the senses. These remedies of yours are being the death of you, and so they shall be. There! The road you have opened up for mankind and the happiness you have given it resembles this comparison.
-Bu illete karşı bulduğun ilaç, muvakkaten iptal-i his hizmeti gören cazibedar oyuncakların ve uyutucu hevesat ve fanteziyelerindir. Senin bu ilacın, senin başını yesin ve yiyecek! İşte beşere açtığın yol ve verdiğin saadet, bu misale benzer.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+The second road, the All-Wise Qur’an has bestowed on mankind; it is like this: We see  that in every stopping-place, every spot, every town are patrols of a Just Monarch’s equitable soldiers doing the rounds. From time to time at the King’s command a group of the soldiers is discharged. Their rifles, horses and  gear belonging to the state are taken from them and they are given their leave papers. They are apparently sad to hand over their familiar rifles and horses, but in reality are happy to be discharged and extremely pleased to visit the Monarch and return to his court.
-'''İkinci yol ki:''' Kur’an-ı Hakîm, hidayetiyle beşere hediye etmiştir. Şöyledir: Görüyoruz ki o yolun her menzilinde her mekânında her şehrinde bir sultan-ı âdilin müstakim askerleri her tarafta bulunuyorlar, geziyorlar. Ara sıra o sultanın emriyle o askerlerin bir kısmını terhis ediyorlar. Silahlarını, atlarını ve mîrî levazımatlarını alıyorlar, onlara izin tezkeresini veriyorlar. O terhis olunan neferler, çendan ünsiyet ettikleri at ve silahların teslim alınmasından zâhiren mahzun oluyorlar. Fakat hakikat noktasında terhisle müferrah olup, sultanın ziyaretine ve padişahın payitahtına dönmesi ve padişahı ziyaret etmesi cihetinde gayet memnun oluyorlar.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+Sometimes the demobilization officials encounter a raw recruit who does not recognize them. “Surrender your rifle!,” they say. The soldier replies: “I am a soldier of the King and I am in his service. I shall go to him later. Who are you? If you come with His permission and  consent, I greet you with pleasure, show me His orders. Otherwise go away and stay far from me.  Even if I remain on my own and there are thousands of you, I shall still fight you, and it would not for myself, because I do not own myself; I belong to my King. Indeed, my self and the rifle I have now are in trust from my owner. I shall not submit to you because I have to safeguard the trust and defend my King’s honour and dignity!”
-Bazen terhis memurları acemi bir nefere rast geliyorlar. Nefer onları tanımıyor. “Silahını teslim et!” diyorlar. Nefer diyor: “Ben padişahın askeriyim, onun hizmetindeyim sonra onun yanına gideceğim. Siz neci oluyorsunuz? Eğer onun izin ve rızasıyla gelmiş iseniz göz ve baş üstüne geldiniz, emrini gösteriniz; yoksa çekiliniz, benden uzak olunuz. Ben tek başımla kalsam, sizler binler dahi olsanız yine sizinle dövüşeceğim. Kendi nefsim için değil çünkü nefsim benim değil, benim sultanımındır. Belki bendeki nefsim ve silahım, mâlikimin emanetidir. Emaneti muhafaza ve sultanımın haysiyetini himaye ve izzetini vikaye için size baş eğmeyeceğim!”
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+This situation then is one of thousands on the second way which are the cause of joy and happiness. You can think of the others for yourself. Throughout the journey there is the mobilization and despatch of troops with joy and celebrations under the name of birth, and  the  discharge of troops with cheer and military bands under the name of death. This road  has  been bestowed on mankind by the All-Wise Qur’an. Whoever accepts the gift  wholeheartedly travels down it to happiness in this world and the next. He feels neither grief at the things of the past nor fear at those of the future.
-İşte o ikinci yoldaki medar-ı sürur ve saadet olan binler ahvalden bu hal bir numunedir. Sair ahvali sen kıyas et. Bütün o ikinci yolun seferinde, tevellüdat namında sevinç ve şenlikle bir tahşidat ve sevkiyat-ı askeriye vardır ve vefiyat namında sürur ve muzıka ile terhisat-ı askeriye görünüyorlar. İşte Kur’an-ı Hakîm beşere bu yolu hediye etmiştir. Bu hediyeyi kim tam kabul etse böyle iki cihanın saadetine giden bu ikinci yoldan gider. Ne geçmiş şeyden mahzun ve ne de gelecek şeyden havf eder.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+O second corrupted Europe! A number of your rotten and baseless foundations are as follows. You say: “Every living being from the greatest angel to the tiniest fish owns itself and works for itself and struggles for its own pleasure. It has the right to life. Its aim and purpose and all its endeavour is to live and continue its life.” And you declare  idiotically:  “Life  is   conflict,”  because  you  suppose  to  be  conflict  the compassionate, munificent  manifestations of the universal law of the All-Generous Creator which is manifested through plants hastening to the assistance of animals and animals hastening to the assistance of man through a principle of mutual assistance, which is conformed to in perfect obedience by all the principal beings of the universe.
-Ey ikinci bozuk Avrupa! Senin çürük ve esassız esaslarının bir kısmı şunlardır ki: “En büyük melekten en küçük semeğe kadar her bir zîhayat kendi nefsine mâliktir ve kendi zatı için çalışır ve kendi lezzeti için çabalar. Onun bir hakk-ı hayatı var. Gaye-i himmeti ve hedef-i maksadı, yaşamak ve bekasını temin etmektir.” diyorsun. Ve Hâlık-ı Kerîm’in kerem düsturlarından ve erkân-ı kâinatta kemal-i itaatle imtisal edilen düstur-u teavünle, nebatat hayvanatın imdadına ve hayvanat insanların yardımına koşmasından tezahür eden o umumî kanunun rahîmane, kerîmane cilvelerini cidal zannedip “Hayat bir cidaldir.” diye ahmakane hükmetmişsin.
-</div>
-<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+How can particles of food hastening with total eagerness to nourish the cells of the body – a manifestation of the principle of mutual assistance – be conflict? How can it be a clash and struggle? It  is, rather, mutual help at the command of a Munificent Sustainer.
-Acaba o düstur-u teavünün cilvesinden olan zerrat-ı taamiyenin, kemal-i şevk ile beden hüceyrelerinin gıdalandırılması için koşmaları nasıl cidaldir? Nasıl bir çarpışmaktır? Belki o imdat ve o koşmak, Kerîm bir Rabb’in emriyle bir teavündür.
-</div>
 <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">